Μεγάλη Τεσσαρακοστή

Ο απ. Παύλος μας λέει χαρακτηριστικά στην προς Τιμόθεον επιστολή του: ο αθλητής «οὐ στεφανοῦται ἐάν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ», αναφερόμενος στον αγώνα του ανθρώπου, ο οποίος, εάν δεν είναι «νόμιμος», σύμφωνα με τους κανόνες, δεν θα κερδίσει το στεφάνι της νίκης.

Η ζωή μας μέσα στον χώρο της Εκκλησίας, ως χριστιανοί ορθόδοξοι, είναι ένας διαρκής αγώνας με στόχο την σωτηρία. Οι κανόνες της Εκκλησίας οριοθετούν και διέπουν τον αγώνα αυτό, ώστε ο αθλητής «νομίμως», κατά τον απόστολο, να αγωνίζεται.

Οι πειρασμοί του Ιησού στην έρημο

Ο Δίκαιος Κριτής

Η Αγία μας Εκκλησία, ως φιλόστοργος μήτηρ, ενδιαφέρεται και μεριμνά για την σωτηρία των παιδιών της. Τα παρηγορεί, τα σκεπάζει, τα νουθετεί, τα σηκώνει από τις πτώσεις τους, τους δείχνει να πορευθούν τον σωτήριο δρόμο, τους φανερώνει την αλήθεια!

Η πορεία του ανθρώπου για την σωτηρία περνά μέσα από την ταπείνωση και την μετάνοια· η πορεία αυτή, όμως, λόγω της ανθρώπινης αδυναμίας, είναι «ανηφορική», δύσκολη, και την εκμεταλλεύεται ο πειρασμός, μέσω του εγωισμού, οπότε την κάνει δυσκολότερη.
Έρχεται η Εκκλησία και, κατά την διάρκεια της πορείας αυτής, αποκαλύπτει την αλήθεια, την οποία ο πειρασμός προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει, βυθίζοντας στο σκοτάδι τον άνθρωπο.

Η σημερινή Κυριακή των Απόκρεω μας παρουσιάζει την μεγάλη αλήθεια που είναι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Θα έρθει πάλι ο Χριστός, ως Δίκαιος Κριτής, και τότε θα κρίνει δίκαια όλους τους ανθρώπους, αναλόγως των πράξεών τους, οδηγώντας τούς μεν στα δεξιά Του, στο απέραντο φως και την αιώνια Βασιλεία Του, τους δε στα αριστερά Του, στο απέραντο σκότος και την αιώνια κόλαση!

Η Αγάπη

Όταν σου δίνουν αγάπη, κράτα την!
Όταν νιώθεις αγάπη, μοιράσου την!
Όταν ζητάς αγάπη, μάθε και να την δίνεις!

Η αγάπη δεν τελειώνει ποτέ, συνεχώς αυξάνει.
Αλλοιώνει χαρακτήρες,
συμπληρώνει τα κενά,
αναπαύει ψυχές,
γαληνεύει ανθρώπους,
αγκαλιάζει τα πάντα,
ομορφαίνει τον κόσμο,
καταργεί το σκοτάδι,
αγιάζει τον άνθρωπο!

Ο άνθρωπος του Θεού

Ζούμε σε μια εποχή με κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου το άγχος! Η εποχή της ταχύτητος, «να τα κάνω γρήγορα όλα, να τα προλάβω όλα», έχει οδηγήσει μοιραία τον άνθρωπο σε ένταση και ταραχή, με αποτέλεσμα καταστροφικό για την ψυχική και σωματική του υγεία, το  άγχος.
Όταν σκέφτεσαι και ενεργείς μονίμως αγχωτικά και γρήγορα, δήθεν «για να προλάβεις», λογικό είναι να μην προλαβαίνεις να σκεφτείς. Το μυαλό μπαίνει σε αδράνεια, καταργείται η λογική σκέψη, το άγχος «παγώνει» τα πάντα, αφήνοντας την ψευδαίσθηση ότι ενεργείς σωστά, δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τον άνθρωπο «να έρθει στον εαυτό του», να κατανοήσει την αδυναμία του, ζητώντας βοήθεια από τον Θεό, αλλά και από τους ανθρώπους.

Αποτέλεσμα αναπόφευκτο  το σύνδρομο της εποχής μας που είναι:
-η άγνοια: «δεν γνωρίζω»
-η αδιαφορία: «δεν ενδιαφέρομαι να μάθω»
-η γνώμη επί παντός επιστητού: «έχω άποψη, γιατί τα γνωρίζω όλα!»

Πώς να συνεννοηθεί κανείς και με ποιον, όταν έχει κυριαρχήσει αυτό το σύνδρομο στην ζωή των ανθρώπων;! Ποιος μπορεί να υποχωρήσει στην γνώμη του άλλου, όταν πιστεύει ότι μόνο αυτός έχει την αλήθεια;!

«Εις εαυτόν δε ελθών….»!

Η αιώνια, αυτή, φράση, που ελέγχει τις συνειδήσεις των ανθρώπων, μας φέρνει ενώπιον του εαυτού μας και μας προτρέπει να δούμε αν έχουμε καταλάβει σε τι κατάσταση βρισκόμαστε και αν έχουμε διάθεση προσπάθειας, ώστε να επανέλθουμε στον πραγματικό εαυτό μας. Ποιος είναι όμως ο εαυτός μας, ο πραγματικός, από τον οποίο έχουμε ξεφύγει και πρέπει να επανέλθουμε; Η ευαγγελική περικοπή του Ασώτου υιού δίνει την απάντηση.

Είμαστε πλασμένοι για να ζούμε μέσα στην ασφάλεια του Πατέρα, να έχουμε επαφή και επικοινωνία με τον  Θεό, να απολαμβάνουμε και τα αγαθά που μας προσφέρει ο Πατέρας, την αγάπη, την απλότητα και την ελευθερία.  Αυτός, λοιπόν, είναι ο πραγματικός εαυτός του ανθρώπου, να  ζει με απλότητα και να αγαπά χωρίς διάκριση. Κύριο χαρακτηριστικό αυτής της καταστάσεως είναι η γαλήνη και η ηρεμία που κατακλύζει τον άνθρωπο, διαχέοντας αυτήν την χάρη, όχι μόνο σε αυτούς που τον πλησιάζουν, αλλά και σ’ αυτούς που τον σκέφτονται!

Εισήγηση γέρ.Νικοδήμου Λαυριώτη για το ζήτημα της Μ.Εσφιγμένου

Την Κυριακή 5/2/2017 στην Κινηματογραφική λέσχη Ηλιούπολης (Αττικής) έγινε προβολή του βραβευμένου ντοκιμαντέρ του Νίκου Αναγνωστόπουλου με τίτλο «Ει έχεις καρδίαν δύνασαι σωθήναι». 

Παραθέτουμε τον εισήγηση που απηύθυνε στο κοινό ο γέροντας Νικόδημος Λαυριώτης.

Πανοσιολογιώτατε Άγιε Καθηγούμενε της γεραράς και σεβασμίας εν Αγίω Όρει Μονής του Εσφιγμένου,
Αγαπητοί Πατέρες,
Κυρίες και Κύριοι φιλοθεάμονες και φιλόκαλοι,

Εύχομαι Χρόνια Πολλά και το 2017 να οδηγήση ο Κύριος καθένα προσωπικά και την χώρα μας εις πραγματική ευημερία, με υγεία και πρόοδο. Κατ’ αρχάς, να ευχαριστήσω τους παράγοντας και διακονούντας εις την κινηματογραφικήν ταύτην λέσχην της Ηλιουπόλεως διά την τιμήν να προβάλη το ντοκιμαντέρ αυτό διά το Άγιον Όρος και διά το ζήτημα της Ι.Μ. Εσφιγμένου του αγαπητού ρέκτου καλλιτέχνη κ. Νίκου Αναγνωστόπουλου, και να φιλοξενή ημάς εδώ τώρα.

Μετά όσα ανεφέρθησαν, τόσον από τον Άγιον Καθηγούμενον, όσον και από τους εκλεκτούς επιστήμονας κ. Βασιλειάδην και τον κ. Κρίτωνα Χρυσοχοϊδην, πιστεύω ότι δεν πρέπει να αναφερθώ διά μακρών εις την ενότητα και εις την οικουμενικότητα του Αγίου Όρους. Διά να έχωμεν τον χρόνον να συζητήσωμεν περί αυτών των βασικών αρχών και αξιών της υπάρξεως της ζωής αυτού, κατά τον διάλογον που θα ακολουθήση.