Σιγή και αμηχανία έχουν κυριεύσει όλη τη φύση. Ο τάφος του Χριστού παραμένει ακόμη σφραγισμένος. Όλοι περιμένουν με αγωνία, γιατί τους το είπε ο Ίδιος: «ὅμως θαρσεῖτε· τριήμερος γὰρ ἐγείρομαι».
Ξαφνικά η αγωνία μετατρέπεται σε δέος και η σιγή σε κραυγή χαράς:
Ανέστη Χριστός! Είναι γεγονός! Πρώτες οι Μυροφόρες το φώναξαν.
Ο Άγγελος απεκύλισε τον λίθο για να φανεί το κενό μνημείο.
Ανέστη Χριστός και καταπάτησε τον θάνατο!
Ανέστη Χριστός και νίκησε τον διάβολο!
Ανέστη Χριστός και μας απάλλαξε από την αμαρτία!
Ανέστη Χριστός και μας χάρισε πάλι την ζωή!
Ανέστη Χριστός και γέμισε φως όλη η κτίση!
Καμιά σκιά πλέον δεν έμεινε στην ζωή μας. Όλα φωτεινά, χαρούμενα, γιορτινά, αναστημένα. Όλα μένουν εκστατικά εμπρός στο μεγαλείο της Αναστημένης Αγάπης!
Το κενό μνημείο έγινε πηγή ζωής, πηγή χαράς. Είναι η απόδειξη της μόνης αλήθειας!
Χαρείτε όλοι με την χαρά της Αναστάσεως. Διώξτε την απελπισία, γιατί αναστήθηκε η Ελπίδα.
Πόση αλήθεια, τελικά, κρύβουν μέσα τους αυτά τα λόγια: όποιος ανεβαίνει Γολγοθά γεύεται και την Ανάσταση!
Χριστός ανέστη!
Η μόνη αλήθεια!
+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου