Χριστούγεννα 2024

Χριστούγεννα σήμερα, ημέρα εορτής και πανήγυρης. Η αποκάλυψη της αλήθειας. Η εκπλήρωση της υποσχέσεως του Θεού στον άνθρωπο. Η απόδειξη της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο. 

Χριστούγεννα, η στιγμή που θέλησε ο Θεός να κατέβει στην γη, να λάβει σάρκα και οστά. Η στιγμή που εκούσια ταπεινώθηκε ο Θεός για να αγκαλιάσει το δημιούργημά Του. 

Αυτής της αγάπης είμαστε όλοι οι άνθρωποι υπόχρεοι. Δεν μας ζητάει τίποτα ως αντάλλαγμα της αγάπης Του, δείχνοντάς μας την έννοια της αγάπης χωρίς φραγμούς και όρια, χωρίς ανταλλάγματα. Είναι τρόπος ζωής. Γιαυτό και μας έδωσε την εντολή της αγάπης, ως μόνο τρόπο επιβίωσης του ανθρώπου μέσα από την επικοινωνία του με τον πλησίον.

Χριστούγεννα, ημέρα χαράς! Ας χαρούμε και ας εορτάσουμε με αφετηρία αυτήν την ημέρα. Μην γίνει η χαρά τυπική και με ημερομηνία λήξης. 

Η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη δεν ορίζονται ως στιγμιαίες κοινωνικές ανθρώπινες εκφράσεις, περιορισμένες σε μια ετήσια εορταστική τυπικότητα. Είναι καταστάσεις που διαμορφώνουν την ζωή μας, την ομορφαίνουν, της δίνουν αξία, της δίνουν νόημα και πολλούς λόγους να μην "καταθέτουμε τα όπλα", να διώχνουμε την απελπισία που μαυρίζει την ζωή μας και να αγωνιζόμαστε.

Ο πόνος και τα μαύρα σύννεφα που έχουν κυριεύσει τον εαυτό μας και τον κόσμο που ζούμε, έχει σαν αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ξεχνά και να χάνει τελικά τους στόχους και το νόημα της ζωής του.

Περιορίζεται στην τυπικότητα και την επιφανειακή σχέση με τον πλησίον του, χωρίς νόημα και διάθεση.

Χριστούγεννα, λοιπόν! Αφορμή επανεκκίνησης στην ζωή μας. Να ψάξουμε ελεύθερα πίσω από το σκοτεινό τείχος που έχει ορθωθεί μπροστά μας.... τι φως υπάρχει από πίσω!

Χριστούγεννα αδελφοί μου και το Θείο Βρέφος μας περιμένει μέσα στην φάτνη Του να τρέξουμε και να μας θυμίσει αυτό που ξεχάσαμε...την αγάπη Του. Απλά, μας αγαπά και περιμένει την δική μας αγάπη.

Μόλις αντικρύσουμε το Θείο Βρέφος, αισθήματα υπερκόσμια θα μας κατακλύσουν. Τότε θα θυμηθούμε την αγάπη Του και θα μας κατακλύσει το φως και η χαρά που μιλούν κατευθείαν στην καρδιά μας. 

Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί εμπρός στο χαμόγελο ενός παιδιού, πόσο μάλλον όταν αυτό το Παιδί είναι το Θείο Βρέφος!

Όταν συνειδητοποιήσουμε τι συνέβη σ' εκείνο το Σπήλαιο της Βηθλεέμ και Ποιο ήταν το Βρέφος που  φιλοξένησε η ταπεινή φάτνη, τότε θα καταλάβουμε το νόημα της εορτής και τι πνευματική χαρά μας προσφέρει μόνο η σκέψη Του προς τον καθένα μας.... και όπως λέει το χριστουγεννιάτικο τραγούδι "ο μικρός τυμπανιστής": 

"...στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά

χρυσό στεφάνι, φως, φορεί στα μαλλιά

σαν με βλέπει, η καρδιά μου χτυπά,

και μου γελά....!" 

Αυτήν την χαρά και την αγάπη εύχομαι να νιώσουμε αυτά τα Χριστούγεννα, μόνιμα μέσα στην καρδιά μας.

Χρόνια πολλά!

αρχ. Βαρθολομαίος

Ηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου

Προετοιμασία του χριστιανού

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Περίοδος προετοιμασίας για την μεγάλη εορτή. Περίοδος νηστείας, μιας έννοιας πολλές φορές παρεξηγημένης ακόμη και από μας τους χριστιανούς. Πολλοί ζητούν κάθε φορά κατευθύνσεις για το πως να νηστέψουν. Αρκετοί ρωτούν: "ποια είναι η κατάλληλη προετοιμασία για την Θεία Κοινωνία;" 

Σαν να συμβαίνει για πρώτη φορά στην ζωή μας. Σαν να μην έχουμε νηστέψει ή να μην έχουμε κοινωνήσει άλλη φορά.

Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις με θέματα υγείας που χρήζουν ειδικής μεταχείρησης. Γενικά όμως μοιάζουμε, οι χριστιανοί, να μη γνωρίζουμε τα βασικά της πίστης μας και για ποιον λόγο πιστεύουμε, γιατί νηστεύουμε, κ.ο.κ., εγκλωβισμένοι σε μια θρησκευτική τυπικότητα, η οποία δεν μας προσφέρει τίποτα.

Όταν συνειδητοποιήσουμε τι σημαίνει Θεία Κοινωνία, κοινωνία του ανθρώπου με τον Χριστό, η γεύση του Σώματος και του Αίματος του Χριστού, τότε νομίζω γίνεται πιο κατανοητό το είδος και το μέγεθος της προετοιμασίας.

Όλα γίνονται για τον Χριστό. Πιστεύω στον Χριστό. Γνωρίζομαι με τον Χριστό. Ακολουθώ τον Χριστό. 

-- Αυτά τι σημαίνουν;

Σημαίνουν ότι ο Χριστός είναι κάτι μέγιστο στην ζωή μου. Δεν είναι απλά μια αναφορά στο όνομά Του για να λέγομαι κι εγώ χριστιανός. Σημαίνει ότι ο Χριστός διαδραματίζει κορυφαίο ρόλο στην ζωή μου. Ο λόγος του Χριστού δίνει νόημα και μεταμορφώνει την ζωή μου. Κυριαρχεί στην καθημερινότητά μου με τέτοιον τρόπο που δεν με κάνει απόκοσμο αλλά κοινωνικό. Με τον λόγο Του μπορώ να διακρίνω τρόπους για να αντιμετωπίζω τις δυσκολίες μου. Μου δίνει νόημα και αξία στον αγώνα και την προσπάθειά μου. Μπορώ να κάνω υπομονή. Με γεμίζει με φως... χαμογελώ!

-- Τι μπορώ να προσφέρω εγώ σ' Αυτόν, ο Οποίος μου προσφέρει τόσα πνευματικά αγαθά στην ζωή μου;

Η προσφορά μου δεν μπορεί να είναι χρηματική ή κάτι άλλο υλικό. Η προσφορά μου θα είναι αποκλειστικά προσωπική και πνευματική.

Προσφέρω κάτι από τον εαυτό μου. Αυτό είναι δείγμα αγάπης και αφοσίωσης, είναι δείγμα εμπιστοσύνης και ύψιστης υποχρέωσης. Δεν δίνει κανείς κάτι από τον εαυτό του έτσι απλά, αν δεν νιώθει κάποια υποχρέωση που οδηγεί σε σχέση εμπιστοσύνης και αγάπης.

-- Άραγε, αν και ακολουθώ και πιστεύω στον Χριστό, νιώθω κάποια υποχρέωση; Κατανοώ αν κάτι μου έχει προσφέρει; Τον έχω καταλάβει ή όλα είναι τυπικά, έτσι για το καλό; Τον έχω ανάγκη στην ζωή μου ή Τον θυμάμαι στην ανάγκη μου; Νιώθω αγάπη γι' Αυτόν;

Αν όντως έχω καταλάβει τι είναι ο Χριστός και τι έχει κάνει για μένα, τότε δεν αρκούμαι μόνο να του προσφέρω κάτι από τον εαυτό μου αλλά θέλω και νιώθω την ανάγκη να του προσφέρω όλο τον εαυτό μου.

-- Θα πει κάποιος: "μα ακούγεται πολύ δύσκολο αυτό. Πως μπορώ να δώσω στον Χριστό τον εαυτό μου;"

Αυτό που ζητά ο Χριστός είναι η αλλαγή του κακού εαυτού μας. Να γίνουμε καλύτεροι. Να γίνουμε άνθρωποι. Να μπορούμε να επικοινωνούμε μεταξύ μας. Να αγαπούμε, να ειρηνεύουμε και να χαιρόμαστε. Όλα αυτά γίνονται με τον πνευματικό αγώνα. Με την συνεχή προσπάθεια να ελέγξουμε τον εαυτό μας κάνοντας σωστή χρήση του αυτεξούσιου με το οποίο είμαστε προικισμένοι ως άνθρωποι ελεύθεροι.

Μέσα σ' αυτήν την πνευματική προσπάθεια ο Χριστός μας επιβραβεύει με την μεγίστη δωρεά του Σώματος και του Αίματος του δικού Του.

-- Με όλα τα παραπάνω μπορώ να συνειδητοποιήσω, έστω και λίγο, τι σημαίνει η μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Χριστού; Μπορώ να συνειδητοποιήσω το είδος της προετοιμασίας μου, ώστε να είμαι έτοιμος να προσέλθω; Γνωρίζω ότι η θεία μετάληψη δεν είναι δικαίωμά μου αλλά δωρεά του Χριστού σε μένα;

Η εκούσια στέρηση είναι η προσφορά μου σ' Αυτόν που μου προσφέρθηκε. Στερώ εκούσια από τον εαυτό μου την ηδονή, την απόλαυση και κάθε τι που θα μου αποσπάσει την προσοχή από αυτό που προσπαθώ να πετύχω. Όπως ο μαθητής, για παράδειγμα, που κλείνεται στο δωμάτιό του και απομονώνεται από κάθε άλλη δραστηριότητα, για να μην αποσπάται ο νους του, ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα για τις εξετάσεις που πρόκειται να δώσει.

Προσπαθώ να καθαρίσω την καρδιά μου, τον νου μου, τις σκέψεις μου, αφήνοντας καθαρό τον τόπο γιατί θα έρθει ο Υψηλός Επισκέπτης. 

Προσπαθώ να στερηθώ την γεύση που μου προσφέρει η τροφή για να αφήσω την αίσθηση της γεύσης ελεύθερη για να γευθώ τον Χριστό, την Μόνη αληθινή απόλαυση.

Όλα είναι προσωπική υπόθεση, διάθεση και προσπάθεια με μόνη προϋπόθεση την πίστη στον Χριστό και εκούσια στέρηση ως προσφορά σ' Αυτόν.

-- Πιστεύω στον Χριστό; Θέλω να έχω κοινωνία μαζί Του; Τότε, απλά, προσπαθώ να είμαι έτοιμος γι' αυτήν την επικοινωνία.

Η περίοδος που διανύουμε είναι περίοδος προετοιμασίας για να επικοινωνήσουμε με τον Νεογέννητο Χριστό. Να κατανοήσουμε το μέγεθος της αγάπης του Θεού που ταπεινώθηκε για μένα, για σένα, για τον κάθε άνθρωπο, ερχόμενος κοντά μας, με την γέννησή Του σε ένα ταπεινό σπήλαιο, λαμβάνοντας ανθρώπινη σάρκα και οστά.

Ας αναλογιστούμε ο καθένας προσωπικά, τι ζητάμε από τον Χριστό και τι χώρο Του παραχωρούμε στην ζωή μας. Τι σημαίνει για τον καθένα μας η Γέννηση του Χριστού. Σε τι καρδιά θέλουμε να γεννηθεί ο Χριστός μέσα μας. 

Ας προετοιμαστούμε καταλλήλως να εορτάσουμε τα Χριστούγεννα, όχι σαν μια ημερολογιακή εορτή, αλλά ως αφορμή αναγέννησης και αλλαγής τρόπου ζωής. Να μη σταματήσουμε να ζούμε, αντιθέτως να δούμε την ζωή μέσα από άλλη ματιά, η οποία δίνει νόημα και προκαλεί αληθινή χαρά. Να συνεχίσουμε να ζούμε με την χαρά που δεν σβήνει με τα φώτα αλλά μένει και μας ομορφαίνει την ζωή.

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Μην αφήνουμε τον χρόνο να περνά ανεκμετάλλευτος. Ας καθαρίσουμε την ψυχή μας, ώστε να υποδεχθούμε το Βρέφος Χριστό, στον φιλόξενο και καθαρό χώρο της καρδιάς μας, στολισμένο με την χαρά και το φως που μας προσφέρει η πνευματική προσπάθεια που καταβάλει ο καθένας μας γι' Αυτόν.

Καλά Χριστούγεννα.

αρχ. Βαρθολομαίος

Ηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου