Ομιλία γέροντος Βαρθολομαίου, ηγουμένου Μονής Εσφγιμένου Αγίου Όρους, με θέμα «Εξομολόγηση: Μετάβαση από την πτώση στην Ανάσταση», στην Ημιημερίδα της Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου, την Τρίτη 28 Μαρτίου 2017
Ο Πανάγαθος Θεός, αφού τελείωσε την δημιουργία του κόσμου, άφησε για το τέλος το τελειότερο δημιούργημά Του, τον άνθρωπο. Η αγάπη Του γι’ αυτόν ήταν τόσο μεγάλη, που τον κατέστησε άρχοντα και κυρίαρχο της δημιουργίας με απόλυτη εξουσία να διαχειρίζεται τα πάντα, τόσο την άψυχη, όσο και την έμψυχη φύση! Έναν μόνο περιορισμό του έβαλε ο Θεός: «από τον καρπό του δένδρου της γνώσεως του καλού και του κακού μη φάτε…» (Γεν. β´ 17)!
Η απαγόρευση αυτή του Θεού δεν είχε σκοπό απλώς να τους εμποδίσει από μία λανθασμένη ενέργεια, επειδή το δένδρο ήταν κακό, αλλά να δοκιμάσει την υπακοή και την αγάπη τους. Ο Θεός ήθελε να δώσει στον άνθρωπο την ευκαιρία να δείξει την καλή του διάθεση, ώστε να σταθεροποιηθεί σ’ αυτή, την παραδεισένια κατάσταση που ζούσε, χωρίς να του στερεί την ελευθερία της επιλογής.
Ο διάβολος, όμως, θέλοντας να πλανήσει τους πρωτοπλάστους και να παρακούσουν την εντολή του Θεού, καλλιέργησε πρώτα τον εγωισμό, ώστε, ρίχνοντάς τους στην αμαρτία, να μην μπορούν να ζητήσουν συγγνώμη. Έτσι τους παγίδευσε, τους αιχμαλώτισε στο δικό του θέλημα και πρόγραμμα, που ήταν η έξοδος από τον Παράδεισο, η διάβαση από την ελευθερία του Θεού στην αιχμαλωσία της αμαρτίας και του διαβόλου.
26.3.17
Η άπειρος φιλανθρωπία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου
Με κατάνυξη και με την παρουσία πλήθους πιστών τελέσθηκε το εσπέρας της Κυριακής 26 Μαρτίου 2017, Δ' Νηστειών (Αγ. Ιωάννου της Κλίμακος), ο Ε; Κατανυκτικός Εσπερινός της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Νέου Ηρακλείου, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ.
Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους Γέροντας Βαρθολομαίος.
Τον άγιο Καθηγούμενο προλόγισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Γαβριήλ, τον οποίο ευχαρίστησε θερμά τόσο για τον κόπο του, όσο και για την τιμητική του παρουσία στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας.
Ο Γέροντας Βαρθολομαίος, αφού αρχικά εξέφρασε τη χαρά του, αλλά και τις θερμές του ευχαριστίες για την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχει στον Κατανυκτικό Εσπερινό στη συνέχεια ανέπτυξε ομιλία με θέμα: «Η άπειρος φιλανθρωπία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου».
Προσκεκλημένος ομιλητής ήταν ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους Γέροντας Βαρθολομαίος.
Τον άγιο Καθηγούμενο προλόγισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Γαβριήλ, τον οποίο ευχαρίστησε θερμά τόσο για τον κόπο του, όσο και για την τιμητική του παρουσία στην Ιερά Μητρόπολη Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας.
Ο Γέροντας Βαρθολομαίος, αφού αρχικά εξέφρασε τη χαρά του, αλλά και τις θερμές του ευχαριστίες για την τιμητική πρόσκληση να συμμετάσχει στον Κατανυκτικό Εσπερινό στη συνέχεια ανέπτυξε ομιλία με θέμα: «Η άπειρος φιλανθρωπία του Θεού στη ζωή του ανθρώπου».
25.3.17
Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην
Εὐαγγελίζου γῆ χαράν μεγάλην…
Αυτήν την χαρά ήρθε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να ευαγγελίσει στην Παρθένο Μαρία.
Την καλήν είδηση ότι έρχεται επιτέλους η χαρά στον κόσμο, ο Χριστός, για να τον αναστήσει από την θλίψη και την απελπισία, στην οποία έχει περιέλθει.
Η χαρά, όμως, έπρεπε να έρθει διαμέσου τής Παρθένου, σύμφωνα με το πάνσοφο σχέδιο τού Θεού.
Έφθασε η στιγμή, κατά την οποία, ο Αρχάγγελος μεταφέρει την βούληση τού Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Όλα, όμως, εξαρτώνται από την βούληση τής Παρθένου... Όλοι περίμεναν να ακουστεί από τα χείλη Της το «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου».
Έπρεπε ελεύθερα, χωρίς πίεση, να αποδεχθεί η Παναγία μας την βούληση του Θεού!
Αυτήν την χαρά ήρθε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ να ευαγγελίσει στην Παρθένο Μαρία.
Την καλήν είδηση ότι έρχεται επιτέλους η χαρά στον κόσμο, ο Χριστός, για να τον αναστήσει από την θλίψη και την απελπισία, στην οποία έχει περιέλθει.
Η χαρά, όμως, έπρεπε να έρθει διαμέσου τής Παρθένου, σύμφωνα με το πάνσοφο σχέδιο τού Θεού.
Έφθασε η στιγμή, κατά την οποία, ο Αρχάγγελος μεταφέρει την βούληση τού Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου. Όλα, όμως, εξαρτώνται από την βούληση τής Παρθένου... Όλοι περίμεναν να ακουστεί από τα χείλη Της το «ἰδοὺ ἡ δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου».
Έπρεπε ελεύθερα, χωρίς πίεση, να αποδεχθεί η Παναγία μας την βούληση του Θεού!
23.3.17
Σκέψεις μετά από προβολή εκπομπής για το ζήτημα της Ι.Μ. Εσφιγμένου
Την Τρίτη 21.3.2017 η εκπομπή του κ. Σρόιτερ στην τηλεόραση τού ALPHA με τίτλο «ΑΥΤΟΨΙΑ» είχε αφιέρωμα στην Μονή Εσφιγμένου. Το ότι επρόκειτο να προβληθεί το αφιέρωμα το πληροφορηθήκαμε από φίλους, ενώ ο δημοσιογράφος δεν ενημέρωσε ποτέ, ούτε ζήτησε, την θέση της διοίκησης τής Μονής ή των κεντρικών αρχών του Αγίου Όρους, παρά μόνο περιορίστηκε σε συνεννόηση με τους καταληψίες και με γνωστό δικηγόρο πολιτευτή. Η Ελληνική Διοίκηση, το Άγιον Όρος, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Ελληνική Δικαιοσύνη, όλοι δηλαδή οι αρμόδιοι, αντιλαμβάνονται ως μόνο εκπρόσωπο τής Μονής την διοίκησή της. Ο δημοσιογράφος έχει άλλη γνώμη.
Η Ιερά Μονή μας θεωρεί υποχρέωσή της να θέσει υπόψη κάθε καλοπροαίρετου ανθρώπου ορισμένες σκέψεις, με αφορμή την συγκεκριμένη εκπομπή:
22.3.17
Επιστολή για το ζήτημα της Ι.Μ. Εσφιγμένου
Σχετικά με τηλεοπτική εκπομπή του κ. Σρόιτερ που προβλήθηκε εχθές 21.3.2017 στις 23.30 από τον τηλεοπτικό σταθμό «Αlpha» για το ζήτημα της Μονής Εσφιγμένου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος μας έστειλε κατ' εντολή της Μονής το πρωί της ίδιας ημέρας την ακόλουθη επιστολή, η οποία όμως δεν διαβάστηκε κατά τη διάρκεια της εκπομπής. Για όσους είδαν την εκπομπή, είμαστε βέβαιοι ότι η επιστολή δίνει απαντήσεις και βοηθά στην κατανόηση της πραγματικότητας επί του ζητήματος.
19.3.17
Η διάκριση και τα χαρίσματα στη ζωή μας - εμπιστοσύνη στο Θεό
Ομιλία αρχιμ. Βαρθολομαίου, καθηγουμένου Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κομοτηνής, στις 19 Μαρτίου 2017, Γ' Κυριακή των Νηστειών, με θέμα «Η διάκριση και τα χαρίσματα στη ζωή μας˙ἐμπιστοσύνη στο Θεό»
Ο πόνος του σταυρού
Διανύσαντες ήδη το μέσον της αγίας Τεσσαρακοστής, το στάδιον της προσπαθείας και του αγώνα, η Αγία μας Εκκλησία θέτει εν τω μέσω του Ναού, προς προσκύνηση και ενίσχυση στον αγώνα, τον Τίμιον Σταυρόν. Όπλον ακαταμάχητον κατά των δαιμόνων, σκήπτρο των Βασιλέων, όπλον ειρήνης αήττητον τρόπαιον είναι ο Σταυρός.
Χαρακτηριστικό του Σταυρού είναι ο πόνος! Μέσα από τον πόνο του σταυρού εξαλείφεται οποιοσδήποτε άλλος πόνος. Ο πόνος του σταυρού είναι εκούσιος, γιατί εμπεριέχει την αγάπη, είναι ο πόνος του Χριστού. Πόνεσε εκούσια ο Χριστός, από αγάπη για τον άνθρωπο, για να του εξαλείψει τον δικό του πόνο, αυτόν που προκάλεσε η αμαρτία.
Ο πόνος της αμαρτίας θανατώνει, ενώ ο πόνος του Σταυρού λυτρώνει! Πόσο ακόμη ο εγωισμός μας θα μας κρατά μακριά από την αλήθεια και το φώς; Ιδού, ο Τίμιος Σταυρός μας δείχνει τον δρόμο! Ας γονατίσουμε με πίστη μπροστά Του αναφωνώντας: «Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν»!
Καλή Ανάσταση!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
Χαρακτηριστικό του Σταυρού είναι ο πόνος! Μέσα από τον πόνο του σταυρού εξαλείφεται οποιοσδήποτε άλλος πόνος. Ο πόνος του σταυρού είναι εκούσιος, γιατί εμπεριέχει την αγάπη, είναι ο πόνος του Χριστού. Πόνεσε εκούσια ο Χριστός, από αγάπη για τον άνθρωπο, για να του εξαλείψει τον δικό του πόνο, αυτόν που προκάλεσε η αμαρτία.
Ο πόνος της αμαρτίας θανατώνει, ενώ ο πόνος του Σταυρού λυτρώνει! Πόσο ακόμη ο εγωισμός μας θα μας κρατά μακριά από την αλήθεια και το φώς; Ιδού, ο Τίμιος Σταυρός μας δείχνει τον δρόμο! Ας γονατίσουμε με πίστη μπροστά Του αναφωνώντας: «Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν»!
Καλή Ανάσταση!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
18.3.17
Πανήγυρις αγίου Γρηγορίου Παλαμά
Μέ τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ καλοῦ Θεοῦ ἡ ἱερά Μονή Ἐσφιγμένου πανηγύρισε τόν Ἅγιο προστάτη της Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἐχρημάτισε Καθηγούμενος αὐτῆς ἐπί μίαν τριετία.
Μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου, προσκληθέντος ὑπό τῆς ἱερᾶς Μονῆς καί προθύμως μεταβάντος κατόπιν εὐχῆς καί εὐλογίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τελέστηκαν ὅλες οἱ ἱερές ἀκολουθίες κατά τήν ἁγιορειτική τάξη, μέ τήν παρουσία πλήθους ἀγιορειτῶν πατέρων, ἐκπροσώπων τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας Ἁγίου Ὄρους καί φιλοεσφιγμενιτῶν προσκυνητῶν ἐκ τοῦ κόσμου.
Μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου, προσκληθέντος ὑπό τῆς ἱερᾶς Μονῆς καί προθύμως μεταβάντος κατόπιν εὐχῆς καί εὐλογίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τελέστηκαν ὅλες οἱ ἱερές ἀκολουθίες κατά τήν ἁγιορειτική τάξη, μέ τήν παρουσία πλήθους ἀγιορειτῶν πατέρων, ἐκπροσώπων τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας Ἁγίου Ὄρους καί φιλοεσφιγμενιτῶν προσκυνητῶν ἐκ τοῦ κόσμου.
10.3.17
Η προσευχή
Μέσα στο διάβα του χρόνου, μέσα από ευκολίες και δυσκολίες στην ζωή μας, η ανάγκη του ανθρώπου για προσευχή, για ένωση με τον Θεό, είναι επιτακτική. Όλη η ζωή μας είναι ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης από τις παγίδες που στήνει συνεχώς ο διάβολος.
Την μεγαλύτερη δυσκολία σ’ αυτόν τον αγώνα, την φέρνουν τα προσωπικά πάθη καθενός, ο χαρακτήρας που έχει διαμορφωθεί από τον εγωισμό μας• ένας χαρακτήρας που κάνει τυφλό και κουφό τον άνθρωπο, για να μην βλέπει και ακούει, ώστε να παραμένει παιχνίδι στα χέρια του πειρασμού!
Τότε αρχίζουν οι σκέψεις να χτυπούν ανελέητα… Συννεφιά έχει απλωθεί γύρω μου, όλα μου βγαίνουν αντίθετα, οι άνθρωποί μου δεν με καταλαβαίνουν ή αδυνατώ να τους καταλάβω, η απελπισία προσπαθεί να με κυριεύσει, έχει αρχίσει ήδη η δυσπιστία μου στον ίδιο τον Θεό... Πώς θα λυτρωθώ; Ποιος μπορεί να με βγάλει από αυτό το αδιέξοδο; Οι σκέψεις, σε συνεργασία με τον εγωισμό μου, με έχουν αλυσοδέσει, ώστε να μην αντιδρώ, με αποτέλεσμα να πνίγομαι…
Την μεγαλύτερη δυσκολία σ’ αυτόν τον αγώνα, την φέρνουν τα προσωπικά πάθη καθενός, ο χαρακτήρας που έχει διαμορφωθεί από τον εγωισμό μας• ένας χαρακτήρας που κάνει τυφλό και κουφό τον άνθρωπο, για να μην βλέπει και ακούει, ώστε να παραμένει παιχνίδι στα χέρια του πειρασμού!
Τότε αρχίζουν οι σκέψεις να χτυπούν ανελέητα… Συννεφιά έχει απλωθεί γύρω μου, όλα μου βγαίνουν αντίθετα, οι άνθρωποί μου δεν με καταλαβαίνουν ή αδυνατώ να τους καταλάβω, η απελπισία προσπαθεί να με κυριεύσει, έχει αρχίσει ήδη η δυσπιστία μου στον ίδιο τον Θεό... Πώς θα λυτρωθώ; Ποιος μπορεί να με βγάλει από αυτό το αδιέξοδο; Οι σκέψεις, σε συνεργασία με τον εγωισμό μου, με έχουν αλυσοδέσει, ώστε να μην αντιδρώ, με αποτέλεσμα να πνίγομαι…
5.3.17
Ορθοδοξία – παρακαταθήκη
Η έβδομη Οικουμενική Σύνοδος επισφραγίζει ως εξής τα της ορθοδόξου πίστεώς μας:
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν ».
Ακούσαμε σήμερα, Κυριακή πρώτη των Νηστειών, αυτό το συνοδικό επισφράγισμα της Ορθοδοξίας, το οποίο ήχησε έντονα στην καρδιά κάθε Ορθοδόξου!
Συντάραξε και συγκλόνισε την καρδιά μας συθέμελα στο άκουσμά του, γιατί μας ξύπνησε μέσα μας την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι πρόγονοί μας.
Έχυσαν το αίμα τους, έδωσαν την ζωή τους, άλλοι ακρωτηριάστηκαν, άλλοι βασανίστηκαν γι' αυτήν την πίστη, την Ορθόδοξη!
Όλα αυτά χωρίς να υπολογίσουν τίποτα, χωρίς δεύτερη σκέψη, ώστε να μείνει ανόθευτη η πίστη και να την παραδώσουν στους απογόνους τους μέχρι σήμερα, σε μας, για να μπορούμε ελεύθερα να πιστεύουμε, να κινούμαστε, να ανασαίνουμε!
Μεγάλη η ευθύνη μας για αυτό που παραλάβαμε και τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας!
Δέντρο χωρίς ρίζες σαπίζει και χάνεται! Έτσι κι εμείς, όταν κόβουμε και ξεχνούμε τις ρίζες μας θα "σαπίσουμε" και θα χαθούμε!
Οι ρίζες μας είναι οι πρόγονοί μας και οι παρακαταθήκες που μας άφησαν μέσα από στερήσεις και βάσανα!
Το αίμα τους θρέφει το δέντρο της ζωής μας, ώστε να ανθίζουμε και να καρποφορούμε, μεταλαμπαδεύοντας με την σειρά μας, στους καρπούς μας, τα παιδιά μας δηλαδή, αυτήν την παρακαταθήκη!
Αυτό το ίδιο αίμα των προγόνων και των μαρτύρων μας θα είναι για τον καθένα προσωπικά την ώρα της κρίσης, ο έπαινος αλλά και ο έλεγχός μας!
Ιδού λοιπόν, η αγία Εκκλησία μας, μας καλεί ελεύθερα να αποφασίσουμε να αγωνιστούμε σ' αυτό το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ώστε να ξυπνήσουμε τον εαυτό μας και να σηκωθούμε από τον λήθαργο που μας έχει φέρει η αμέλειά μας, ετοιμάζοντας και την δική μας παρακαταθήκη που θα αφήσουμε στα παιδιά μας.
Βρισκόμαστε ενώπιον των ευθυνών του ο καθένας. Η ευθύνη μας είναι τα παιδιά μας και τι θα τους αφήσουμε.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν για να καταφέρουμε να αφήσουμε "κάτι" , τουλάχιστον στα ΔΙΚΑ μας τα παιδιά!
Καλό υπόλοιπο της αγίας Τεσσαρακοστής!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
«Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν. Αὕτη ἡ πίστις τῶν Ἀποστόλων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Πατέρων, αὕτη ἡ πίστις τῶν Ὀρθοδόξων, αὕτη ἡ πίστις τὴν Οἰκουμένην ἐστήριξεν ».
Ακούσαμε σήμερα, Κυριακή πρώτη των Νηστειών, αυτό το συνοδικό επισφράγισμα της Ορθοδοξίας, το οποίο ήχησε έντονα στην καρδιά κάθε Ορθοδόξου!
Συντάραξε και συγκλόνισε την καρδιά μας συθέμελα στο άκουσμά του, γιατί μας ξύπνησε μέσα μας την παρακαταθήκη που μας άφησαν οι πρόγονοί μας.
Έχυσαν το αίμα τους, έδωσαν την ζωή τους, άλλοι ακρωτηριάστηκαν, άλλοι βασανίστηκαν γι' αυτήν την πίστη, την Ορθόδοξη!
Όλα αυτά χωρίς να υπολογίσουν τίποτα, χωρίς δεύτερη σκέψη, ώστε να μείνει ανόθευτη η πίστη και να την παραδώσουν στους απογόνους τους μέχρι σήμερα, σε μας, για να μπορούμε ελεύθερα να πιστεύουμε, να κινούμαστε, να ανασαίνουμε!
Μεγάλη η ευθύνη μας για αυτό που παραλάβαμε και τι θα παραδώσουμε στα παιδιά μας!
Δέντρο χωρίς ρίζες σαπίζει και χάνεται! Έτσι κι εμείς, όταν κόβουμε και ξεχνούμε τις ρίζες μας θα "σαπίσουμε" και θα χαθούμε!
Οι ρίζες μας είναι οι πρόγονοί μας και οι παρακαταθήκες που μας άφησαν μέσα από στερήσεις και βάσανα!
Το αίμα τους θρέφει το δέντρο της ζωής μας, ώστε να ανθίζουμε και να καρποφορούμε, μεταλαμπαδεύοντας με την σειρά μας, στους καρπούς μας, τα παιδιά μας δηλαδή, αυτήν την παρακαταθήκη!
Αυτό το ίδιο αίμα των προγόνων και των μαρτύρων μας θα είναι για τον καθένα προσωπικά την ώρα της κρίσης, ο έπαινος αλλά και ο έλεγχός μας!
Ιδού λοιπόν, η αγία Εκκλησία μας, μας καλεί ελεύθερα να αποφασίσουμε να αγωνιστούμε σ' αυτό το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ώστε να ξυπνήσουμε τον εαυτό μας και να σηκωθούμε από τον λήθαργο που μας έχει φέρει η αμέλειά μας, ετοιμάζοντας και την δική μας παρακαταθήκη που θα αφήσουμε στα παιδιά μας.
Βρισκόμαστε ενώπιον των ευθυνών του ο καθένας. Η ευθύνη μας είναι τα παιδιά μας και τι θα τους αφήσουμε.
Ας αγωνιστούμε λοιπόν για να καταφέρουμε να αφήσουμε "κάτι" , τουλάχιστον στα ΔΙΚΑ μας τα παιδιά!
Καλό υπόλοιπο της αγίας Τεσσαρακοστής!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
1.3.17
Η χαρά της ψυχής
Βρισκόμαστε ήδη στις πρώτες μέρες της αγίας Τεσσαρακοστής. Οι ακολουθίες στην Εκκλησία είναι πιο μεγάλες, πιο κατανυκτικές, τονίζουν έντονα την μετάνοια. Όλα αποσκοπούν στο να συνειδητοποιήσει ο κάθε χριστιανός την πνευματική του κατάσταση και να ξεκινήσει την προσπάθεια.
Τι σημαίνει πνευματική κατάσταση του ανθρώπου;
Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Το σώμα έχει άμεση σχέση με τον υλικό και ορατό κόσμο, ενώ η ψυχή με τον πνευματικό και αόρατο.
Η ψυχή δεν έχει τις ανάγκες του σώματος· έχει ανάγκη την πνευματική τροφή και περιποίηση. Η εξομολόγηση, η αγάπη, η χαρά, η ανάγνωση των ιερών γραφών είναι κάποια από τα μέσα που έχουν σχέση με την ψυχή και αναλόγως την χρήση τους από τον καθένα χαρακτηρίζουν και την πνευματική του κατάσταση.
Ποια είναι άραγε η πνευματική κατάστασή μας σήμερα;
Τι σημαίνει πνευματική κατάσταση του ανθρώπου;
Ο άνθρωπος αποτελείται από σώμα και ψυχή. Το σώμα έχει άμεση σχέση με τον υλικό και ορατό κόσμο, ενώ η ψυχή με τον πνευματικό και αόρατο.
Η ψυχή δεν έχει τις ανάγκες του σώματος· έχει ανάγκη την πνευματική τροφή και περιποίηση. Η εξομολόγηση, η αγάπη, η χαρά, η ανάγνωση των ιερών γραφών είναι κάποια από τα μέσα που έχουν σχέση με την ψυχή και αναλόγως την χρήση τους από τον καθένα χαρακτηρίζουν και την πνευματική του κατάσταση.
Ποια είναι άραγε η πνευματική κατάστασή μας σήμερα;