Πού είναι ο Θεός στην ζωή σου;

Σε κάθε περίοδο κρίσης, που περνά η ανθρωπότητα μέσα στην ιστορία της, λογικό είναι να επικρατεί αναταραχή και αγωνία στις ψυχές όλων.
Το ζήτημα είναι πώς μπορεί ο καθένας προσωπικά ή συλλογικά να αντιμετωπίσει, πρώτα την ταραχή του και έπειτα, με καθαρό μυαλό, την υπάρχουσα κρίση.

Η πανδημία, που μας ταλαιπωρεί όλον αυτόν τον καιρό, σίγουρα έχει προκαλέσει σε όλους ταραχή, αγωνία. Κάποιοι βρίσκουν την ευκαιρία να προκαλούν τρόμο, επικαλούμενοι δήθεν «επερχόμενα δεινά». Η συνωμοσιολογία ταλαιπωρεί και αγχώνει, αντί να ηρεμεί.

Οι υποτιθέμενες «προφητείες» των νεοφανών αγίων, που εμφανίζονται πάντα σε τέτοιες καταστάσεις, προκαλούν μόνο τρόμο και αναστάτωση. Είμαι σίγουρος, ότι το μόνο που δεν ήθελαν οι άγιοι είναι να τρομοκρατούν. Αντιθέτως, επειδή είχαν την χάρη του Θεού, αυτήν μετέδιδαν με το λόγο και την προσευχή τους, ειρηνεύοντας τον κόσμο και εδραιώνοντας την πίστη του.

Μέσα σε όλο αυτό, το κλίμα της αγωνίας, της ταραχής, του φόβου, του τρόμου, που διακατέχεται ο άνθρωπος, γεννάται ένα εύλογο ερώτημα: πού είναι ο Θεός στην ζωή σου;

Μένουμε συνετοί!

Η επιδημία του κορωνοϊού δεν εξαλείφθηκε. Περνάμε απλά στην επόμενη φάση διαχείρισής της.

Οι ιεροί ναοί σύντομα θα ανοίξουν και πάλι! Μέχρι να εξαλειφθεί ο κίνδυνος, όμως, θα πρέπει να διάγουμε τον εκκλησιαστικό μας βίο με προσοχή και σύνεση, ώστε να μην υπάρξει αναζωπύρωση της επιδημίας και να μην ξαναζήσουμε αυτά που ζήσαμε.

Ακολουθούμε πιστά τις οδηγίες, που θα μας δώσουν οι ειδικοί σε συνεννόηση με την Εκκλησία, γιατί οι ειδικοί γνωρίζουν και η Εκκλησία αναλαμβάνει την πνευματική ευθύνη.

Δεν πειράζουμε τον Κύριο, ούτε τον εκβιάζουμε να κάνει θαύμα για εμάς και μόνο. Ο Κύριος συντελεί το θαύμα στις ταπεινές καρδιές, σε αυτούς που πιστεύουν ειλικρινά, ακολουθώντας τους φυσικούς νόμους, που ο Ίδιος θέσπισε και αποφεύγοντας τους σχετικούς κινδύνους. Δεν πέφτουμε σε μια πυρκαγιά ζητώντας από τον Κύριο να μας σώσει.

Ζει Κύριος ο Θεός

Ζει Κύριος ο Θεός!!! Αυτός είναι η παρηγοριά και η ελπίδα μας, η ζεστασιά και η θαλπωρή μας μέσα στον πνευματικό χειμώνα που περνούμε.

Αυτός είναι η δροσιά και η αναψυχή μας μέσα στον πνευματικό καύσωνα και την ξηρασία που περνούμε.

Ζει Κύριος ο Θεός!!! Το φώναζε ο Προφήτης Ηλίας με την καρδιά του και τον άκουγε ο Θεός.

Ας το λέμε και εμείς συνέχεια, φθάνει να το πιστεύουμε, όχι μόνο πρόσκαιρα, μέχρι να μας πάρει τον «τυχόν» χειμώνα ή τον καύσωνα ή την ξηρασία μας και μετά να Τον ξεχνούμε.

Ζει Κύριος ο Θεός!!! Θα το φωνάζουμε με όλη την δύναμη της ψυχής μας, μέσα από την πληγωμένη καρδιά μας, και μόνο τότε θα γίνει έλεος, θα σκύψει πάνω στις πληγές μας και θα τις επουλώσει.

Του Θωμά

ΤΟΥ ΘΩΜΑ

"Τῶν θυρῶν κεκλεισμένων τῶν Μαθητῶν συνηθροισμένων, εἰσῆλθες ἄφνω παντοδύναμε, Ἰησοῦ, ὁ Θεὸς ἡμῶν, καὶ στὰς ἐν μέσῳ αὐτῶν, εἰρήνην δούς..." (ιδιόμελο εσπερινού του Θωμά)

Ο φόβος των Ιουδαίων, μετά την σύλληψη και την σταύρωση του Ιησού, έκανε τους μαθητές Του να μείνουν κρυμμένοι.

Είχαν γεμίσει με απελπισία και απογοήτευση. Ο φόβος κυρίαρχος πλέον στην ζωή τους, τους στερούσε την χαρά, ακόμη και την ελπίδα.

Οι πόρτες του υπερώου κλειστές ερμητικά. Ερμητικά κλεισμένοι και οι ίδιοι μέσα τους, αφήνοντας τον φόβο να κυριαρχεί απ' έξω.

Ο Ιησούς όμως εμφανίστηκε μπροστά τους, χωρίς να Τον εμποδίσουν ούτε ο φόβος, ούτε οι πόρτες.

Εμφανίστηκε ξαφνικά και τους είπε: "ειρήνη υμίν". Ειρηνεύετε, ακούστηκε ο λόγος Του, και ήταν το αντίδοτο  του φόβου. Η ειρήνη Του και η παρουσία Του έδιωξαν τον φόβο ανοίγοντας διάπλατα τις αμπαρωμένες πόρτες της ψυχής τους για να γεμίσουν φως, χαρά, ειρήνη, για να μπει ο ίδιος μέσα.

Η πνευματική αντιμετώπιση των ψευδών ειδήσεων (fake news)

Μεγάλος προβληματισμός επικρατεί το τελευταίο διάστημα για την ευρεία διάδοση ψευδών ειδήσεων (fake news).

Οι ψευδείς ειδήσεις άλλοτε κυκλοφορούν ανώνυμα και άλλοτε επώνυμα. Άλλοτε δημιουργούνται από νοσηρή φαντασία, άλλοτε από σκοπιμότητα. Άλλοτε πηγάζουν από άτομα με ψυχικά νοσήματα, άλλοτε από επιτήδειους, από μεμονωμένα άτομα, έως και από ξένες κυβερνήσεις που θέλουν να αποσταθεροποιήσουν την χώρα μας και την τοπική Εκκλησία.

Επιστήμονες κοινωνικών επιστημών και ψυχολόγοι προβαίνουν σε αναλύσεις του φαινομένου, αλλά αδυνατούν να μετριάσουν την λαίλαπα των ψευδών ειδήσεων. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσπαθούν να περιορίσουν το φαινόμενο, αλλά δυσκολεύονται να τα καταφέρουν. Οι ψευδείς ειδήσεις μεταφέρονται από στόμα σε στόμα, κολλώντας σαν ιός στις ψυχές των ανθρώπων.

Όποια και να είναι η πηγή τους, οι ψευδείς ειδήσεις λειτουργούν σαν τους κακούς λογισμούς. Εκμεταλλεύονται την εμπάθεια, τον εγωισμό, την υπερηφάνεια και τις φοβίες που υπάρχουν στον άνθρωπο, λόγω της απιστίας ή της ελλιπούς πίστης του. Μπερδεύουν τα νοήματα προσπαθώντας να θολώσουν την κρίση του ανθρώπου.

Απελπισία

Αυτός που μας «πολεμά» με λογισμούς και σκέψεις, βάζοντας συνεχώς «εμπόδια», έχει ως σκοπό να μας ρίξει σε απελπισία. Η απελπισία στερεί την διάθεση, απογοητεύει και κρατά τον άνθρωπο σε μόνιμη αδράνεια, όλα μαύρα, πουθενά φως και ελπίδα.
Μένει ο νους και η σκέψη προσηλωμένη μόνο στο εμπόδιο που παρουσιάζεται και δεν πιστεύει ότι υπάρχει κάτι πιο πέρα.
Τα εμπόδια στην ζωή μας είναι για να τα προσπερνάμε και όχι να μας σταματούν. Απελπισία σημαίνει χωρίς ελπίδα.

Ταιριάζει η απελπισία στον χριστιανό, όταν η ελπίδα του είναι ο Χριστός;

Το να «πέσω» είναι ανθρώπινο, το να μην σηκώνομαι είναι δαιμονικό.

Ενθαρρυντικός λόγος Οικουμενικού Πατριάρχη κατά τον Εσπερινό της Αναστάσεως στο Φανάρι 2020

Ενθαρρυντικό λόγο κατά τον Εσπερινό της Αναστάσεως στον πάνσεπτο Πατριαρχικό ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι Κωνσταντινουπόλεως απηύθυνε προς τους χριστιανούς ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος.

Μεταξύ των συγκινητικών του λόγων είπε:

«Τίποτα και κανένας, καμία φυσική καταστροφή, καμία πανδημία, κανένας πειρασμός, κανένα ανθρώπινο ή άλλο εμπόδιο δεν είναι ικανό να μας χωρίσει από την πίστη μας στον Αναστημένο Χριστό.
Η πίστη του χριστιανού είναι η κινητήριος και η νικητήριος δύναμη αυτού του κόσμου.
Η πίστη του χριστιανού είναι το αληθινό και άσβεστο φως της Αναστάσεως, το οποίο ανάβει από τον πόθο Χριστού.
Η πίστη του χριστιανού δεν είναι θρησκεία για να αναζητεί την αλήθεια. Είναι η αποκεκαλυμμένη αλήθεια, είναι ζωή και είναι αιωνιότητα.»

«Η Ορθόδοξη Εκκλησία μας είναι μοιραίο να μην γνωρίσει ποτέ, μα ποτέ, θάνατο.
Αλήθεια, υπάρχει ορθόδοξος που αμφιβάλλει για αυτό; Μπορεί ο Χριστός να νικηθεί από τις δυνάμεις του σκότους; Ίσα ίσα, η Εκκλησία μάς σκεπάζει, μας προστατεύει, μας θεραπεύει χωρίς να έχει ανάγκη την ατομική και ου κατ’ επίγνωσιν δυναμική μας.
Η Εκκλησία μας θέριευε και γινόταν τρανή και καθιερωνόταν σε περιόδους διωγμών και Κολοσσαίων. Σήμερα δεν ζούμε τέτοιες συνθήκες. Σήμερα απλώς προστατεύουμε το κύρος της Εκκλησίας μας από άκυρες θεωρίες ένθεν κακείθεν.»

«Η δύναμη της Εκκλησίας διαπερνά τις κλειστές πόρτες σπιτιών και ψυχών και γίνεται παρηγοριά και ειρήνη. Η ευλογία της Εκκλησίας είναι πάνω από κάθε πανδημία, διότι είναι επιδημία Θεού!»

«Η Εκκλησία ζει και θα ζει στους αιώνες χωρίς τέλος, χωρίς τέλμα, χωρίς οσμή θανάτου, αιωνίως εις το διηνεκές μέχρι της συντελείας των αιώνων.»

«Αγαπάμε τον Χριστό; Τότε έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Εκκλησία.»

Πάσχα 2020

«Ἀναστάσεως ἡμέρα καί λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει...»

Ας λάμψουμε όλοι από χαρά, γιατί σήμερα γέμισε με φως αναστάσιμο όλος ο κόσμος, γέμισε με φως αναστάσιμο η ζωή μας.

Ζώντας πλέον μέσα στο φως της Ανάστασης του Χριστού, ποιος φοβάται το σκοτάδι;
Το φως της Αναστάσεως είναι αφορμή χαράς, αφορμή πανηγύρεως.
Το φως της Αναστάσεως είναι αγάπη που μας αγκαλιάζει όλους, μας κάνει φωτεινούς και χαρούμενους.

Αυτή η αγάπη, που ξεπρόβαλε Ανεστημένη από τον Τάφο, μας καλεί όλους να συγχωρεθούμε μεταξύ μας, για την χαρά της αναστάσεως.
Μας καλεί όλους να αποκαλέσει ο ένας τον άλλο αδελφό και να αγκαλιαστούμε από χαρά και αγάπη, γιατί αναστήθηκε ο Χριστός.

Εσταυρωμένε μου Χριστέ!

Άνοιξες, Χριστέ Σωτήρ μου, τα χέρια Σου να μ' αγκαλιάσεις κι εγώ σ'τα κάρφωσα στο ξύλο.

Άνοιξες την καρδιά Σου να με βάλεις μέσα της κι εγώ την κάρφωσα με την λόγχη.

Άνοιξες το στόμα Σου να μου πεις πόσο μ' αγαπάς κι εγώ σ'το γέμισα με ξύδι.

Πόσο τυφλός είμαι, Θεέ μου,  να μη βλέπω την αγάπη Σου!

Εσταυρωμένε μου Χριστέ, πονεμένε Θεέ μου, παράβλεψε τα λάθη μου, κάψε μου τα πάθη με το αίμα  που έτρεξε στον Σταυρό Σου, αξίωσέ με σαν τον ληστή να σου φωνάξω: «μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθεις εν τη βασιλεία Σου».

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου

Θεία Κοινωνία: Λάθος ερωτήματα σε λάθος στιγμή

Το παρακάτω κείμενο δεν αγγίζει το δογματικό θέμα της Θείας Κοινωνίας. Τα δογματικά θέματα δεν προσφέρονται για την τηλεοπτική και διαδικτυακή αρένα ιδιαίτερα αυτή την περίοδο, ούτε πρέπει να γίνονται σημείο διχασμού της κοινωνίας και των πιστών κατά αυτό τον τρόπο. Το τρέχον ερώτημα για την Θεία Κοινωνία είναι το ακατάλληλο ερώτημα την ακατάλληλη στιγμή.

«Μπορεί να κολλήσει κάποιος κορωνοϊό από την Θεία Κοινωνία ή όχι;»
Ένα ερώτημα το οποίο βρίσκεται στο επίκεντρο αυτό το διάστημα.

Πολλοί συμπολίτες μας ανησυχούν. Οι πιστοί, όμως, προτάσσουν την ακράδαντή τους πίστη πως αποκλείεται να κολλήσει κάποιος κάποια ασθένεια από την Θεία Κοινωνία, καθώς η Θεία Κοινωνία είναι «φάρμακο αθανασίας» και «κολλάς μόνο Χριστό».

Είναι, όμως, αυτό το ερώτημα εύλογο και χρήσιμο σε αυτή φάση που περνάμε;

Το πρόβλημα δεν είναι η Θεία Κοινωνία, αλλά το όλο περιβάλλον.  Ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως κανείς δεν θα κολλήσει από το όλο περιβάλλον του ιερού ναού; Ή ποιος μπορεί να εγγυηθεί πως ο κορωνοϊός δεν θα μεταδοθεί από την αναπνοή του πιστού στον ιερέα ή το αντίθετο, τη στιγμή που για να κοινωνήσει ο πιστός βρίσκεται σε πολύ κοντινή απόσταση από τον ιερέα; Υπάρχει κάποιο δόγμα για αυτά ή φέρουμε μαγικές αντιλήψεις που ποτέ έως τώρα δεν έχουν καταγραφεί στην πίστη μας;

Η παρουσία του όχλου στα χρόνια του Χριστού και σήμερα, εν μέσω πανδημίας

Μετά το θαύμα της Αναστάσεως του Λαζάρου, ο Ιησούς εισέρχεται θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ. Οι Ιουδαίοι με ενθουσιασμό Τον υποδέχονται ως λυτρωτή και σωτήρα. Σε λίγες μέρες ο ίδιος ο λαός, ως όχλος πλέον, χωρίς ενθουσιασμό, αλλά με οργή, ζητάει επιτακτικά «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν».

Ο λαός γίνεται όχλος, μετατρέποντας τον ενθουσιασμό σε οργή.
Ο όχλος εκθειάζει όποιον νομίζει ότι θα εξυπηρετήσει τα κοσμικά του συμφέροντα.
Ο ίδιος όχλος εχθρεύεται κάποιον, όταν πιστεύει άκριτα τις συκοφαντίες που λέγονται για αυτόν, χωρίς να τον ενδιαφέρει αν αληθεύουν ή όχι οι κατηγορίες.

Ο όχλος θέλει να εξοντώσει όποιον ξεσκεπάζει την υποκρισία και τον φαρισαϊσμό ή ταρακουνά την βόλεψή του σε μια ζωή γεμάτη ψέματα, σε έναν τρόπο ζωής που εφευρίσκει συνεχώς προφάσεις για να δικαιολογεί την απομάκρυνση από το δίκαιο, την αγάπη, τον Θεό.

Μήνυμα του Οικουμενικού Πατριάρχου για την Μεγάλη Εβδομάδα

Μήνυμα

τῆς Α. Θ. Παναγιότητος

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου

 κ. κ. Βαρθολομαίου

ἐπί τῇ εἰσόδῳ εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Ἑβδομάδα

(Σάββατον τοῦ Λαζάρου, 11 Ἀπριλίου 2020)

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

          Μία ἀκόμη Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή ἔφθασε στό τέλος της. Σήμερα ἑορτάσαμε χαρμόσυνα τήν ἀνάσταση τοῦ ἐπιστηθίου φίλου τοῦ Χριστοῦ Λαζάρου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τήν προτύπωση τῆς «κοινῆς ἀναστάσεως». Αὔριο θά χαροῦμε τήν ἑορτή τῶν Βαΐων καί θά ψάλουμε τό «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὡσαννά ὁ ἐν τοῖς ὑψίστοις».

          Εἰσερχόμαστε, λοιπόν, μέ κατάνυξη καί ταπείνωση, στήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάδα, ἔχοντας διατρέξει μία Μεγάλη Τεσσαρακοστή διαφορετική ἀπό τίς προηγούμενες. Ἡ πανδημία τοῦ νέου κορωνοϊοῦ ἄλλαξε τήν καθημερινότητά μας καί τήν ἐκκλησιαστική μας ζωή. Ἔκλεισαν οἱ ναοί γιά τούς πιστούς. Ἡ πανίερη γεύση τῆς Θείας Κοινωνίας λείπει ἀπό τά αἰσθητήριά τους. Δέν βλέπουν τό πρόσωπο τῶν ἀδελφῶν ἐν συνάξει, στεροῦνται τίς κατανυκτικές ἀκολουθίες καί τήν εὐωδία τοῦ θυμιάματος. Σίγουρα προκαλοῦν ὅλα αὐτά μιά αἴσθηση ἀλλοτρίωσης. Μένουμε στό σπίτι μας γιά νά προφυλαχθοῦμε ἀπό τόν φονικό ἰό, ἀλλά ἀπουσιάζουμε ἀπό τόν «οἶκον τοῦ Πατρός», στόν ὁποῖον ὄχι μόνον αἰσθάνονται οἱ Ὀρθόδοξοι «σάν στό σπίτι τους», ἀλλά ὁ ὁποῖος «εἶναι τό σπίτι τους».

          Καί ὅμως! Μέ πόνο ψυχῆς ἔπρεπε νά πάρουμε τήν ἀπόφαση παράτασης τῶν μέτρων αὐτῶν καί γιά τήν Μεγάλη Ἑβδομάδα. Γιά νά προστατευτεῖτε ὅλοι ἀνεξαιρέτως. Τό ράσο τοῦ Πατριάρχου ὄφειλε νά σκεπάσει τίς ζωές σας καί πάλι, ὅπως πολλές φορές στήν ἱστορία τοῦ μαρτυρικοῦ Θρόνου τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Μετά βαΐων και κλάδων

Μετά βαΐων και κλάδων υποδέχονται τον Χριστό στα Ιεροσόλυμα.
Τον υποδέχθηκαν ως Μεσσία αυτοί που σε λίγες ημέρες θα ζητούσαν την σταύρωσή Του.
Του έστρωναν τα βάγια, μετατρέποντάς τα σε λίγες ημέρες σε καρφιά, λόγχη και σταυρό.
Υποδέχθηκαν με ενθουσιασμό Αυτόν που τους μιλούσε για την αγάπη, ανταποδίδοντάς Του μέσα σε λίγες ημέρες τον θάνατο.

Έρχεται όμως, πάλι ο Χριστός, ως Θριαμβευτής στην ζωή μας. Επιμένει να έρχεται, από απέραντη αγάπη κι εμείς ας επιμένουμε να Τον σταυρώνουμε.

Η καρδιά

Όταν θες να επικοινωνήσεις με τον πλησίον, η γλώσσα συνήθως είναι φτωχή. Το σώμα προσπαθώντας να την συμπληρώσει, κάνει υπερβάσεις για να πει όσα δεν μπορεί η γλώσσα.

Με την καρδιά, όμως, γίνεται η απόλυτη, η τέλεια επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όταν μιλάς με την καρδιά σου, τότε αυτή ανοίγει διάπλατα για να «χωρέσει» τον πλησίον.

Όποιος μπαίνει στην καρδιά του άλλου εγκαθίσταται μόνιμα, «ανεβαίνει» επίπεδο επικοινωνίας, φεύγει από το σαρκικό και ανεβαίνει στο πνευματικό, το ουράνιο. Η μόνιμη κατοικία της καρδιάς είναι τα ουράνια, γι'  αυτό και όσοι ζουν και μιλούν καρδιακά μεταφέρονται εκεί.

Λίγο πριν την Μεγάλη Εβδομάδα

Ο τρόπος που θες να ζήσεις είναι επιλογή δική σου.
Υπάρχουν δύο τρόποι:
ζεις με τον τρόμο και τον φόβο της κόλασης,
ή ζεις με την ελπίδα του παραδείσου.

Δύο τρόποι εντελώς αντίθετοι μεταξύ τους.
Ο φόβος και ο τρόμος της κολάσεως σου έχουν μετατρέψει την ζωή σε κόλαση.
Μια ζωή γεμάτη καχυποψίες, υπόπτους, φαντάσματα, εχθρούς, σκέτη μαρτύριο.

Η ελπίδα του παραδείσου σε κάνει να ζεις από τώρα τον παράδεισο.
Ζεις για να αγαπάς, να προσφέρεις, να προσπαθείς, να ελπίζεις, να χαίρεσαι, να χαμογελάς, να συγχωρείς, να αγκαλιάζεις.

Άφησε ελεύθερο τον εαυτό σου να δει την αλήθεια.
Μην αφήνεις την απελπισία να σε κυριεύει, γιατί γίνεται μεταδοτική ασθένεια και επηρεάζεις πολλούς.

Η ζωή της Μαρίας Αιγυπτίας ως απάντηση στη δοκιμασία των πιστών λόγω πανδημίας

Η ζωή του ανθρώπου χαρακτηρίζεται από διάφορες διακυμάνσεις, από χαρές και λύπες, από αισιοδοξία και απελπισία.
Τα γεγονότα τρέχουν γύρω από τον άνθρωπο με ιλιγγιώδη ταχύτητα, ενώ αυτός καλείται να σταθεί όρθιος και να τα διαχειριστεί.

Η διαχείριση αυτή είναι πολύ δύσκολη, εξαιτίας του πλήθους και ιδίως του ξαφνικού, ορισμένων γεγονότων. Καλείται, όμως, ο άνθρωπος να τα διαχειριστεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προς όφελος του ιδίου, των οικείων του και του συνόλου της κοινωνίας.

Στην προσπάθεια που καταβάλλει, αναζητά κάποια πρότυπα, τα οποία θα τον ενισχύσουν, θα του δώσουν απαντήσεις, θα τον πείσουν να συνεχίσει την προσπάθεια.

Ένα τέτοιο πρότυπο στην ζωή του ανθρώπου είναι και η οσία Μαρία η Αιγυπτία.

Σήμερα, Ε' Κυριακή των νηστειών, πλησιάζοντας στο τέλος η αγία Τεσσαρακοστή, το κατ' εξοχήν στάδιο προσωπικού αγώνα, η Εκκλησία μας τιμά την οσία Μαρία την Αιγυπτία, ως πρότυπο μετανοίας.