Από τη ζωή του οσίου Παϊσίου - περί λογισμών

Οι λογισμοί, η εμπιστοσύνη στον πνευματικό και ο όσιος Παΐσιος

Κάτι από τον Άγιο Παΐσιο, αφιερωμένο σε όλους, ιδιαίτερα σ’ εμάς τους Χριστιανούς για τον αγώνα που κάνουμε κατά των λογισμών:

"Όπως έχω καταλάβει, άλλοι άνθρωποι μοιάζουν με την μέλισσα και άλλοι με την μύγα. Αυτοί που μοιάζουν με την μύγα ψάχνουν σε κάθε περίπτωση να βρουν τι κακό υπάρχει και ασχολούνται μ’ αυτό, δεν βλέπουν πουθενά κανένα καλό. Αυτοί που μοιάζουν με την μέλισσα βρίσκουν παντού ό,τι καλό υπάρχει. Ο βλαμμένος άνθρωπος βλαμμένα σκέφτεται, όλα τα παίρνει αριστερά, όλα τα βλέπει ανάποδα. Ενώ, όποιος έχει καλούς λογισμούς, ό,τι και να δει, ό,τι και να του πεις, θα βάλει καλό λογισμό. Μια φορά ένα παιδί δευτέρας γυμνασίου ήρθε στο Καλύβι και χτύπησε το σιδεράκι στην πόρτα. Είχα ένα τσουβάλι γράμματα να διαβάσω, αλλά είπα, ας βγω να δω τι θέλει.
«Τι είναι, παλληκάρι;», του λέω. «Αυτό είναι το Καλύβι του πατρός Παϊσίου;» με ρωτάει. «Θέλω τον πατέρα Παΐσιο». «Αυτό είναι, αλλά αυτός δεν είναι εδώ πήγε να αγοράσει τσιγάρα», του λέω. «Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρετήσει», μου λέει με καλό λογισμό. «Για τον εαυτό του πήγε να τα αγοράσει», του λέω. «Του είχαν τελειώσει και έκανε σαν τρελλός για τα τσιγάρα. Έμενα με άφησε εδώ μόνον μου και ούτε ξέρω πότε θα γυρίσει». «Αν δω ότι αργεί, θα σηκωθώ να φύγω». Βούρκωσαν τα μάτια του και με καλό πάλι λογισμό είπε: «Τον κουράζουμε, τον Γέροντα». «Τι τον θέλεις;», τον ρωτάω. «Την ευχή του θέλω να πάρω», μου λέει. «Τι ευχή να πάρεις, μωρέ! Αυτός είναι πλανεμένος, δεν έχει χαΐρι, εγώ τον ξέρω καλά. Μην περιμένεις άδικα, γιατί, κι όταν γυρίσει, θα είναι νευριασμένος, ίσως είναι και μεθυσμένος, επειδή πίνει κιόλας». Άλλα εκείνο έβαζε συνέχεια καλό λογισμό. Τέλος πάντων, του λέω, «εγώ θα περιμένω λίγο ακόμη, τι θέλεις να του πω;» «Έχω ένα γράμμα να του δώσω, μου λέει, αλλά θα περιμένω να πάρω και την ευχή του». Είδατε; Ό,τι του έλεγα, το έπαιρνε με καλό λογισμό. Του είπα: «σαν τρελλός έκανε για τα τσιγάρα» και το καημένο αναστέναξε, βούρκωσαν τα μάτια του. «Ποιος ξέρει», είπε, «κάποιον θα ήθελε να εξυπηρέτησει». Άλλοι τόσα διαβάζουν, κι εκείνο, παιδάκι δευτέρας γυμνασίου, και να έχει τόσο καλούς λογισμούς! Να του χαλάς τον λογισμό και αυτό να φτιάχνει καλύτερο λογισμό και να βγάζει πιο καλό συμπέρασμα. Το θαύμασα! Πρώτη φορά είδα τέτοιο πράγμα!"

(ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ)

Έχει σκεφθεί κανείς άραγε πόσες φορές μπορεί να έχουμε βρεθεί σε παρόμοια θέση και αντί να βάζουμε καλό λογισμό εμείς να επιμένουμε στον στραβό τον λογισμό μας, μόνο και μόνο γιατί είναι δικός μας;!

Ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος δοκίμαζε τον νεαρό, στραβώνοντας τον λογισμό του, αλλά ο νεαρός πεισματικά να φτιάχνει καλό λογισμό!

Τον εμπιστευόμαστε, γιατί είμαστε σίγουροι μόνο γι’ αυτό που βλέπουμε, αγνοώντας πεισματικά αυτό που δεν βλέπουμε! Εμπιστευόμαστε μόνο τον εγωισμό μας με αποτέλεσμα να προκαλούμε πόνο και στενοχώρια, και το χειρότερο… αδικούμε!!!

Αυτό συμβαίνει γιατί ο «κακομοίρης» ο εγωισμός μας δεν γνωρίζει τον δρόμο της Σωτηρίας, και μας οδηγεί λάθος!

Χρειάζεται αγώνας και προσπάθεια να απαλλαγούμε από τα δίχτυα του εγωισμού εμπιστευόμενοι κάποιον ο οποίος γνωρίζει τον δρόμο της Σωτηρίας, τον Πνευματικό μας, ο οποίος υπάρχει ζει, αναπνέει, προσεύχεται, μεριμνά, κατευθύνει και θυσιάζεται για το πνευματικό του παιδί.

Εμπιστοσύνη λοιπόν στον λογισμό μας ή στον Πνευματικό μας;

Είναι ξεκάθαρο το δίλημμα, εμείς ελεύθερα αποφασίζουμε!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου

Σχετική ανάρτηση:
Ο όσιος Παΐσιος και η μονή Εσφιγμένου