17.4.20

Εσταυρωμένε μου Χριστέ!

Άνοιξες, Χριστέ Σωτήρ μου, τα χέρια Σου να μ' αγκαλιάσεις κι εγώ σ'τα κάρφωσα στο ξύλο.

Άνοιξες την καρδιά Σου να με βάλεις μέσα της κι εγώ την κάρφωσα με την λόγχη.

Άνοιξες το στόμα Σου να μου πεις πόσο μ' αγαπάς κι εγώ σ'το γέμισα με ξύδι.

Πόσο τυφλός είμαι, Θεέ μου,  να μη βλέπω την αγάπη Σου!

Εσταυρωμένε μου Χριστέ, πονεμένε Θεέ μου, παράβλεψε τα λάθη μου, κάψε μου τα πάθη με το αίμα  που έτρεξε στον Σταυρό Σου, αξίωσέ με σαν τον ληστή να σου φωνάξω: «μνήσθητί μου Κύριε όταν έλθεις εν τη βασιλεία Σου».

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. του Εσφιγμένου