26.11.21

Η υπομονή, η ψυχραιμία και η επιβίωσή μας

Οι αρετές της υπομονής και της ψυχραιμίας είναι πολύτιμοι οδηγοί στην ζωή μας. Χωρίς αυτές, το μυαλό μας θολώνει, παύει να έχει διάκριση, παίρνει λάθος αποφάσεις, κάνει αλλοπρόσαλλες κινήσεις.


Οι αρετές αυτές μπορεί να βοηθήσουν και στην επιβίωση μας την περίοδο που έρχεται, να σωθούν ζωές.


Πολλοί χριστιανοί αγχώνονται ακούγοντας τις ειδήσεις για την νέα μετάλλαξη του κορωνοϊού. Οι ειδήσεις σε πολλά μέσα μεταδίδονται με τρόπο που θέλουν να αγγίξουν το συναίσθημα, όπως πηχυαίους τίτλους, επικές μουσικές, τίτλους για «εφιαλτικές προβλέψεις», με σκοπό την συγκέντρωση κλικ κτλ. Όλα αυτά μπορεί να προκαλέσουν την απελπισία στο κοινό.

22.11.21

Καταγγελία Μονής Εσφιγμένου για παράνομη είσοδο αντιεμβολιαστών στο Άγιο Όρος

Η κατάσταση με την πανδημία παραμένει κρίσιμη στην χώρα μας. Το Άγιο Όρος έχει λάβει μέτρα προστασίας για την μείωση του κινδύνου, όπως έλεγχο rapid test πριν την είσοδο των επισκεπτών.


Παρ' όλ' αυτά, κάποιοι μη σεβόμενοι το Άγιο Όρος και την Ιερά Κοινότητα και θεωρώντας «χαζούς» όλους τους υπολοίπους, που εισέρχονται με τον προβλεπόμενο τρόπο, εισέβαλαν λαθραίως στο Άγιο Όρος από την «πίσω πόρτα».


Ομάδα ανθρώπων με επικεφαλής τον παρουσιαστή ραδιοφωνικής εκπομπής στον Ρ/Σ Focus FM Δαμιανίδη Στέφανο, επίμονο και φανατικό διαδότη αντιεμβολιαστικής ρητορικής και των σχετικών αμφιβόλων ειδήσεων, αφού παραβίασε το σύνορο του Αγίου Όρους στην περιοχή «Κομίτσα» εισήλθε παρανόμως, όπου και παρελήφθη από όχημα τύπου τζιπ με οδηγό καταληψία του κεντρικού κτηρίου της Μονής Εσφιγμένου, ο οποίος τους οδήγησε σε αυτό, την Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2021, όπως διαδίδει ο ίδιος σε αναρτήσεις του στο διαδίκτυο.

19.11.21

Η νηστεία ως δώρο

"Δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός...", μας καλεί ο υμνωδός.
Ελάτε, λοιπόν, πάλι, και φέτος και κάθε χρόνο. Ελάτε πιστοί να δείτε που γεννήθηκε ο Χριστός.
Αδιάκοπη η πρόσκληση ηχεί στα αυτιά μας,  κάθε φορά, με τον νου μας να μεταφέρεται στο ευλογημένο Σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Πως, όμως, θα πάμε, εμείς οι πιστοί, να δούμε που γεννήθηκε ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας;
Είμαστε έτοιμοι να Τον αντικρύσουμε;
Έχουμε κάποιο δώρο να του προσφέρουμε;
Πως θα ανταποκριθούμε στο κάλεσμα, "δεύτε", ελάτε να δείτε;

Το στάδιο που διανύουμε, της Σαρακοστής των Χριστουγέννων, είναι μία περίοδος προετοιμασίας για τους πιστούς. Η νηστεία είναι το μέσον της προετοιμασίας. Η νηστεία ισοδυναμεί με την θυσία. Θυσιάζει μόνο αυτός που αγαπά. Άρα η νηστεία που κάνουμε είναι μια θυσία, προσφορά αγάπης, προς τον γεννηθέντα Χριστό. 

Νηστεία για τον χριστιανό σημαίνει την προσπάθεια να ελέγξει τον εαυτό του, την προσπάθεια να τον βελτιώσει, την προσπάθεια να τιθασεύσει κάθε ανθρώπινη αίσθησή του, ώστε να μη μένει ο εαυτός του ανοχύρωτος από τις επιθέσεις του πειρασμού. 
Νηστεία είναι η αποχή από το φαγητό, η αποχή από κάθε αρνητική σκέψη, η αποχή από κάθε πικρό λόγο. 
Νηστεία είναι η αναγέννηση του ανθρώπου. Είναι η ανανέωση της σχέσης του με τον Θεό.
Νηστεία είναι το προσωπικό δώρο του πιστού στον Χριστό.

Τι άλλο, αντάξιο της αγάπης του Χριστού, μπορούμε να Του προσφέρουμε; Μόνο τον εαυτό μας. Με καθαρή καρδιά, και ψυχική διάθεση για προσπάθεια, με στόχο βασικό στην ζωή μας την εκπλήρωση της εντολής της αγάπης.

Ας αφήσουμε πίσω στην λήθη τις κακές μας συνήθειες και μέσα από το μυστήριο της εξομολογήσεως και τον πνευματικό μας αγώνα, με την νηστεία, να σταθούμε άξιοι να φθάσουμε να προσκυνήσουμε τα άγια Χριστούγεννα.

Το κάλεσμα, "δεύτε ίδωμεν πιστοί...", θα επαναλαμβάνεται συνεχώς και θα μας καλεί να πάμε. Εμείς όμως ας είμαστε έτοιμοι, με αυθορμητισμό, χωρίς εμπόδια και χάσιμο χρόνου, στο κάλεσμα "ελάτε" να τρέξουμε ευθέως, καθαροί, με γεμάτη την ψυχή μας από δώρα, την αγάπη μας προς Αυτόν και τον πλησίον.
Καλά Χριστούγεννα!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μ. Εσφιγμένου

15.11.21

Το ράσο δεν πρέπει να είναι «άσυλο»

Καθώς η πανδημία του κορωνοϊού καλπάζει, κάποιοι - δήθεν επαΐοντες - μιλούν δημοσίως γι' αυτήν, υποβιβάζοντας την καταστροφική της δύναμη, και ουσιαστικά μας καλούν σε αδράνεια εμπρός στην «πυρκαγιά», έως ότου «καούμε» ολοκληρωτικά.

Διαδίδουν ψέματα για την πανδημία και τα εμβόλια, με αποτέλεσμα πολλοί συνάνθρωποί μας να τους πιστεύουν, να νοσούν και να πεθαίνουν. Μεταξύ των ψευδολόγων υπάρχουν και ρασοφόροι, που εκμεταλλευόμενοι τον σεβασμό που αποδίδουν πολλοί στο ράσο, αποτρέπουν τον κόσμο απ' το να εμβολιαστεί, του δημιουργούν ενοχές, του αναδεικνύουν τις προϋπάρχουσες φοβίες του και τον καλούν σε «αντίσταση γενικώς», δήθεν επειδή «έτσι θέλει ο Θεός».

Συχνά αυτοί που κηρύττουν εναντίον του εμβολιασμού και παρουσιάζονται ως ορθόδοξοι ιερείς/μοναχοί, φορώντας μαύρα ράσα
- είτε δεν ανήκουν καν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά ανήκουν σε άλλες θρησκευτικές κοινότητες (π.χ. κάποια «Εκκλησία ΓΟΧ»),
- είτε είναι τελείως ανεξάρτητοι
- είτε βρίσκονται σε πορεία οικειοθελούς χωρισμού από την Εκκλησία, αυτοαποκαλούμενοι «αποτειχισμένοι»
- είτε ανήκουν στην Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά έχουν καθαιρεθεί ή τεθεί σε αργία, μα παρ' όλ' αυτά συνεχίζουν τα κηρύγματά τους.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει, πριν κάποιος δώσει βάση στον λόγο τους ή βγάλει τα συμπεράσματά του, να διερευνά την πραγματική ιδιότητά τους (ασχέτως τι επικαλούνται ή αφήνουν να εννοηθεί) και το πού ανήκουν.
 
Ακόμη και εάν πράγματι κάποιοι κήρυκες του αντιεμβολιασμού είναι κληρικοί της Ορθόδοξης Εκκλησίας, οι θέσεις τους έρχονται σε ακραία αντίθεση τόσο με τις πρόσφατες εκκλήσεις κάθε τοπικής ιεράς συνόδου υπέρ του εμβολιασμού, όσο και με τις διαχρονικές θέσεις των ιερών Συνόδων της Εκκλησίας. Άλλωστε, η Εκκλησία εκφράζεται συνοδικά, όχι ατομικά, αλλιώς δεν θα ήταν Εκκλησία, αλλά μια ασύνδετη ομάδα ανεξάρτητων ιερέων!
 
Από όσους διασπείρουν φοβίες στον κόσμο, άλλοι μιλούν για το «τέλος του κόσμου» ή για «σατανικά εμβόλια», άλλοι για «ολοκληρωτικό έλεγχο», άλλοι για «αλλαγή του DNA», άλλοι για «θιγόμενα πολιτικά δικαιώματα», άλλοι για «εμφυτευόμενα μικροτσίπ»· άλλοι λειτουργούν πιο έντεχνα για να αποφύγουν τις ποινικές κυρώσεις και ενώ δεν προτρέπουν σε άμεση άρνηση, σπείρουν ζιζάνια αμφιβολίας, ζητώντας «ορθόδοξοι επιστήμονες» να πιστοποιήσουν τα εμβόλια· άλλοι λένε πως «αναπαύονται» με εμβόλια συγκεκριμένων κρατών, των οποίων την άφιξη περιμένουν επ' αόριστον· άλλοι κρατούν δήθεν «ίσες αποστάσεις». Κάποιοι μάλιστα αυτοονομάζονται «Αγιορείτες», προσπαθώντας να προσδώσουν αυθεντία στον λόγο τους, βασιζόμενοι σε κάποια παρελθοντική παραμονή τους στο Άγιο Όρος και αποκρύπτοντας πως είτε απελάθηκαν από αυτό λόγω προβλημάτων που δημιούργησαν είτε το εγκατέλειψαν.

Αυτοί που διαδίδουν ψευδολογίες για την πανδημία επιζητούν εξουσία και φήμη, απόκτηση ακροατηρίου και πειθήνιων οπαδών. Δεν καλλιεργούν αρετές στους ανθρώπους, καλώντας τους σε πραγματική μετάνοια, αλλά «συμμαχούν με τον διάβολο», ελέγχοντας τους ανθρώπους, εκμεταλλευόμενοι τις φοβίες και τα πάθη τους. Σταδιακά πιστεύουν και αυτοί τα ψέματα που οι ίδιοι κατασκευάζουν ή μεταφέρουν, πέφτουν στην ίδια τους την παγίδα, νοσούν και οι ίδιοι, εν τέλει πεθαίνουν από την πανδημία που οι ίδιοι υποτιμούν! «Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι»!

Μεταξύ όσων διαδίδουν φοβίες και ψεύδη για τα εμβόλια, οι ρασοφόροι είναι μειοψηφία, αλλά είναι αυτοί που προκαλούν την μεγάλη ζημιά στην δημόσια υγεία και την πνευματική κατάσταση του κόσμου. Αποτέλεσμα είναι και το να στιγματίζεται η Ορθόδοξη Εκκλησία στα μάτια του κόσμου, ως δήθεν σκοταδιστική, αντιεπιστημονική και απάνθρωπη.

Οι ίδιοι ρασοφόροι δημιουργούν εδώ και χρόνια προβλήματα στην κοινωνία και στην Εκκλησία, προκαλώντας ταραχές, σχίσματα και ανυπακοή, διασπείροντας αμφιβολίες, ψευδή νέα και καινοφανείς ψευδοθεολογικές θεωρίες. Δυστυχώς, όμως, δεν υπήρξε έως σήμερα το απαραίτητο ενδιαφέρον από τις αρμόδιες αρχές και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αφήνοντάς τους ανεξέλεγκτους, με ελεύθερο πεδίο δράσης.

Μόνο τώρα, που η κατάσταση έφτασε στο απροχώρητο, που «μυρίζει θάνατος» σε όλη την Ελλάδα και απειλείται άμεσα η δημόσια υγεία από τον δυσώδη δήθεν «πνευματικό» λόγο των ανθρώπων αυτών, άρχισε να υπάρχει ενδιαφέρον από την κοινωνία γενικότερα και από τα ΜΜΕ για το τι συμβαίνει στο Άγιο Όρος και την Εκκλησία· μόνο τώρα, που χάρη στην πανδημία έγινε ολοφάνερο το πόσο στενά αλληλοεξαρτώμαστε οι άνθρωποι και πως το γενικό καλό συνδέεται με την πνευματική κατάσταση κάθε ενός μας, μηδενός εξαιρουμένου, επιχειρείται διάλογος με ανθρώπους που άλλοτε η πλειοψηφία καταφρονούσε ή υποτιμούσε να συνομιλήσει μαζί τους.

Έτσι, τελευταία έγινε μεγάλο το ενδιαφέρον των ΜΜΕ για το ποιοι είναι οι άνθρωποι αυτοί, που διαδίδουν τέτοιες ολέθριες θέσεις, και για το ποιες είναι οι πραγματικές θέσεις της Εκκλησίας.

Δυστυχώς, τέτοιος δυσώδης λόγος ακούγεται και από ανθρώπους που ψευδώς παρουσιάζονται δημοσίως ως Εσφιγμενίτες μοναχοί ή Αγιορείτες, αλλά και από ιστοσελίδες και σελίδες στα κοινωνικά δίκτυα, που παρουσιάζονται ψευδώς ως να ανήκουν στην Μονή Εσφιγμένου ή σε φίλους της, ενώ στην πραγματικότητα την εχθρεύονται και την δυσφημούν.

Εμείς, ως Ιερά Μονή Εσφιγμένου, οφείλουμε να προστατέψουμε το όνομα, την ιστορία και την υπόσταση της Μονής μας από την δυσφήμιση που υφίσταται, προστατεύοντας ταυτόχρονα την δημόσια υγεία. Είμαστε νομικά υπεύθυνοι για ό,τι διαδίδεται υπό το όνομα της Μονής μας, για αυτό κατόπιν καταγγελιών η αστυνομία μας έχει καλέσει να απολογηθούμε για όσα διαδίδονται στο όνομά μας από τρίτους, άσχετους με εμάς!

Ως ηγούμενος της Μονής έχω την υποχρέωση να καταγγείλω κάθε παράνομη, μη εξουσιοδοτημένη χρήση του ονόματος της Μονής από τρίτους. Ήδη από το καλοκαίρι έχουμε καταγγείλει με άρθρα μας και τεκμήρια τα στρεβλά κηρύγματα υπό το όνομα της Μονής μας, όταν τα ΜΜΕ είχαν αναρωτηθεί ποιοι είναι οι ρασοφόροι που πρωτοστατούσαν στις τότε αντιεμβολιαστικές συγκεντρώσεις. Πολλές φορές έχουμε απευθυνθεί στις αρχές για την ύπαρξη σελίδων στο διαδίκτυο και τα κοινωνικά μέσα που φέρουν ψευδώς το όνομα της Μονής Εσφιγμένου και διαδίδουν θανατηφόρα προπαγάνδα. Δυστυχώς, έως σήμερα οι ψευδώνυμες ιστοσελίδες αυτές έχουν μείνει ανέπαφες.

Ως πνευματικός έρχομαι αντιμέτωπος συνεχώς με ερωτήματα και πνευματικές αμφιβολίες, οι οποίες δημιουργούνται στα πνευματικά μου παιδιά από τα δημόσια αντιεμβολιαστικά κηρύγματα, που προέρχονται από διάφορους ρασοφόρους.

Χρέος του πνευματικού είναι να διαδίδει και να ερμηνεύει στους πιστούς τον λόγο του Ευαγγελίου, των πατέρων και της Εκκλησίας. Εφόσον κάποιοι παρουσιάζονται ως πνευματικοί άνθρωποι και θέτουν ψευδοθεολογικά κωλύματα για τον εμβολιασμό και την διαφύλαξη της υγείας, ακόμη περισσότερο οφείλει ο πνευματικός να διαδώσει και να εξηγήσει την ορθόδοξη πίστη για την ιατρική και την φροντίδα του σώματος, που μας έδωσε ο Θεός.

Χρέος των κατά τόπους εκκλησιαστικών αρχών (π.χ. Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, Ιερές Μητροπόλεις, Ιερά Κοινότητα Αγίου Όρους κτλ) είναι να λαμβάνουν τα μέτρα τους εναντίον όσων κληρικών κινούνται αντίθετα με τις αποφάσεις τους και κάνουν αντιεμβολιαστικό κήρυγμα στο έδαφός τους ή ανήκουν στο δυναμικό τους.

Χρέος των αρχών της πολιτείας είναι να συνδράμει την Εκκλησία σε αυτό το έργο, αλλά και να ελέγχει τους γυρολόγους ρασοφόρους του διαδικτύου και των αντιεμβολιαστικών διαδηλώσεων  και να εφαρμόζει τα προβλεπόμενα.

Χρέος των δημοσιογράφων είναι και να ελέγχουν τις αρμόδιες αρχές και, αν αυτές δεν λειτουργούν στο βέλτιστο βαθμό, να κάνουν έρευνα οι ίδιοι εις βάθος, μαθαίνοντας ταυτόχρονα το πώς λειτουργεί η Εκκλησία, και όχι επιφανειακά, όπως πολλές φορές, παρουσιάζοντας το λόγο ενός ρασοφόρου ως «την άποψη της Εκκλησίας».

Οι κήρυκες του αντιεμβολιασμού είναι γνωστοί τοις πάσι. Με απλή αναζήτηση στο διαδίκτυο οποιοσδήποτε μπορεί να βρει αυτόκλητους «γέροντες» και «πατέρες» και την αντίστοιχη αρνητική θέση τους για τα εμβόλια.

Δυστυχώς, υπάρχει έλλειψη θάρρους σε πολλούς να ομολογήσουν ποια είναι η ορθόδοξη πίστη για τα θεόσδοτα αγαθά της υγείας και της επιστήμης, υπό τον φόβο των αντιδράσεων των βίαιων φανατικών ή μέρους της κοινής γνώμης ή υπό τον φόβο πως θα θιχθεί δήθεν η πίστη των ανθρώπων. Η απάντησή μας σε αυτά είναι να ομολογούμε ξεκάθαρα ποια είναι η πραγματική ορθόδοξη πίστη, σε πείσμα των νεοφανών ψευδοθεολογικών θέσεων. Αυτό είναι το χρέος μας και αν δεν το κάνουμε, θα απολογηθούμε σε Θεό και ανθρώπους.

Δυστυχώς, υπάρχει διάχυτη ειδωλοποίηση του ράσου. Ό,τι λέει ένας ρασοφόρος συχνά γίνεται δεκτό ως δόγμα ή ως «θέση της Εκκλησίας», χωρίς έλεγχο για το ποιόν του ανθρώπου που φέρει το ράσο, χωρίς αντιπαραβολή με τις γραφές και τους πατέρες της Εκκλησίας ή τις συνοδικές αποφάσεις της Εκκλησίας. Για αυτό συγκεκριμένοι ψευδοθεολογούντες ρασοφόροι προβάλλουν την αμορφωσία ως αρετή. Αυτοί δεν θέλουν τους πιστούς να μελετούν το Ευαγγέλιο, τους αγίους της Εκκλησίας, τις επιστήμες ή το πώς λειτουργεί ο κόσμος, παρά μόνο να υπακούν άκριτα τον λόγο τους. Παρουσιάζουν αποσπάσματα λόγων αγίων ή συνοδικών αποφάσεων, κόβοντας και ράβοντας από τις γραφές όπως τους βολεύει, γνωστή τακτική των αιρετικών στην ιστορία.

Κάθε τέτοιος ρασοφόρος «γέροντας» παρουσιάζεται ως παντογνώστης «γκουρού», επάνω από την σύνοδο της Εκκλησίας, επάνω και από τον ίδιο τον λόγο του Χριστού. Άνθρωποι που δεν μπορούν να αντέξουν το βάρος της προσωπικής ευθύνης, της ελευθερίας και της αγάπης, υποτάσσουν τις συνειδήσεις τους στον δήθεν «γέροντα», κάνοντάς του τυφλή υπακοή. Έτσι όλες τις αποφάσεις τις λαμβάνει ο «γέροντας», οπότε αυτοί θεωρούν πως απαλλάσσονται από ευθύνες και δεν αμαρτάνουν. Έχουν κάνει, όμως, αυτοί οι «τυφλοί πιστοί» την μεγαλύτερη αμαρτία: καταργούν την προσωπική τους ευθύνη και την λογική κρίση που τους δώρησε ο Θεός. Αγάπη-ελευθερία-ευθύνη είναι έννοιες αλληλένδετες και δεν μπορούν να υπάρξουν η μία χωρίς την άλλη. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν ήδη βιώσει πνευματικό θάνατο. Η άρνηση των μέτρων κατά της πανδημίας, οδηγεί πολλούς και σε σωματικό θάνατο επισφραγίζοντας τον πνευματικό, πράγμα λυπηρό.

Του ράσου μεν του αρμόζει σεβασμός, αλλά δεν πρέπει να θεωρείται «άσυλο» από τις αρχές. Διότι αν δικαιολογείται κάθε τι στρεβλό που λέει ή κάνει όποιος φέρει ράσο, και υπάρχει φόβος μήπως θιχθεί δήθεν η πίστη ή σκανδαλιστούν πιστοί, τότε είναι που πραγματικά θα επέλθει βλάβη στην πίστη. Ο κόσμος θα στρέψει την πλάτη του στην Εκκλησία, αν επιτρέψουμε να επικρατήσει ο σκοταδισμός και ο θάνατος, πνευματικός και σωματικός.

αρχιμ. Βαρθολομαίος
Ηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

13.11.21

Ο μύθος της «Νέας Εσφιγμένου»


Αρκετές φορές, δυστυχώς, σε δημόσια άρθρα και λόγους γίνεται το λάθος να αναφέρεται η Ιερά Μονή Εσφιγμένου ως δήθεν «νέα Εσφιγμένου».

Αυτή η ορολογία έχει χρησιμοποιηθεί αφελώς από διαφόρους για λόγους δήθεν εύκολης κατανόησης του θέματος. Η χρήση της, όμως, δημιουργεί σύγχυση, σαν να υπονοεί πως, ως «νέα», η μονή μας δεν έχει ιστορικά δικαιώματα επί του κεντρικού της κτηρίου, πως δεν είναι παραδοσιακή κτλ. Επιπλέον, δημιουργούνται ενδεχομένως συνειρμοί και άστοχες συνδέσεις με διάφορα μυθεύματα ερμηνείας του σύγχρονου κόσμου, όπως η λεγόμενη «Νέα Τάξη Πραγμάτων», «Νέα Εποχή» κτλ, με αποτέλεσμα να δυσφημείται η μονή μας.

Όποιος, λοιπόν, χρησιμοποιεί τέτοια, παραπλανητική ορολογία, άθελα του ή μη, γίνεται φορέας και θύμα της προπαγάνδας των καταληψιών του κεντρικού κτηρίου της μονής μας, εξυπηρετώντας τους σκοπούς τους.

Δεν υπάρχουν δύο μονές Εσφιγμένου, παλαιά και νέα, όπως υπονοεί αυτή η ορολογία. Δεν υπάρχουν 21 μονές στο Άγιον Όρος, αλλά 20, όπως ορίζει ο Καταστατικός Χάρτης του Αγίου Όρους!

4.11.21

Ο Χριστιανός ως εύφορο χωράφι


Ο Χριστός, μιλώντας παραβολικά, παρομοιάζει τον λόγο Του με τον σπόρο που πέφτει στην γη. Όταν είναι εύφορο το χωράφι, τότε καρποφορεί. Όμως, αν ο σπόρος πέσει κάπου αλλού, ή θα ξεραθεί ή θα γίνει τροφή για τα πουλιά. Αν τυχόν φυτρώσει μέσα σε αγκάθια και αγριόχορτα, αυτά θα τον πνίξουν.

Έτσι και ο Λόγος του Θεού δεν καρποφορεί σε ανθρώπους σκληρόκαρδους, με αμφιβολίες στην πίστη τους. Δεν καρποφορεί σε ανθρώπους που ίσως προσωρινά τον δέχονται αλλά γρήγορα τον ξεχνούν, επειδή η καθημερινότητα και οι μέριμνες τούς αποσπούν την προσοχή και το ενδιαφέρον.

Ο άνθρωπος έχει αλλάξει τις προτεραιότητες στην ζωή του και δεν θεωρεί πλέον τον Λόγο του Θεού τόσο αναγκαίο για την ζωή του, όσο την οικονομική, επαγγελματική και κοινωνική του αποκατάσταση. Αδιαφορεί, χάνει την πίστη του, θεωρεί τυπική την σχέση του με την Εκκλησία και τον Θεό.

Η εργασία έγινε σκοπός ζωής. Ο άνθρωπος ζει για να δουλεύει. Χάνεται στην καθημερινότητά του, απομακρύνεται από τους οικείους του, γίνεται ξένος με την οικογένειά του. Οι σχέσεις του είναι τυπικές, αφού η επαφή τους είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Οι ώρες της εργασίας είναι πολλές, η φυσική κόπωση αποζητά ξεκούραση. Οι συζυγικές σχέσεις, αλλά και οι σχέσεις με τα παιδιά, δεν αποτελούν προτεραιότητα. Η οικογένεια περνά κρίση και κανείς δεν δείχνει να ενδιαφέρεται.

Αυτό είναι ένα μικρό σκιαγράφημα της κοινωνίας μας. Γίναμε ξένοι μεταξύ μας. Σε κάθε δυσκολία ή πειρασμό μένουμε μόνοι, γιατί ο πλησίον έγινε ξένος και συνήθως εχθρός. Σε κάθε πειρασμό «σηκώνουμε ψηλά τα χέρια», δείχνουμε αδυναμία, αγανακτούμε, θυμώνουμε, απελπιζόμαστε, γκρινιάζουμε.

Έννοιες που θεωρούνται αυτονόητες για τον χριστιανό είναι τελικά άγνωστες. Υπομονή, υπακοή, διάθεση για πνευματικό αγώνα, πραότητα, ανεξικακία, συγγνώμη...

Ο Λόγος του Θεού δείχνει να είναι άγνωστος στον χριστιανό σήμερα. Ο Χριστός είναι απών από την ζωή του χριστιανού. Δεν έπιασε ο σπόρος στο «χωράφι» του. Αν και χριστιανός, έμεινε στον τύπο, αγνοώντας την ιδιότητά του. Άγονο το χωράφι της ψυχής του, δεν δέχθηκε τον Λόγο του Θεού, αδιαφόρησε τελικά για τον εσωτερικό του κόσμο. Υπερίσχυσε η καθημερινότητα με τις βιοτικές μόνο ανάγκες. Χωρίς Χριστό επικρατεί ταραχή, οργή, θυμός, απελπισία. Χωρίς Χριστό ο χριστιανός πήρε την ζωή του λάθος.

Πώς μπορεί άραγε ο άνθρωπος, όταν εσωτερικά παραπαίει, να ορθοποδήσει; Τι νόημα έχει να μεριμνά για την εξωτερική του εμφάνιση, αδιαφορώντας για την εσωτερική του κατάσταση; Όταν η ψυχολογία του είναι χάλια, με τι διάθεση θα μπορέσει να εργασθεί, να αγωνισθεί, να καταλάβει το λάθος του, να κατανοήσει τον συνάνθρωπο;

Καιρός λοιπόν για μια επανεκκίνηση στην ζωή όλων. Να σταματήσουμε να ασχολούμαστε μονίμως με τα «ξένα χωράφια», αδιαφορώντας για το δικό μας. Να αφήσουμε τον σπόρο του Θεού να «πέσει» μέσα μας και να ανθίσει. Να καρποφορήσει, να μυρίσει η ψυχή μας άνοιξη! Να καλλιεργήσουμε τον εσωτερικό μας κόσμο, να τον δυναμώσουμε πνευματικά.

Τα ερεθίσματα και οι προκλήσεις που δεχόμαστε καθημερινά είναι πολλές και συνεχείς. Το οφείλουμε στον εαυτό μας. Καιρός λοιπόν να του δείξουμε αγάπη αληθινή, κι όχι εφήμερη, που χάνεται στο πρώτο σύννεφο.

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος, η αγάπη, η χαρά, η ειρήνη, η μακροθυμία, η αγαθοσύνη, η χρηστότητα, η πίστη, η πραότητα, η εγκράτεια, μας έχουν δοθεί ως δωρεά με το άγιο Βάπτισμα. Αυτά πρέπει να καλλιεργήσουμε, αν θέλουμε να ζήσουμε πραγματικά ως άνθρωποι και ως χριστιανοί. Είναι τα στολίδια του χριστιανού.

Ως χριστιανοί οφείλουμε να γίνουμε το παράδειγμα στην σύγχρονη κοινωνία. Ως χριστιανοί πρέπει να πολεμήσουμε την αδιαφορία, η οποία έχει κυριεύσει τους ανθρώπους. Ως χριστιανοί, το φως είναι αυτονόητο στην ζωή μας. Η παρουσία μας πρέπει να φωτίζει τον κόσμο, να σκορπά χαρά και χαμόγελο, αισιοδοξία και ελπίδα, αγάπη και συγχώρεση.

Ο χριστιανός είναι το εύφορο χωράφι, στο οποίο καρποφορεί ο Λόγος του Θεού και από τους καρπούς του τρέφεται ο κόσμος.
Ας κάνουμε λοιπόν την επανεκκίνηση στην ζωή μας! Το οφείλουμε στον εαυτό μας, στην κοινωνία μας, στην αγάπη που μας έδειξε ο Χριστός και μας έκανε παιδιά Του.

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου