27.2.21

Η Πατρική αγάπη και το δικαίωμα του Ασώτου

Κυριακή του Ασώτου υιού σήμερα και μας δίνεται η ευκαιρία, διαβάζοντας την συγκεκριμένη παραβολή  να κάνουμε μια ενδοσκόπηση  στον εαυτό μας, ταυτίζοντας την συμπεριφορά μας με  αυτήν του Ασώτου. Οι σκέψεις, οι αποφάσεις, οι ενέργειες, τα λάθη του, είναι μια διαρκής υπενθύμιση για τον εαυτό μας. 


Η υπενθύμιση της παραβολής είναι το πνευματικό εγερτήριο για την ψυχή μας. Ο Άσωτος υιός είναι η προσωποποίηση του εαυτού μας.


Ζητά από τον Πατέρα του το μερίδιο από την περιουσία. Ήθελε να απομακρυνθεί από την «οικία του Πατρός» και να τραβήξει τον δρόμο του μόνος. Είχε, όμως, το θράσος, χωρίς ντροπή, να απαιτήσει το «δικαίωμά» του. Ποιο δικαίωμα, όμως; Το «επιβάλλον μέρος της ουσίας» του Πατέρα του. Ζήτησε το δικαίωμα στην περιουσία, που με κόπο ο Πατέρας του είχε δημιουργήσει, ξεχνώντας, όμως, τις υποχρεώσεις του.

Η αγάπη του Πατέρα, όμως, τον κάνει μέτοχο στην περιουσίας του.  Αυτήν την αγάπη  εκμεταλλεύεται ο Άσωτος και απαιτεί.

21.2.21

Τελώνου και Φαρισαίου

Αρχή του Τριωδίου σήμερα, αυτής της κατανυκτικής περιόδου προετοιμασίας των πιστών για την είσοδό τους στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Προετοιμασία για ένα μεγάλο χρονικά στάδιο νηστείας και περισυλλογής, με απώτερο σκοπό την Ανάσταση.

Η προετοιμασία, όμως, για την νηστεία γίνεται με την υπενθύμιση των χαρακτηριστικών, που πρέπει να έχει ο χριστιανός για να ξεκινήσει τον πνευματικό του αγώνα.


Αυτό που μας προβάλλει σήμερα η Εκκλησία μας, μέσα από την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, είναι η αρετή της ταπεινώσεως, η οποία υψώνει τον άνθρωπο και είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο του εγωισμού, που τον θανατώνει καθημερινά.

13.2.21

Μη φοβάσαι!

Μη φοβάσαι το σκοτάδι, υπάρχει το φως.

Μη φοβάσαι το ψύχος, υπάρχει η θαλπωρή.

Μη φοβάσαι την απελπισία, υπάρχει η ελπίδα.

Μη φοβάσαι την λύπη, υπάρχει η χαρά.

Μη φοβάσαι την ταραχή, υπάρχει η ειρήνη.

Μη φοβάσαι το λάθος, υπάρχει η μετάνοια.

Μη φοβάσαι τον διάβολο, υπάρχει ο Χριστός.

6.2.21

Ευ δούλε αγαθέ!

Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο φανερώνεται στην μοναδικότητα τού προσώπου. Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα.

Δύσκολα γίνεται αντιληπτό από τον άνθρωπο το μέγεθος της αγάπης του Θεού, να του χαρίσει την μοναδικότητα, ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων.

Αυτή η μοναδικότητα έχει εμπλουτιστεί με διάφορα χαρίσματα, ξεχωριστά πάλι για κάθε άνθρωπο.

Τα χαρίσματα αυτά είναι τα τάλαντα του ευαγγελίου, που δόθηκαν στον καθένα ξεχωριστά, άνισα μεν, δίκαια δε, σύμφωνα με τις δυνατότητες του καθενός.

Αυτά τα τάλαντα καλείται ο άνθρωπος να αξιοποιήσει, καλλιεργώντας τα σύμφωνα με τις δυνατότητές του.

Θα ρωτούσε κάποιος: «με ποιον τρόπο μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί ποιο είναι το τάλαντό του;». Επειδή το τάλαντο είναι εσωτερική κατάσταση στον άνθρωπο, δουλεύοντας πνευματικά μπορεί να αντιληφθεί και να αυξήσει το τυχόν τάλαντό του.

Η διάθεση και η εργατικότητα των δύο δούλων στην ευαγγελική περικοπή διπλασίασε τα τάλαντά τους, ενώ η οκνηρία και η πονηριά του δούλου με το ένα τάλαντο δεν τον άφησε, όχι μόνο να εργασθεί και να το διπλασιάσει, αλλά ούτε και να το δώσει - έστω - στην τράπεζα και να ωφεληθεί από τον τόκο.

Αντίθετα, το έθαψε, το νέκρωσε, δηλαδή, το τάλαντό του.

Κάποια στιγμή, όμως, θα έρθει η ώρα, κατά την οποία ο Κύριος θα ζητήσει, από τον καθένα ξεχωριστά, λόγο για το τάλαντο, που του έχει χαρίσει.

Ο Θεός μας χάρισε τάλαντα για να είμαστε πλούσιοι από την χάρη Του. Ας μην αφήσουμε την πνευματική οκνηρία και την αδιαφορία να κυριεύσει την ζωή μας! Έτσι θα νεκρώσουμε τα τάλαντα, θα διώξουμε την χάρη Του, θα γίνουμε φτωχοί. Τότε η ανταμοιβή μας θα είναι να ακούσουμε την φωνή: «πονηρέ δούλε και οκνηρέ»!

Ας δουλέψουμε πνευματικά, καλλιεργώντας την αγάπη, την συγχώρεση, την πραότητα, την χαρά, την ειρήνη, την υπομονή. Είναι πλούτος ανεξάντλητος, που μας ανήκει πλέον. Είμαστε πλούσιοι από την χάρη του Θεού.
Τίποτα δεν μπορεί να είναι πιο πολύτιμο από τα χαρίσματα, που μας έχει δωρίσει ο Θεός.
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με την γλυκιά φωνή Του, που μας καλεί: «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ! είσελθε εις την χαρά του Κυρίου σου».

+ αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου