Το θέλημα του Θεού

- Γέροντα, τι σημαίνει εμπιστοσύνη στον Θεό;

Η εμπιστοσύνη στον Θεό είναι η ασφάλεια, που νιώθει κανείς μέσα από την προσευχή και την επικοινωνία, που έχει μαζί Του. Αυτήν την εμπιστοσύνη, μπορεί να την δείχνει σε όλη την ζωή του, στην καθημερινότητά του, βάζοντας τον ίδιο τον Θεό μέσα στην ζωή του.
Όπως, για παράδειγμα, το παιδί, όταν νιώθει μόνο του, το κυριεύει τρόμος και πανικός, ενώ μόλις νιώσει την παρουσία του πατέρα του, εξαφανίζεται ο φόβος, γιατί νιώθει ασφάλεια και σιγουριά.

- Τι προσφέρει στον άνθρωπο η εμπιστοσύνη στον Θεό;

Η εμπιστοσύνη στον Θεό αποτελεί τρόπο ζωής για τον άνθρωπο.
Αυτή η εμπιστοσύνη "ντύνει" κάθε λεπτό και κάθε ώρα, κάθε στιγμή, τον χρόνο στην ζωή του. Τον αλλοιώνει και από δέσμευση, ο χρόνος, γίνεται ελευθερία. Η εμπιστοσύνη στον Θεό μετατρέπει τον χρόνο σε ουράνιο,  "ξεφεύγει" ο χρόνος από ...τον χρόνο, υπερβαίνει τον "εαυτό" του και οδηγεί τον άνθρωπο, μέσα στην διάρκειά του, σε ανθρώπινες υπερβάσεις.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό οδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδα, σε δύσβατα μονοπάτια χωρίς διέξοδο, που μόνο πόνο και ταλαιπωρία προσφέρουν.
Η έλλειψη εμπιστοσύνης μετατρέπει την κάθε στιγμή, το λεπτό, την ώρα σε δέσμευση και φυλακή, εγκλωβίζει τον άνθρωπο στον χρόνο, που τον μετατρέπει σε κόλαση.
Κάθε στιγμή παράγει αμέτρητα ερωτήματα χωρίς να μπορεί ο άνθρωπος να δώσει απαντήσεις.

Της Τυρινής

Η τελευταία Κυριακή του Τριωδίου, σήμερα, είναι αφιερωμένη στην έξωση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο.

Αφού έγινε η υπενθύμιση στους χριστιανούς για τον τρόπο, που πρέπει να αγωνίζονται, δηλαδή με ταπείνωση και ειλικρινή μετάνοια, ώστε να είναι έτοιμοι για την μέλλουσα κρίση, σήμερα γίνεται υπενθύμιση της αιτίας, που προκάλεσε την ανάγκη για αγώνα.

Η έξωση των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο γίνεται αφορμή για όποιον θέλει, να αγωνιστεί και να επανέλθει σ' αυτόν.

Η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, είναι το κατεξοχήν στάδιο, κατά το οποίο η αγία μας Εκκλησία καλεί τα παιδιά της να αγωνιστούν ελεύθερα, χωρίς επιβολή και καταναγκασμό.

Καλεί όλους να νηστέψουν, όχι μόνο από την τροφή, αλλά με την νηστεία να προσπαθήσουν να ελέγξουν και να διαχειριστούν όλα τα εξωτερικά ερεθίσματα, που δέχονται από όλες τις αισθήσεις τους.

Κυριακή των Απόκρεω

Όπως πριν από κάθε αγώνα ο αθλητής προετοιμάζεται για να είναι έτοιμος να αγωνιστεί, έτσι και η αγία μας Εκκλησία, ως φιλόστοργη μάνα, ετοιμάζει τα παιδιά της για την περίοδο του αγώνα της μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Κυριακή των Απόκρεω σήμερα και η ευαγγελική περικοπή μάς υπενθυμίζει την μέλλουσα κρίση.

Ο Κύριος περιέγραψε την εξής εικόνα:
«Όταν έρθει ξανά ο Υιός του Ανθρώπου μέσα στη δόξα Του με τη συνοδεία των αγγέλων, θα καθίσει στον λαμπρό και ένδοξο θρόνο Του. Μπροστά Του θα σταθούν όλοι οι άνθρωποι που έζησαν στη γη. Θα τους χωρίσει στα δύο, σαν το βοσκό που χωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια. Θα βάλει τους δίκαιους, τα αγαθά πρόβατα, στα δεξιά Του, και τους άδικους, τα κατσίκια, στα αριστερά Του».

Αυτή η εικόνα δεν πρέπει να μας τρομάζει, αντιθέτως, να μας ξυπνάει από τον πνευματικό λήθαργο.

Ο αδελφός του Ασώτου

Με την παραβολή του Ασώτου Υιού, ο Χριστός μας διδάσκει την δύναμη της μετάνοιας και την αγάπη του Πατέρα που μόνο αγαπά και συγχωρεί.

Υπάρχει όμως και ένα τρίτο πρόσωπο στην παραβολή, ο μεγάλος υιός, ο αδελφός του Ασώτου.

Δεν ήταν παρών κατά την στιγμή της επιστροφής του αδελφού του. Κατάλαβε ότι κάποιο γεγονός μεγάλο συνέβη, αφού άκουσε μέσα από το σπίτι χορούς και τραγούδια.

Αφού έμαθε τι συμβαίνει, θυμωμένος, δεν ήθελε να μπει μέσα, παρά την παράκληση του Πατέρα του,  αυτός έκανε τα παράπονά του...

"Γι' αυτόν, που κατασπατάλησε όλη  την περιουσία σε ασωτίες, τον δέχθηκες πίσω, τον συγχώρεσες και έσφαξες το πιο καλοθρεμμένο μοσχάρι.
Για μένα όμως που είμαι εδώ δίπλα σου συνέχεια και εργάζομαι συνεχώς, ούτε ένα κατσικάκι δεν μου έδωσες να χαρώ με τους φίλους μου".

Δεν ήθελε ο μεγάλος αδελφός να μετέχει της χαράς που γέμισε όλο το σπίτι. Έμεινε απ' έξω και διαμαρτυρόταν στον Πατέρα του γιατί τον αδίκησε.

Του Ασώτου

Του Ασώτου σήμερα και η ευαγγελική περικοπή μας αποκαλύπτει με μοναδικό τρόπο, διαχρονικά, την κατάσταση, που έχουμε βρεθεί μετά την απομάκρυνσή μας από τον Θεό - Πατέρα.

Απαιτεί ο υιός από τον πατέρα του «το επιβάλλον μέρος της ουσίας». Το μερίδιό του, δηλαδή, από την περιουσία του πατέρα, το οποίο θεωρεί ότι δικαιωματικά του ανήκει.
Δεν περιμένει να κληρονομήσει, αλλά απαιτεί! Θέλει να φύγει μακριά από την πατρική εστία, να ζήσει μόνος του.

Στηρίζει τις ελπίδες του στην κληρονομιά, που απαίτησε από τον πατέρα. Σ' αυτήν θα χτίσει την καινούργια του ζωή.

Η απαίτηση από τον πατέρα αποδεικνύει την εσωτερική του κατάσταση. Τίποτα δεν τον άγγιξε από την παρουσία του πατέρα στην ζωή του, δεν άντεχε να περιμένει, ήθελε να απομακρυνθεί, ζητώντας, όμως, το μερίδιο της κληρονομιάς.
Πίστευε στο δικαίωμα, αγνοώντας τις υποχρεώσεις του.

Επίσκεψη Υφυπουργού Προστασίας Πολίτη στο αντιπροσωπείο της Ι.Μ. Εσφιγμένου

Στις 8/2/2020 ο υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη, κ. Ελευθέριος Οικονόμου, με επιτελείο συνεργατών του, καθώς και με τον Πολιτικό Διοικητή του Αγίου Όρους κ. Αθανάσιο Μαρτίνο, επισκέφθηκε το αντιπροσωπείο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου.

Ο κ. Υφυπουργός προσκύνησε στον Ιερό Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και ακολούθως παρεκάθησε στο καθιερωμένο αγιορείτικο κέρασμα.

Ο κ. Υφυπουργός ενημερώθηκε από τους πατέρες της Μονής για την υπόθεση της Ι.Μ. Εσφιγμένου και παρέσχε την διαβεβαίωση της ελληνικής πολιτείας για την λύση της και την στήριξη της νομιμότητας, με γνώμονα την ασφάλεια και την προστασία του Αγίου Όρους.

Ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου, αρχιμ. γέρων Βαρθολομαίος, ευχαρίστησε τον κ. Υφυπουργό και τον κ. Διοικητή, καθώς και όλους τους παρευρεθέντες, για την στήριξη και το ενδιαφέρον τους. Άπαντες ευχήθηκαν σύντομα να δοθεί ένα αίσιο τέλος στην δοκιμασία που υφίσταται η Μονή Εσφιγμένου και σύσσωμο το Άγιο Όρος.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η ταπείνωση

Ο φαρισαϊσμός είναι μια ασθένεια που δηλητηριάζει την ψυχή του ανθρώπου.
Τα συμπτώματα της ασθενείας είναι η έπαρση και ο κομπασμός, η αρρωστημένη αυτοπεποίθηση του αλάθητου και μια μόνιμη κρίση για την συμπεριφορά του άλλου.

Μοναδικό φάρμακο η ταπείνωση. Ο τελώνης του ευαγγελίου μας δείχνει τον δρόμο.

Η ταπείνωση του τελώνη λάμπει σαν χρυσάφι από την καθαρότητα της ψυχής του, σε αντίθεση με την έπαρση του Φαρισαίου, του οποίου η ψυχή ήταν μαυρισμένη από τον εγωισμό και την εμπάθεια που ήταν κυριευμένη.

Ασυδοσία και λαθραία είσοδος στο Άγιο Όρος από Γ.Ο.Χ.

Όπως είναι ευρέως γνωστό, οι καταληψίες του κεντρικού κτηρίου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν τη συμπάθεια του κοινού και να πείσουν για το δήθεν «δίκαιο» της κατάληψης, παρουσιάζονται, σε πλήθος δημοσιευμάτων και τηλεοπτικών ρεπορτάζ, ως δήθεν αποκλεισμένοι.

Την πλήρη, όμως, ελευθερία κινήσεων, αποδεικνύει και η σημερινή έξοδος από το Άγιο Όρος του επικεφαλής της κατάληψης, ώστε να παρευρεθεί και να ομιλήσει σε εκδήλωση κοπής πίτας συλλόγου Γ.Ο.Χ. («παλαιοημερολογιτών») στον Αμυγδαλεώνα Καβάλας.

Το θράσος μάλιστα από την αίσθηση της ασυδοσίας, φθάνει σε «επίδειξη δύναμης», μεταδίδοντας ζωντανά την εκδήλωση μέσω διαδικτύου, υπονοώντας την εκ των υστέρων ελεύθερη λαθραία είσοδο στο Άγιο Όρος.

Ανακοίνωση Ι.Μ. Εσφιγμένου για λανθασμένες πληροφορίες σε άρθρο

10-23/1/2020

Ανακοίνωση της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους προς αποκατάσταση της αλήθειας για τη Μονή μας, κατόπιν δημοσίευσης λανθασμένων πληροφοριών στο άρθρο «Ένα νέο 1821 ή ένα νέο 1922;» στην ιστοσελίδα «Ρομφαία» την 17η Ιανουαρίου.

Στον εν λόγω άρθρο η Μονή Εσφιγμένου αποκαλείται τεχνηέντως ως «εξόριστη αδελφότητα». Υπενθυμίζουμε πως η υφιστάμενη μοναστική αδελφότητα της Μονής Εσφιγμένου δεν έχει επ' ουδενί λόγω απομακρυνθεί εν είδει ποινής από το φυσικό της χώρο για να είναι εξόριστη. Αντιθέτως, αδυνατεί να εγκαταβιώσει στο κεντρικό κτήριο της Μονής, λόγω πολυετούς παρανόμου κατάληψης από συνδεμένα με ΓΟΧ εξωεκκλησιαστικά και εξωαγιορείτικα στοιχεία.

Το θέμα αυτό αποτελεί συνεχή ανοικτή πληγή για το Άγιο Όρος και την ασφάλεια του ελληνικού κράτους. Υπό κίνδυνο μάλιστα βρίσκονται τα μνημεία αρχιτεκτονικής, όπως επίσης τα εθνικά και εκκλησιαστικά κειμήλια του μοναστηριού.

Το εν λόγω άρθρο είναι ένα ακόμα από αυτά που προσπαθούν να μεταφέρουν στο ευρύ κοινό το συγκεκριμένο αφήγημα. Είναι προφανές πως ο συντάκτης του άρθρου προέβη στον μειωτικό χαρακτηρισμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Αγίου Όρους και της Μονής μας στη προσπάθειά του να εξυπηρετήσει συγκεκριμένους σκοπούς.

Πρωτοχρονιά 2020

Αρχιμηνιά και αρχιχρονιά, ψάλλουν τα παιδιά στα κάλαντα της Πρωτοχρονιάς και μας καλούν να ακολουθήσουμε την παιδική τους αθωότητα και να χαρούμε με την είσοδο του νέου έτους 2020.

Αιτία χαράς, λοιπόν, η πρώτη του έτους. Ένας χρόνος ακόμη προστέθηκε στην ανθρώπινη ιστορία και ένας νέος αρχίζει από σήμερα. Αιτία χαράς, γιατί μας δίνεται πάλι η ευκαιρία να αρχίσουμε μια νέα προσπάθεια στην ζωή μας, γεμάτοι, όμως, με την εμπειρία ενός ακόμη έτους, που πέρασε.

Ας ευχηθούμε το νέο έτος 2020 να είναι αισιόδοξο, φωτεινό, γεμάτο πίστη στον Θεό και αισιοδοξία για το μέλλον!

Καλή χρονιά και ευλογημένη!

+αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Χριστούγεννα 2019

Η αποκάλυψη της αγάπης του Θεού έγινε σήμερα στο ταπεινό Σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Ο Αχώρητος χωρά και ο Αγέννητος γεννάται. Μέγα το μυστήριο και ανεξήγητο. Ασύλληπτο στον ανθρώπινο νου.

Ο Άναρχος άρχεται, ο Χριστός καταδέχεται να φορέσει την ανθρώπινη σάρκα.

Η άπειρη αγάπη του Δημιουργού για το δημιούργημά Του δεν Τον εμποδίζει να ταπεινωθεί, για να τον υψώσει κοντά Του.

Εμπρός σ' αυτήν την άφατη οικονομία του Θεού εμείς οι άνθρωποι, φτωχοί όντες, μη έχοντας κάτι αντάξιο να αντιπροσφέρουμε, ας δοξολογήσουμε μαζί με τους Αγγέλους: «δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».

Έρχεται ο Χριστός...

Έρχεται ο Χριστός να γεννηθεί μέσα σε ένα φτωχικό σπήλαιο, ενώ η φάτνη των ζώων και τα άχυρα γίνονται κρεβάτι και στρώμα βρεφικό. Η δυσοσμία των ζώων και η υγρασία του σπηλαίου υποδέχονται τον νεογέννητο Χριστό.
Καταδέχεται ο Χριστός, ως Θεός και Κτίστης των πάντων, να φορέσει την φτωχή και γεμάτη αμαρτίες ανθρώπινη σάρκα.
Ταπεινώνεται ο Θεός από αγάπη για να υψώσει αυτόν που αγαπά, τον άνθρωπο.
Όλα μεταμορφώνονται και γίνονται, μαζί με τον άνθρωπο, ουράνια και άγια.
Το φτωχικό σπήλαιο γίνεται παλάτι του Βασιλιά της δόξης, μέσα στο οποίο έρχεται η άσημη Κόρη της Ναζαρέτ, ως Βασίλισσα ουρανού και γης, για να γεννήσει τον Σωτήρα του κόσμου.
Τα φτωχικά σπάργανα γίνονται βασιλικά ενδύματα.
Η ταπεινή φάτνη των ζώων γίνεται τόπος αγιάσματος, γιατί δέχθηκε το θείο Βρέφος.
Τα ζώα αγκάλιασαν και ζέσταναν με τα χνώτα τους τον Δημιουργό τους.

«οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι»

Χειμωνιάτικος ο καιρός, όλοι μαζεμένοι στα σπίτια τους, για να προστατευθούν από το τσουχτερό κρύο. Μόνη παρηγοριά, στην παγωνιά του χειμώνα, μια ζεστή γωνιά του σπιτιού.

Μέσα σ' αυτήν την παγωνιά μια νεαρή Κόρη μαζί με τον ηλικιωμένο συνοδό Της περιφέρονται, ψάχνοντας απεγνωσμένα να βρουν μια στέγη, ένα χώρο που θα τους φιλοξενήσει και θα τους ζεστάνει.

Απεγνωσμένα όμως ψάχνουν. «Οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι». Όλα κλεισμένα, όλα πιασμένα. Δεν χωρούν πουθενά.
Παρακαλεί ο ηλικιωμένος συνοδός, χτυπά τις πόρτες, η νεαρή Κόρη που συνοδεύει είναι εγκυμονούσα και έχει ανάγκη από ξεκούραση και ζεστασιά.
Δυστυχώς όμως, «οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος...».

Η αγωνία όμως τελειώνει. Βρέθηκε τόπος! Δεν είναι όμως σπίτι, είναι ένα μικρό σπήλαιο. Δεν άνοιξαν την είσοδο άνθρωποι, αλλά βρήκαν ανοιχτή την είσοδο του σπηλαίου και τους υποδέχθηκαν τα άλογα ζώα.

Προεόρτια Χριστουγέννων

Όλοι μιλούν για το άρωμα και το πνεύμα των Χριστουγέννων. Ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν μέσα από τα πολύχρωμα στολίδια και τις φωτεινές βιτρίνες την χαρά των Χριστουγέννων.

Όλα μάταια, όμως.
Χριστούγεννα χωρίς την αιτία της εορτής, χωρίς Χριστό, δεν είναι εορτή. Ανάβουν τόσα φώτα, γιατί λείπει το αληθινό Φως.

Με τον Χριστό στην ζωή μας ευωδιάζει και φωτίζεται η ψυχή μας, γεμίζει αληθινή χαρά, όλα πλέον γίνονται γιορτή και πανηγύρι.

Πλησιάζουν Χριστούγεννα. Έχουμε χρόνο να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Ας εορτάσουμε αληθινά τα Χριστούγεννα μαζί με τον Χριστό.
Ας γευθούμε την αληθινή χαρά, που πηγάζει από το σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Πολιτικός διοικητής Αγίου Όρους Μαρτίνος: Περιουσία του Ελληνικού λαού υπό κίνδυνο το κτήριο της Μονής Εσφιγμένου

Επίσκεψη στο αντιπροσωπείο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου στις Καρυές πραγματοποίησε ο νέος πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους κ. Αθανάσιος Μαρτίνος στις 2/15 Νοεμβρίου.

Ο κ. Μαρτίνος ενημερώθηκε από τους πατέρες της Μονής για τις τελευταίες εξελίξεις και λεπτομέρειες της υπόθεσης της κατάληψης του κεντρικού κτηρίου της Μονής Εσφιγμένου από εξωεκκλησιαστικά στοιχεία.

Ο νέος πολιτικός διοικητής δήλωσε την πλήρη συμπαράστασή του στη Μονή, καθώς και το ενδιαφέρον του για την ενότητα του Αγίου Όρους. Παράλληλα, εξέφρασε προβληματισμό για τις φθορές και τους κινδύνους, που αντιμετωπίζει το κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου, λόγω της συνεχιζόμενης κατάληψής του και της συνεπακόλουθης αδυναμίας πρόσβασης των αρμοδίων για τη συντήρησή του αρχών. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κ. Μαρτίνος για το κτήριο της Μονής Εσφιγμένου, είναι «περιουσία του Αγίου Όρους και του Ελληνικού λαού».

Ο καθηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίος, ευχαρίστησε τον νέο πολιτικό διοικητή του Αγίου Όρους για το ενδιαφέρον του και τη συμπαράστασή του στη δοκιμαζόμενη Μονή Εσφιγμένου.


ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Μήνυμα ενότητας από το Άγιο Όρος

Οι Αγιορείτες με πολύ μεγάλη χαρά υποδεχόμαστε τον κανονικό επίσκοπο του Αγίου Όρους και πνευματικό μας πατέρα, τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Όλοι περιμένουν για διάφορα θέματα, ιδίως πνευματικά, να εκφραστεί το Άγιο Όρος. Όπως είναι γνωστό, μόνο μέσα από τη Σύναξη των Αντιπροσώπων των 20 Ιερών Μονών εκφράζεται το Άγιο Όρος. Συνεπώς, κάθε άλλη, μεμονωμένη άποψη, που διαχέεται, αφορά προσωπική γνώμη και όχι το σύνολο του Αγίου Όρους, όπως προσπαθούν κάποιοι να το παρουσιάσουν.

Δυστυχώς, κάποιοι προσπαθούν να μεταδώσουν ένα τεχνητό κλίμα έντασης και απαξίωσης προς το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη. Αυτά τα άτομα δεν εκφράζουν επ' ουδενί το σύνολο του Αγίου Όρους, όπως τεχνηέντως θέλουν να παρουσιάσουν. Σκοπός τους είναι η παραπλάνηση και η δημιουργία κλίματος διχασμού. Εξαντλούνται σε ένα δικό τους μονόλογο. Δεν έχουν μάθει να λειτουργούν μέσα από θεσμικές συνάξεις και να σέβονται τα όργανα των κοινών αποφάσεων. Εν τέλει, με τη συμπεριφορά τους οδηγούν σταδιακώς τον εαυτό τους στην απομόνωση, με αποτέλεσμα να μένουν εκτός Εκκλησίας.

Παρουσίαση βιβλίου καθηγουμένου Ι.Μ. Εσφιγμένου Βαρθολομαίου στη Βουλγαρία

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2019 ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίος, παρουσίασε ενώπιον κληρικών και λαϊκών στο μέγαρο του Πατριαρχείου Βουλγαρίας στη Σόφια νεοεκδοθέν βιβλίο του.

Η παρουσίαση έγινε μετά από συνάντηση του Εσφιγμενίτη καθηγουμένου και της συνοδείας του με τον Πατριάρχη Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτο, ο οποίος τους έδωσε την ευλογία του, ενώ έδωσε και ευχές για επίλυση των θεμάτων που αφορούν την Ι.Μ. Εσφιγμένου και το Άγιο Όρος.

Το βιβλίο έχει τίτλο «Λόγοι πνευματικής παρακλήσεως εν Χριστώ» και περιέχει ανθολόγηση πνευματικών ομιλιών και κηρυγμάτων του καθηγουμένου, που έχουν μεταφραστεί στη βουλγαρική γλώσσα.

Την παρουσίαση άνοιξε με σύντομο χαιρετισμό, ο ηγούμενος της Ι.Μ. Αγίων Αναργύρων Πέρνικ, αρχιμ. Νικάνωρ, ο οποίος ευχαρίστησε τον ηγούμενο της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίο, για την παρουσία του στην Σόφια καθώς και για την άδεια και ευλογία που έδωσε ο ίδιος, ώστε να μεταφραστεί το βιβλίο του. Αναφέρθηκε στην συνεχιζόμενη δυσχέρεια που προκαλείται στην εσφιγμενίτικη αδελφότητα και σε ολόκληρο το Άγιο Όρος από την συνεχιζόμενη κατάληψη του κεντρικού κτηρίου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου από σχισματικούς ρασοφόρους, άτομα που δεν ανήκουν στην ορθόδοξη Εκκλησία. Ολοκλήρωσε τον χαιρετισμό του παρουσιάζοντας στο ακροατήριο την προσωπικότητα του Εσφιγμενίτη καθηγουμένου.

Εσφιγμενίτες σε προσκυνηματική επίσκεψη στη Βουλγαρία

Στο διάστημα 23-26 Σεπτεμβρίου 2019 ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους, αρχιμ. Βαρθολομαίος, και η συνοδεία του, κατόπιν σχετικής πρόσκλησης, πραγματοποίησαν προσκυνηματική επίσκεψη στη Βουλγαρία.

Από το εσπέρας της 23ης Σεπτεμβρίου ο καθηγούμενος Βαρθολομαίος προεξήρχε σε αγιορείτικη πανηγυρική αγρυπνία, που πραγματοποιήθηκε στην Ι.Μ. Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού στο Πέρνικ της Βουλγαρίας για τον άγιο Σιλουανό τον Αθωνίτη, προστάτη της εκεί μονής.



Ακολούθως, το πρωί της 24ης Σεπτεμβρίου, κυριώνυμο ημέρα της εορτής του Αγίου Σιλουανού, πραγματοποιήθηκε διορθόδοξο συλλείτουργο, στο οποίο ο καθηγούμενος αρχιμ. Βαρθολομαίος συλλειτούργησε με τον θεοφιλέστατο επίσκοπο Λευκοπόλεως κ.κ. Πολύκαρπο, τον καθηγούμενο Ι.Μ. Αγίων Αναργύρων Πέρνικ, αρχιμ. Νικάνορα, τους καθηγουμένους αρχιμ. Σεραφείμ της Ι.Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Σούκοβο Σερβίας, αρχιμ. Μαρδάριο της Ι.Μ. Αγ. Ιωάννου Θεολόγου Πογκάνοβο Σερβίας, καθώς και με πλήθος ιερέων από τη Βουλγαρία. Στο δεξιό αναλόγιο έψαλε βυζαντινός χορός υπό την διεύθυνση του πρωτοψάλτου κ. Χασανίδη Ιωάννη εκ Θεσσαλονίκης, ενώ στο αριστερό βυζαντινός χορός ιεροψαλτών από την Σερβία.

Μήνυμα ενότητας και υποστήριξης από τον Πατριάρχη Βουλγαρίας προς το Άγιο Όρος

Την υποστήριξή του στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου και την ευχή του για ενότητα στο Άγιο Όρος εξέφρασε ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτος.

Στις 24 Σεπτεμβρίου 2019 η αυτού μακαριότης ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτος και ο θεοφιλέστατος επίσκοπος Λευκοπόλεως κ.κ. Πολύκαρπος υποδέχθηκαν στο πατριαρχικό μέγαρο τον Πανοσιολογιώτατο καθηγούμενο της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους, αρχιμ. Βαρθολομαίο και τη συνοδεία του. Ο καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Βαρθολομαίος βρέθηκε στη Σόφια στα πλαίσια της παρουσίασης του νεοεκδοθέντος βιβλίου πνευματικού περιεχομένου του ιδίου σε αίθουσα του Πατριαρχείου.

Ο Πατριάρχης Βουλγαρίας κ.κ. Νεόφυτος ευχαρίστησε τον καθηγούμενο Βαρθολομαίο για την επίσκεψή του και για τις προσευχές των Αγιορειτών πατέρων για το καλό όλου του κόσμου. Η αυτού μακαριότης διαβεβαίωσε για τις προσευχές του για την επίλυση της υπόθεσης της Μονής Εσφιγμένου και εξέφρασε την πεποίθηση του πως η Παναγία δεν θα αφήσει τα παιδιά της στην αντιμετώπιση των διαφόρων δοκιμασιών, αλλά πως σύντομα όλα θα λυθούν.

Να αγαπάς, να ειρηνεύεις, να χαμογελάς

- Γέροντα, γιατί μας λέτε συνέχεια, "να αγαπάμε!", "να ειρηνεύουμε!", "να χαμογελάμε!";

Αυτές οι προτροπές είναι λόγια του Ιησού, δείχνοντας έτσι τρόπο ζωής στον άνθρωπο.
Ο Χριστός, κατά την εδώ παρουσία Του, μας προέτρεπε ν' αγαπάμε τον εαυτό μας και τον πλησίον.
Να αγαπάμε ακόμη και τον εχθρό μας και να ειρηνεύουμε.

Μετά την Ανάστασή Του, θέλοντας να διώξει τον φόβο και την απελπισία, που είχε κυριεύσει τους μαθητές, κατά την σύλληψη και τον σταυρικό Του θάνατο, σε κάθε εμφάνισή Του τους χαιρετούσε, μεταδίδοντάς τους την ειρήνη, την δική Του ειρήνη, λέγοντας σ' όλους "ειρήνη υμίν".

- Πώς μπορούμε, όμως, εμείς σήμερα να επιβιώσουμε μ' αυτές τις προτροπές;
Πώς μπορούμε να κάνουμε πράξη αυτά που λέτε, ενώ δεχόμαστε καθημερινές προκλήσεις και πάντα υπάρχει κάποιος άλλος, που μας εμποδίζει και δεν μας αφήνει να ορθοποδήσουμε;

Η αγάπη και η ειρήνη είναι η απάντηση στην ερώτηση.
Χωρίς την αγάπη δεν έχει νόημα η ζωή. Γεμίζει απελπισία και θλίψη.
Η αγάπη δίνει νόημα και λόγο ύπαρξης στον άνθρωπο.
Όταν αγαπάς δεν μπορείς να μένεις άπρακτος, αγωνίζεσαι συνεχώς.
Αγωνίζεσαι να προστατεύσεις αυτό που αγαπάς ή να το κερδίσεις πάλι, αν τυχόν το στερήθηκες.
Η αγάπη γεννά την διάθεση για αγώνα.

Επειδή οι δύσκολες συνθήκες και οι καταστάσεις, που επικρατούν, μπορεί να σε γεμίσουν με αμφιβολίες, ψυχολογική ένταση και τελικά να παρατήσεις τον αγώνα, η αγάπη σου γι' αυτό που θες να πετύχεις ή να κατακτήσεις θα αντισταθεί στην δύναμη, που σε ωθεί να τα παρατήσεις και θα σου δώσει την δύναμη να συνεχίσεις τον αγώνα σου.
Γι' αυτό ακούς συνεχώς την προτροπή "να αγαπάς!"

- Η ειρήνη πώς επιτυγχάνεται;

Η αγάπη γεννά την διάθεση για προσπάθεια και αγώνα.
Η αγάπη για τον στόχο, που έχεις βάλει σκοπό να κατακτήσεις, όσο μεγάλη κι αν είναι η δυσκολία, δημιουργεί μέσα σου μια σιγουριά ότι θα τα καταφέρεις.
Αυτή η σιγουριά μεταφράζεται σε εσωτερική ειρήνη.
Η ειρήνη σου δίνει το δικαίωμα όχι απλά να βλέπεις το πρόβλημα, αλλά και να διακρίνεις τις αιτίες και την λύση του.
Ταυτόχρονα δεν απομακρύνει την έννοια του λάθους από την ζωή σου.

- Τι σημαίνει, όμως, το λάθος στην ζωή του κάθε ανθρώπου;

Το μεγαλύτερο λάθος του ανθρώπου είναι η σιγουριά του ότι δεν κάνει λάθος ποτέ.

Μ' αυτόν τον λογισμό, δεν αναγνωρίζει ποτέ τα λάθη του, με συνέπεια να μη διορθώνεται και να βαδίζει στην ζωή του επάνω στα λάθη του, με οδηγό τον εγωισμό του.
Με την εσωτερική ειρήνη, όμως, αναγνωρίζει το λάθος του και έχει όλο τον χρόνο να το διορθώσει.
Στα λόγια μεν μπορεί να ακούγεται πολύ εύκολο, πρακτικά δε δεν μιλάμε για την απόλυτη ειρήνη.
Αυτήν την χαρίζει μόνο ο Χριστός.

Η προτροπή, όμως, "να ειρηνεύεις!" σημαίνει να προσπαθήσεις, έστω λίγο. Βάλ' το στην σκέψη σου και κάν' το έργο. Βλέποντας ο Θεός την προσπάθειά σου "στο λίγο", θα σε ανταμείψει με "το πολύ", και θα νιώσεις την παρουσία Του δίπλα σου.
Άραγε τότε, με τον Θεό δίπλα σου, δεν θα νιώσεις την απόλυτη ειρήνη;

- Πώς μπορώ, όμως, να χαμογελώ;

Φαντάσου εσένα να αγωνίζεται για κάτι που αγαπάς.
Φαντάσου να γεμίζεις μέσα σου με ειρήνη, που είναι απόρροια της αγάπης γι' αυτό που αγωνίζεσαι να κερδίσεις.
Φαντάσου την παρουσία του Θεού στην ζωή σου!
Δεν είναι λόγοι αυτοί να χαμογελάς;

Το χαμόγελο σου δίνει θάρρος και κουράγιο.
Επιπλέον ενθαρρύνεις και τους άλλους, που σε βλέπουν να αγωνίζεσαι. Το χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπο και σκορπά ελπίδα και φως.

Στην προτροπή "να χαμογελάς"
η μόνη απάντηση είναι το χαμόγελο σου!

Το χαμόγελο είναι τελικά η απόδειξη της αγάπης, που ειρηνεύει απόλυτα και πλήρως τον κάθε άνθρωπο.

+αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Αντίδωρο μνήμης

Έξι χρόνια πέρασαν από την προς Κύριον εκδημία σου, Γέροντα, αλλά η παρουσία σου παραμένει έντονη στην ζωή μας. Έκανες τόσα,για όλους, εμάς, τα οποία είναι αδύνατον ο χρόνος να τα σβήσει. Αν και πολλές φορές, ανθρωπίνως, δεν σε καταλαβαίναμε, εσύ συνέχιζες να μας αγκαλιάζεις με την αγάπη σου.

Είναι δύσκολο για ένα παιδί να κατανοήσει ακριβώς τον πατέρα του. Δείχνει μόνο εμπιστοσύνη, γιατί είναι πατέρας και ό,τι κάνει είναι από αγάπη.

Η αγάπη σου, η μεγάλη, η πατρική στοργή σου, μας σκέπαζε, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνουμε. Αυτή, όμως, μας σκέπαζε!

Αντιδρούσαμε συχνά στα λόγια σου. Η αντίδραση, όμως, αυτή πήγαζε από την δική μας, εσωτερική σιγουριά της αγάπης σου για όλους εμάς. Αν δεν μας αγαπούσες, θα νιώθαμε σαν το έρημο πουλί, το τρομαγμένο, το οποίο αναζητά λίγο στοργή.

Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον

«Γύρισε πίσω και ρίξε πάλι τα δίχτυα σου για να ψαρέψεις», ακούστηκε με σιγουριά και βεβαιότητα η φωνή του Ιησού προς τον Πέτρο.

Ξαφνιάστηκε ο Πέτρος από την βεβαιότητα, στον λόγο του Ιησού. Δεν έμεινε, όμως, στο ξάφνιασμα, αλλά συνέχισε ο ίδιος να μιλά και να λέει αληθινά γεγονότα, τα οποία ήρθαν να αντικρούσουν τον λόγο του Ιησού.
«Επιστάτα, όλη την νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα...»
Αυτή είναι η αλήθεια, που έλεγε ο Πέτρος, δικαιολογώντας το ξάφνιασμα στην βεβαιότητα του Ιησού.

Είχε εμπειρία ο Πέτρος, γιατί όλη την νύχτα ψάρευε, ενώ ο Ιησούς δεν γνώριζε, γιατί δεν ήταν μαζί.
Έρχεται σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή, η αλήθεια, η γνώση και η εμπειρία του Πέτρου, να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του Ιησού.

Ο Σταυρός

Η σταυρική καταδίκη ήταν η πλέον ατιμωτική τιμωρία, με την οποία καταδίκασαν τον Χριστό.
Ήταν τέτοιο το μίσος του ανθρώπου για τον Δημιουργό του, που επέλεξε τον πιο ατιμωτικό θάνατο, την σταύρωση, για να τον τιμωρήσει.
Είχε κυριευθεί από τέτοιο μίσος που δεν άντεχε την αγάπη, που του πρόσφερε ο Χριστός.

Κάρφωσε την Αγάπη στον σταυρό, νομίζοντας ότι θα την θανατώσει.

Πάλι για την αγάπη

Η αγάπη δεν σταυρώνει, σταυρώνεται.
Η αγάπη δεν πληγώνει, επουλώνει.
Η αγάπη δεν πνίγει, δίνει πνοή.
Η αγάπη δεν περιμένει το λάθος, το ξεπερνά.
Η αγάπη δεν θυμάται το λάθος, «ξεχνά».
Η αγάπη δεν προκαλεί πόνο, δίνει χαρά.
Δεν μπορείς να λες στον άλλο «σ' αγαπώ» και με την συμπεριφορά σου να τον σταυρώνεις συνεχώς.

Ποιος θα γευθεί αγάπη και θα την κρατήσει μόνο για τον εαυτό του! Θα θέλει να την μοιραστεί.

Η αγάπη δεν απομονώνει, μοιράζεται.
Η αγάπη δεν στερεί, μοιράζει.
Η αγάπη δεν κάνει «μούτρα», χαμογελά.

Η Παναγία, φάρος στην ζωή μας

Μέσα στην πολύβουη εποχή μας, την εποχή της ταχύτητας και του αυτοματισμού, ο άνθρωπος στέκει αμήχανος να αντιδράσει και αδύναμος να δώσει λύσεις στα προβλήματα της καθημερινότητας, που συσσωρεύονται γύρω του. Αδυνατεί να αντέξει και να ερμηνεύσει το πλήθος των δεδομένων, που δέχεται καθημερινά στο μυαλό του, με αποτέλεσμα να έχει εγκλωβιστεί σε αδιέξοδο.

Ομοιάζει με ναύτη χωρίς πυξίδα, ναυαγό χωρίς σανίδα σωτηρίας. Έχει βρεθεί μεσοπέλαγα και δεν ξέρει ποια πορεία και κατεύθυνση να πάρει. Η απελπισία του έχει κλονίσει την εμπιστοσύνη και η αμφισβήτηση ξεθεμελιώνει μέσα του και το τελευταίο «στεγανό», από το οποίο θα αντλούσε δύναμη.

Είναι δυνατόν, όμως, ο άνθρωπος, το κορυφαίο δημιούργημα και η κορωνίδα της δημιουργίας, να έχει βρεθεί σε τέτοια κατάσταση;
Είναι δυνατόν να ζει μέσα στο σκοτάδι αυτός, ο οποίος είναι πλασμένος να ζει μέσα στο φως;
Είναι δυνατόν να απελπίζεται αυτός, ο οποίος έχει ονομαστεί φίλος του Χριστού από τον Ίδιο; «῾Υμεῖς φίλοι μού ἐστε...».
Είναι δυνατόν να νιώθει μοναξιά αυτός, ο οποίος έχει κοινή Μητέρα με τον Χριστό, την Παναγία;

Το θέλημα του Θεού, η Παναγία

«Ιδού η δούλη Κυρίου» ακούστηκε από τα αγιασμένα χείλη της Παρθένου, καθώς έσκυβε το κεφάλι της εμπρός στο θέλημα του Θεού.

Το θέλημα του Θεού είναι η σωτηρία του ανθρώπου και η Παναγία ήταν η προεκλεγμένη να γίνει το δοχείο της χάριτος, μέσω της οποίας να διοχετευθεί η χάρη του Θεού στον άνθρωπο, με την γέννηση του Χριστού.

Το θέλημα του Θεού ήταν και θέλημα δικό της. Η σωτηρία του ανθρώπου, ήταν το θέλημά της, γιατί έγινε και μάνα των ανθρώπων. Ως μάνα, έχει αποκλειστικό σκοπό την σωτηρία των παιδιών της.

Η Κοίμηση της Θεοτόκου

Το γεγονός της κοίμησης της Παναγίας δεν στάθηκε εμπόδιο για την Ίδια να εκδηλώσει την αγάπη της για τον άνθρωπο. Αντιθέτως, με την μετάστασή της και την σωματική της άνοδο στον ουρανό, ελευθερώθηκε. Τώρα πλέον ελεύθερη, δεν παύει να αγαπά, δεν παύει να πονά, δεν παύει να τρέχει για τον άνθρωπο, ακατάπαυστα, χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις.

Αυτή η αγάπη της είναι και η αιτία που μετέτρεψε την κοίμησή της σε πανηγύρι.

Αδύναμος ο θάνατος να κρατήσει την αγάπη στον τάφο, η οποία αναστήθηκε. Δεν μπόρεσε να χωρέσει ούτε την μητέρα της αγάπης.

Κενός ο τάφος της Παναγιάς! Μετέστη στον ουρανό! Πανηγυρίζει ο ουρανός, γιατί δέχθηκε την μητέρα του Θεού. Πανηγυρίζουν οι άνθρωποι, γιατί απέκτησαν ουράνια μητέρα.

Αμέτρητοι ύμνοι συνθέτουν και υμνούν το μεγαλείο της, είναι όμως λίγοι για να το περιγράψουν, φτωχή η ανθρώπινη γλώσσα. Πλούσια, όμως, η καρδιά. Καρδιακή δοξολογία ας αναπέμψουμε προς την Παναγία Μητέρα μας! Μαζί με τον πόνο μας, ας της μιλήσουμε και για την χαρά μας! Ας την κάνουμε μέτοχο στην ζωή μας! Ας την ευχαριστήσουμε για την αγάπη της!

Μας καλεί όλους, όπως τότε τους Αποστόλους, «Απόστολοι εκ περάτων», να μαζευτούμε γύρω από την νεκρική κλίνη της, όλα τα παιδιά της. Να μετέχουμε της εορτής της, να νιώσουμε την χάρη της, να γευθούμε την χαρά της, να εμπιστευθούμε την μεσιτεία της.

Χρόνια πολλά!

+αρχ Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Η «συνταγογράφηση» της προσευχής

- Γέροντα, τι είναι η προσευχή;

- Η προσευχή είναι η επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό.

- Γιατί χρειάζεται η προσευχή;

- Η προσευχή και επίκληση στον Θεό είναι αναγκαία. Η επικοινωνία μαζί Του είναι επιτακτική.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να ζει στον παράδεισο. Ο παράδεισος είναι η αέναη - χωρίς τέλος - επικοινωνία με τον Θεό. Με την έξοδο από τον παράδεισο διεκόπη και η επικοινωνία μαζί Του. Εκτός παραδείσου ο άνθρωπος, χτυπιέται ανελέητα από τον διάβολο, τον εγωισμό του, τους λογισμούς του, την αμαρτία, με αποτέλεσμα να χάνει την πορεία και τον σκοπό στην ζωή του, που είναι η επιστροφή στην πρώτη του κατάσταση, την παραδείσια.
Με την προσευχή ζει τον παράδεισό του εδώ, στην γη. Η επικοινωνία με τον Θεό, μέσω της προσευχής, του χαρίζει την γαλήνη και την ηρεμία του παραδείσου. Σ' αυτήν την κατάσταση πλέον ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τους πειρασμούς, που προκύπτουν στην ζωή του.

Η Παναγιά

Έφτασε ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς. Άρχισαν και οι παρακλήσεις στο όνομά Της.

Καθημερινά μέσα από τους ύμνους της ακολουθίας του Παρακλητικού κανόνα, η Παναγιά δέχεται την αγωνία, τον πόνο, την ικεσία του απελπισμένου ανθρώπου.

«Πολλοῖς συνεχόμενοις πειρασμοῖς, πρὸς Σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν», της φωνάζουμε, γιατί το πλήθος των πειρασμών μας πνίγει και Αυτή είναι η μόνη ελπίδα και η εγγυήτρια της σωτηρίας μας.

«Προστασίαν και σκέπην, ζωής έμής τίθημι»... Με απόλυτη εμπιστοσύνη την βάζουμε Κυβερνήτη στην ζωή μας, για να μας οδηγήσει στο λιμάνι Της, που είναι η μητρική, γεμάτη αγάπη, αγκαλιά της, η οποία προστατεύει και σκεπάζει.

Εσφιγμενίτες στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στον Λαγκαδά

Ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους γέροντας Βαρθολομαίος και ο ιερομόναχος π. Γαβριήλ Εσφιγμενίτης, κατόπιν προσκλήσεως του σεβ. Μητροπολίτου Λαγκαδα, έλαβαν μέρος στην εορτή της Αγίας Παρασκευής, πολιούχου του Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.

Την εσπέραν της 25ης Ιουλίου 2019, στον ομώνυμο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό έλαβε χώρα πανηγυρικός εσπερινός, στον οποίο χοροστάτησε ο σεβ. Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, συγχοροστατούντων των θεοφ. επισκόπων Θερμών κ. Δημητρίου, Αμορίου κ. Νικηφόρου, καθώς και του επιχωρίου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου.

Εν συνεχεία  πραγματοποιήθηκε ιερά λιτάνευσις της εικόνος και των σεπτών ιερών λειψάνων της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Γρηγορίου του Καλλίδη, του από Τραπεζούντος Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως του Λαγκαδά. Στην κεντρική πλατεία εψάλη η καθιερωμένη αρτοκλασία. Το Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος

Αγιορείτες στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας

Όταν ένας άνθρωπος βαπτίζεται χαιρόμαστε πολύ, πόσω μάλλον όταν εκατομμύρια χριστιανών εισέρχονται στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Δεκάδες εκατομμυρίων χριστιανών στην Ουκρανία στερούνταν κανονικής εκκλησιαστικής κοινωνίας και ανεξαρτησίας για λόγους εξυπηρέτησης των εθνικιστικών-επεκτατικών αφηγημάτων ξένων προς αυτούς κρατικών δομών.

Το μεγαλύτερο μέρος του λαού της Ουκρανίας για πολλές δεκαετίες ζητούσε την εκκλησιαστική του ανεξαρτησία μακριά από επιρροές ξένων δυνάμεων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί πολλά έτη έκανε προσπάθειες διαλόγου για την επίλυση του ζητήματος με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Οι προσπάθειες αυτές απέβησαν άκαρπες, καθώς οι υπεύθυνοι της δημιουργίας αυτής της κατάστασης δεν κινήθηκαν με εκκλησιαστικά κριτήρια, δηλαδή την ειρήνη και την ενότητα μεταξύ των χριστιανών, αλλά με κριτήρια εξυπηρέτησης της εξωτερικής πολιτικής του κράτους όπου έχουν την έδρα τους, κρατώντας το μεγαλύτερο μέρος του ουκρανικού λαού σε ένα είδος πνευματικής ομηρείας.

Η αδυναμία του ανθρώπου

Κάθε φορά που θα συμβεί ένα φαινόμενο, φυσικό ή γεωλογικό, επικρατεί πανικός. Οι υπεύθυνοι συνιστούν ψυχραιμία, χωρίς βέβαια να υπάρχει αναμενόμενη ανταπόκριση.

Χωρίς ψυχραιμία όμως δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί και να αντιδράσει λογικά, η ταραχή και ο πανικός τον κυριεύουν ολοκληρωτικά.

Μέσα από κάθε φαινόμενο αποδεικνύεται η αδυναμία του ανθρώπου να το αντιμετωπίσει αυτό καθαυτό. Με ψυχραιμία όμως, μπορεί να αντιδράσει σωστά, για να αποφύγει όσο το δυνατόν επικίνδυνες καταστάσεις.

Κάθε φαινόμενο του δίνει την ευκαιρία να νιώσει την ανθρώπινη αδυναμία του και μέσα από την αδυναμία να επικαλεστεί την δύναμη του Θεού. Γιαυτό φωνάζει «Θεέ μου» και όχι κάτι άλλο σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ομάδα κληρικών από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας στο Άγιο Όρος

Ύστερα από ευλογία του Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας, κ. Επιφανίου, στις 21-23 Ιουνίου 2019, ιερείς και διάκονοι από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας επισκέφθηκαν το Άγιο Όρος.

Στις 21 Ιουνίου η ομάδα των κληρικών έγινε δεκτή από τον ηγούμενο της Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίο. Έπειτα από το καθιερωμένο αγιορείτικο κέρασμα, ακολούθησε συζήτηση για διάφορα πνευματικά και εκκλησιαστικά θέματα.

Πατέρας

Πατέρας σημαίνει αγάπη. Μια ανοιχτή αγκαλιά μόνιμα, αποπνέοντας την βεβαιότητα και την σιγουριά που χρειάζεται το παιδί του.

Η ζωή του είναι το παιδί του. Ζει και αναπνέει γι' αυτό. Χαίρεται με την χαρά του, λυπάται με την λύπη του, πονά με τον πόνο του. Μόνη σκέψη και λογισμός είναι το παιδί του.

Νεκρώνεται για να ζήσει. Πέφτει πιο κάτω για να το προλάβει στην πτώση του. Ανασταίνεται με την ανάστασή του.

Ο λόγος του αύρα δροσερή που δροσίζει την καρδιά του παιδιού του. Γάργαρο νερό που ξεδιψά την ψυχή του. Όταν χρειαστεί, μαχαίρι κοφτερό για να κόψει την κακιά συνήθεια που το βασανίζει.

Ανοχή

- Γιατί δεν μπορούν να επικοινωνήσουν σήμερα οι άνθρωποι μεταξύ τους;

Έχει χαθεί η επικοινωνία γιατί δεν υπάρχει ανοχή.

- Τι σημαίνει ανοχή;

Ένα από τα χαρακτηριστικά της αγάπης είναι η ανοχή. Ανέχομαι τον πλησίον, καταλαβαίνω το λάθος του, έχω διάθεση να τον βοηθήσω, να τον ακούσω, να τον καλύψω.
Η ανοχή έχει εκλείψει σήμερα. Δεν ανέχεται κανείς κανέναν. Οι σύζυγοι μεταξύ τους, οι γονείς τα παιδιά, οι φίλοι, στην δουλειά και οπουδήποτε υπάρχει επικοινωνία ανθρώπων.

- Γιατί συμβαίνει αυτό;

Γιατί έχει κυριαρχήσει η μοναξιά. Δεν ανέχεται δίπλα του κανέναν ο άνθρωπος. Η αδιαφορία τον έχει παγώσει. Δεν ενδιαφέρεται αν υπάρχει ανάγκη να βοηθήσει, να συμπαρασταθεί. Φοβάται να εκδηλωθεί.

- Πως διορθώνεται η κατάσταση;

Πεντηκοστήν εορτάζομεν

Το Πανάγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, κατέβηκε στον κόσμο εκπληρώνοντας την υπόσχεση του Χριστού λίγο πριν την Ανάληψή Του στους ουρανούς.

Ήρθε το Πανάγιο Πνεύμα στον κόσμο για να μείνει και να φωτίζει τον κόσμο, απαλλάσσοντάς τον από την πνευματική ορφάνια.

Το Πανάγιο Πνεύμα συντροφεύει τον κόσμο, συγκροτεί τον θεσμό της εκκλησίας, μεταφέρει την σοφία του Θεού στους ανθρώπους.

Το Πανάγιο Πνεύμα έχει την δύναμη, όπως ακριβώς έγινε με τους αγίους Αποστόλους, που από φοβισμένους μαθητές τους μεταμόρφωσε σε μια στιγμή σε διάπυρους κήρυκες και διδασκάλους, να φωτίσει την ύπαρξή του, να αγιάσει τη ζωή του, να του προσφέρει την βεβαιότητα της Αναστάσεως και της σωτηρίας.

Το μυστήριο του θανάτου

Η έξοδος του ανθρώπου από τον παράδεισο έφερε στην ζωή του την αμαρτία και τα παράγωγά της, τον πόνο, την λύπη, την ταραχή. Χάθηκε η χαρά και η αμεριμνησία του παραδείσου. Ξένα προς την φύση του πλέον αυτά, έφεραν αναστάτωση, ταραχή και πανικό στην ζωή του. Δεν μπορεί να τα διαχειριστεί. Η αμαρτία γίνεται κυρίαρχος.

Για να μη μείνει όμως η αμαρτία αθάνατη, επέτρεψε ο Θεός και ήρθε ο θάνατος στην ζωή του ανθρώπου, «ἵνα μὴ τὸ κακὸν ἀθάνατον γένηται». Συνέπεια λοιπόν της αμαρτίας ο θάνατος, μετετράπη όμως, σε φιλανθρωπία από τον Θεό, αφού γίνεται πέρασμα διά του θανάτου στην αληθινή ζωή.

Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς γεύση θανάτου. Κάποιο συγγενικό πρόσωπο, κάποιο φιλικό ή απλώς γνώριμο, σίγουρα θα υπάρχει, το οποίο έφυγε από την ζωή. Αυτός ο φυσικός χωρισμός δημιουργεί την πικρή γεύση του θανάτου.

Πως μπορεί όμως ο άνθρωπος να διαχειριστεί τον θάνατο;
Πως μπορεί να παρηγορηθεί και να παρηγορήσει;

Ανάληψη

Σαράντα ημέρες πέρασαν από την Ανάσταση του Χριστού. Σαράντα ημέρες γεμάτες από αναστάσιμη χαρά και επικοινωνία με τον αναστημένο Ιησού. Σαράντα ημέρες πέρασαν και έφθασε η μεγάλη ημέρα της Αναλήψεως του Χριστού στους ουρανούς.

Δεν έγινε η Ανάληψη αμέσως, γιατί ήθελε να πιστοποιήσει με τις εμφανίσεις του το γεγονός της Ανάστασης. Ήθελε να βεβαιώσει τους μαθητές Του για την αλήθεια, για να είναι έτοιμοι για το μεγάλο έργο που θα έχουν μετά, την διάδοση της αλήθειας.

Έφτασε όμως η στιγμή η μεγάλη! Άνοιξαν διάπλατα οι θύρες του ουρανού να υποδεχθούν τον Βασιλέα της δόξης, ο Οποίος πήρε μαζί Του την ανθρώπινη σάρκα, για να την τοποθετήσει στην θέση, για την οποία την έπλασε.

Οι ουράνιες δυνάμεις έμειναν εκστατικές και θαύμαζαν βλέποντας ανθρώπινο σώμα να μεταφέρεται στους ουρανούς. Οι μαθητές γέμισαν με πίστη και βεβαιότητα προς τον Διδάσκαλό τους, βλέποντάς Τον να τους ευλογεί και να ανεβαίνει μέσα σε ουράνια δόξα στους ουρανούς.

Κυριακή του Τυφλού

«Ποιος άραγε φταίει, που γεννήθηκε αυτός ο άνθρωπος τυφλός;», ρώτησαν οι μαθητές τον Ιησού. Αυτός ή οι γονείς αυτού;

Κανείς δεν φταίει, απαντά ο Ιησούς, αλλά έγινε για να φανερωθεί η δόξα του Θεού, και έφτιαξε πηλό με το σάλιο Του και γέμισε τις κόγχες των ματιών του τυφλού. «Πήγαινε», του λέει, «να πλυθείς στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ». Αυτός αμέσως, αφού πλύθηκε είδε το φως του.

Φανερώθηκε η δόξα του Θεού με μια απλή κίνηση. Έφτιαξε πηλό με το σάλιο και γέμισε τις κενές κόγχες των ματιών.

Η εμπιστοσύνη στον πνευματικό

Ο διάβολος, στην προσπάθειά του να σε αποτρέψει από την προσπάθεια και τον αγώνα, χρησιμοποιεί τεχνάσματα, για να σε πείσει να παραιτηθείς. Σου σπέρνει διάφορους λογισμούς, σου ζαλίζει το μυαλό και την σκέψη, σου δυσκολεύει την ζωή.

Ένας λογισμός που σπέρνει συχνά, αλλά είναι πνευματικά θανάσιμος, αν υποκύψεις και τον δεχθείς, είναι εναντίον του πνευματικού σου. Προσπαθεί να σου μολύνει αυτήν την σχέση, με ύπουλο τρόπο, για να μείνεις απροστάτευτος και εύκολη λεία στις ορέξεις του.

Έρχεται συχνά ο λογισμός, για παράδειγμα, «κάνει λάθη ο πνευματικός»; Ένας λογισμός που με την πρώτη ματιά δείχνει αθώος, απλός και λογικός. Ο πνευματικός, σαν άνθρωπος, ασφαλώς και κάνει λάθη, είναι ανθρώπινο. Στην πνευματική καθοδήγηση, όμως, αυτές οι ερωτήσεις κρύβουν παγίδες, με τις οποίες αρχίζεις σιγά-σιγά και με ύπουλο τρόπο να λογοκρίνεις και να φθάνεις στην αμφισβήτηση του λόγου, που σου είπε ο πνευματικός, με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Άνθρωπον ουκ έχω

Ο παράλυτος του Ευαγγελίου παραδειγματίζει και μπορεί να διδάξει τον σύγχρονο άνθρωπο.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φώναζε ο παράλυτος, δείχνοντας την μοναξιά του, αντιμετωπίζοντας υπομονετικά την ασθένειά του.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φωνάζει και ο σημερινός άνθρωπος, φανερώνοντας την μοναξιά του και την αδυναμία του να θεραπευθεί.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φώναζε ο παράλυτος, για να τον βοηθήσει κάποιος να σηκωθεί και να μπει μέσα στην κολυμβήθρα για να λάβει την θεραπεία του.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φωνάζει ο σημερινός άνθρωπος, χωρίς να έχει διάθεση θεραπείας.

Υπομονή ο παράλυτος, απελπισία ο σημερινός άνθρωπος.

Ο πνευματικός στην ζωή μας

Μέσα στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα, μικρά ή μεγάλα. Η ανθρώπινη φύση του, η οποία μετά την πτώση έγινε από αθάνατη θνητή, ρέπει πολύ εύκολα προς την αμαρτία.

Αυτό έχει αποτέλεσμα να αυξάνει ο βαθμός δυσκολίας ως προς την διαβίωσή του γενικά, ειδικά δε προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων του.

▪︎ Tι σχέση έχει η αντιμετώπιση των προβλημάτων του ανθρώπου με την αμαρτία;

Η αμαρτία άλλαξε την φύση του ανθρώπου, την αρρώστησε. Πώς είναι δυνατόν ένας άρρωστος, μέσα από την ασθένειά του και τους πόνους που προκαλούνται, να μένει ανεπηρέαστος και με καθαρό μυαλό να διαχειρίζεται την ζωή και την ασθένειά του; Όλα μέσα του είναι θολωμένα και επηρεασμένα από την ασθένειά του. Χρειάζεται την βοήθεια του γιατρού, ο οποίος με τις γνώσεις, την εμπειρία του και την αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο, προσφέρει την ιατρική του βοήθεια, το κατάλληλο φάρμακο και φροντίδα με σκοπό την ίαση.

Η υποκρισία του ανθρώπου εμπρός στην Αγάπη του Θεού

Έφεραν οι «τηρητές» του νόμου την παράνομη πόρνη εμπρός στον Ιησού. Ο νόμος έλεγε ότι η πορνεία τιμωρείται με λιθοβολισμό. Γεμάτοι υποκρισία, προκαλούν τον Ιησού, λέγοντας τι να κάνουν σύμφωνα με τον νόμο.

Ο Ιησούς γνωρίζοντας την υποκρισία τους και το γεγονός ότι μαζί τους επόρνευσε και η «παράνομη» γυναίκα, γεμάτος αγάπη αλλά και θλίψη για την υποκρισία τους, τους λέει: «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθο βαλέτω».
Όποιος δηλαδή, τηρεί τον νόμο και εγκρατεύεται, ας ρίξει πρώτος τον λίθο, σύμφωνα με τον νόμο.

Αποκαλύφθηκε η υποκρισία τους μέσα από τον απλό λόγο του Ιησού.
Αποκαλύφθηκε η αγάπη του Θεού για όλα τα πλάσματά Του.
Αποκαλύφθηκε η έννοια Του για διόρθωση του σφάλματος.
Αποκαλύφθηκε η μέριμνά Του για όλους, ακόμη και για τους αμαρτωλούς.
«Πήγαινε και μην αμαρτήσεις πάλι», είπε της γυναίκας, συγχωρώντας της το σφάλμα.

Χωρίς αγάπη

Η αγάπη είναι βασικό συστατικό της φύσης του ανθρώπου. Κάθε κίνηση, κάθε σκέψη, κάθε λόγος, κάθε πράξη του ανθρώπου εμπεριέχουν την αγάπη, διότι η αγάπη υπάρχει μέσα στο «λειτουργικό του σύστημα», έτσι τον έπλασε ο Θεός. Χωρίς την αγάπη αλλοιώνεται η φύση του ανθρώπου, με συνέπεια να υπολειτουργεί.

Χωρίς αγάπη τίποτε δεν είναι φυσιολογικό.

Χωρίς αγάπη η προσπάθεια και ο αγώνας δεν έχει νόημα.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει διάθεση για αγώνα.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει ειλικρινής μετάνοια.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει εξομολόγηση καθαρή.

Χωρίς αγάπη τι ωφελεί ο εκκλησιασμός;

Χωρίς αγάπη τι ωφελεί η νηστεία;

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει προσευχή.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει χαρά.

Χωρίς αγάπη κυριαρχεί ο πόνος.

Χωρίς αγάπη δεν υπάρχει άνθρωπος!

Χριστός Ανέστη!

Χριστός Ανέστη!
Η Ανάσταση του Χριστού έφερε το Φως, έφερε τη Χαρά, έφερε πάλι την ελπίδα στον άνθρωπο και τη βεβαιότητα ότι ο θάνατος νικήθηκε!

Χριστός Ανέστη!
Ο θάνατος δεν είναι πλέον φόβος για τον άνθρωπο, αλλά η προσμονή και το πέρασμα προς την αιώνια ζωή. Μετετράπη, δηλαδή, ο θάνατος από τιμωρία και φόβο σε λύτρωση!

Το ανέσπερο φως

Η σκοτεινιά και η απελπισία που έχουν κυριεύσει την ζωή του σύγχρονου ανθρώπου είναι αποτέλεσμα της απομάκρυνσής του από την πηγή του φωτός και της ελπίδας, τον Χριστό. Μόνο με την προσπάθεια αρχίζει να αχνοφαίνει στον ορίζοντα λίγο φως, αυτό το ανέσπερο φως της Αναστάσεως.

Μεγάλη Παρασκευή

Η αμαρτία γέμισε με σκοτάδι την ζωή του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τυφλωμένος από την αμαρτία, ζει μέσα στο σκοτάδι, όλα έχουν μαυρίσει μέσα του. Το σκοτάδι ήταν το δώρο του διαβόλου στον άνθρωπο, για να μην βλέπει.

Όντως, ο άνθρωπος δεν έβλεπε Ποιον κάρφωνε επάνω στον σταυρό.
Δεν γνώριζε ότι εκείνη την στιγμή σταύρωνε τον Ίδιο τον Δημιουργό του!
Δεν ήθελε να Τον γνωρίσει, δεν ήθελε να Τον δει, γιατί αυτό θα τον έβγαζε από τις λάθος συνήθειές του. Η αγάπη δεν κρύβεται, λάμπει και φαίνεται παντού. Μόνο ο σκληρόκαρδος άνθρωπος δεν μπορεί να δει και να νιώσει την αγάπη.

Του δείπνου Σου του μυστικού...

Επάνω στο υπερώο, μέσα στην γαλήνη της νύχτας, γίνεται ένα τραπέζι ξεχωριστό, μοναδικό. Ένα τραπέζι «μυστικό». Μαζεμένοι οι μαθητές γύρω από τον Διδάσκαλό τους. Ένα τραπέζι, στο οποίο ακούγονται λόγια μοναδικά και σωτήρια.

«Λάβετε φάγετε...». Τι είναι αυτό που μας δίνει να φάμε και ποιος είναι Αυτός που μας το δίνει; Ο Ίδιος απαντά: «αυτό είναι το Σώμα Μου». Συνεχίζει πάλι Αυτός να μιλά: «Πίετε εξ αυτού πάντες... Τι είναι πάλι αυτό που μας προσφέρει να πιούμε; «Ατό είναι το αίμα Μου...» λέει ο Ίδιος. Λόγια ουράνια, που ξεχειλίζουν αγάπη από Αυτόν που μας αγάπησε όσο κανείς άλλος, μοναδικά και τέλεια.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Μακάριος όποιος βρεθεί σε εγρήγορση.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Η εγρήγορση σημαίνει ότι ποθείς τον Νυμφίο και τον περιμένεις.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Η αναμονή του Νυμφίου χρειάζεται υπομονή, κανείς δεν γνωρίζει την ώρα που θα έρθει.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Ακούγεται ξαφνικά και γεμίζει χαρά αυτόν που υπομονετικά Τον περίμενε.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Έφτασε πλέον η στιγμή που θα αντικρίσει τον αγαπημένο Νυμφίο.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Ο Νυμφίος είναι η εκπλήρωση της υποσχέσεως του Θεού για την σωτηρία μου.

Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!
Έρχεται επιτέλους, γεμάτος αγάπη, να πονέσει και να θυσιασθεί για 'μένα.

Ο ύπνος της ραθυμίας είναι ο εχθρός μου, από τον οποίο κινδυνεύω να χάσω τον Νυμφίο μου. Εγρήγορση και ετοιμότητα χρειάζεται για να βρεθώ έτοιμος στο άκουσμα: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται!», για να εισέλθω μαζί Του στην βασιλεία την ουράνια. Γένοιτο!

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου

Ωσαννά εν τοις υψίστοις!

«Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος» έψαλλε ο λαός!

Περίμεναν τον Μεσσία, αλλά τα μάτια τους ήταν κλειστά και αναζητούσαν έναν Μεσσία με κοσμική δύναμη, που θα τους λύτρωνε από την σκλαβιά των Ρωμαίων. Δεν έβλεπαν ποιον υποδέχονταν, σε ποιον έστρωναν βαΐα φοινίκων, σε ποιον αναφωνούσαν «Ευλογημένος ο ερχόμενος». Δεν έβλεπαν τον Βασιλέα της δόξης που τους προσέφερε την ουράνια βασιλεία, η οποία είναι αιώνια. Προτίμησαν την επίγεια βασιλεία, η οποία έχει τέλος. Γι' αυτό και το «ωσαννά» μετετράπη σύντομα σε «άρον άρον σταύρωσον Αυτόν».