27.2.19

Η πραγματικότητα για την υποτιθέμενη δίωξη των καταληψιών του κεντρικού κτηρίου της Μονής Εσφιγμένου

Το κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου τελεί υπό κατάληψη από ομάδα ΓΟΧ («γνησίων ορθοδόξων χριστιανών» - παλαιοημερολογιτών), ανθρώπων που δεν έχουν καμία σχέση με την Μία Αγία Αποστολική και Καθολική Εκκλησία του Συμβόλου της Πίστεως, μέλη της οποίας είναι οι Αγιορείτες, η πλειοψηφία του ελληνικού λαού και τα πατριαρχεία και οι τοπικές Εκκλησίες σε όλον τον κόσμο.

Ο λόγος για τον οποίο οι καταληψίες καλούνται να αποχωρήσουν από το Άγιο Όρος δεν είναι κάποια διαφωνία σε πνευματικά θέματα με τον Οικουμενικό Πατριάρχη, όπως ισχυρίζονται, αλλά το ότι δεν έχουν καμία σχέση με την κανονική Ορθοδοξία και το Άγιο Όρος, καθώς ανήκουν σε ξεχωριστή θρησκευτική κοινότητα (ΓΟΧ-παλαιοημερολογίτες). Στο Άγιο Όρος μπορούν να μονάσουν, όπως είναι εύλογο και ορίζει ο συνταγματικά κατοχυρωμένος Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους, μόνο ορθόδοξοι μοναχοί και όχι μοναχοί από άλλες θρησκείες, δόγματα ή θρησκευτικές κοινότητες.

Ενώ, λοιπόν, οι καταληψίες θα έπρεπε να αποχωρήσουν ειρηνικά από το Άγιο Όρος και να διαμείνουν σε κάποιο «μοναστήρι» των ΓΟΧ-παλαιοημερολογιτών εκτός Αγίου Όρους, παραμένουν στο κατειλημμένο κεντρικό κτήριο της μονής Εσφιγμένου εκμεταλλευόμενοι το όνομα του Αγίου Όρους, αποσκοπώντας σε κύρος, δημοσιότητα και προβολή. Προσπαθούν να διατηρήσουν την κατάληψη χρησιμοποιώντας απειλές, βία και προπαγάνδα.

Ένα βασικό στοιχείο της προπαγάνδας τους για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης είναι η προσπάθειά τους να φανούν ως δήθεν θύματα «στυγνής δίωξης» και «καταπάτησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων», ως δήθεν «πολιορκημένοι» με στερήσεις σε τρόφιμα, φάρμακα, ιατρική περίθαλψη κλπ.

Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική:

24.2.19

Του ασώτου

Τι μπορεί να πει κανείς εμπρός στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο! Μέσα από την μοναδική παραβολή του Ασώτου αποκαλύπτεται με τόση απλότητα η αγάπη του Πατέρα!

21.2.19

Περί θρησκευτικού φανατισμού

Κύριο χαρακτηριστικό του φανατικού ανθρώπου είναι η παντελής έλλειψη διάθεσης να ακούσει.

Δεν ακούει ο φανατικός, αλλά μόνο μιλάει. Αν ακούσει, «κινδυνεύει» να σκεφθεί, «κινδυνεύει» να ψάξει και - το βασικό - να βρει την αλήθεια, η οποία θα τον βγάλει από το σκοτάδι του φανατισμού του.

Ο φανατικός έχει μάθει να μην δέχεται πληροφόρηση προερχόμενη έξω από τα στενά όρια του κύκλου, στον οποίο βρίσκεται. Ο φανατικός δεν αμφισβητεί ποτέ τον αρχηγό του, αλλά τον ακολουθεί τυφλά. Κάθε λόγος αμφιβολίας, κάθε απόπειρα πληροφόρησης «από έξω», κάθε λογισμός ελευθερίας θεωρείται περίπου σαν «βλασφημία».

Ο φανατικός δεν μπορεί να κάνει διάλογο. Εξαντλεί όλα τα περιθώρια του μονολόγου, κάθε αντίθετη φωνή ή άποψη καταπνίγεται, η οργή ξεχειλίζει, δεν ικανοποιείται με τίποτα.

20.2.19

Ερωτήσεις-απαντήσεις για την πνευματική ταυτότητα των καταληψιών της Μονής Εσφιγμένου

«Τι διαφορά έχουν οι Αγιορείτες (που εορτάζουν σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο) από τους ΓΟΧ-παλαιοημερολογίτες;»

- Το ημερολόγιο είναι ένα εργαλείο του ανθρώπου στην προσπάθειά του να μετρήσει με ακρίβεια την διάρκεια του έτους.

Οι 20 Ιερές Μονές του Αγίου Όρους εορτάζουν με βάση το ιουλιανό ημερολόγιο και ταυτόχρονα ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Στα διάφορα πατριαρχεία και αυτοκέφαλες εκκλησίες, που αποτελούν και συναπαρτίζουν την Ορθόδοξη Εκκλησία, οι εκκλησιαστικές ακολουθίες γίνονται είτε με το ιουλιανό είτε με το νέο ημερολόγιο. Δεν έχει σημασία ποιο ημερολόγιο χρησιμοποιούν, διότι η χρήση του ημερολογίου δεν είναι δογματικό θέμα, ούτε λόγος για διάσπαση.

Έτσι, αν και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος εορτάζει σύμφωνα με το νέο ημερολόγιο, υπάρχουν εντός αυτής και κάποιες ενορίες που εορτάζουν σύμφωνα με το ιουλιανό ημερολόγιο, υπό την ευλογία της τοπικής Μητροπόλεως, για να οικονομηθούν ποιμαντικώς οι παλιννοστούντες από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης και άλλοι.

Παρουσιάστηκαν, όμως, στην χώρα μας και οι επιτήδειοι, που χρησιμοποιούν το ημερολόγιο ως δικαιολογία για να αποσχιστούν από το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία, ανυψώνοντας το ημερολόγιο σε δόγμα. Έτσι δημιούργησαν τις δικές τους θρησκευτικές ομάδες-«εκκλησίες» και αυτοαποκαλούνται ως «παλαιοημερολογίτες» ή «Γνήσιοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί» (ΓΟΧ). Στον παλαιοημερολογιτικό χώρο υπάρχουν πάρα πολλές ιεραρχίες και ομάδες, που δεν αναγνωρίζει η μια την άλλη, και δεν αποτελούν ενιαία «εκκλησία»-οργανισμό. Βεβαίως, δεν είναι ορθόδοξες και δεν αναγνωρίζονται από την ορθόδοξη Εκκλησία. Άλλοτε έκπτωτοι και καθηρημένοι, λόγω παραπτωμάτων, πρώην κληρικοί ισχυρίζονται πως «επέστρεψαν στο παλαιό ημερολόγιο» και άλλοτε απλώς αχειροτόνητοι επιτελούν ανίερο έργο φορώντας ράσα χωρίς εκκλησιαστική ευλογία.

18.2.19

Ο Οικουμενικός Πατριαρχής για την Εκκλησία της Ουκρανίας

« Όλο το μήνυμα και όλο το κήρυγμα του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου, ό,τι και όσα και αν υφίσταται το ίδιο εδώ που είναι η έδρα του, είναι η Ανάσταση, είναι το αναστάσιμο μήνυμα, είναι η αναστάσιμη χαρά, την οποία εξαγγέλλει και με την οποία περιβάλλει, με αναστάσιμη στοργή, όλα τα απανταχού τέκνα του. Η στοργή και η προσευχή και το ανύστακτο ενδιαφέρον του Πατριαρχείου μας δεν περιορίζεται μόνον σε εσάς που είστε η ενδοχώρα του Πατριαρχείου μας προς δυσμάς, αλλά επεκτείνονται αυτά τα αισθήματά του σε όλα τα απανταχού της γης προσφιλή πνευματικά του τέκνα.

Έτσι και πρόσφατα, όπως διαβάσατε και ακούσατε ασφαλώς, η σκέψις και τον ενδιαφέρον του Πατριαρχείου μας εστράφη ιδιαιτέρως προς το ευσεβές Ουκρανικόν Έθνος, τον Λαόν της Ουκρανίας, και τους έδωσε την εκκλησιαστική τους ανεξαρτησία, την οποία για πολλά χρόνια, για πολλές δεκαετίες, για να μην πω και αιώνες, επιποθούσαν και λαχταρούσαν. Ήταν μία πράξις δικαιοσύνης αυτό που έκανε το Πατριαρχείο μας για την Ουκρανία.

Παλαιοημερολογιτισμός

Ο παλαιοημερολογιτισμός είναι ένα σχετικά πρόσφατο φαινόμενο αποκοπής πιστών από την Εκκλησία και δημιουργίας αυτόνομων ομάδων δίχως ευλογία από την Εκκλησία και δίχως κοινωνία με αυτή. Υπάρχουν πολλές ομάδες παλαιοημερολογιτών, που κάθε μία έχει δική της ηγεσία και παρουσιάζεται σαν να είναι η ορθόδοξη Εκκλησία. Δυστυχώς, ο παλαιοημερολογιτισμός έχει εξελιχθεί σε μεγάλο πνευματικό πρόβλημα. Υπήρξε έριδα σχετικά με το ημερολόγιο, η οποία εξελίχθηκε σε σχίσμα, για το οποίο, δυστυχώς, φαίνεται να μην υπάρχει διάθεση αποκαταστάσεως.

17.2.19

Αφορμές για σχίσματα και η προστασία του Αγίου Όρους

Το ημερολόγιο είναι μία από τις αφορμές, με την οποία κάποιοι αποσχίστηκαν από την Εκκλησία, συγκεντρώνοντας οπαδούς, βαπτίζοντας ως «αγώνα πίστεως» την βίαιη συμπεριφορά προς τους υπολοίπους.

Ο χρόνος είναι δημιούργημα του Θεού. Ο τρόπος μέτρησης τού χρόνου είναι εργαλείο, που κατασκεύασε και βελτιώνει συνεχώς ο άνθρωπος. Κάποιοι ανύψωσαν τον τρόπο μέτρησης του χρόνου σε δόγμα, καταλήγοντας σε ένα είδος ειδωλολατρίας. Κατά τα άλλα... «αγωνίζονται για την ακρίβεια της πίστεως».

Ομάδα παλιοημερολογιτών εισήλθε στο Άγιο Όρος και κατέλαβε διά της βίας το κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου. Υπάρχουν στην Ιερά Κοινότητα επώνυμες καταγγελίες των παλαιών πατέρων, για τον ξυλοδαρμό και την βία, που τους ασκήθηκε από την εν λόγω ομάδα, για να παραιτηθούν από την θέση του προϊσταμένου.

Τα μέλη της ομάδας αυτής είναι ελεύθερα να πιστεύουν ό,τι θέλουν και να αποκαλούν τους εαυτούς τους ως δήθεν «γνήσιους» χριστιανούς.
Δικαίωμά τους είναι και να κτίσουν μοναστήρι και να διαμένουν εκτός Αγίου Όρους, όπως όλες οι υπόλοιπες ομάδες των παλιοημερολογιτών-ΓΟΧ («γνήσιοι ορθόδοξοι χριστιανοί»), σε παράταξη των οποίων και ανήκουν.

Τελώνου και φαρισαίου

Οι Πατέρες της Εκκλησίας μας όρισαν να είναι αφιερωμένη η πρώτη Κυριακή του Τριωδίου στην διδακτική παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου. Το έκαναν για να συνειδητοποιήσουν οι πιστοί πως η υπερηφάνεια είναι η αγιάτρευτη ρίζα του κακού στον άνθρωπο, η οποία τον κρατά μακριά από την αγιαστική χάρη του Θεού και πως η ταπείνωση είναι το σωτήριο αντίδοτο της καταστροφικής πορείας, στην οποία οδηγεί τον άνθρωπο η εγωπάθεια.

14.2.19

Πνευματικές πρακτικές συμβουλές

- Γέροντα, ζούμε σε μια δύσκολη εποχή. Κυριαρχεί το άγχος, η απελπισία, ο θυμός, παντού σκοτεινιά και ταραχή. Τι πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε αυτήν την κατάσταση;
- Πράγματι, είναι ζοφερή η κατάσταση που έχουμε βρεθεί. Για να απαντήσουμε, όμως, στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε», πρέπει πρώτα να απαντήσουμε στο τι φταίει και τι προκάλεσε αυτήν την κατάσταση.

10.2.19

Στώμεν καλώς!

Ειρηνεύετε, αδελφοί, και προσεύχεστε! Σύγχυση επικρατεί παντού και ταραχή. Η αλήθεια καλύπτεται από το ψέμα και παραπλανεί τον κόσμο.

Μου έρχεται στον νου η σκηνή που ο Χριστός μας βρίσκεται ενώπιον του δικαστηρίου. Οι φωνές του όχλου και η ταραχή, που προκαλούσαν, κάλυπταν την Αλήθεια. Ο Χριστός, όμως, ατάραχος μέσα στο βουητό, αντιμετώπιζε ειρηνικά την κατάσταση κάνοντας υπομονή. Στις προτροπές να πει κάτι για να υπερασπιστεί τον εαυτό Του, Αυτός σιωπούσε.

8.2.19

Πρώτη επίσκεψη στο Άγιο Όρος από Επίσκοπο της νέας Αυτοκέφαλης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Ύστερα από ευλογία της αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως και Νέας Ρώμης, κ.κ. Βαρθολομαίου και με την άδεια του Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας Επιφανίου, αντιπροσωπεία της Αυτοκέφαλης Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας, με επικεφαλής τον Επίσκοπο Οδησσού και Μπάλτας κ. Παύλο, ξεκίνησε την πρώτη επίσημη επίσκεψη της στο Άγιο Όρος.

Ο επίσκοπος μετά από την επίσκεψη και διαμονή του στην Ιερά Μονή Παντοκράτορος, όπου λειτούργησε, επισκέφθηκε σήμερα την Ιερά Επιστασία. Εκεί κατά την τάξη υπέβαλε τα σέβη του και έλαβε το συστατήριο έγγραφο της Ιεράς Επιστασίας προς όλες τις μονές του Αγίου Όρους (με συστατήριο έγγραφο εφοδιάζεται κάθε αρχιερέας που επισκέπτεται τον ιερό τόπο με την άδεια του Οικουμενικού Πατριάρχου και δι’ αυτού πληροφορούνται οι Αγιορείτες για την κανονικότητα του φέροντος αυτό και την δυνατότητα να λειτουργεί στα ιερά θυσιαστήρια του Αγίου Όρους).

Στην συνέχεια, η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ουκρανίας επισκέφτηκε το αντιπροσωπείο της Ι.Μ. Εσφιγμένου, όπου έγινε δεκτή σε πολύ θερμό κλίμα και προσκύνησε στον ναό του αντιπροσωπείου. Εκεί εκτέθηκαν προς προσκύνηση άγια λείψανα και έγινε συνάντηση με τον Καθηγούμενο της Ι. Μονής αρχιμ. Βαρθολομαίο.

3.2.19

Το έλαιο της αγάπης

«Πόσες φορές πρέπει να συγχωρούμε κάποιον;» ρωτά ο Πέτρος τον Ιησού. Ο Ιησούς του απαντά: «εβδομηκοντάκις επτά», δηλαδή εβδομήντα φορές το εφτά, εννοώντας άπειρες φορές. Αμέσως εξιστορεί την γνωστή παραβολή του κακού δούλου, ο οποίος, ενώ γεύθηκε την ευεργεσία του Κυρίου του, στον οποίο χρωστούσε ένα πολύ μεγάλο ποσό, εκείνος του χάρισε το χρέος. Κατόπιν, φεύγοντας από τον Κύριό του, αυτός συνάντησε έναν άλλο σύνδουλό του, ο οποίος του όφειλε ένα πολύ μικρό ποσό. Αμέσως τον έπιασε από τον λαιμό και τον έπνιγε να του δώσει το οφειλόμενο. Δεν κάμφθηκε ούτε από τις ικεσίες του σύνδουλου, να του δώσει λίγο χρόνο, αλλά τον έκλεισε στην φυλακή μέχρι να τον ξεχρεώσει.