Μέσα στην ταραγμένη και ομιχλώδη εποχή, που ζούμε, όπου όλα και όλοι αμφισβητούνται, μοιάζει ο άνθρωπος να θαλασσοπνίγεται, μεσοπέλαγα, χωρίς πυξίδα και προορισμό.
Έναν φάρο χρειάζεται για να του φωτίσει το σκοτάδι, να διαπεράσει με το φως του την ομίχλη, να αποκτήσει προορισμό και κατεύθυνση.
Φάροι στην ζωή μας είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Με την ζωή τους μας έδειξαν τον τρόπο να ζούμε, να αγωνιζόμαστε, να υπομένουμε, να αγαπούμε.
Ο Άγιος Σπυρίδων είναι ο πραγματικός φάρος μέσα στην φουρτούνα, που μας έχει καταλάβει. Μας φωτίζει, όχι μόνο με το παράδειγμα της ζωής του, αλλά και μετά θάνατον, με την συνεχή παρουσία του, σε κάθε ανάγκη, όποιοι τον επικαλούνται.
Τα θαύματά του αναρίθμητα, αποδεικνύουν την έμπρακτη αγάπη για τον άνθρωπο. Η παρρησία που απέκτησε από τον Θεό, τον έχει καταστήσει προστάτη και σίγουρο συνοδοιπόρο στην ζωή μας.
Ας τον επικαλεστούμε όλοι, ιδίως σήμερα, εν μέσω πανδημίας, η οποία ταλαιπωρεί όλον τον κόσμο, να τρέξει και να μας σκεπάσει με την χάρη του.
Άγιε του Θεού και θαυματουργέ Σπυρίδωνα, πρέσβευε υπέρ ημών.
+ αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου
