Στον άγιο Παντελεήμονα ή στον σαμάνο;

Ο άγιος Παντελεήμονας ήταν γιατρός. Θεράπευε τους ανθρώπους με ό,τι καλύτερο είχε, με τα πιο σύγχρονα φάρμακα της εποχής του, όπως και πολλοί άλλοι άγιοι ιατροί της πίστης μας.

Ήδη στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης το βιβλίο της Σοφίας Σειράχ γράφει:

«Τίμα ἰατρὸν πρὸς τὰς χρείας αὐτοῦ τιμαῖς αὐτοῦ, καὶ γὰρ αὐτὸν ἔκτισε Κύριος· παρὰ γὰρ ῾Υψίστου ἐστὶν ἴασις, καὶ παρὰ βασιλέως λήψεται δόμα. ἐπιστήμη ἰατροῦ ἀνυψώσει κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἔναντι μεγιστάνων θαυμασθήσεται. Κύριος ἔκτισεν ἐκ γῆς φάρμακα, καὶ ἀνὴρ φρόνιμος οὐ προσοχθιεῖ αὐτοῖς. οὐκ ἀπὸ ξύλου ἐγλυκάνθη ὕδωρ εἰς τὸ γνωσθῆναι τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ; καὶ αὐτὸς ἔδωκεν ἀνθρώποις ἐπιστήμην ἐνδοξάζεσθαι ἐν τοῖς θαυμα­σίοις αὐτοῦ».

Στην σημερινή εποχή, δυστυχώς παρ' όλα τα πλείστα δώρα, που μας έχει δώσει ο Θεός, πολλοί συνάνθρωποί μας απορρίπτουν μανιωδώς την ιατρική επιστήμη. Πιστεύουν όσους χαϊδεύουν τα πάθη τους και συμφωνούν με τις πιο άφρονες απόψεις τους. 

Καταγγελία Ι.Μ. Εσφιγμένου για παράνομη χρήση του ονόματός της σε αντιεμβολιαστικές συγκεντρώσεις

Δεν πέρασαν αρκετές μέρες από την πρώτη συγκέντρωση αντιεμβολιαστών, όπου πρωτοστάτησαν άτομα που συνδέονται με τους καταληψίες του κεντρικού κτηρίου της μονής μας, και, για να αποδείξουν του λόγου το αληθές περί της ηθικής αυτουργίας, κατέβηκαν οι ίδιοι οι καταληψίες στους δρόμους να απευθύνουν κήρυγμα θανάτου εναντίον της δημόσιας υγείας χρησιμοποιώντας παρανόμως το όνομα της Μονής μας.

Σε συγκέντρωση στις 21 Ιουλίου ο υπαρχηγός των καταληψιών Πολυχρονίου Γεώργιος («Γρηγόριος») ομίλησε σε αντιεμβολιαστική συγκέντρωση στην Καβάλα, όπου προέτρεψε «να μην πάρει κανείς το εμβόλιο», καθώς «το εμβόλιο είναι διαβολικό».

Σε συγκέντρωση στις 24 Ιουλίου στην Θεσσαλονίκη ο ίδιος, πέρα από τις δικές τους απόψεις, διάβασε και μήνυμα του αρχηγού των καταληψιών Παπαλαμπρακόπουλου Ματθαίου («Μεθόδιου»). Σε αυτή την συγκέντρωση ανέφερε γνωστά παραμύθια, όπως ότι «ο κορωνοϊός είναι όχημα για να επιβληθεί η νέα τάξη πραγμάτων», πως «ο υποχρεωτικός εμβολιασμός εξυπηρετεί τα σχέδια των Εβραίων» για «μείωση παγκοσμίου πληθυσμού», για να «διαλυθεί η παγκόσμια οικονομία», πως «όποιος κάνει εμβόλιο θα ανήκει σε πολυεθνική». Τόσο μανιώδης ήταν η έξαψη του ομιλητή, που έφτασε μάλιστα στο σημείο να πει πως υπό ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα υπήρχε περισσότερη ελευθερία! Εκ των υστέρων ο Πολυχρονίου μαζί με έτερο καταληψία, τον Λότσα Κωνσταντίνο («Μαρδάριο»), παραβρέθηκαν στην κεφαλή αντιεμβολιαστικής πορείας στους δρόμους της πόλης.

Ποιοι να είναι άραγε αυτοί που πρωτοστάτησαν στην αντιεμβολιαστική συγκέντρωση;

Πρόσφατα πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση κατά του εμβολιασμού στην πλατεία Συντάγματος. Όλοι είδαν εικόνες με ρασοφορούντες να πρωτοστατούν και να χρησιμοποιούν τα σύμβολα του χριστιανισμού, φωνάζοντας «ορθοδοξία ή θάνατος», στρεφόμενοι κατά των συνανθρώπων τους και της πατρίδας και προωθώντας θέσεις και απόψεις, που σκορπούν την ασθένεια και τον θάνατο στον εαυτό τους και στον πλησίον τους.

Στον δημόσιο διάλογο πολλοί αναρωτιούνται ποια είναι η ταυτότητα αυτών των ανθρώπων. Κάποιοι τους αποδίδουν στην Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, είτε από άγνοια είτε εσκεμμένα, με αποτέλεσμα την δυσφήμισή της. Αρκετοί προσποιούνται πως δεν ξέρουν ποιοι είναι.

Τα συνθήματά τους, οι μεθοδεύσεις τους και τα πρόσωπά τους είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Οι ομάδες αυτές με τα ίδια συνθήματα συμμετέχουν και σε διαδηλώσεις υπέρ των καταληψιών του κεντρικού κτηρίου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου από εξωεκκλησιαστικά άτομα, τα οποία κοινωνούν και υποστηρίζονται από το θρησκευτικό νομικό πρόσωπο «Εκκλησία Γ.Ο.Χ. Ελλάδος». Οι ομάδες που πρωτοστατούν με θρησκευτικά σύμβολα και συνθήματα σε αυτές τις συγκεντρώσεις αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία με τους εξωεκκλησιαστικούς καταληψίες της Μονής μας. Εφηύραν το σύνθημα «ορθοδοξία ή θάνατος», ενώ στην πραγματικότητα πρεσβεύουν το «ανορθοδοξία ΚΑΙ θάνατος».

«Γέροντα, τι να κάνω με το εμβόλιο;»

Μια ερώτηση που έχει πλέον γίνει συνήθεια στα χείλη κάποιων πιστών...

Έχει επικρατήσει τόσος φόβος στους ανθρώπους τελευταία, που μοιάζει σαν να είναι η πρώτη φορά που γίνονται εμβόλια στον κόσμο!

Δυστυχώς, έχουν επιτύχει κάποιες συγκεκριμένες ομάδες να τρομοκρατήσουν και να διχάσουν τον κόσμο. Αυτές οι ομάδες έχουν σκοπό να προκαλούν σύγχυση στην κοινωνία, αμφισβήτηση των πάντων, αναταραχή, χωρίς βέβαια να αντιπροτείνουν κάποια σοβαρή αντιμετώπιση.

Είναι της νοοτροπίας «όχι σε όλα», προκαλώντας αναστάτωση, παρασύροντας όσο το δυνατόν περισσότερους κοντά τους.

Εορτή οσίου Παϊσίου

Η απλότητα του λόγου και η παρηγοριά που σκορπούσε ο όσιος Παΐσιος είναι η απάντηση στον ταραγμένο σήμερα άνθρωπο. Μιλούσε καρδιακά και ανέπαυε, ενισχύοντας την πίστη στον Θεό.

Ανήκει στην χορεία των Εσφιγμενιτών αγίων, κάτι το οποίο είναι μεγάλη ευλογία και πνευματική ενίσχυση για την εσφιγμενιτική αδελφότητα.

Ας τον επικαλεστούμε να μεσιτεύσει στον Θεό για την εξάλειψη του πειρασμού της πανδημίας του κορωνοϊού, που μαστίζει την ανθρωπότητα, καθώς και για την ειρήνη και την ενότητα στον κόσμο, που τόσο δοκιμάζεται σήμερα! 

Σύναξη Εσφιγμενιτών αγίων

Αθανάσιος ο Α΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Γρηγόριος ο Ε΄, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, ο νέος κτήτωρ

Θεόληπτος, Μητροπολίτης Φιλαδελφείας 

Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης 

Αντώνιος ο Σπηλαιώτης

Δαμιανός ο Μυροβλήτης

Νικηφόρος ο Ησυχαστής

Ιάκωβος, Δομέτιος, Αντίπας ο Μολδαβός και Παΐσιος οι όσιοι

Αγαθάγγελος, Τιμόθεος και Ευθύμιος οι νέοι οσιομάρτυρες

Μακαρία και Αγία βασιλίδα Πουλχερία η παρθένος και κτητόρισσα

Σήμερα εορτάζουμε στο Άγιο Όρος την σύναξη πάντων των Εσφιγμενιτών αγίων.

Οι πρεσβείες τους ας συνοδεύουν όλους και ας δροσίζουν με την χάρη τους τις ψυχές σας!

Εορτή καθηγουμένου

Ο πανοσιολογιώτατος αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, χοροστάτησε στην θεία λειτουργία επί τη μνήμη των εορταζόντων σήμερα στο Άγιο Όρος αγίων ενδόξων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα, κατά την οποία άγει τα ονομαστήριά του. Κατά την διάρκεια της αγρυπνίας τέθηκε προς προσκύνηση και αγιασμό των πιστών τεμάχιο ιερού λειψάνου του αγίου Αποστόλου Βαρθολομαίου, που θησαυρίζεται στην μονή. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Εσφιγμενίτες πατέρες και λοιποί Αγιορείτες. Ο γέροντας Βαρθολομαίος δέχθηκε ευχές στο αντιπροσωπείο των Καρυών. Ευχόμαστε υγεία, μακροημέρευση, υπομονές και φώτιση παρά Θεού να μας καθοδηγεί στην οδό της σωτηρίας.

Εκ της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

 «Εἴδομεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ἐλάβομεν Πνεῦμα ἐπουράνιον»

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος έλουσε με ουράνιο φως τον κόσμο. 

Αποκάλυψε την Αλήθεια.

Διέλυσε το σκοτάδι και φώτισε τον άνθρωπο. Τον μεταμόρφωσε σε φως. 

Γνώρισμα πλέον του χριστιανού είναι το φως. Εκπέμπει φως με την παρουσία του, με τον λόγο του, με την ζωή του.

Προσκυνηματική επίσκεψη στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως

Ο πανοσιολ. καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος και λοιποί πατέρες με πολλή συγκίνηση και σεβασμό επισκέφθηκαν στις 16-17/6/2021 την έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως. Είχαν την τιμή και την ευλογία να συναντηθούν με τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, καθώς και με σεβαστούς πατέρες και αδελφούς, οι οποίοι υπηρετούν το Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Ανακοίνωση

  Σχετικά με βίαιες ενέργειες εντός Αγίου Όρους, με σημερινή απόφαση τού Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης έλαβε τέλος η ποινική διαδικασία για την εκτόξευση βομβών μολότωφ και εκρηκτικού μηχανισμού εναντίον αστυνομικών και πολιτών τον Ιούλιο 2013 από τους εξωεκκλησιαστικούς καταληψίες κτηρίων της Ιεράς Μονής μας του Εσφιγμένου στο κονάκι των Καρυών. Το Δικαστήριο επικύρωσε την καταδίκη τους για σωρεία παραβιάσεων του Ποινικού Κώδικα.

Αντίδοτο της αμαρτίας η μετάνοια

•Γέροντα, γιατί με την σκέψη του πλήθους των αμαρτιών μου απελπίζομαι;

Η προσπάθεια που καταβάλλει ο διάβολος δεν είναι απλά να σε ρίξει στην αμαρτία, αλλά να παραμείνεις σ' αυτήν.

Παραμένοντας στην αμαρτία ξεχνάς τον Θεό, συνηθίζεις την αμαρτία, νομίζεις ότι δεν αλλάζει κάτι και καταλήγεις στην απελπισία.

•Γιατί λέτε ότι με την παραμονή στην αμαρτία ξεχνάω τον Θεό;

Η απελπισία που σε καταλαμβάνει αποδεικνύει την μη παρουσία του Θεού στην ζωή σου.

Η χαρά της Αναστάσεως

Η Σταύρωση και η ταφή του Ιησού προκάλεσε αναστάτωση στην ζωή των μαθητών Του. Φόβος, λύπη, αμηχανία, αμέτρητοι λογισμοί απογοήτευσης τούς είχαν κυριεύσει. Τίποτε δεν φαινόταν ικανό να γιατρέψει τον πόνο τους, γιατί ο Διδάσκαλός τους ήταν νεκρός...

Ο διάβολος πανηγύριζε, διότι νόμιζε ότι με την Σταύρωση, εκείνη την ημέρα, νίκησε τον Θεό.

«Σκότος μέγα εγένετο» εκείνη την μοναδική ημέρα. Το σκοτάδι, όμως, δεν ήταν μόνο το φαινόμενο που σκοτείνιασε την ημέρα. Υπήρχε και το εσωτερικό σκοτάδι, στις ψυχές των μαθητών του Ιησού, οι οποίοι έμοιαζαν σαν χαμένα πρόβατα, γεμάτα απογοήτευση και απελπισία από την στέρηση του Ποιμένα τους. Όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει.

Χριστός ανέστη!

Σιγή και αμηχανία έχουν κυριεύσει όλη τη φύση. Ο τάφος του Χριστού παραμένει ακόμη σφραγισμένος. Όλοι περιμένουν με αγωνία, γιατί τους το είπε ο Ίδιος: «ὅμως θαρσεῖτε· τριήμερος γὰρ ἐγείρομαι».

Ξαφνικά η αγωνία μετατρέπεται σε δέος και η σιγή σε κραυγή χαράς:

Ανέστη Χριστός! Είναι γεγονός! Πρώτες οι Μυροφόρες το φώναξαν.

Ο Άγγελος απεκύλισε τον λίθο για να φανεί το κενό μνημείο.

Ανέστη Χριστός και καταπάτησε τον θάνατο!

Ανέστη Χριστός και νίκησε τον διάβολο!

Ανέστη Χριστός και μας απάλλαξε από την αμαρτία!

Ανέστη Χριστός και μας χάρισε πάλι την ζωή!

Ανέστη Χριστός και γέμισε φως όλη η κτίση!

Εσύ είσαι, Χριστέ μου;

 Γυρνώ το βλέμμα με πόνο στον Σταυρό και Σε αντικρίζω καρφωμένο επάνω του, βουτηγμένο μέσα στα άχραντα αίματά Σου, παραμορφωμένο από τις αμέτρητες πληγές Σου.

Το θέαμα προκαλεί πόνο και δάκρυα καυτά και μια βουβή φωνή δειλά Σου φωνάζει:

Εσύ είσαι, Χριστέ μου;

Ο πόνος του Σταυρού δεν σβήνει την αγάπη. Τα χέρια Του απλωμένα, έτοιμα να αγκαλιάσουν. Το κεφάλι Του σκυμμένο, έτοιμο να ακούσει. Ο πόνος Του δεν σβήνει την φωνή Του.

Με κοιτάς από κει ψηλά και μου φωνάζεις:

«Εγώ είμαι παιδί μου! Για σένα ανέβηκα εδώ πάνω στον Σταυρό, για σένα πληγώθηκα, για σένα σταυρώθηκα, για σένα θα αναστηθώ και πάλι!»

Η Αθάνατη Τροφή

Ένα τραπέζι μυστικό γίνεται σήμερα, ένα τραπέζι μοναδικό. Καθισμένοι γύρω του οι δώδεκα μαζί με τον Έναν, οι δώδεκα μαθητές μαζί με τον Διδάσκαλό τους.

Γεύονται τα εδέσματα που είχαν ετοιμασθεί. Μα ο Διδάσκαλος δεν αφήνει τους μαθητές Του μόνο με αυτήν την τροφή. Τους αφήνει παρακαταθήκη την Αθάνατη Τροφή. Τους προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του.

«Λάβετε φάγετε• τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…» και «…πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες• τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…»

Ιδού αναβαίνομεν...

Μεγάλη Εβδομάδα, η εβδομάδα των παθών του Κυρίου μας.

Ήρθε ο Χριστός στην γη με σκοπό να μας ανεβάσει στον ουρανό.

Προηγείται, όμως, της ανόδου αυτής, η άνοδος του Κυρίου εις τα Ιεροσόλυμα και τον Γολγοθά.

«Ιδού αναβαίνομεν» μας φωνάζει. Μας καλεί να ανεβούμε μαζί Του σ' αυτήν την πορεία. Η αγάπη Του για τον άνθρωπο μεγάλη. Δεν θέλει να μας αποχωριστεί. Γι' αυτό μας καλεί μαζί Του, «ιδού αναβαίνομεν»...

Ας Τον ακολουθήσουμε σ' αυτήν την πορεία. Μαζί Του ο Σταυρός μυρίζει πάντα Ανάσταση!

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου 

Μετά βαΐων και κλάδων

Ο Ιησούς ανεβασμένος «επί πώλου όνου» εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα. Πορεύεται γαλήνια προς το πάθος. Πορεύεται προς τον θάνατο εκούσια, για να νικήσει τον θάνατο και να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας.

Ο κόσμος Τον υποδέχεται με τιμές Βασιλέα, μετά βαΐων και κλάδων. Όλοι μαζί, ακόμη και τα μικρά παιδιά, φωνάζουν «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ!».

Ο Χριστός έρχεται έτοιμος να πάθει, οι άνθρωποι πάλι δεν κατανοούν. Αυτοί που σήμερα του φωνάζουν «ωσαννά», οι ίδιοι σε λίγες μέρες θα φωνάζουν «σταύρωσον Αυτόν».

Ο Χριστός έρχεται να πάθει για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος τον υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων, μη γνωρίζοντας το μέγεθος της πίκρας, που θα πότιζε αργότερα Αυτόν, που τώρα υποδέχεται.

Χαρείτε!

Χαρείτε με τις ημέρες που έρχονται!

Ζυγίστε μέσα σας την χαρά και το μεγαλείο των ημερών.

Δεν συγκρίνεται και δεν καλύπτεται με καμιά λύπη, αδικία, κακό.

Έρχεται ο Χριστός να πάθει για εμάς. Ας κρατήσουμε τον νου μας προσηλωμένο σ' Αυτόν.

Η αγάπη Του για εμάς είναι ακατανίκητη.

Το λέει και ο Απόστολος των εθνών: τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;...

Καταγγελία Μονής Εσφιγμένου για διασπορά αντιεμβολιαστικής προπαγάνδας με χρήση του ονόματός της

Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου Αγίου Όρους καταγγέλλει δημοσίως την χρήση του ονόματός της από τρίτους χωρίς την άδειά της για διασπορά παραπληροφόρησης, ψευδών ειδήσεων και προπαγάνδας κατά των τρόπων αντιμετώπισης της πανδημίας του κορωνοϊού.

Εκτός από την επίσημη ιστοσελίδα της Μονής (www.esphigmenou.gr) και τους συνδέσμους σε αυτήν προς λοιπές ιστοσελίδες της Μονής στα κοινωνικά δίκτυα, ούτε η Μονή, ούτε ο σύλλογος φίλων της Μονής διατηρούν άλλες παρουσίες στο διαδίκτυο.

Όμως, υπάρχουν διαδικτυακές ιστοσελίδες και προφίλ σε κοινωνικά μέσα δικτύωσης (Facebook, Youtube, Twitter κτλ), τα οποία φέρουν παρανόμως το όνομα της Μονής μας και καθημερινά συγκεντρώνουν και αναρτούν οποιοδήποτε ψευδοεπιστημονικό άρθρο σχετικά με την πανδημία κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, σκορπώντας τον πανικό στις ψυχές των ανθρώπων, ώστε να τους αποτρέψουν από κάθε μέτρο προστασίας της υγείας τους από την απειλή.

Νέα βιβλία του Ηγουμένου της Μονής Εσφιγμένου Βαρθολομαίου

Κυκλοφόρησαν δύο νέα βιβλία του γέροντος Βαρθολομαίου, καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

Το πρώτο τιτλοφορείται «Από καρδιάς» και περιλαμβάνει σύντομα κείμενα με πνευματικό και παραινετικό χαρακτήρα.

Στόχος του είναι «να αφυπνιστούν οι συνειδήσεις, να αναθαρρήσουν οι άνθρωποι και να αποδειχθεί τελικά πόσο απλά είναι τα πράγματα, ενώ μέσα στον λογισμό του καθενός ο πειρασμός τα διογκώνει, με έναν ανελέητο βομβαρδισμό σκέψεων, με σκοπό την απελπισία και την απόγνωση».

Τα κείμενα δίνουν απαντήσεις σε σύγχρονα ερωτήματα και αναζητήσεις. Οι σκέψεις του ηγούμενου Βαρθολομαίου αφήνουν χαραμάδα ελπίδας και αισιοδοξίας για μια καθημερινότητα πιο ήρεμη και πιο φωτεινή. Το βιβλίο προλογίζουν ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος και ο πολιτικός διοικητής του Αγίου Όρους Αθανάσιος Μαρτίνος.

Το δεύτερο βιβλίο τιτλοφορείται «Έτσι απλά» και περιέχει μικρά χειρόγραφα του γέροντος Βαρθολομαίου, που προσφέρουν «στιγμές πνευματικής δροσιάς και ανάπαυσης». Πρόκειται για ένα βιβλιαράκι τσέπης, εύχρηστο και κατάλληλο για δώρο σε ανθρώπους κάθε ηλικίας.

Περί αγάπης

Η παρουσία του Θεού στην ζωή του ανθρώπου είναι μια εσωτερική κατάσταση, βιωματική. Ο άνθρωπος προσλαμβάνει και «γεύεται» τον Θεό βιωματικά, μέσα από τις ενέργειες Του.

Στον πνευματικό άνθρωπο, ο οποίος βιώνει τον Θεό στην ζωή του, η αγάπη σαν έννοια και σαν ενέργεια θεωρείται αυτονόητη, γιατί ο Θεός «αγάπη εστί». Η έλλειψη αγάπης δηλώνει έλλειψη βιώματος του Θεού.

Δεν μπορεί, λοιπόν, να λέει κάποιος ότι νιώθει τον Θεό στην ζωή του, ενώ δεν αγαπά. Δεν μπορεί να γεύεσαι γλυκό και να μη γλυκαίνεσαι. Όλη η καθημερινότητα του ανθρώπου που ζει εν Χριστώ, «φιλτράρεται» από την αγάπη.

Η ελευθερία ως αγαθό

Τα τετρακόσια χρόνια της σκλαβιάς, τα μαρτύρια των νεομαρτύρων, η στέρηση του αγαθού της ελευθερίας, ωρίμασαν στο ελληνικό έθνος την ιδέα, της επανάστασης ενάντια στον τουρκικό ζυγό.

Η στέρηση του αγαθού της ελευθερίας του έθνους οδήγησε στην επανάσταση για την απόκτησή του.

Η ελευθερία κατακτήθηκε πάλι μόλις πίστεψαν σ' αυτήν. Η αγάπη για την ελευθερία έσπασε τα δεσμά και οι αγωνιστές πολέμησαν ελεύθεροι γι' αυτήν.

Φέτος, διακόσια χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης, σε μια επετειακή χρονιά, καλούμαστε όλοι να τιμήσουμε τους αγωνιστές της ελευθερίας μας. Σήμερα ζούμε ελεύθεροι, αφού εισήλθαμε στον κόπο των ηρωικών προγόνων μας, οι οποίοι θυσίασαν την ζωή τους «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδας την ελευθερία».

Χαράς ευαγγέλια

Όταν έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, του «ενεφύσησε πνοή ζωής», οπότε ο άνθρωπος προσέλαβε την χάρη του Αγίου Πνεύματος.

Ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της θείας χάριτος. Αποκτά τα γνωρίσματα του Θεού, την αγάπη, την απλότητα και την ελευθερία.

Τα γνωρίσματα του Θεού γίνονται γνωρίσματα και του ανθρώπου. Αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας του ανθρώπου. Είναι πλασμένος να αγαπά, να ζεί και να σκέφτεται απλά, να είναι ελεύθερος.

Με την παρακοή οι πρωτόπλαστοι αγνόησαν αυτά τα γνωρίσματα, ξέχασαν την αγάπη του Θεού, που γευόντουσαν κάθε μέρα μαζί Του, δεσμεύθηκαν από την αμαρτία, έπαψαν να ζουν ελεύθερα.

Η εικόνα του Θεού στο πρόσωπο του ανθρώπου

«Την άχραντον εικόνα Σου προσκυνούμεν Αγαθέ...!»

Η προσκύνηση της εικόνας είναι ένδειξη σεβασμού, πίστης, εμπιστοσύνης, αγάπης και τιμής προς τον Θεό, η οποία «επί το πρωτότυπον διαβαίνει».

Η εικόνα για τον χριστιανό είναι η παρουσία του ουράνιου στοιχείου στην ζωή του.

Ο άνθρωπος είναι η εικόνα του Θεού στον κόσμο. Είναι πλασμένος «κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν Του».

Καλή Σαρακοστή

Η αρχή της νηστείας είναι κάθε φορά για τον χριστιανό αφορμή αγώνα και πνευματικής επανεκκίνησης.

Αυτή η Σαρακοστή, όμως, έχει μια ιδιαιτερότητα.

Η πανδημία, που ταλαιπωρεί εδώ και έναν χρόνο όλον τον πλανήτη, έχει κουράσει όλους τους ανθρώπους, πνευματικά και σωματικά.

Το στάδιο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, που καλούμαστε εμείς οι χριστιανοί να διανύσουμε, είναι μια ευκαιρία να ανασυντάξουμε τον εαυτό μας.

Η εκούσια άσκηση με την στέρηση της τροφής, τον έλεγχο του νου, την εντατικοποίηση της προσευχής και την μελέτη, είναι η «απάντηση» στο αδιέξοδο, που έχουμε βρεθεί.

Συγγνώμη

Βρισκόμαστε ήδη εμπρός στην θύρα της αγίας τεσσαρακοστής, η οποία είναι διάπλατα ανοιχτή και καλούμαστε να εισέλθουμε.

Αρχίζει η πλέον κατανυκτική περίοδος του πνευματικού αγώνα για τον χριστιανό.

Τι είναι, όμως, ο πνευματικός αγώνας; Γιατί αγωνίζεται ο χριστιανός; Τι θέλει να πετύχει και πρέπει να αγωνιστεί; Γιατί πρέπει με αυτόν τον τρόπο μόνο να πετύχει αυτό που θέλει;

Η τελευταία Κυριακή του Τριωδίου είναι ταυτόχρονα και η είσοδος στην αγία σαρακοστή. Σήμερα γίνεται η υπενθύμιση της εξόδου των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο.

Κυριακή των Απόκρεω

«῍Ω ποία ὥρα τότε καὶ ἡμέρα φοβερά, ὅταν καθίσῃ ὁ Κριτὴς ἐπὶ θρόνου...»

Καθώς πλησιάζει η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, το κατεξοχήν  στάδιο του πνευματικού αγώνα του χριστιανού, σήμερα Κυριακή των Απόκρεω, γίνεται μέσα από την ευαγγελική περικοπή ανάμνηση της μελλούσης Κρίσεως.

Θα είναι φοβερή η ημέρα εκείνη, όταν θα έρθει πάλι ο Κριτής και θα καθίσει στον θρόνο Του για να κρίνει όλη την ανθρωπότητα.

Αναλογίζεται άραγε κανείς των ανθρώπων τι ώρα θα είναι αυτή;

Ποιος άραγε των ανθρώπων θυμάται αυτή την ώρα;

Ποιος ετοιμάζεται γι' αυτή την ώρα;

Ποιος δεν πνίγεται μέσα στην καθημερινότητά του, ώστε να βρει χρόνο να σκεφθεί αυτή την ώρα;

Η Πατρική αγάπη και το δικαίωμα του Ασώτου

Κυριακή του Ασώτου υιού σήμερα και μας δίνεται η ευκαιρία, διαβάζοντας την συγκεκριμένη παραβολή  να κάνουμε μια ενδοσκόπηση  στον εαυτό μας, ταυτίζοντας την συμπεριφορά μας με  αυτήν του Ασώτου. Οι σκέψεις, οι αποφάσεις, οι ενέργειες, τα λάθη του, είναι μια διαρκής υπενθύμιση για τον εαυτό μας. 

Η υπενθύμιση της παραβολής είναι το πνευματικό εγερτήριο για την ψυχή μας. Ο Άσωτος υιός είναι η προσωποποίηση του εαυτού μας.

Ζητά από τον Πατέρα του το μερίδιο από την περιουσία. Ήθελε να απομακρυνθεί από την «οικία του Πατρός» και να τραβήξει τον δρόμο του μόνος. Είχε, όμως, το θράσος, χωρίς ντροπή, να απαιτήσει το «δικαίωμά» του. Ποιο δικαίωμα, όμως; Το «επιβάλλον μέρος της ουσίας» του Πατέρα του. Ζήτησε το δικαίωμα στην περιουσία, που με κόπο ο Πατέρας του είχε δημιουργήσει, ξεχνώντας, όμως, τις υποχρεώσεις του.

Η αγάπη του Πατέρα, όμως, τον κάνει μέτοχο στην περιουσίας του.  Αυτήν την αγάπη  εκμεταλλεύεται ο Άσωτος και απαιτεί.

Τελώνου και Φαρισαίου

Αρχή του Τριωδίου σήμερα, αυτής της κατανυκτικής περιόδου προετοιμασίας των πιστών για την είσοδό τους στην Μεγάλη Τεσσαρακοστή.

Προετοιμασία για ένα μεγάλο χρονικά στάδιο νηστείας και περισυλλογής, με απώτερο σκοπό την Ανάσταση.

Η προετοιμασία, όμως, για την νηστεία γίνεται με την υπενθύμιση των χαρακτηριστικών, που πρέπει να έχει ο χριστιανός για να ξεκινήσει τον πνευματικό του αγώνα.

Αυτό που μας προβάλλει σήμερα η Εκκλησία μας, μέσα από την παραβολή του Τελώνου και του Φαρισαίου, είναι η αρετή της ταπεινώσεως, η οποία υψώνει τον άνθρωπο και είναι το αντίδοτο στο δηλητήριο του εγωισμού, που τον θανατώνει καθημερινά.

Μη φοβάσαι!

Μη φοβάσαι το σκοτάδι, υπάρχει το φως.

Μη φοβάσαι το ψύχος, υπάρχει η θαλπωρή.

Μη φοβάσαι την απελπισία, υπάρχει η ελπίδα.

Μη φοβάσαι την λύπη, υπάρχει η χαρά.

Μη φοβάσαι την ταραχή, υπάρχει η ειρήνη.

Μη φοβάσαι το λάθος, υπάρχει η μετάνοια.

Μη φοβάσαι τον διάβολο, υπάρχει ο Χριστός.

Ευ δούλε αγαθέ!

Η αγάπη του Θεού για τον άνθρωπο φανερώνεται στην μοναδικότητα τού προσώπου. Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστή και μοναδική προσωπικότητα.

Δύσκολα γίνεται αντιληπτό από τον άνθρωπο το μέγεθος της αγάπης του Θεού, να του χαρίσει την μοναδικότητα, ανάμεσα στο πλήθος των ανθρώπων.

Αυτή η μοναδικότητα έχει εμπλουτιστεί με διάφορα χαρίσματα, ξεχωριστά πάλι για κάθε άνθρωπο.

Μυρίζει Ανάσταση!

«Τι έχεις;», σε ρωτώ.

«Δεν είμαι καλά, πνίγομαι, απελπίστηκα», μου απαντάς.

Γιατί έχασες το θάρρος σου; Άφησες την παγωνιά του χειμώνα να κυριεύσει την ψυχή σου.

Μα τόσα προβλήματα έχουν πέσει επάνω μου. Τα οικονομικά χάλια, ασθένειες πολλές, σύγχυση παντού. Δεν μπορείς να μιλήσεις με άνθρωπο. Παρηγοριά πουθενά.

Εμπρός στην Αγάπη Του

Αγάπη είναι ο Θεός.

Με αγάπη έπλασε τον κόσμο.

Από αγάπη έγινε Άνθρωπος για τον άνθρωπο.

Να αγαπά τον πλησίον του είπε.

Έδειξε την αγάπη μέσα από το κήρυγμά Του.

Τον μίσησαν γιατί τους μιλούσε για την αγάπη.

Η αιτία της Σταυρώσεώς Του ήταν η αγάπη.

Πάνω στον σταυρό πάλι αγάπη τους έδωσε.

Η ανάσταση ήταν το δώρο της αγάπης Του για τον άνθρωπο.

Όλα από αγάπη, για την αγάπη, με αγάπη.

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη τι έχουμε αντάξιο να Του προσφέρουμε;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη ποιός μπορεί να μείνει αδιάφορος;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη ποιά καρδιά δεν σκιρτά;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη τι αξία έχει ο εγωισμός;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη ποιος δεν νιώθει ασφάλεια;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη ποιος δεν νιώθει αγάπη;

Εμπρός σ' αυτήν την αγάπη ποιος δεν βλέπει τον Θεό;

+ αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου

Ανοχή: Συνεργασία - Συνοδικότητα

Οι άνθρωποι είμαστε από την φύση μας κοινωνικά όντα. Η συμβίωση με τους άλλους ανθρώπους δημιουργεί δυσκολίες τις οποίες καλούμαστε να ξεπερνούμε.

Παρατηρούμε όμως στην εποχή μας μια δυσκολία στην συμβίωση και την συνύπαρξη με άλλους ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη ανοχής.

Δεν ανεχόμαστε εύκολα τον άλλον. Βρισκόμαστε σε μια συνεχή ένταση. Νιώθουμε απομονωμένοι. Είμαστε σαν ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί, με το παραμικρό και το πιο ασήμαντο γεγονός. Ξεχύνεται από μέσα μας η λάβα κατακαίγοντας ό,τι υπάρχει γύρω μας.

Δεν μπορούμε όμως να ζήσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Δεν είναι στην φύση μας, δεν είμαστε πλασμένοι να ζούμε σε συνεχή ένταση.

Πρωτοχρονιά 2021

Φθάσαμε στο τέλος μιας ακόμη χρονιάς. Θα πάρει και αυτή την θέση της στην Ιστορία, μαζί με τις υπόλοιπες.

Η πανδημία του κορωνοϊού, που περάσαμε αυτήν την χρονιά, άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια της. Αποκάλυψε χαρακτήρες ανθρώπων και συμπεριφορές, που με μεγάλη επιμέλεια κρύβαμε στις σχέσεις μας με τον συνάνθρωπο.

Σύγχυση και διχασμός κυριάρχησαν στις σχέσεις μας. Οι φωνές της λογικής «πνίγονταν» μέσα στην ομίχλη του πανικού, που επικρατούσε.

Το νέο έτος 2021, που ανατέλλει, ας γίνει αφορμή και αφετηρία μιας νέας προσπάθειας, να δούμε τον πλησίον ως φίλο και αδελφό και όχι σαν αντίπαλο, ώστε ενωμένοι να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εποχής μας.

Ευχή μας είναι η επιθυμία για ενότητα και υγεία ψυχής και σώματος να γίνει σκοπός όλων.

Μέσα από την πνευματική «ομίχλη», που επικράτησε στις ψυχές μας το παρελθόν έτος, το νέο έτος 2021 να φέρει την πνευματική «λιακάδα», που όλοι αναζητούμε, και να φωτίσει την ζωή μας.

Καλή χρονιά και ευλογημένη!

+ αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου

Χριστούγεννα 2020

Χριστούγεννα, ημέρα χαράς για την ανθρωπότητα. Σήμερα πανηγυρίζει ο ουρανός και οι άγγελοι δοξολογούν, μένοντας εκστατικοί από την άκρα συγκατάβαση του Θεού. Σήμερα αποκαλύπτεται η αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο Άναρχος Θεός ταπεινώνεται και γεννιέται ως άνθρωπος για τον άνθρωπο. Σήμερα η υπόσχεσή Του πραγματώνεται. Σήμερα η υπέραγνη μητέρα Του φθάνει στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, όπου «έτεκεν τον Υιόν αυτής τον πρωτότοκον και εσπαργάνωσεν Αυτόν και ανέκλινεν Αυτόν εν τη φάτνη διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι» (Κατά Λουκάν 2:7).

Δεν βρέθηκε τόπος στην Βηθλεέμ για να καταλύσουν και κατέφυγαν σε ένα φτωχό σπήλαιο για να γεννηθεί ο Θεάνθρωπος. Σήμερα Τον υποδέχεται η ανθρωπότητα, αγνοώντας Τον, μη προσφέροντάς Του τόπο να καταλύσει. Αυτή ήταν η υποδοχή των ανθρώπων. Η αγάπη Του, όμως, για τον άνθρωπο ήταν μεγαλύτερη, γι’ αυτό δεν ανέβαλε αλλά ήρθε, ταπεινά και άσημα, ένας Άγνωστος, για να γίνει ο Γνωστός της καρδιάς μας!

Φοβάται άραγε ο διάβολος το λιβάνι;

 ― Γέροντα, φοβάται ο διάβολος το λιβάνι, όπως λένε;

― Το αν φοβάται ο διάβολος το λιβάνι, τον Σταυρό, τα μυστήρια της Εκκλησίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το περιεχόμενο της καρδιάς του ανθρώπου και την καλή του προαίρεση.

Για παράδειγμα, ο διάβολος δεν φοβάται τον Σταυρό, όταν κάποιος, στο όνομά Του, επιτίθεται σε κάποιον άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων. Τότε το σύμβολο της θυσίας και της ταπεινοφροσύνης μετατρέπεται σε σύμβολο μίσους και αλλοφροσύνης με αρνητικό αντίκτυπο στην πορεία σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Άγιος Σπυρίδων

Μέσα στην ταραγμένη και ομιχλώδη εποχή, που ζούμε, όπου όλα και όλοι αμφισβητούνται, μοιάζει ο άνθρωπος να θαλασσοπνίγεται, μεσοπέλαγα, χωρίς πυξίδα και προορισμό.

Έναν φάρο χρειάζεται για να του φωτίσει το σκοτάδι, να διαπεράσει με το φως του την ομίχλη, να αποκτήσει προορισμό και κατεύθυνση.

Φάροι στην ζωή μας είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Με την ζωή τους μας έδειξαν τον τρόπο να ζούμε, να αγωνιζόμαστε, να υπομένουμε, να αγαπούμε.

Προεόρτια Χριστουγέννων

Σπήλαιο ετοιμάσου, γιατί έρχεται η Παρθένος Μαρία, κυοφορώντας τον Χριστό.

Ευπρέπισε την φάτνη, για να υποδεχθεί το Θείο Βρέφος.

Προετοίμασε τα ζώα, να ζεστάνουν τον χώρο.

Κάλεσε τους ποιμένες, να είναι έτοιμοι, για να ακούσουν την αγγελική δοξολογία.

Να και ο Αστέρας, έρχεται από την Ανατολή, οδηγώντας με το φως του τους τρεις Μάγους.

Ο Ουρανός ετοιμάζεται!

Όλα γύρω είναι έτοιμα να υποδεχθούν τον Βασιλέα της Δόξης.

Ένας διάλογος για την νηστεία

― Γέροντα, σ' αυτήν την νηστεία δεν ξέρω αν θέλω να νηστέψω.

― Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς: «δεν ξέρω αν θέλω...»

Δεν μπορεί να μη ξέρεις. Απλά εσύ αποφασίζεις, ναι ή όχι.

― Γιατί όμως νιώθω σαν να μη ξέρω;

― Η διάθεσή σου είναι αρνητική και κρύβεις το «όχι» πίσω από το «δεν ξέρω». Δειλιάζεις να πεις ευθέως: «δεν θέλω να νηστέψω, γιατί δεν θέλω να στερηθώ κάποια φαγητά, που δεν επιτρέπονται την περίοδο της νηστείας». Προφανώς νιώθεις κάποιες ενοχές επειδή δεν θες, αλλά κάπως πρέπει να δικαιολογήσεις την άρνησή σου.

Συμβολή στην συζήτηση για την Θεία Κοινωνία

To τελευταίο διάστημα, εν μέσω πανδημίας, ως μη ώφειλε, γίνεται πολλή συζήτηση για την Θεία Κοινωνία, για το αν μπορεί κάποιος να κολλήσει κορωνοϊό ή όχι μεταλαμβάνοντας. Το θέμα τέθηκε στο ξεκίνημα της πανδημίας από εξωεκκλησιαστικούς κύκλους. Η συζήτηση συντηρείται για μήνες με πλήθος άρθρων και δηλώσεων και από τις δύο πλευρές. Η μια πλευρά κατηγορεί την άλλη πως είναι αναρμόδια να ομιλεί για το θέμα. Η μεν για ιατρικά θέματα και η δε για θέματα πίστεως.

Σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία και πίστη μας, η Θεία Κοινωνία είναι η μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού, του ζωντανού Θεού, δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, που από άκρα ταπείνωση προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, υπέφερε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε από αγάπη για τον άνθρωπο! Η Θεία Κοινωνία είναι η «εν αγάπη» ένωση του Ανθρώπου με τον Θεό!

Αυτά και πολύ περισσότερα για το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, όπως και για τα υπόλοιπα δόγματα της πίστης μας, οι χριστιανοί μαθαίνουμε από τα πρώτα μας βήματα στην Εκκλησία! Πολύ καλώς αυτές οι συζητήσεις γίνονται συνεχώς εντός της Εκκλησίας, ώστε να γνωρίζει ο πιστός λαός τα της πίστεώς του! Στην δημόσια, όμως, σφαίρα, δηλαδή στις συζητήσεις που διεξάγονται δημοσίως με όλη την κοινωνία, τα ίδια ακριβώς ζητήματα χρήζουν εντελώς διαφορετικής αντιμετώπισης και τρόπου συζήτησης. Στην κοινωνία δεν υπάρχουν μόνο Χριστιανοί, αλλά και πιστοί σε άλλες θρησκείες, άθρησκοι, αγνωστικιστές, άθεοι κτλ.

Περί υπομονής ο λόγος

 - Γέροντα, ακούω συχνά πολλούς να κατηγορούν τους κληρικούς, λέγοντας: «εσείς οι παπάδες δεν έχετε κάτι άλλο να μας πείτε και λέτε συνέχεια για υπομονή».

- Πράγματι, μου έχει συμβεί κι εμένα αυτό ολλές φορές. Θα σου διηγηθώ ένα περιστατικό:

Μια φορά μου λέει ένας με έντονα ειρωνικό ύφος: «εγώ σου λέω τόσο σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζω κι εσύ μου λες υπομονή, υπομονή, υπομονή. Είναι η εύκολη λύση για εσάς τους παπάδες, για να ξεφεύγετε από τις κακοτοπιές της ζωής και αφ' υψηλού να μας λέτε εύκολες λύσεις, χωρίς να αγγίζετε την ουσία του προβλήματος.

Του απάντησα: «Πράγματι, πόσο δίκιο έχεις. Εσύ μου παρουσιάζεις ένα σοβαρό πρόβλημα που αντιμετωπίζεις κι εγώ με αφέλεια σου λέω κάτι το εύκολο, “κάνε υπομονή”. Έχεις δίκιο λοιπόν. Η λύση τότε είναι να παίρνεις τον νόμο στα χέρια σου και να αποδίδεις δικαιοσύνη με τον τρόπο σου. Να σκοτώνεις ή να χτυπάς όποιον σε απειλεί ή σε κατηγορεί ή διαφωνείς μαζί του».

Μου απαντά τότε με ένα σοβαρό, αλλαγμένο, χωρίς όμως ειρωνεία, ύφος: «ε, όχι κι έτσι! είπαμε...»

Βλέπεις, λοιπόν, μόλις τον έθεσα προ των ευθυνών του, ξέχασε την ειρωνεία και αμέσως αντέδρασε.

- Σε τι οφείλεται αυτή η αλλαγή;

- Οφείλεται στο γεγονός ότι είχε σχηματίσει μέσα του αρνητική εντύπωση στην προτροπή να κάνει υπομονή. Μόλις άκουσε, όμως, την φυσιολογική αντίδραση, που θα έχει, όταν δεν θα κάνει υπομονή, τότε άνοιξαν τα πνευματικά του μάτια και είδε την αλήθεια. Χωρίς υπομονή ο άνθρωπος γίνεται άγριο θηρίο.

Πανδημία και δοξολογία

Την τρέχουσα περίοδο, λόγω της πανδημίας και του περιορισμού των μετακινήσεων, έχει αυξηθεί η θλίψη, το άγχος και, κατά συνέπεια, τα ψυχολογικά προβλήματα πολλών ανθρώπων.

Πολλοί δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις αλλαγές του καθημερινού τρόπου ζωής· δυσκολεύονται να κάνουν υπομονή, απελπίζονται, επιδεινώνονται τα νεύρα τους. Αρνούνται την πραγματικότητα, για να αποφύγουν το άγχος καταστάσεων, που δεν μπορούν να ελέγξουν, καθώς και τον φόβο της αρρώστιας και του θανάτου.

Όπως είναι γνωστό σε όλους τους χριστιανούς, μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο η φθορά και ο θάνατος έχει εισέλθει στην Δημιουργία. Ο άνθρωπος καλείται να μοχθήσει για την επιβίωσή του, για να τραφεί και να αντιμετωπίσει τις διάφορες προκλήσεις για την υγεία του. Ανακαίνιση και αποκατάσταση του κόσμου αναμένουμε μετά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Οι λοιμοί είναι κάτι γνωστό για τον πιστό λαό, καθώς σε κάθε Θεία Λειτουργία παρακαλεί τον Θεό «υπέρ του διαφυλαχθήναι από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός...».

Λοιμοί υπήρχαν πάντοτε κατά περιόδους, από την εποχή ακόμα της αρχαίας Αθήνας του Περικλή· ο τελευταίος δε λοιμός συνέβη πριν από έναν αιώνα περίπου («ισπανική γρίπη»). Οι λοιμοί τις περισσότερες φορές συνοδεύονταν από αρκετούς νεκρούς και προβλήματα στις κοινωνίες. Ο κόσμος ήταν εξοικειωμένος με το θάνατο· το προσδόκιμο της ζωής ήταν τα 40 έτη· πόλεμοι, πείνα και αρρώστιες θέριζαν. Όμως, οι άνθρωποι έλεγαν «Δόξα τω Θεώ» και «πρώτα ο Θεός».

Το συστατικό της αγάπης

Στην αγάπη δεν χρειάζεται να πεις "σ' αγαπώ". Εννοείται, ζεις μέσα σ' αυτήν, τρέφεσαι, αναπνέεις. Είναι σαν την ζωή μας αυτούς τους εννέα μήνες στην μήτρα της μητέρας.

Ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι ο χτύπος της καρδιάς του βρέφους. Χτυπά η καρδιά του, ζώντας μέσα στην σιωπή και την ασφάλεια, που παρέχει η αγάπη της μάνας.

Στην αγάπη επικρατεί σιωπή, γιατί δεν υπάρχουν λόγια να την  χαρακτηρίσουν. Κάθε λέξη την μειώνει, γιατί την περιορίζει, της βάζει όρια και προϋποθέσεις. Η αγάπη, όμως, δεν έχει όρια, αντιθέτως, υπερβαίνει κάθε ανθρώπινο όριο, το καλύπτει όπως ο ουρανός την γη.

Η ανθρώπινη ανάγκη, όμως, να πούμε «σ αγαπώ» είναι σαν το σκίρτημα του παιδιού στην κοιλιά της μάνας.

Λίγη υπομονή ακόμη...

Οι καιροί μας επιτάσσουν να δείξουμε σοβαρότητα και αισιοδοξία.

Μαζί με τις προσευχές και τις παρακλήσεις μας προς τον Θεό για την υγεία του κόσμου, κάνουμε έκκληση και προς όλους να φοράμε μάσκα και να είμαστε προσεκτικοί.

Η αδιαφορία για την υγεία μας και την υγεία του πλησίον είναι επικίνδυνη και εγκληματική.

Η υπευθυνότητα είναι στάση ζωής. Προϋποθέτει αρετές, όπως την σωφροσύνη και την ταπεινοφροσύνη.

Ο Άγιος Νεκτάριος

Ο Άγιος Νεκτάριος ο θαυματουργός είναι ο Άγιος των αδικημένων. Είναι ο σύγχρονος Ιώβ, ο οποίος αντλούσε την δύναμή του από τον μεγαλύτερο Αδικημένο, που πέρασε στην ιστορία, τον Χριστό.

Όταν νιώθει κανείς αδικημένος, ας τον επικαλείται στην προσευχή του. Ας τον μιμείται στην αντιμετώπιση της αδικίας που υπέστη.

Δεν γόγγυσε, δεν οργίστηκε, δεν έχασε την πίστη και την ελπίδα Του, γιατί την δύσκολη ώρα της δοκιμασίας «γαντζώθηκε» με την εμπιστοσύνη του στον Θεό και στο Θέλημά Του.

Σήμερα, αυτές τις δύσκολες ημέρες που βιώνουμε, μας δίδεται μοναδική ευκαιρία να δείξουμε την πίστη μας στον Θεό, όχι με λόγια, φωνές, οργή και θυμό, εξαπολύοντας κατάρες, αλλά μιμούμενοι την πραότητα του αγίου Νεκταρίου, προσευχόμενοι, γαλήνιοι, ειρηνικοί, καρτερούντες το έλεός Του.

Η χάρη του Αγίου Νεκταρίου να μας χαριτώνει και να μας ενδυναμώνει στην κατά Θεόν προσπάθεια.

Χρόνια πολλά!

+ αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου

Φταίει ο Θεός;

- Γέροντα, η πίστη είναι κάτι το άυλο, κάτι το βιωματικό. Πώς μπορούμε να πιστεύουμε χωρίς να έχουμε κάτι «χειροπιαστό»;

Η ορθόδοξη πίστη μας έχει τα δεδομένα της, επάνω στα οποία στηρίζεται όλη η ορθόδοξη διδασκαλία.

Ο λόγος του Χριστού, ο οποίος μας παραδόθηκε αυτούσιος μέσα από τα ευαγγέλια, είναι το θεμέλιο της πίστης μας. Οι απόστολοι που διέδωσαν στα πέρατα της οικουμένης τον λόγο του Χριστού ήταν αυτόπτες και αυτήκοοι.

Αυτό που άκουσαν και αυτό που είδαν κήρυξαν παντού, επισφραγίζοντας την αλήθεια με την θυσία τους.

Σ' αυτό το θεμέλιο οι Άγιοι Πατέρες εθέσπισαν τα δόγματα της πίστης μας, ώστε να πορευόμαστε με ασφάλεια στην ζωή μας και τον πνευματικό μας αγώνα.

Ο λόγος Του, η ζωή μου

Όλη την νύχτα οι ψαράδες προσπαθούσαν να πιάσουν κάτι στα δίχτυα τους, μάταια, όμως. Εκείνη την νύχτα δεν μπορούσαν να πιάσουν τίποτα.

Απογοητευμένοι, αφού ξημέρωσε, παίρνουν τον δρόμο της επιστροφής με το πλοιάριό τους, να βγουν στην στεριά.

Στα πρόσωπα τους ζωγραφισμένη έντονα η κόπωση όλης της νύχτας αναμεμιγμένη με την στεναχώρια. Η απελπισία τούς κυρίευσε. Τίποτα δεν μπορούσε να τους αλλάξει πλέον την διάθεση, γιατί όλη την νύχτα «επίασαν ουδέν».

Μέσα στο σύννεφο της απελπισίας τους ακούστηκε μια γνώριμη φωνή, η οποία ήταν το φάρμακο, που θα διέλυε αυτό το σύννεφο.

Ήταν ο Ιησούς, ο Οποίος ενώ γνώριζε την κατάστασή τους, τους ζήτησε, αν έχουν κάτι να φάει. Ήθελε άραγε να τους αυξήσει την λύπη; Ήθελε να τους ξύσει την πληγή τους; Τίποτα δεν έπιασαν, παρά τον κόπο όλης της νύχτας.

ΟΤΑΝ ΤΟ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΝΗΣΗ

Προϋπόθεση του θαύματος είναι η πίστη και προϋπόθεση της πίστης είναι η αγάπη.

Αυτά τα δύο εφόδια είχαν μαζί τους οι φαντάροι μας, όταν ξεκίνησαν για το μέτωπο του πολέμου τον Οκτώβριο του 1940.

Γνώριζαν ότι θα πολεμούσαν έναν πανίσχυρο εχθρό, ότι πήγαιναν σε βέβαιο θάνατο.

Πίστευαν όμως στο θαύμα γιατί ήταν οπλισμένοι με πίστη και αγάπη.

Γεμάτοι αισιοδοξία και θάρρος, με το χαμόγελο στα χείλη, αποχαιρετούσαν τις μανάδες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους, δίνοντας την υπόσχεση της επιστροφής.

Και το θαύμα έγινε...

Τα παιδιά του Θεού

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μίλησε στους ανθρώπους με απλά και κατανοητά λόγια, δείχνοντας τον τρόπο με τον οποίο οφείλουν οι χριστιανοί να πορεύονται και να αγωνίζονται στην ζωή τους. Ο λόγος Του είναι πάντα ξεκάθαρος, χωρίς υπεκφυγές και σκοτεινά σημεία.

Αυτός είναι ο Μόνος που θέλει την σωτηρία μας και δεν δίστασε να δώσει την ζωή Του γι’ αυτό.

Αυτός είναι ο Μόνος που με σιγουριά και ασφάλεια κατευθύνει την ζωή μας, όταν Του το επιτρέπουμε, χωρίς αδιέξοδα.

Διαβάζουμε στο Ευαγγέλιο του Λουκά: «Καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως». Όπως θέλουμε, δηλαδή, να μας φέρονται οι άνθρωποι, έτσι πρέπει κι εμείς να φερόμαστε.

Θέλουμε να μας αγαπούν, ας αγαπήσουμε. Θέλουμε να μας συγχωρούν, ας συγχωρέσουμε. Άλλωστε, «πράξις εστίν θεωρίας επίβασις», όπως λένε οι πατέρες.

Δυστυχώς, όμως, έχει πλεονάσει η υποκρισία στην ζωή μας. Στηλιτεύουμε με άνεση την άσχημη συμπεριφορά των άλλων, απαιτώντας να αλλάξουν, ενώ η δική μας συμπεριφορά, αν όχι χειρότερη, είναι τουλάχιστον η ίδια με αυτήν που κατηγορούμε. Αυτή η συμπεριφορά είναι αντίθετη, όμως, με την διδασκαλία του Χριστού.