Ομιλία του πανοσιολ. Καθηγουμένου της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους αρχιμανδρίτη κκ. Βαρθολομαίου κατά τις εορταστικές εκδηλώσεις της αποδόσεως της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στην Νέα Μηχανιώνα Θεσσαλονίκης, στις 21/8/2018:
19.8.18
Ο φόβος
Τι είναι ο φόβος, που σε κυριεύει σήμερα, άνθρωπε; Πώς μπορείς να απαλλαγείς από τον φόβο; Γιατί μονίμως φοβάσαι; Τελικά τι είναι αυτός, ο φόβος;
Τον φόβο ερμηνεύουν ως αίσθημα, που προκαλείται στον άνθρωπο, όταν συνειδητοποιεί έναν πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο ή απειλή. Επομένως, ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα, που δέχεται ο άνθρωπος, γίνονται σκέψεις, οι οποίες δίνουν εντολές μέσω του εγκεφάλου, ώστε να διεγερθεί το ανάλογο αίσθημα.
Από τι προκαλείται το αίσθημα του φόβου; Ποιοι είναι οι κίνδυνοι ή οι απειλές, που προκαλούν φόβο;
Τον φόβο ερμηνεύουν ως αίσθημα, που προκαλείται στον άνθρωπο, όταν συνειδητοποιεί έναν πραγματικό ή φανταστικό κίνδυνο ή απειλή. Επομένως, ανάλογα με τα εξωτερικά ερεθίσματα, που δέχεται ο άνθρωπος, γίνονται σκέψεις, οι οποίες δίνουν εντολές μέσω του εγκεφάλου, ώστε να διεγερθεί το ανάλογο αίσθημα.
Από τι προκαλείται το αίσθημα του φόβου; Ποιοι είναι οι κίνδυνοι ή οι απειλές, που προκαλούν φόβο;
14.8.18
Η Κοίμησις της Θεοτόκου
«Τὴν ἐν πρεσβείαις ἀκοίμητον Θεοτόκον, καὶ προστασίαις ἀμετάθετον ἐλπίδα, τάφος καὶ νέκρωσις οὐκ ἐκράτησεν» (κοντάκιον της εορτής της Κοιμήσεως)
Το μεγαλείο της αγάπης αποκαλύπτεται στο πρόσωπο της Παναγιάς! Σ' αυτό το γλυκό πρόσωπο, που έγινε μάνα του Θεού και μάνα των ανθρώπων, προσωποποιήθηκε η αγάπη, γιατί έφερε στα σπλάγχνα Της την ίδια την αγάπη. Αυτή, η προσωποποίηση της αγάπης, φαίνεται από την ίδια Της την ζωή, μια ζωή εκούσιας αποδοχής του σχεδίου του Θεού, που επισφραγίζεται με το: «ιδού η δούλη Κυρίου». Η σιωπή Της δήλωνε την εμπιστοσύνη Της στον Θεό.
Το μεγαλείο της αγάπης αποκαλύπτεται στο πρόσωπο της Παναγιάς! Σ' αυτό το γλυκό πρόσωπο, που έγινε μάνα του Θεού και μάνα των ανθρώπων, προσωποποιήθηκε η αγάπη, γιατί έφερε στα σπλάγχνα Της την ίδια την αγάπη. Αυτή, η προσωποποίηση της αγάπης, φαίνεται από την ίδια Της την ζωή, μια ζωή εκούσιας αποδοχής του σχεδίου του Θεού, που επισφραγίζεται με το: «ιδού η δούλη Κυρίου». Η σιωπή Της δήλωνε την εμπιστοσύνη Της στον Θεό.
13.8.18
Προσφώνηση Ιεράς Κοινότητας Αγίου Όρους κατά την υποδοχή του νέου Διοικητού κ. Κωνσταντίνου Δήμτσα στο Ιεροκοινοτικό Μέγαρο
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΟΥ κ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΔΗΜΤΣΑ ΕΝ Τῼ ΙΕΡΟΚΟΙΝΟΤΙΚῼ ΜΕΓΑΡῼ
(Ἐκφωνουµένη ὑπὸ τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Ἱ. Κοινότητος, αντιπροσώπου της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας π. Νικοδήμου)
Δευτέρα 31.7./13.8.2018
Ἐξοχώτατε κύριε Διοικητά,
Τὸ Ἱερὸν Σῶµα τῶν κατὰ τὸ Σύνταγµα ἀσκούντων τὴν διοίκησιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἀντιπροσώπων τῶν 20 Ἱερῶν Μονῶν, ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Σᾶς ὑποδέχεται σήµερον κατὰ τὴν τάξιν εἰς τὸ Κέντρον τοῦ Ἄθω ὡς τὸν νέον Πολιτικὸν Διοικητὴν τοῦ τόπου καὶ εἰς τὸ πρόσωπόν Σας χαιρετίζει τὴν ἔντιµον Ἑλληνικὴν Πολιτείαν, προσδοκῶσα ὅτι ἡ ἐγκατάστασίς Σας ἐνταῦθα ἐγκαινιάζει µίαν γόνιµον περίοδον εἰς τὰς σχέσεις τῶν δύο πλευρῶν, τῆς κυριάρχου Πολιτείας καὶ τοῦ ἔκπαλαι, ἐπὶ ἕνδεκα σχεδὸν αἰῶνας, αὐτοδιοικήτου Ἁγίου Ὄρους.
Σᾶς ὑποδεχόµεθα µὲ αἰσθήµατα ἀγάπης, ἐκτιµήσεως καὶ εὐχῶν πολλῶν. Ἡ γνωστὴ διαδροµή Σας καὶ ἡ ἔκδηλος διάθεσίς Σας νὰ ἐργάζεσθε δι’ εύγενεῖς, φιλανθρωπικοὺς σκοπούς, αἱ γνώσεις Σας περὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὀργανισµῶν καὶ ἡ ἡλικία Σας ἀποτελοῦν ἱκανὰ ἐφόδια διὰ µίαν ἐπιτυχῆ θητείαν.
(Ἐκφωνουµένη ὑπὸ τοῦ Ἐκπροσώπου τῆς Ἱ. Κοινότητος, αντιπροσώπου της Ι. Μ. Μεγίστης Λαύρας π. Νικοδήμου)
Δευτέρα 31.7./13.8.2018
Ἐξοχώτατε κύριε Διοικητά,
Τὸ Ἱερὸν Σῶµα τῶν κατὰ τὸ Σύνταγµα ἀσκούντων τὴν διοίκησιν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἀντιπροσώπων τῶν 20 Ἱερῶν Μονῶν, ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Σᾶς ὑποδέχεται σήµερον κατὰ τὴν τάξιν εἰς τὸ Κέντρον τοῦ Ἄθω ὡς τὸν νέον Πολιτικὸν Διοικητὴν τοῦ τόπου καὶ εἰς τὸ πρόσωπόν Σας χαιρετίζει τὴν ἔντιµον Ἑλληνικὴν Πολιτείαν, προσδοκῶσα ὅτι ἡ ἐγκατάστασίς Σας ἐνταῦθα ἐγκαινιάζει µίαν γόνιµον περίοδον εἰς τὰς σχέσεις τῶν δύο πλευρῶν, τῆς κυριάρχου Πολιτείας καὶ τοῦ ἔκπαλαι, ἐπὶ ἕνδεκα σχεδὸν αἰῶνας, αὐτοδιοικήτου Ἁγίου Ὄρους.
Σᾶς ὑποδεχόµεθα µὲ αἰσθήµατα ἀγάπης, ἐκτιµήσεως καὶ εὐχῶν πολλῶν. Ἡ γνωστὴ διαδροµή Σας καὶ ἡ ἔκδηλος διάθεσίς Σας νὰ ἐργάζεσθε δι’ εύγενεῖς, φιλανθρωπικοὺς σκοπούς, αἱ γνώσεις Σας περὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ὀργανισµῶν καὶ ἡ ἡλικία Σας ἀποτελοῦν ἱκανὰ ἐφόδια διὰ µίαν ἐπιτυχῆ θητείαν.
10.8.18
Aγάπη!
Η αγάπη είναι κατάσταση, τρόπος ζωής.
Η αγάπη είναι πραγματικότητα, που οδηγεί τον άνθρωπο στην φυσική του κατάσταση, την πραγματική.
Θέλει προσοχή, όμως. Όταν λες εύκολα «σ' αγαπώ», τότε και με την ίδια ευκολία σταυρώνεις και αδικείς. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι αγάπη.
Η αγάπη μεταμορφώνει και φωτίζει τον άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει, εκτός από αγάπη, ακόμη και στους σταυρωτές του.
+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
Η αγάπη είναι πραγματικότητα, που οδηγεί τον άνθρωπο στην φυσική του κατάσταση, την πραγματική.
Θέλει προσοχή, όμως. Όταν λες εύκολα «σ' αγαπώ», τότε και με την ίδια ευκολία σταυρώνεις και αδικείς. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν είναι αγάπη.
Η αγάπη μεταμορφώνει και φωτίζει τον άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει τίποτε άλλο να δώσει, εκτός από αγάπη, ακόμη και στους σταυρωτές του.
+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
8.8.18
Αγάπη χωρίς ερμηνείες!
-Γέροντα, πολλές φορές νιώθω στην εξομολόγηση ότι δεν με καταλαβαίνεις σε κάποια θέματα που σου λέω.
-Παιδάκι μου, μην βασανίζεις το μυαλό σου με το αν σε καταλαβαίνω ή όχι. Πίστευε στον Θεό. Αφέσου ελεύθερα. Αυτό λέγεται εμπιστοσύνη, δηλαδή αγάπη. Εμπιστοσύνη στον πνευματικό σημαίνει εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εξομολόγηση στηρίζεται στην αγάπη. Αγάπη στον πνευματικό, αγάπη στον πάσχοντα άνθρωπο, αγάπη στον Θεό.
-Παιδάκι μου, μην βασανίζεις το μυαλό σου με το αν σε καταλαβαίνω ή όχι. Πίστευε στον Θεό. Αφέσου ελεύθερα. Αυτό λέγεται εμπιστοσύνη, δηλαδή αγάπη. Εμπιστοσύνη στον πνευματικό σημαίνει εμπιστοσύνη στον Θεό. Η εξομολόγηση στηρίζεται στην αγάπη. Αγάπη στον πνευματικό, αγάπη στον πάσχοντα άνθρωπο, αγάπη στον Θεό.
5.8.18
Ένα παιδί μιλάει στον πατέρα του, στον γέροντά του
(Με το παρακάτω κείμενο ο αρχιμ. Βαρθολομαίος, καθηγούμενος Μονής Εσφιγμένου απευθύνεται προς τον γέροντά του, αρχιμ. Χρυσόστομο, μακαριστό καθηγούμενο της Μονής)
Γέροντά μου, αν και πέρασαν πέντε έτη από την κοίμησή σου, νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω, όπως σου μιλούσα καθημερινά και όπως σου μιλάω σε άλλη διάσταση τώρα.
Γέροντα, εσύ είσαι αυτός, που μου μίλησε για τον Θεό.
Εσύ είσαι αυτός, που μου έδειξε τον Θεό.
Εσύ μου έμαθες να αγαπώ, με την αγάπη σου.
Εσύ μου έδειξες πώς να θυσιάζομαι, με την θυσία σου.
Εσύ μου δίδαξες τον πόνο, με τον πόνο σου.
Εσύ μου δίδαξες την υπέρβαση.
Εσύ μου δίδαξες πώς να σηκώνομαι, γιατί με σήκωνες από τις πτώσεις μου.
Εσύ μου έμαθες να αγκαλιάζω, με την αγκαλιά σου.
Γέροντά μου, αν και πέρασαν πέντε έτη από την κοίμησή σου, νιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω, όπως σου μιλούσα καθημερινά και όπως σου μιλάω σε άλλη διάσταση τώρα.
Γέροντα, εσύ είσαι αυτός, που μου μίλησε για τον Θεό.
Εσύ είσαι αυτός, που μου έδειξε τον Θεό.
Εσύ μου έμαθες να αγαπώ, με την αγάπη σου.
Εσύ μου έδειξες πώς να θυσιάζομαι, με την θυσία σου.
Εσύ μου δίδαξες τον πόνο, με τον πόνο σου.
Εσύ μου δίδαξες την υπέρβαση.
Εσύ μου δίδαξες πώς να σηκώνομαι, γιατί με σήκωνες από τις πτώσεις μου.
Εσύ μου έμαθες να αγκαλιάζω, με την αγκαλιά σου.
27.7.18
Mέσα από την αδυναμία φανερώνεται η δύναμη!
Στάχτη, δάκρυ, αγωνία, απόγνωση, φόβος, οργή, θυμός... Όλα ανάμεικτα. Πόνος χωρίς όρια. Οσμή θανάτου έχει καλύψει τα πάντα. «Κόλαση» θα πει κάποιος, άσχετα αν πιστεύει ή όχι στην ύπαρξή της. Την ζει έντονα.
Οι νεκροί έδωσαν το χρώμα και το μέγεθος στην τραγωδία. Οι αγνοούμενοι έρχονται να μεγαλώσουν την αγωνία. Οι τραυματίες αμέτρητοι, παλεύουν για την ζωή και την υγεία τους. Οι άστεγοι αποκαμωμένοι, αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που τους συνέβη. Ο κόσμος εκφράζει με κάθε τρόπο την συμπαράστασή του.
Οι νεκροί έδωσαν το χρώμα και το μέγεθος στην τραγωδία. Οι αγνοούμενοι έρχονται να μεγαλώσουν την αγωνία. Οι τραυματίες αμέτρητοι, παλεύουν για την ζωή και την υγεία τους. Οι άστεγοι αποκαμωμένοι, αδυνατούν να πιστέψουν αυτό που τους συνέβη. Ο κόσμος εκφράζει με κάθε τρόπο την συμπαράστασή του.
20.7.18
Οι χριστιανοί ως μιμητές Χριστού
- Γέροντα, βλέπω άτομα με πνευματικό αγώνα να λογομαχούν, ακόμη και να χωρίζουν επικαλούμενοι το καλό ή τον Θεό! Να μην δέχονται μια διαφορετική γνώμη πέραν της δικής τους. Δυστυχώς, πολλές διενέξεις γίνονται ακόμη και γύρω από το όνομα του Θεού. Πολλοί θεωρούν πως έχουν δίκιο και σαν απόδειξη χρησιμοποιούν τον Θεό. Πού είναι οι αξίες και η αξιοπρέπεια, που δήθεν υποστηρίζουν, εφόσον διαφωνούν και παγώνουν οι καρδιές τους; Πώς καλλιεργεί κανείς στην ψυχή του την αξιοπρέπεια;
- Παιδί μου, από την μια, η αξιοπρέπεια είναι μια κατάσταση που έρχεται και επικρατεί στον άνθρωπο ως αποτέλεσμα της διάθεσής του. Από την άλλη, οι αξίες στην ζωή μας είναι στοιχεία δεδομένα, δεν χωρούν ερμηνεία, βιώνονται.
- Παιδί μου, από την μια, η αξιοπρέπεια είναι μια κατάσταση που έρχεται και επικρατεί στον άνθρωπο ως αποτέλεσμα της διάθεσής του. Από την άλλη, οι αξίες στην ζωή μας είναι στοιχεία δεδομένα, δεν χωρούν ερμηνεία, βιώνονται.
11.7.18
Ο όσιος Παΐσιος ως Εσφιγμενίτης και η άποψή του για τους παλαιοημερολογίτες
Εορτάζει σήμερα όλη η Ελλάδα την μνήμη ενός μεγάλου και σύγχρονου αγίου, ο οποίος άγγιξε τις ψυχές των ανθρώπων με τον απλό του λόγο.
Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, γεννήθηκε το έτος 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας, όπου βαπτίστηκε με το όνομα Αρσένιος από τον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ήρθε στην Ελλάδα ως βρέφος με τους πρόσφυγες τής Μικρασιατικής Καταστροφής.
Προσήλθε το 1953 στο Άγιον Όρος για να μονάσει. Πρώτη μονή της μετανοίας του ήταν η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, στην οποία έμεινε έως το 1956. Εκεί με ρασοευχή ονομάστηκε Αβέρκιος από τον ηγούμενο Καλλίνικο και του ανατέθηκε το διακόνημα του ξυλουργού.
Κατόπιν, πήγε στην μονή Φιλοθέου, όπου έγινε μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Παΐσιος. Για ένα διάστημα ασκήτευσε στην μονή Στομίου Κονίτσης και στο θεοβάδιστο όρος Σινά. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος και από το έτος 1979 έως το τέλος της επίγειας ζωής του ασκήτευσε στο κελλί «Παναγούδα» της μονής Κουτλουμουσίου.
Κοιμήθηκε οσιακά το 1994, ενώ το έτος 2015, ύστερα και από πάνδημο αίτημα, κατατάχθηκε επισήμως στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
Ο όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, κατά κόσμον Αρσένιος Εζνεπίδης, γεννήθηκε το έτος 1924 στα Φάρασα της Καππαδοκίας, όπου βαπτίστηκε με το όνομα Αρσένιος από τον άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη. Ήρθε στην Ελλάδα ως βρέφος με τους πρόσφυγες τής Μικρασιατικής Καταστροφής.
Προσήλθε το 1953 στο Άγιον Όρος για να μονάσει. Πρώτη μονή της μετανοίας του ήταν η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, στην οποία έμεινε έως το 1956. Εκεί με ρασοευχή ονομάστηκε Αβέρκιος από τον ηγούμενο Καλλίνικο και του ανατέθηκε το διακόνημα του ξυλουργού.
Κατόπιν, πήγε στην μονή Φιλοθέου, όπου έγινε μικρόσχημος μοναχός με το όνομα Παΐσιος. Για ένα διάστημα ασκήτευσε στην μονή Στομίου Κονίτσης και στο θεοβάδιστο όρος Σινά. Επέστρεψε στο Άγιο Όρος και από το έτος 1979 έως το τέλος της επίγειας ζωής του ασκήτευσε στο κελλί «Παναγούδα» της μονής Κουτλουμουσίου.
Κοιμήθηκε οσιακά το 1994, ενώ το έτος 2015, ύστερα και από πάνδημο αίτημα, κατατάχθηκε επισήμως στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.
7.7.18
Λείψανα του Αγ. Γρηγορίου Ε' από τη Μονή Εσφιγμένου στη Δημητσάνα
Η ένδοξη Δημητσάνα είχε από εχθές την ευλογία να υποδεχθεί για πρώτη φορά, μετά από 230 και πλέον χρόνια, το γέννημα της, τον ένδοξο ιερομάρτυρα Γρηγόριο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως τον πέμπτο.
Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα από φτωχούς γονείς, του βοσκού στο επάγγελμα Ιωάννου και της Ασημίνας Αγγελοπούλου. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος.
Από τον δέκατο όγδοο αιώνα ο Άγιος δεν είχε ποτέ επιστρέψει στον τόπο του, ούτε μετά το μαρτυρικό τέλος του και την ανακήρυξη του ως Αγίου είχε έλθει κάποιο τεμάχιο από τα τίμια λείψανα του.
Ο Άγιος Γρηγόριος γεννήθηκε το 1746 στη Δημητσάνα από φτωχούς γονείς, του βοσκού στο επάγγελμα Ιωάννου και της Ασημίνας Αγγελοπούλου. Το κοσμικό όνομά του ήταν Γεώργιος Αγγελόπουλος.
Από τον δέκατο όγδοο αιώνα ο Άγιος δεν είχε ποτέ επιστρέψει στον τόπο του, ούτε μετά το μαρτυρικό τέλος του και την ανακήρυξη του ως Αγίου είχε έλθει κάποιο τεμάχιο από τα τίμια λείψανα του.
6.7.18
Εσφιγμενίτες πατέρες στην Ι.Μ. Αρκαλοχωρίου Κρήτης
Με την χάρη και την ευλογία του καλού Θεού και μετά από πρόσκληση τού σεβ. Μητροπολίτου Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέου αξιωθήκαμε να επισκεφθούμε το ευλογημένο Αρκαλοχώρι με τα ιερά λείψανα των αγίων Γρηγορίου αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης του Παλαμά και του Αγίου Γρηγορίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως του πέμπτου.
Με την ευκαιρία της πανηγύρεως του μητροπολιτικού ναού του Αρκαλοχωρίου, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρέα Κρήτης τον Ιεροσολυμίτη, ετέθησαν σε προσκύνηση τα ιερά λείψανα προς ευλογίαν των πιστών.
Με την ευκαιρία της πανηγύρεως του μητροπολιτικού ναού του Αρκαλοχωρίου, ο οποίος είναι αφιερωμένος στον Άγιο Ανδρέα Κρήτης τον Ιεροσολυμίτη, ετέθησαν σε προσκύνηση τα ιερά λείψανα προς ευλογίαν των πιστών.
Αξιοπρέπεια και εγωισμός
- Γέροντα, ακούμε την φράση «είσαι πολύ εγωιστής» όταν βλέπουμε τον άλλο να μην λυγίζει σε κάποιες σκέψεις, στάσεις ζωής, αντιλήψεις, «θέλω» κλπ. Άλλοι λεν πως είναι θέμα αξιοπρέπειας και όχι εγωισμού. Πώς μπορεί κανείς να ξεχωρίσει αυτές τις δύο έννοιες; Ποια είναι αυτή η «λεπτή γραμμή», που σε κάνει να ξεφύγεις από την αξιοπρέπεια και να πέσεις στον εγωισμό, στον ατομισμό;
- Ο αξιοπρεπής είναι αυτός που προσπαθεί να στηρίζει την ζωή του στις αξίες της ζωής, που είναι κοινές σε όλους τους ανθρώπους. Στην αγάπη, τον σεβασμό, την διάκριση, την υπομονή και τόσες άλλες. Αυτές οι αξίες τον βοηθούν και του δείχνουν πώς να ζει αρμονικά με τον εαυτό του και με το κοινωνικό σύνολο.
- Ο αξιοπρεπής είναι αυτός που προσπαθεί να στηρίζει την ζωή του στις αξίες της ζωής, που είναι κοινές σε όλους τους ανθρώπους. Στην αγάπη, τον σεβασμό, την διάκριση, την υπομονή και τόσες άλλες. Αυτές οι αξίες τον βοηθούν και του δείχνουν πώς να ζει αρμονικά με τον εαυτό του και με το κοινωνικό σύνολο.
3.7.18
Ο πνευματικός λόγος ως απάντηση στο σήμερα
-Γέροντα, ζούμε σε μια περίοδο κρίσης. Προβλήματα παντού, οικονομικά, εθνικά, ηθικά... Γιατί επιμένεις να μας μιλάς πνευματικά και δεν μας δίνεις κατευθύνσεις για κάθε ζήτημα ξεχωριστά, πώς να κινηθούμε, πώς να το αντιμετωπίσουμε; Σε τέτοιες, κρίσιμες στιγμές όλοι ζητούν κατεύθυνση από τους πνευματικούς πατέρες.
29.6.18
Προσευχή
-Γέροντα, έχουμε τόσα προβλήματα, οικονομικά, οικογενειακά, έλλειψη χρημάτων, ανεργία, γενικά αδιέξοδο. Θα μας πεις: «Κάντε προσευχή»! Εντάξει. Πες μας κάτι πιο πρακτικό, για να ξεπεράσουμε το αδιέξοδο στην ζωή μας.
-Παιδί μου, το πιο πρακτικό που έχω να σου πω είναι η προσευχή. Όλα ξεκινούν με προσευχή και τελειώνουν με προσευχή. Αυτό που διακρίνω επάνω σου είναι η ταραχή, το άγχος και η αγωνία για το αδιέξοδο της ζωής σου. Αυτή η ταραχή αποκαλύπτει την έλλειψη προσευχής. Αν προσευχόσουν συνεχώς, σίγουρα θα είχες γευθεί, έστω και προσωρινά, το αποτέλεσμα της προσευχής που είναι η ηρεμία, η ασφάλεια, η ενδυνάμωση της πίστης, η εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτά ποιο πρόβλημα μπορείς να αντιμετωπίσεις από αυτά που έχεις; Βουνό θα φαντάζει κάθε πρόβλημα και θα σε γεμίζει με απελπισία, αποθαρρύνοντάς σε από την προσπάθεια.
-Παιδί μου, το πιο πρακτικό που έχω να σου πω είναι η προσευχή. Όλα ξεκινούν με προσευχή και τελειώνουν με προσευχή. Αυτό που διακρίνω επάνω σου είναι η ταραχή, το άγχος και η αγωνία για το αδιέξοδο της ζωής σου. Αυτή η ταραχή αποκαλύπτει την έλλειψη προσευχής. Αν προσευχόσουν συνεχώς, σίγουρα θα είχες γευθεί, έστω και προσωρινά, το αποτέλεσμα της προσευχής που είναι η ηρεμία, η ασφάλεια, η ενδυνάμωση της πίστης, η εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτά ποιο πρόβλημα μπορείς να αντιμετωπίσεις από αυτά που έχεις; Βουνό θα φαντάζει κάθε πρόβλημα και θα σε γεμίζει με απελπισία, αποθαρρύνοντάς σε από την προσπάθεια.
26.6.18
Ομολογία Χριστού προϋπόθεση σωτηρίας
Είπεν ο Κύριος: «Όποιος με ομολογήσει μπροστά στους ανθρώπους θα ομολογήσω κι Εγώ αυτόν μπροστά στον Πατέρα Μου τον ουράνιο».
Αποκαλυπτικός ο λόγος του Χριστού, ξεκάθαρος και απλός. Προϋπόθεση σωτηρίας του ανθρώπου είναι η ομολογία πίστεως σ' Αυτόν. Όταν, όμως, λέει «μπροστά στους ανθρώπους» τι εννοεί; Να βγούμε στους δρόμους και να φωνάζουμε ότι είμαστε Χριστιανοί; Όχι, βέβαια.
Οι άγιοι, οι μάρτυρες και οι ομολογητές ομολόγησαν Χριστό όταν κλήθηκαν, έκαστος εξ αυτών, είτε με την ζωή τους είτε με το αίμα τους και αξιώθηκαν της σωτηρίας. Δεν φοβήθηκαν ούτε τον δήμιο, ούτε τον όχλο, ούτε τον κριτή.
Αποκαλυπτικός ο λόγος του Χριστού, ξεκάθαρος και απλός. Προϋπόθεση σωτηρίας του ανθρώπου είναι η ομολογία πίστεως σ' Αυτόν. Όταν, όμως, λέει «μπροστά στους ανθρώπους» τι εννοεί; Να βγούμε στους δρόμους και να φωνάζουμε ότι είμαστε Χριστιανοί; Όχι, βέβαια.
Οι άγιοι, οι μάρτυρες και οι ομολογητές ομολόγησαν Χριστό όταν κλήθηκαν, έκαστος εξ αυτών, είτε με την ζωή τους είτε με το αίμα τους και αξιώθηκαν της σωτηρίας. Δεν φοβήθηκαν ούτε τον δήμιο, ούτε τον όχλο, ούτε τον κριτή.
22.6.18
Μην ασχολείσαι με τον άλλον
-Γέροντα, δεν αντέχω άλλο. Γιατί ο «άλλος» δεν κάνει τίποτα ή «κάνει την ζωή του», ενώ εγώ δεν προλαβαίνω να καθίσω, κουράζομαι συνεχώς. Δεν είναι αδικία;
-Παιδάκι μου, κατ' αρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι θέλεις.
-Δηλαδή;
-Να ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν ο κόπος και η προσπάθεια, που καταβάλλεις, γίνεται γιατί το θέλεις ή γιατί «πρέπει». Αν γίνεται γιατί «πρέπει», είναι σίγουρο ότι σύντομα η κόπωση θα σε καταβάλει και θα τα παρατήσεις. Αν, όμως, κοπιάζεις γιατί το θέλεις, τότε δεν πρόκειται να τα παρατήσεις μέχρι τέλους. Το «πρέπει» είναι για τον τύπο, ενώ το «θέλω» βγαίνει από την καρδιά.
-Παιδάκι μου, κατ' αρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου τι θέλεις.
-Δηλαδή;
-Να ξεκαθαρίσεις με τον εαυτό σου αν ο κόπος και η προσπάθεια, που καταβάλλεις, γίνεται γιατί το θέλεις ή γιατί «πρέπει». Αν γίνεται γιατί «πρέπει», είναι σίγουρο ότι σύντομα η κόπωση θα σε καταβάλει και θα τα παρατήσεις. Αν, όμως, κοπιάζεις γιατί το θέλεις, τότε δεν πρόκειται να τα παρατήσεις μέχρι τέλους. Το «πρέπει» είναι για τον τύπο, ενώ το «θέλω» βγαίνει από την καρδιά.
19.6.18
Αγάπη είναι ζωή!
Αγάπη είναι να ζεις!
Αγάπη είναι να αναπνέεις.
Αγάπη είναι να νιώθεις.
Αγάπη είναι να βλέπεις.
Αγάπη είναι να καταλαβαίνεις.
Αγάπη είναι να διακρίνεις.
Αγάπη είναι να συγχωρείς.
Αγάπη είναι να σκεπάζεις.
Αγάπη είναι να εμπιστεύεσαι.
Αγάπη είναι να μοχθείς.
Αγάπη είναι να θυσιάζεσαι.
Αγάπη είναι να συγχωρείς.
Αγάπη είναι να υποχωρείς.
Αγάπη είναι να υπερβαίνεις.
Αγάπη είναι να αγαπάς!
Η αγάπη είναι τρόπος ζωής. Όταν θέλεις να ζήσεις πραγματικά, πρέπει να αγαπήσεις. Χωρίς αγάπη δεν έχει νόημα η ζωή. Η αγάπη είναι απλότητα. Αγάπη είναι ζωή.
Πόσο δύσκολο είναι να μην καταλαβαίνεις την αγάπη;
Πόσο δύσκολο είναι να μην μπορείς να εμπιστευθείς;
Πόσο δύσκολο είναι να κινείσαι απλά;
Πόσο δύσκολο είναι να αγαπάς;
Πόσο δύσκολο είναι να ζεις;
Έτσι απλά!
+Αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
Αγάπη είναι να αναπνέεις.
Αγάπη είναι να νιώθεις.
Αγάπη είναι να βλέπεις.
Αγάπη είναι να καταλαβαίνεις.
Αγάπη είναι να διακρίνεις.
Αγάπη είναι να συγχωρείς.
Αγάπη είναι να σκεπάζεις.
Αγάπη είναι να εμπιστεύεσαι.
Αγάπη είναι να μοχθείς.
Αγάπη είναι να θυσιάζεσαι.
Αγάπη είναι να συγχωρείς.
Αγάπη είναι να υποχωρείς.
Αγάπη είναι να υπερβαίνεις.
Αγάπη είναι να αγαπάς!
Η αγάπη είναι τρόπος ζωής. Όταν θέλεις να ζήσεις πραγματικά, πρέπει να αγαπήσεις. Χωρίς αγάπη δεν έχει νόημα η ζωή. Η αγάπη είναι απλότητα. Αγάπη είναι ζωή.
Πόσο δύσκολο είναι να μην καταλαβαίνεις την αγάπη;
Πόσο δύσκολο είναι να μην μπορείς να εμπιστευθείς;
Πόσο δύσκολο είναι να κινείσαι απλά;
Πόσο δύσκολο είναι να αγαπάς;
Πόσο δύσκολο είναι να ζεις;
Έτσι απλά!
+Αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
18.6.18
Ιερέας και Ιερωσύνη. Ομιλία καθηγούμενου Μ.Εσφιγμένου στη Μητρόπολη Πρεβέζης
Στην κεντρική αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητροπόλεως Πρεβέζης στις 18-06-2018 και ώρα 10:00 πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη των κληρικών της Μητροπόλεως με ομιλητή τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Βαρθολομαίο, Καθηγούμενο της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους, με θέμα: «Ιερέας και Ιερωσύνη».
Στην ομιλία του είπε:
Είναι μεγάλη ευλογία για τον ιερέα να βρεθεί κοντά σε έναν άνθρωπο αρετής, τον πνευματικό πατέρα και καθοδηγητή του, ο οποίος με αγάπη θα τον διδάσκει εμπράκτως, με την ίδια του την ζωή, το πώς πρέπει να ζει ο ιερέας, το πώς πρέπει να κινείται σε όλες τις φάσεις της ιερατικής του διακονίας. Βιώνει πραγματικά, τότε μόνο, το μεγαλείο της Ιερωσύνης, νιώθοντας την αναξιότητά του, αλλά και το μέγεθος της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο.
Στην ομιλία του είπε:
Είναι μεγάλη ευλογία για τον ιερέα να βρεθεί κοντά σε έναν άνθρωπο αρετής, τον πνευματικό πατέρα και καθοδηγητή του, ο οποίος με αγάπη θα τον διδάσκει εμπράκτως, με την ίδια του την ζωή, το πώς πρέπει να ζει ο ιερέας, το πώς πρέπει να κινείται σε όλες τις φάσεις της ιερατικής του διακονίας. Βιώνει πραγματικά, τότε μόνο, το μεγαλείο της Ιερωσύνης, νιώθοντας την αναξιότητά του, αλλά και το μέγεθος της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο.
15.6.18
Η ταπείνωση
Δεν είναι κακό ο άνθρωπος να κάνει λάθος. Κακό γίνεται όταν δεν αναγνωρίζει το λάθος του και δεν το διορθώνει.
Η φύση μας, μετά την παρακοή και την έξοδο από τον παράδεισο, βρίσκεται εξαιτίας της αμαρτίας σε αλλοιωμένη κατάσταση. Η κατάσταση αυτή είναι διαφορετική από αυτήν ακριβώς που έπλασε ο Θεός και αντίθετη από την παραδείσια, υποκείμενη στην φθορά και στον θάνατο.
Η φύση μας, μετά την παρακοή και την έξοδο από τον παράδεισο, βρίσκεται εξαιτίας της αμαρτίας σε αλλοιωμένη κατάσταση. Η κατάσταση αυτή είναι διαφορετική από αυτήν ακριβώς που έπλασε ο Θεός και αντίθετη από την παραδείσια, υποκείμενη στην φθορά και στον θάνατο.
12.6.18
Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;
«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπό τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ;». Ποιος μπορεί να μας χωρίσει από αυτή, την μεγάλη αγάπη που έδειξε σ' εμάς ο Χριστός; «Θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;».
Το βροντοφωνάζει ο Απόστολος Παύλος για να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης. Ήρθε η αγάπη του Χριστού σαν πελώριο κύμα και κάλυψε τα πάντα, αλλάζοντας την ζωή των Αποστόλων. Αυτό το μεγαλείο της αγάπης ξεχειλίζει πλέον από μέσα τους και θέλουν να το μεταδώσουν σε όλους. Δεν μπορούν να το συγκρατήσουν μέσα τους.
Το βροντοφωνάζει ο Απόστολος Παύλος για να ακουστεί στα πέρατα της οικουμένης. Ήρθε η αγάπη του Χριστού σαν πελώριο κύμα και κάλυψε τα πάντα, αλλάζοντας την ζωή των Αποστόλων. Αυτό το μεγαλείο της αγάπης ξεχειλίζει πλέον από μέσα τους και θέλουν να το μεταδώσουν σε όλους. Δεν μπορούν να το συγκρατήσουν μέσα τους.
11.6.18
+Άνθιμος μοναχός Εσφιγμενίτης
+Άνθιμος μοναχός Εσφιγμενίτης
Ο μοναχός Άνθιμος, κατά κόσμον Γεώργιος Λαγώνικος, γεννήθηκε το 1919 στην Κάρυστο Ευβοίας.
Κοινοβίασε στην μονή Εσφιγμένου στις 30/10/1937, πήρε ρασοευχή στις 4/4/1939 και εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός στις 10/4/1951. Διετέλεσε προϊστάμενος της μονής επί πολλά έτη.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 απειλήθηκε, δέχθηκε σωματική βία και εκδιώχθηκε (όπως και άλλοι Εσφιγμενίτες) από την μονή από ομάδα νεαρών ατόμων, που δεν ανήκαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία (αλλά σε εξωεκκλησιαστικούς ΓΟΧ) και εισήλθαν στο Άγιο Όρος για να καταλάβουν διά της βίας την διοίκηση τής μονής Εσφιγμένου. Η ομάδα αυτή, των νεαρών ατόμων, εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως την εποχή εκείνη υπήρχε λειψανδρία στην μονή, η πλειοψηφία των μοναχών της ήταν γέροντες και η επικοινωνία ήταν δύσκολη. Στην ομάδα αυτή ανήκε και ο σημερινός αρχηγός της κατάληψης του κεντρικού κτηρίου της μονής.
Ο μοναχός Άνθιμος, κατά κόσμον Γεώργιος Λαγώνικος, γεννήθηκε το 1919 στην Κάρυστο Ευβοίας.
Κοινοβίασε στην μονή Εσφιγμένου στις 30/10/1937, πήρε ρασοευχή στις 4/4/1939 και εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός στις 10/4/1951. Διετέλεσε προϊστάμενος της μονής επί πολλά έτη.
Στις αρχές της δεκαετίας του '70 απειλήθηκε, δέχθηκε σωματική βία και εκδιώχθηκε (όπως και άλλοι Εσφιγμενίτες) από την μονή από ομάδα νεαρών ατόμων, που δεν ανήκαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία (αλλά σε εξωεκκλησιαστικούς ΓΟΧ) και εισήλθαν στο Άγιο Όρος για να καταλάβουν διά της βίας την διοίκηση τής μονής Εσφιγμένου. Η ομάδα αυτή, των νεαρών ατόμων, εκμεταλλεύτηκε το γεγονός πως την εποχή εκείνη υπήρχε λειψανδρία στην μονή, η πλειοψηφία των μοναχών της ήταν γέροντες και η επικοινωνία ήταν δύσκολη. Στην ομάδα αυτή ανήκε και ο σημερινός αρχηγός της κατάληψης του κεντρικού κτηρίου της μονής.
6.6.18
Το λάθος
Το πρώτο λάθος που καταγράφεται στην ανθρώπινη ιστορία είναι η παρακοή των πρωτοπλάστων στο θέλημα του Θεού.
Πώς ενήργησε ο Θεός στο λάθος αυτό, των πρωτοπλάστων; Ήταν αυστηρός; Άδικος; Τους καταδίκασε σε θάνατο; Η απάντηση είναι όχι! Ως δίκαιος Κριτής, αλλά ταυτόχρονα και ως φιλόστοργος Πατέρας, χρησιμοποίησε το λάθος τους ως μέσο επιστροφής. Με την «τιμωρία», την έξοδο από τον Παράδεισο, τους οδήγησε να κατανοήσουν οι ίδιοι τα τραγικά για τους ίδιους αποτελέσματα του λάθους τους, ώστε να ξεκινήσουν με δική τους επιλογή πάλι, οι άνθρωποι, την προσπάθεια για επιστροφή.
Πώς ενήργησε ο Θεός στο λάθος αυτό, των πρωτοπλάστων; Ήταν αυστηρός; Άδικος; Τους καταδίκασε σε θάνατο; Η απάντηση είναι όχι! Ως δίκαιος Κριτής, αλλά ταυτόχρονα και ως φιλόστοργος Πατέρας, χρησιμοποίησε το λάθος τους ως μέσο επιστροφής. Με την «τιμωρία», την έξοδο από τον Παράδεισο, τους οδήγησε να κατανοήσουν οι ίδιοι τα τραγικά για τους ίδιους αποτελέσματα του λάθους τους, ώστε να ξεκινήσουν με δική τους επιλογή πάλι, οι άνθρωποι, την προσπάθεια για επιστροφή.
2.6.18
Η διακοπή της κοινωνίας με τον Επίσκοπο και όσα ορίζονται σχετικώς από τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Ἁγίας Συνόδου
Η διακοπή της κοινωνίας με τον Επίσκοπο και τα επί τούτοις ορισθέντα παρά του 15ου Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Ἁγίας Συνόδου: Θεολογική καί Κανονική Θεώρηση
Η εισήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας
Είναι γνωστό ότι, μετά τήν ολοκλήρωση των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, διαπιστώθηκε ένα φαινόμενο άκρως ανησυχητικό. Κάποιοι αδελφοί μας κληρικοί, κινούμενοι όχι «χάριτι θείᾳ» αλλά «ἀνθρωπίνῃ σπουδῇ», έσπευσαν να διακόψουν την κοινωνία με τον Επίσκοπό τους. Επιθυμώντας, μάλιστα, να καλύψουν και ιεροκανονικώς την αντικανονική τους αυτή ενέργεια, επικαλέστηκαν τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.
Το πολυσυζητημένο καί πολυχρησιμοποιημένο κείμενο του Κανόνα, τό οποίο χρησιμοποιείται απολύτως παρερμηνευμένο και αποκομμένο από το γενικότερο ήθος και πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, ερμηνευτικά χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος σημειώνει τα εξής: «Τά ὁρισθέντα ἐπί πρεσβυτέρων καί ἐπισκόπων καί μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καί ἐπί πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἤ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρός τόν οἰκεῖον Πατριάρχην κοινωνίας καί μή ἀναφέρειν τό ὄνομα αὐτοῦ, κατά τό ὡρισμένον καί τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλά πρό ἐμφανείας συνοδικῆς καί τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καί ταῦτα μέν ὥρισται καί ἐσφράγισται περί τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καί σχίσμα ποιούντων καί τήν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων»[1].
Η εισήγηση του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Χριστουπόλεως κ. Μακαρίου στο 8ο Διεθνές Συνέδριο Ορθοδόξου Θεολογίας
Είναι γνωστό ότι, μετά τήν ολοκλήρωση των εργασιών της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, διαπιστώθηκε ένα φαινόμενο άκρως ανησυχητικό. Κάποιοι αδελφοί μας κληρικοί, κινούμενοι όχι «χάριτι θείᾳ» αλλά «ἀνθρωπίνῃ σπουδῇ», έσπευσαν να διακόψουν την κοινωνία με τον Επίσκοπό τους. Επιθυμώντας, μάλιστα, να καλύψουν και ιεροκανονικώς την αντικανονική τους αυτή ενέργεια, επικαλέστηκαν τον 15ο Κανόνα της Πρωτοδευτέρας Συνόδου.
Το πολυσυζητημένο καί πολυχρησιμοποιημένο κείμενο του Κανόνα, τό οποίο χρησιμοποιείται απολύτως παρερμηνευμένο και αποκομμένο από το γενικότερο ήθος και πνεύμα της Ορθοδόξου Εκκλησιολογίας, ερμηνευτικά χωρίζεται σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος σημειώνει τα εξής: «Τά ὁρισθέντα ἐπί πρεσβυτέρων καί ἐπισκόπων καί μητροπολιτῶν, πολλῷ μᾶλλον καί ἐπί πατριαρχῶν ἁρμόζει. Ὥστε, εἴ τις πρεσβύτερος ἤ ἐπίσκοπος ἤ μητροπολίτης τολμήσειεν ἀποστῆναι τῆς πρός τόν οἰκεῖον Πατριάρχην κοινωνίας καί μή ἀναφέρειν τό ὄνομα αὐτοῦ, κατά τό ὡρισμένον καί τεταγμένον, ἐν τῇ θείᾳ μυσταγωγίᾳ, ἀλλά πρό ἐμφανείας συνοδικῆς καί τελείας αὐτοῦ κατακρίσεως σχίσμα ποιήσει, τοῦτον ὥρισεν ἡ ἁγία σύνοδος, πάσης ἱερατείας παντελῶς ἀλλότριον εἶναι, εἰ μόνον ἐλεγχθείη τοῦτο παρανομήσας. Καί ταῦτα μέν ὥρισται καί ἐσφράγισται περί τῶν προφάσει τινῶν ἐγκλημάτων τῶν οἰκείων ἀφισταμένων προέδρων καί σχίσμα ποιούντων καί τήν ἕνωσιν τῆς Ἐκκλησίας διασπώντων»[1].
31.5.18
Αγάπη!
Αγάπη είναι ο Θεός και ο Θεός είναι η αγάπη. Διά της αγάπης και με την αγάπη ο Θεός αγκαλιάζει όλη την δημιουργία Του!
Η αγάπη δόθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο ως κύριο συστατικό της φύσης του. Ο άνθρωπος:
Με την αγάπη μπορεί να πλησιάσει τον συνάνθρωπο.
Με την αγάπη μπορεί να συμβιώσει με την άλογη φύση, τα ζώα.
Με την αγάπη μπορεί να φροντίσει την φύση και το περιβάλλον, στο οποίο ζει.
Με την αγάπη μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του, καταπολεμώντας τον εγωισμό του.
Με την αγάπη μπορεί να αγκαλιάσει όλη την δημιουργία του Θεού, όπως ο Θεός.
Βγάζοντας την αγάπη από την ζωή του, ο άνθρωπος καταστρέφει και καταστρέφεται. Τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά, γιατί όλα είναι φτιαγμένα και προσαρμοσμένα από τον Θεό για τον άνθρωπο.
Στερούμενος της αγάπης, ο άνθρωπος έχει χάσει την γλυκιά γεύση της, του είναι άγνωστη.
Πικραίνει η ζωή και ο κόσμος του.
Αγριεύει ο ίδιος και τα πάντα γύρω του.
Αν βρεθεί κάποιος να του δώσει αγάπη ή να του μιλήσει για την αγάπη, δεν θα το δεχθεί, γιατί έχει συνηθίσει στην πίκρα και δεν θα τον καταλάβει.
Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος χωρίς αγάπη, είναι δημιούργημα του ανθρώπου. Βγάζοντας την αγάπη από την ζωή του, ο άνθρωπος αλλοιώνει και διαφοροποιεί την φύση του. Χάνοντας την αγάπη χάνει την χαρά, το φως, την γλυκιά γεύση, που αφήνει στην καρδιά. Γεμίζει λύπη, τυφλώνεται και πικραίνεται. Ζει πλέον σε έναν κόσμο, ο οποίος ξέρει μόνο να σταυρώνει ό,τι μπορεί να τον αναστήσει.
Η αγάπη, όμως, είναι ο Θεός, δεν χάνεται. Υπάρχει, υπομένει και περιμένει την επιστροφή.
Η αγάπη δεν καλύπτεται, καλύπτει.
Η αγάπη δεν εξαφανίζεται, αποκαλύπτεται.
Η αγάπη δεν σβήνει, φωτίζει.
Η αγάπη επιμένει να ανασταίνεται κάθε φορά που θα σταυρώνεται!
+Αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
Η αγάπη δόθηκε από τον Θεό στον άνθρωπο ως κύριο συστατικό της φύσης του. Ο άνθρωπος:
Με την αγάπη μπορεί να πλησιάσει τον συνάνθρωπο.
Με την αγάπη μπορεί να συμβιώσει με την άλογη φύση, τα ζώα.
Με την αγάπη μπορεί να φροντίσει την φύση και το περιβάλλον, στο οποίο ζει.
Με την αγάπη μπορεί να φροντίσει τον εαυτό του, καταπολεμώντας τον εγωισμό του.
Με την αγάπη μπορεί να αγκαλιάσει όλη την δημιουργία του Θεού, όπως ο Θεός.
Βγάζοντας την αγάπη από την ζωή του, ο άνθρωπος καταστρέφει και καταστρέφεται. Τίποτα δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά, γιατί όλα είναι φτιαγμένα και προσαρμοσμένα από τον Θεό για τον άνθρωπο.
Στερούμενος της αγάπης, ο άνθρωπος έχει χάσει την γλυκιά γεύση της, του είναι άγνωστη.
Πικραίνει η ζωή και ο κόσμος του.
Αγριεύει ο ίδιος και τα πάντα γύρω του.
Αν βρεθεί κάποιος να του δώσει αγάπη ή να του μιλήσει για την αγάπη, δεν θα το δεχθεί, γιατί έχει συνηθίσει στην πίκρα και δεν θα τον καταλάβει.
Αυτός ο κόσμος, ο κόσμος χωρίς αγάπη, είναι δημιούργημα του ανθρώπου. Βγάζοντας την αγάπη από την ζωή του, ο άνθρωπος αλλοιώνει και διαφοροποιεί την φύση του. Χάνοντας την αγάπη χάνει την χαρά, το φως, την γλυκιά γεύση, που αφήνει στην καρδιά. Γεμίζει λύπη, τυφλώνεται και πικραίνεται. Ζει πλέον σε έναν κόσμο, ο οποίος ξέρει μόνο να σταυρώνει ό,τι μπορεί να τον αναστήσει.
Η αγάπη, όμως, είναι ο Θεός, δεν χάνεται. Υπάρχει, υπομένει και περιμένει την επιστροφή.
Η αγάπη δεν καλύπτεται, καλύπτει.
Η αγάπη δεν εξαφανίζεται, αποκαλύπτεται.
Η αγάπη δεν σβήνει, φωτίζει.
Η αγάπη επιμένει να ανασταίνεται κάθε φορά που θα σταυρώνεται!
+Αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου
28.5.18
Συνέδριο «Ορθοδοξία και Φονταμενταλισμός» στο Βελιγράδι
Συνέδριο με θέμα «Ορθοδοξία και Φονταμενταλισμός» στο Βελιγράδι
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε από 10 έως 12 Μαΐου 2018 στο Βελιγράδι Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Ορθοδοξία και Φονταμενταλισμός».
Το Συνέδριο διοργανώθηκε από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου σε συνεργασία με το Κέντρο για τη Μελέτη του Πολιτισμού και του Χριστιανισμού (Βελιγράδι), το Κέντρο Ορθοδόξων Χριστιανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Fordham (Νέα Υόρκη), την Έδρα Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Münster (Γερμανία), το Ρουμανικό Ινστιτούτο Διορθόδοξων, Διαχριστιανικών και Διαθρησκειακών Σπουδών (INTER, Cluj-Napoca, Ρουμανία), το Βιβλικό Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Ανδρέα (Μόσχα), την Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία «Άγιος Ιγνάτιος» (Στοκχόλμη), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών (EFOST, Βρυξέλλες), το Κέντρο για τη Φιλοσοφία και τη Θεολογία (Trebinje, Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και την Dom omladine Beograda (Βελιγράδι).
Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε από 10 έως 12 Μαΐου 2018 στο Βελιγράδι Διεθνές Συνέδριο με θέμα «Ορθοδοξία και Φονταμενταλισμός».
Το Συνέδριο διοργανώθηκε από την Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου σε συνεργασία με το Κέντρο για τη Μελέτη του Πολιτισμού και του Χριστιανισμού (Βελιγράδι), το Κέντρο Ορθοδόξων Χριστιανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Fordham (Νέα Υόρκη), την Έδρα Ορθόδοξης Θεολογίας του Πανεπιστημίου του Münster (Γερμανία), το Ρουμανικό Ινστιτούτο Διορθόδοξων, Διαχριστιανικών και Διαθρησκειακών Σπουδών (INTER, Cluj-Napoca, Ρουμανία), το Βιβλικό Θεολογικό Ινστιτούτο του Αγίου Ανδρέα (Μόσχα), την Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία «Άγιος Ιγνάτιος» (Στοκχόλμη), το Ευρωπαϊκό Φόρουμ Ορθοδόξων Θεολογικών Σχολών (EFOST, Βρυξέλλες), το Κέντρο για τη Φιλοσοφία και τη Θεολογία (Trebinje, Βοσνία-Ερζεγοβίνη) και την Dom omladine Beograda (Βελιγράδι).
27.5.18
Η Πεντηκοστή
Ο Χριστός ήρθε στην γη για να δείξει την αγάπη στον άνθρωπο, να κηρύξει σ' αυτόν την αγάπη και να αποδείξει την αγάπη Του γι' αυτόν! Η σταυρική Του θυσία και η ανάστασή Του απέδειξαν σε όλο το μεγαλείο της την αγάπη Του για τον άνθρωπο.
Η Ανάληψη ήταν το συμβόλαιο αγάπης με τον άνθρωπο, η υπόσχεση του παραδείσου. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος ήταν η επιβεβαίωση της συμφιλίωσης του Θεού με τον άνθρωπο!
20.5.18
Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας
Το σκοτάδι, όταν πέφτει, μαυρίζει τα πάντα και τα καλύπτει.
Στερεί το φως, που είναι πηγή ζωής, με συνέπεια να νεκρώνει τα πάντα.
Παρά το σκοτάδι, όμως, ο Ήλιος υπάρχει, δεν έχει εξαφανιστεί. Αν δεν υπήρχε θα είχαν παγώσει όλα.
Τα άστρα του ουρανού μεταφέρουν το φως του Ηλίου και διαλύουν το απόλυτο σκοτάδι.
Η αμαρτία είναι πηγή του σκότους, που βυθίζει στο σκοτάδι την ζωή των ανθρώπων.
Παρά το σκοτάδι, όμως, της αμαρτίας, η παρουσία του Θεού είναι αυτή που θερμαίνει και παρηγορεί.
Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας είναι σαν τα αστέρια του ουρανού, που φωτίζουν την ζωή μας, διαλύοντας το σκοτάδι της αμαρτίας, που μας έχει κυριεύσει.
Στερεί το φως, που είναι πηγή ζωής, με συνέπεια να νεκρώνει τα πάντα.
Παρά το σκοτάδι, όμως, ο Ήλιος υπάρχει, δεν έχει εξαφανιστεί. Αν δεν υπήρχε θα είχαν παγώσει όλα.
Τα άστρα του ουρανού μεταφέρουν το φως του Ηλίου και διαλύουν το απόλυτο σκοτάδι.
Η αμαρτία είναι πηγή του σκότους, που βυθίζει στο σκοτάδι την ζωή των ανθρώπων.
Παρά το σκοτάδι, όμως, της αμαρτίας, η παρουσία του Θεού είναι αυτή που θερμαίνει και παρηγορεί.
Οι άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας είναι σαν τα αστέρια του ουρανού, που φωτίζουν την ζωή μας, διαλύοντας το σκοτάδι της αμαρτίας, που μας έχει κυριεύσει.
17.5.18
Ανάληψη
«ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος».
Λόγια αγάπης, λόγια στοργής και ενδιαφέροντος, λόγια καθησυχασμού και παρηγοριάς.
Λόγια πατρικά, που βγαίνουν από χείλη θεϊκά.
Λόγια αγάπης, λόγια στοργής και ενδιαφέροντος, λόγια καθησυχασμού και παρηγοριάς.
Λόγια πατρικά, που βγαίνουν από χείλη θεϊκά.
15.5.18
Η αμαρτία μέσα από απορίες και ερωτήματα
•Ποια η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό;
Ο Θεός Δημιούργησε τον άνθρωπο να είναι ελεύθερος, απλός και να αγαπά. Με αυτές τις προδιαγραφές έπλασε τον άνθρωπο και τον έκανε να ζει μέσα στον παράδεισο, δηλαδή να έχει επικοινωνία μαζί Του. Ο άνθρωπος τρέφεται με την επικοινωνία του με τον Θεό, παίρνει ζωή, χαίρεται. Η διακοπή αυτής της σχέσης οδηγεί σε πνευματικό μαρασμό τον άνθρωπο, λυπάται, σκοτεινιάζει η ζωή του. Γεννιέται η αμαρτία...
Ο Θεός Δημιούργησε τον άνθρωπο να είναι ελεύθερος, απλός και να αγαπά. Με αυτές τις προδιαγραφές έπλασε τον άνθρωπο και τον έκανε να ζει μέσα στον παράδεισο, δηλαδή να έχει επικοινωνία μαζί Του. Ο άνθρωπος τρέφεται με την επικοινωνία του με τον Θεό, παίρνει ζωή, χαίρεται. Η διακοπή αυτής της σχέσης οδηγεί σε πνευματικό μαρασμό τον άνθρωπο, λυπάται, σκοτεινιάζει η ζωή του. Γεννιέται η αμαρτία...
13.5.18
Ο Τυφλός
Με πόση απλότητα και αγάπη κινείται ο Κύριός μας!
Με πόση πειστικότητα αποκαλύπτει στον κόσμο τα μεγαλεία της Αγίας Τριάδος!
Αποκάλυψη στα μάτια των ανθρώπων, της ιδιότητός Του ως Δημιουργός, ήταν η θεραπεία του Τυφλού.
Έφτιαξε πηλό από το χώμα και το σάλιο Του και γέμισε τις κόγχες των ματιών του Τυφλού.
Τον έστειλε να πλύνει τα μάτια του στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και ευθέως είδε!
Ω των θαυμασίων Σου, Χριστέ!
Έπλασες πάλι μάτια ανθρώπου, ως Δημιουργός και Πλάστης της κτίσης, για να ανοίξουν τα μάτια των ανθρώπων, τα κλεισμένα από την αμαρτία!
Έδωσες το φώς στον Τυφλό για να φωτιστούν οι άνθρωποι!
Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής, Χριστέ μου, για να σταματήσω να περιπλανιέμαι σαν τυφλός στα σκοτάδια της αμαρτίας.
Εσύ με απλότητα μας αποκάλυψες την αλήθεια.
Εμείς ας δούμε την αλήθεια με τα μάτια της ψυχής, κρατώντας τα ανοιχτά, να βλέπουν.
Τίποτα κρυφό και σκοτεινό δεν μένει εμπρός στην λάμψη της αλήθειάς Σου!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
Με πόση πειστικότητα αποκαλύπτει στον κόσμο τα μεγαλεία της Αγίας Τριάδος!
Αποκάλυψη στα μάτια των ανθρώπων, της ιδιότητός Του ως Δημιουργός, ήταν η θεραπεία του Τυφλού.
Έφτιαξε πηλό από το χώμα και το σάλιο Του και γέμισε τις κόγχες των ματιών του Τυφλού.
Τον έστειλε να πλύνει τα μάτια του στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ και ευθέως είδε!
Ω των θαυμασίων Σου, Χριστέ!
Έπλασες πάλι μάτια ανθρώπου, ως Δημιουργός και Πλάστης της κτίσης, για να ανοίξουν τα μάτια των ανθρώπων, τα κλεισμένα από την αμαρτία!
Έδωσες το φώς στον Τυφλό για να φωτιστούν οι άνθρωποι!
Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής, Χριστέ μου, για να σταματήσω να περιπλανιέμαι σαν τυφλός στα σκοτάδια της αμαρτίας.
Εσύ με απλότητα μας αποκάλυψες την αλήθεια.
Εμείς ας δούμε την αλήθεια με τα μάτια της ψυχής, κρατώντας τα ανοιχτά, να βλέπουν.
Τίποτα κρυφό και σκοτεινό δεν μένει εμπρός στην λάμψη της αλήθειάς Σου!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
8.5.18
Λίγα λόγια για την αγάπη
Από τους μοναδικούς που βίωσαν την Αγάπη, που ακούμπησαν στο στήθος της Αγάπης, που κήρυξαν παντού την Αγάπη, είναι ο Μαθητής της Αγάπης, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Το κήρυγμά του αρχίζει με την αγάπη και τελειώνει στην αγάπη! Σε μια επιστολή του γράφει για την Αγάπη και μεταφέρει τα λόγια του Χριστού: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Σ' αυτήν την εντολή κρέμονται όλοι οι νόμοι.
5.5.18
Ειρηνεύετε!
Η σύλληψη, τα πάθη και η Σταύρωση του Χριστού προκάλεσαν ταραχή και αβεβαιότητα στους μαθητές Του. Ο φόβος τους κυρίευσε και τους οδήγησε να κρυφθούν έντρομοι. Τα πάντα έδειχναν να έχουν καταρρεύσει στην ζωή τους. Απελπισία και σκοτάδι. Ξέχασαν αμέσως τα λόγια του Διδασκάλου τους, τις νουθεσίες και τα θαύματα.
29.4.18
Άνθρωπον ουκ έχω!
Ο παράλυτος του ευαγγελίου επί 38 έτη πάλευε με την ασθένειά του και ίαση δεν μπορούσε να βρει.
«Άνθρωπο δεν έχω», λέει στον Ιησού, «να με βοηθήσει να μπω στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ώστε να λάβω την ίαση».
Διπλός ο πόνος του παραλύτου: Η ασθένεια και η μοναξιά.
Η υπομονή του, όμως, ανταμείφθηκε από τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος του χάρισε την υγεία του.
Μέγα παράδειγμα υπομονής ο παράλυτος.
«Άνθρωπο δεν έχω», λέει στον Ιησού, «να με βοηθήσει να μπω στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ώστε να λάβω την ίαση».
Διπλός ο πόνος του παραλύτου: Η ασθένεια και η μοναξιά.
Η υπομονή του, όμως, ανταμείφθηκε από τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος του χάρισε την υγεία του.
Μέγα παράδειγμα υπομονής ο παράλυτος.
13.4.18
Ουκ έστιν ώδε
Τον είδαν κρεμασμένο στον Σταυρό, πληγωμένο, ματωμένο, νεκρό.
Τον κατέβασαν από τον Σταυρό, Τον ακούμπησαν με τα χέρια τους, Τον έβαλαν μέσα στο μνημείο.
Ο πόνος με την λύπη αναμίχθηκε, γιατί ήταν σίγουροι ότι έπιασαν στα χέρια τους και έθαψαν έναν Νεκρό.
Αυτόν τον Νεκρό αναζήτησαν, αλλά ήρθε η επιβεβαίωση από τον Άγγελο: «ουκ έστιν ώδε».
Τον κατέβασαν από τον Σταυρό, Τον ακούμπησαν με τα χέρια τους, Τον έβαλαν μέσα στο μνημείο.
Ο πόνος με την λύπη αναμίχθηκε, γιατί ήταν σίγουροι ότι έπιασαν στα χέρια τους και έθαψαν έναν Νεκρό.
Αυτόν τον Νεκρό αναζήτησαν, αλλά ήρθε η επιβεβαίωση από τον Άγγελο: «ουκ έστιν ώδε».
7.4.18
Χριστός ανέστη!
Η Αγάπη επάνω στον σταυρό καρφωμένη. Πόνο και λύπη γεμίζει η ατμόσφαιρα.
Η λύπη και ο πόνος, όμως, καλύφθηκαν από την σιωπή, γιατί η σιωπή είναι η γλώσσα της αγάπης. Τώρα μόνο η σιωπή μπορεί να μιλήσει.
Η σιωπή, όμως, γαληνεύει και ηρεμεί.
Η λύπη και ο πόνος, όμως, καλύφθηκαν από την σιωπή, γιατί η σιωπή είναι η γλώσσα της αγάπης. Τώρα μόνο η σιωπή μπορεί να μιλήσει.
Η σιωπή, όμως, γαληνεύει και ηρεμεί.
5.4.18
Τον Νυμφώνα σου βλέπω
Τον Νυμφώνα σου βλέπω Σωτήρ μου κεκοσμημένο.
Ήρθες, Εσύ, κοντά μου και μου αποκάλυψες την Βασιλεία Σου.
Ήμουν αναίσθητος και δεν σε ένιωθα.
Ήμουν τυφλός και δεν Σε έβλεπα.
Έπαθες για να μου ανοίξεις τα μάτια να Σε δω.
Έπρεπε να Σε σταυρώσω, Θεέ μου, για να δω το μέγεθος της αγάπης Σου;
Ήρθες, Εσύ, κοντά μου και μου αποκάλυψες την Βασιλεία Σου.
Ήμουν αναίσθητος και δεν σε ένιωθα.
Ήμουν τυφλός και δεν Σε έβλεπα.
Έπαθες για να μου ανοίξεις τα μάτια να Σε δω.
Έπρεπε να Σε σταυρώσω, Θεέ μου, για να δω το μέγεθος της αγάπης Σου;
4.4.18
Η πόρνη, η αμαρτωλή
Πόρνη ήταν, αλλά δεν την εμπόδισε η συνήθεια της αμαρτίας να δει την αλήθεια.
Η διάθεσή της δεν πνίγηκε από τον βόρβορο της αμαρτίας.
Η καρδιά της ευωδίαζε, παρά την δυσοσμία της αμαρτίας.
Η αμαρτία δεν εμποδίζει την σωτηρία, αλλά η εμμονή στην αμαρτία. Μας το έδειξε η Πόρνη του Ευαγγελίου.
Η διάθεσή της δεν πνίγηκε από τον βόρβορο της αμαρτίας.
Η καρδιά της ευωδίαζε, παρά την δυσοσμία της αμαρτίας.
Η αμαρτία δεν εμποδίζει την σωτηρία, αλλά η εμμονή στην αμαρτία. Μας το έδειξε η Πόρνη του Ευαγγελίου.
2.4.18
Ἰδού ὁ Νυμφίος ἔρχεται
Ιδού ο Νυμφίος Χριστός έρχεται, δεν περιμένει, έρχεται ο Ίδιος.
Είναι τόση η αγάπη Του για τον άνθρωπο, ώστε δεν τον περιμένει, αλλά έρχεται ο Ίδιος κοντά του.
Δεν τον εξαναγκάζει, όμως, με την βία να Τον δεχθεί στην καρδιά του, αλλά του δείχνει την αγάπη Του με την θυσία Του.
Είναι τόση η αγάπη Του για τον άνθρωπο, ώστε δεν τον περιμένει, αλλά έρχεται ο Ίδιος κοντά του.
Δεν τον εξαναγκάζει, όμως, με την βία να Τον δεχθεί στην καρδιά του, αλλά του δείχνει την αγάπη Του με την θυσία Του.
25.3.18
Η σιωπή της Παναγίας
Η Παναγία στο πρόσωπό της ενσάρκωσε την έννοια της Αγάπης. Η ζωή της όλη ήταν μια πορεία αγάπης, πορευόμενη μέσα στην αγάπη, ακολουθώντας την Αγάπη.
Ήταν η εκλεκτή Κόρη, που είχε σημαντικό ρόλο στο προαιώνιο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου.
Ήταν η άμωμη Κόρη, που θα έφερνε στα σπλάχνα της τον Υιό και Λόγο του Θεού.
Ήταν η Κεχαριτωμένη Κόρη, η οποία έγινε η γέφυρα, που ένωσε τον ουρανό με την γη.
Είναι η άσπιλη Κόρη, που έφερε πάλι την αγάπη του Θεού στους ανθρώπους.
Είναι η άχραντη Κόρη, που μιλούσε την γλώσσα της αγάπης, την σιωπή.
Όλη της η ζωή ήταν μέσα στην σιωπή. Τίποτα δεν χαλούσε την σιωπή Της, γιατί είχε εμπιστοσύνη στο θέλημα του Θεού, που ήταν η αγάπη Του για τον άνθρωπο.
Βίωνε τον Θεό μέσα Της. Ζούσε την πληρότητα της αγάπης Του. Δεν είχε τίποτα να πει περισσότερο από την μοναδική στιγμή, που μίλησε στην ζωή της, απαντώντας στον Αρχάγγελο: «Ιδού η δούλη Κυρίου!».
Η απάντησή Της αυτή, ήταν η εκούσια αποδοχή του σχεδίου του Θεού.
Έλυσε την σιωπή Της για να συνεχίσει να σιωπά!
Η σιωπή της Παναγίας είναι η «πολυλογία» της αγάπης.
Όταν αγαπάς σιωπάς, εμπιστεύεσαι και πορεύεσαι με αγάπη, μαζί με την Αγάπη, τον Χριστό.
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
18.3.18
Υπομονή
Πλησιάζοντας τις άγιες ημέρες, που θα προσκυνήσουμε τα άχραντα πάθη και την αγία Ανάσταση του Χριστού, ευχόμαστε ο καλός Θεός και η γλυκιά Παναγιά να δίνουν υπομονή και θάρρος σε όλον τον κόσμο. Υπομονή μεν χρειάζεται για να αντέχουμε τις δυσκολίες, θάρρος δε για να τις προσπερνούμε.
Όλα αυτά, τα καλύπτει η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό. Είναι πολλά τα ερεθίσματα, που δεχόμαστε καθημερινά και φυσικά δεν αντέχουμε. Ας αφήσουμε και κάτι «να πέσει κάτω», δεν πειράζει. Ένα μόνο χρειάζεται να καταλάβουμε, ότι δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε όλα!
Η λέξη «υπομονή» δεν είναι έκφραση ή «τρόπος του λέγειν». Είναι πρακτική λύση και αντιμετώπιση κάθε δύσκολης καταστάσεως στην ζωή μας. Η υπομονή είναι η αποκάλυψη τής ανδρείας του ανθρώπου. Χωρίς υπομονή ο άνθρωπος είναι αδύναμος και ανίκανος να διαχειριστεί την ζωή του. Για να κάνει κανείς υπομονή χρειάζεται θάρρος.
Η Παναγιά είναι το αιώνιο παράδειγμα υπομονής. Ενώ ήξερε, υπέμεινε μέσα Της τον πόνο από τα πάθη του Υιού και Θεού Της. Η ανταμοιβή της υπομονής ήταν η Ανάσταση, η οποία εξάλειψε τον πόνο.
Ας μεσιτεύει στον Πανάγαθο Θεό να μας χαρίζει την υπομονή, που μας λείπει, ώστε να αξιωθούμε της ανταμοιβής, που είναι η Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
Όλα αυτά, τα καλύπτει η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό. Είναι πολλά τα ερεθίσματα, που δεχόμαστε καθημερινά και φυσικά δεν αντέχουμε. Ας αφήσουμε και κάτι «να πέσει κάτω», δεν πειράζει. Ένα μόνο χρειάζεται να καταλάβουμε, ότι δεν χρειάζεται να τα καταλαβαίνουμε όλα!
Η λέξη «υπομονή» δεν είναι έκφραση ή «τρόπος του λέγειν». Είναι πρακτική λύση και αντιμετώπιση κάθε δύσκολης καταστάσεως στην ζωή μας. Η υπομονή είναι η αποκάλυψη τής ανδρείας του ανθρώπου. Χωρίς υπομονή ο άνθρωπος είναι αδύναμος και ανίκανος να διαχειριστεί την ζωή του. Για να κάνει κανείς υπομονή χρειάζεται θάρρος.
Η Παναγιά είναι το αιώνιο παράδειγμα υπομονής. Ενώ ήξερε, υπέμεινε μέσα Της τον πόνο από τα πάθη του Υιού και Θεού Της. Η ανταμοιβή της υπομονής ήταν η Ανάσταση, η οποία εξάλειψε τον πόνο.
Ας μεσιτεύει στον Πανάγαθο Θεό να μας χαρίζει την υπομονή, που μας λείπει, ώστε να αξιωθούμε της ανταμοιβής, που είναι η Ανάσταση!
Καλή Ανάσταση!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
14.3.18
Το Μυστήριο της Εξομολογήσεως. Πνευματική ανάγκη ή συνήθεια; Ο Πνευματικός στη ζωή μας
Ο Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, πανοσιολ. Αρχιμ. Βαρθολομαίος ομίλησε με θέμα «Το Μυστήριον της εξομολογήσεως. Πνευματική ανάγκη ή συνήθεια; Ο πνευματικός εἰς τήν ζωήν μας.» μετά το πέρας του Κατανυκτικού Εσπερινού, την Γ΄Κυριακή των Νηστειών, 11 Μαρτίου 2018, στον Ιερό Ναό Αγίου Χαραλάμπους Λενταριανών Χανίων, χοροστατούντος του τοπικού ποιμενάρχου, Σεβ. κ.κ. Δαμασκηνού.
Τον γέροντα Βαρθολομαίο πριν την έναρξη της ομιλίας παρουσίασε ο πανοσιολ. Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης, ενώ σύντομο χαιρετισμό εκφώνησε και ο Σεβ. κ.κ. Δαμασκηνός, ο οποίος ευχαρίστησε τον Εσφιγμενίτη Καθηγούμενο για την ομιλία του.
Τον γέροντα Βαρθολομαίο πριν την έναρξη της ομιλίας παρουσίασε ο πανοσιολ. Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιμ. Δαμασκηνός Λιονάκης, ενώ σύντομο χαιρετισμό εκφώνησε και ο Σεβ. κ.κ. Δαμασκηνός, ο οποίος ευχαρίστησε τον Εσφιγμενίτη Καθηγούμενο για την ομιλία του.
13.3.18
Αγάπη προς όλους
Στην επί του όρους ομιλία Του, είπε ο Χριστός: «Ακούσατε ότι έχει λεχθεί· Ν’ αγαπάς τον πλησίον σου και να μισείς τον εχθρό σου. Αλλά εγώ σας λέγω, ν’ αγαπάτε τους εχθρούς σας, να ευλογείτε αυτούς που σας καταριούνται, να ευεργετείτε όσους σας μισούν, και να προσεύχεστε για όσους σας συμπεριφέρονται κακώς και σας διώκουν, για να γίνετε παιδιά του επουράνιου πατέρα σας, διότι ανατέλλει τον ήλιο του για κακούς και για καλούς και βρέχει για ευσεβείς και ασεβείς. Εάν δε αγαπήσετε όσους σας αγαπούν, ποιο μισθό θα έχετε; Δεν κάνουν το αυτό και οι τελώνες; Και εάν δείξετε στοργή στους φίλους σας μόνο, τι εξαιρετικό κάνετε. Δεν κάνουν έτσι και οι τελώνες; Να γίνετε λοιπόν τέλειοι, όπως ο πατέρας σας ο ουράνιος είναι τέλειος» (Ματθ. 5, 38-48).
Εμπρός στην αποκάλυψη αυτή, της ολοκληρωτικής αγάπης του Θεού, κανένας δεν μπορεί να μείνει ασυγκίνητος.
Αγάπη προς όλους! Πόσο διαχρονικός ο λόγος του Χριστού! Έρχεται να ταράξει τα νερά σήμερα, που έχουν λιμνάσει στην ζωή μας.
11.3.18
Κυριακή Γ΄ Νηστειών - Της Σταυροπροσκυνήσεως
Φθάσαμε στο μέσον της Σαρακοστής, στο μέσον του αγώνα και της προσπάθειας και η Εκκλησία μας, θέλοντας να τονώσει το ηθικό και να μας ενισχύσει από τον κόπο, προβάλλει τον Τίμιο Σταυρό για να Τον αντικρύσουμε και να Τον προσκυνήσουμε.
Η θέα Tου αναζωογονεί, ξεκουράζει, αναπαύει.
Η θέα Tου γεμίζει ασφάλεια.
Ο Σταυρός είναι το πολύτιμο στολίδι και η δόξα του χριστιανού.
Οφείλουμε σαν χριστιανοί ορθόδοξοι να σηκώνουμε τον σταυρό μας, διότι πρώτος Τον σήκωσε ο Αρχηγός και Σωτήρας μας, ο Χριστός.
Ο Σταυρός είναι ποτισμένος με το Αίμα Του. Αυτό το αίμα που ξεπλένει την αμαρτία και χρωματίζει την ζωή μας. Το αίμα στον σταυρό είναι η απόδειξη ότι ο σταυρικός δρόμος οδηγεί μέσω του Γολγοθά στην Ανάσταση.
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
Η θέα Tου αναζωογονεί, ξεκουράζει, αναπαύει.
Η θέα Tου γεμίζει ασφάλεια.
Ο Σταυρός είναι το πολύτιμο στολίδι και η δόξα του χριστιανού.
Οφείλουμε σαν χριστιανοί ορθόδοξοι να σηκώνουμε τον σταυρό μας, διότι πρώτος Τον σήκωσε ο Αρχηγός και Σωτήρας μας, ο Χριστός.
Ο Σταυρός είναι ποτισμένος με το Αίμα Του. Αυτό το αίμα που ξεπλένει την αμαρτία και χρωματίζει την ζωή μας. Το αίμα στον σταυρό είναι η απόδειξη ότι ο σταυρικός δρόμος οδηγεί μέσω του Γολγοθά στην Ανάσταση.
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
8.3.18
Αγάπη – Υπέρβαση
Ο άνθρωπος εξ αιτίας της πτώσης του έγινε εύκολη λεία του διαβόλου.
Η αμαρτία εισήλθε στην ζωή του και οι πληγές που του δημιουργεί είναι πολλές.
Το φάρμακο είναι η αγάπη. Η αγάπη σκεπάζει, παρηγορεί και επουλώνει.
Πώς μπορεί, όμως, ο πληγωμένος άνθρωπος να αγαπήσει και να αγαπηθεί;
Πώς μπορεί ο αποξενωμένος από όλους να νιώσει αγάπη για τον πλησίον;
Η αμαρτία εισήλθε στην ζωή του και οι πληγές που του δημιουργεί είναι πολλές.
Το φάρμακο είναι η αγάπη. Η αγάπη σκεπάζει, παρηγορεί και επουλώνει.
Πώς μπορεί, όμως, ο πληγωμένος άνθρωπος να αγαπήσει και να αγαπηθεί;
Πώς μπορεί ο αποξενωμένος από όλους να νιώσει αγάπη για τον πλησίον;
4.3.18
Κυριακή Β΄ Νηστειών 2018 - Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά
Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου πανηγύρισε σήμερα, Κυριακή Β΄ των Νηστειών, την σύναξη του αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Ο Άγιος διετέλεσε επί τρία έτη ηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.
Της σημερινής πανηγύρεως προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος. Στην πανήγυρη συμμετείχε και ο Πρώτος του Αγίου Όρους, Μοναχός Χριστόφορος Ιβηρίτης.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β' ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο για την Κανονική άδεια και ευλογία του, την Ιερά Κοινότητα και τον Ηγούμενο Βαρθολομαίο για την πρόσκληση και ευχήθηκε για την πνευματική προκοπή και την ταχεία επίλυση των δυσκολιών της Αδελφότητος.
Εν συνεχεία, τέλεσε τρισάγιο επί του τάφου του αειμνήστου Ηγουμένου Αρχιμ. Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη.
Ακολουθεί ο Χαιρετισμός του αρχιμ.Βαρθολομαίου, Καθηγουμένου Μονής Εσφιγένου, στην Πανηγυρική Τράπεζα:
Ο Άγιος διετέλεσε επί τρία έτη ηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.
Της σημερινής πανηγύρεως προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σύρου κ. Δωρόθεος. Στην πανήγυρη συμμετείχε και ο Πρώτος του Αγίου Όρους, Μοναχός Χριστόφορος Ιβηρίτης.
Προ του πέρατος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος κ. Δωρόθεος Β' ευχαρίστησε τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο για την Κανονική άδεια και ευλογία του, την Ιερά Κοινότητα και τον Ηγούμενο Βαρθολομαίο για την πρόσκληση και ευχήθηκε για την πνευματική προκοπή και την ταχεία επίλυση των δυσκολιών της Αδελφότητος.
Εν συνεχεία, τέλεσε τρισάγιο επί του τάφου του αειμνήστου Ηγουμένου Αρχιμ. Χρυσοστόμου Κατσουλιέρη.
Ακολουθεί ο Χαιρετισμός του αρχιμ.Βαρθολομαίου, Καθηγουμένου Μονής Εσφιγένου, στην Πανηγυρική Τράπεζα:
25.2.18
Κυριακή της Ορθοδοξίας: προκλήσεις στην ορθή πίστη, τότε και σήμερα
Εθνοφυλετισμός, φονταμενταλισμός και γεροντισμός απομακρύνουν από την ορθή πίστη
Οι Πατέρες της Εκκλησίας όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του oρθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να έχει πραγματικό αποτέλεσμα, δηλαδή την σωτηρία του ανθρώπου. Η σωτηρία μας πηγάζει μόνο από την αλήθεια, σε αντίθεση με την πλάνη και το ψεύδος, που οδηγούν στην απώλεια.
Συγκεκριμένα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Εκκλησία μας εορτάζει την αναστήλωση των εικόνων και τη λήξη της εικονομαχίας. Κατά την περίοδο της εικονομαχίας πολεμήθηκε η προσκύνηση των εικόνων ως δήθεν «ειδωλολατρική», ενώ στην πραγματικότητα με αυτήν αποδίδουμε τιμή στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Επίσης, οι εικόνες έχουν ποιμαντική αξία, καθώς απεικονίζονται αγιογραφικές παραστάσεις, βοηθώντας τους πιστούς να αναχθούν σε υψηλές πνευματικές θεωρίες με εποπτικό τρόπο.
Η Εκκλησία μας, από την θεμελίωσή της έως και σήμερα, πάντα αντιμετώπιζε προκλήσεις. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, πάντα υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να απομακρύνουν τον πιστό λαό μακριά από την ορθή πίστη, αλλοιώνοντας τις έννοιες, παίζοντας με τις λέξεις και απομονώνοντας αποσπάσματα από τις Γραφές. Το ίδιο έπρατταν οι Φαρισαίοι, πειράζοντας τον Ιησού, το ίδιο διάφοροι αιρετικοί ανά τους αιώνες, το ίδιο και σήμερα προσπαθούν μερικοί. Άλλωστε, ο ίδιος ο Κύριος μας, Ιησούς Χριστός, μας προειδοποίησε για τους ψευδοδιδασκάλους, που θα εμφανιστούν.
Οι Πατέρες της Εκκλησίας όρισαν να εορτάζεται ο θρίαμβος του oρθοδόξου δόγματος την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, για να δείξει στους πιστούς πως ο πνευματικός μας αγώνας θα πρέπει να συνδυάζεται με την ορθή πίστη για να έχει πραγματικό αποτέλεσμα, δηλαδή την σωτηρία του ανθρώπου. Η σωτηρία μας πηγάζει μόνο από την αλήθεια, σε αντίθεση με την πλάνη και το ψεύδος, που οδηγούν στην απώλεια.
Συγκεκριμένα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, η Εκκλησία μας εορτάζει την αναστήλωση των εικόνων και τη λήξη της εικονομαχίας. Κατά την περίοδο της εικονομαχίας πολεμήθηκε η προσκύνηση των εικόνων ως δήθεν «ειδωλολατρική», ενώ στην πραγματικότητα με αυτήν αποδίδουμε τιμή στο εικονιζόμενο πρόσωπο. Επίσης, οι εικόνες έχουν ποιμαντική αξία, καθώς απεικονίζονται αγιογραφικές παραστάσεις, βοηθώντας τους πιστούς να αναχθούν σε υψηλές πνευματικές θεωρίες με εποπτικό τρόπο.
Η Εκκλησία μας, από την θεμελίωσή της έως και σήμερα, πάντα αντιμετώπιζε προκλήσεις. Όπως τότε, έτσι και σήμερα, πάντα υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να απομακρύνουν τον πιστό λαό μακριά από την ορθή πίστη, αλλοιώνοντας τις έννοιες, παίζοντας με τις λέξεις και απομονώνοντας αποσπάσματα από τις Γραφές. Το ίδιο έπρατταν οι Φαρισαίοι, πειράζοντας τον Ιησού, το ίδιο διάφοροι αιρετικοί ανά τους αιώνες, το ίδιο και σήμερα προσπαθούν μερικοί. Άλλωστε, ο ίδιος ο Κύριος μας, Ιησούς Χριστός, μας προειδοποίησε για τους ψευδοδιδασκάλους, που θα εμφανιστούν.
23.2.18
Πού είσαι;
«Ἀδάμ ποῦ εἶ;» Έψαχνε ο Θεός τους πρωτοπλάστους στον παράδεισο. Αυτοί, όμως, είχαν κρυφθεί.
Η παρακοή στην εντολή του Θεού τούς απομάκρυνε από κοντά Του. Κρύφθηκαν από τον Θεό Τους. Κρύφθηκαν από τον Πατέρα τους.
Ο Θεός, σαν Παντογνώστης, γνώριζε τι έκαναν. Η αγάπη Του, όμως, γι' αυτούς ήταν μεγάλη. Τους έδωσε ευκαιρία να ζητήσουν συγγνώμη... «Ποῦ εἶ;» φωνάζει του Αδάμ. «Πού είσαι, παιδί μου, και σε αναζητώ; Πού είσαι, και κρύφθηκες από Εμένα, τον Πατέρα σου;».
«Πού είσαι;»: Η ευκαιρία του Αδάμ να μετανιώσει για το λάθος του.
«Που είσαι;»: Το κάλεσμα της μετανοίας.
«Πού είσαι;»: Η αναζήτηση της αγάπης.
«Πού είσαι;»: Η πρόσκληση της σωτηρίας.
Η παρακοή στην εντολή του Θεού τούς απομάκρυνε από κοντά Του. Κρύφθηκαν από τον Θεό Τους. Κρύφθηκαν από τον Πατέρα τους.
Ο Θεός, σαν Παντογνώστης, γνώριζε τι έκαναν. Η αγάπη Του, όμως, γι' αυτούς ήταν μεγάλη. Τους έδωσε ευκαιρία να ζητήσουν συγγνώμη... «Ποῦ εἶ;» φωνάζει του Αδάμ. «Πού είσαι, παιδί μου, και σε αναζητώ; Πού είσαι, και κρύφθηκες από Εμένα, τον Πατέρα σου;».
«Πού είσαι;»: Η ευκαιρία του Αδάμ να μετανιώσει για το λάθος του.
«Που είσαι;»: Το κάλεσμα της μετανοίας.
«Πού είσαι;»: Η αναζήτηση της αγάπης.
«Πού είσαι;»: Η πρόσκληση της σωτηρίας.
18.2.18
Καλή Σαρακοστή!
«Τον της νηστείας καιρόν φαιδρώς απαρξώμεθα» μας καλεί ο υμνωδός, αδελφοί.
Αρχίζει το στάδιο της μεγάλης Τεσσαρακοστής και καλούμεθα, όλοι μαζί, να ξεκινήσουμε τον πνευματικό αγώνα.
Ο αγώνας είναι η προσπάθεια να δαμάσουμε το θηρίο, που λέγεται «εγωισμός».
Η προσπάθεια δεν επικεντρώνεται μόνο στην νηστεία του φαγητού, αλλά και στην νηστεία κάθε αίσθησης και ενέργειας του ανθρώπου.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγωνιστούμε, γυμνάζοντας τον εαυτό μας, ώστε να τον ελέγχουμε.
Ο μη έλεγχος του εαυτού μας σημαίνει στέρηση της ελευθερίας μας.
Ας αγωνιστούμε κατά των παθών που μας δεσμεύουν.
Ας αγωνιστούμε για την ελευθερία μας.
Έπαθλο του αγώνα είναι η χαρά της Αναστάσεως!
Χαρούμενοι και φωτεινοί, ελεύθεροι και αναστημένοι, θα ζούμε μόνο μέσα από τον προσωπικό μας κόπο και αγώνα.
Η δυσκολία είναι ανθρώπινη, η βοήθεια όμως έρχεται από τον Θεό και το έπαθλο είναι προσωπική κατάκτηση, η Ανάσταση!
Καλή Σαρακοστή!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
Αρχίζει το στάδιο της μεγάλης Τεσσαρακοστής και καλούμεθα, όλοι μαζί, να ξεκινήσουμε τον πνευματικό αγώνα.
Ο αγώνας είναι η προσπάθεια να δαμάσουμε το θηρίο, που λέγεται «εγωισμός».
Η προσπάθεια δεν επικεντρώνεται μόνο στην νηστεία του φαγητού, αλλά και στην νηστεία κάθε αίσθησης και ενέργειας του ανθρώπου.
Ας προσπαθήσουμε, λοιπόν, να αγωνιστούμε, γυμνάζοντας τον εαυτό μας, ώστε να τον ελέγχουμε.
Ο μη έλεγχος του εαυτού μας σημαίνει στέρηση της ελευθερίας μας.
Ας αγωνιστούμε κατά των παθών που μας δεσμεύουν.
Ας αγωνιστούμε για την ελευθερία μας.
Έπαθλο του αγώνα είναι η χαρά της Αναστάσεως!
Χαρούμενοι και φωτεινοί, ελεύθεροι και αναστημένοι, θα ζούμε μόνο μέσα από τον προσωπικό μας κόπο και αγώνα.
Η δυσκολία είναι ανθρώπινη, η βοήθεια όμως έρχεται από τον Θεό και το έπαθλο είναι προσωπική κατάκτηση, η Ανάσταση!
Καλή Σαρακοστή!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
10.2.18
Πατημασιές στην άμμο
Κάποτε ένα παιδί μου διάβασε την εξής ιστορία:
Μια νύχτα κάποιος άνθρωπος είδε ένα όνειρο. Ονειρεύτηκε πως βάδιζε στην ακρογιαλιά μαζί με τον Κύριο. Στον ουρανό εμφανίζονταν σκηνές απ’ τη ζωή του. Για κάθε σκηνή παρατηρούσε δύο ζεύγη πατημασιών πάνω στην άμμο· το ένα ανήκε στον ίδιο και το άλλο στον Κύριο.
Αφού εμφανίστηκε μπροστά του και η τελευταία σκηνή της ζωής του, κοίταξε πίσω στις πατημασιές στην άμμο. Πρόσεξε ότι πολλές φορές, στο μονοπάτι της ζωής του, υπήρχε μονάχα ένα ζεύγος πατημασιών. Επίσης, παρατήρησε πως αυτό συνέβαινε στις πιο δύσκολες και θλιβερές στιγμές της ζωής του.
Αυτό τον προβλημάτισε και ρώτησε τον Κύριο: «Κύριε, είπες ότι απ’ τη στιγμή που αποφάσισα να σ’ ακολουθήσω, θα βάδιζες μαζί μου σ’ όλη την πορεία. Ωστόσο, παρατήρησα ότι, στις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου, υπήρχε μόνο ένα ζεύγος πατημασιών. Δεν καταλαβαίνω γιατί όταν σε χρειαζόμουν περισσότερο, εσύ με είχες εγκαταλείψει».
Ο Κύριος απάντησε: «πολύτιμό μου παιδί, σε αγαπώ και ποτέ δεν θα σε εγκατέλειπα. Τον καιρό που δοκιμαζόσουν και υπέφερες, όπου είδες μόνο ένα ζευγάρι αποτυπώματα, ήταν τότε που σε πήρα την αγκαλιά μου».