Χριστός Ανέστη!

Το μήνυμα της Χαράς ακούστηκε στα πέρατα της οικουμένης. Δεν ήταν δυνατό ο Άδης να κρατήσει μέσα στον τάφο τον Αρχηγό της ζωής.

Ο διάβολος νόμιζε ότι με την σταύρωση και την ταφή κατάφερε και νίκησε τον Θεό. 

Η σταύρωση του Χριστού ήταν η νίκη κατά του διαβόλου.  Η Ανάσταση ήταν η νίκη της ζωής, του φωτός, της αγάπης.

Η Ανάσταση είναι η πηγή της Χαράς για τον άνθρωπο.

Η Ανάσταση είναι η πηγή της ειρήνης στον κόσμο.

Ο κόσμος πλέον με την ανάσταση του Χριστού γέμισε φως, γέμισε χαρά, γέμισε ελπίδα και βεβαιότητα σωτηρίας.

Όποιος συμμετέχει στο αναστάσιμο πανηγύρι γεμίζει η ζωή του χαρά και ειρήνη. 

Χαρείτε αδελφοί μου γιατί ο Χριστός Ανέστη!

Σκεφτείτε, η λύπη, ο φόβος και η απελπισία των μαθητών, πως άλλαξε σε ανέκφραστη χαρά, όταν είδαν τον Διδάσκαλό τους Αναστημένο. Αυτήν  την χαρά που βίωσαν, αυτήν και μετέφεραν στα πέρατα της οικουμένης με το μήνυμα της Αναστάσεως.

 

Η χαρά της Αναστάσεως είναι η χαρά η οποία μένει μόνιμα σε όσους πιστεύουν στην Ανάσταση την μόνη αλήθεια επί της γης.

 Χριστός Ανέστη!

+αρχ Βαρθολομαίος

καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου

Ποιος μπορεί;

Η Σταύρωση του Ιησού προκάλεσε αναστάτωση στην ζωή των μαθητών Του.

Φόβος, λύπη, αμηχανία, αμέτρητοι λογισμοί απογοήτευσης τούς είχαν κυριεύσει. Τίποτε δεν φαινόταν ικανό να γιατρέψει τον πόνο τους, γιατί ο Διδάσκαλός τους ήταν νεκρός.

Έχασαν την ελπίδα και την χαρά τους. Γκρεμίστηκαν μέσα τους τα πάντα. Στον πόνο και τον φόβο που ήταν κυριευμένοι, ξέχασαν την αποκάλυψη που τους είχε κάνει λίγο πριν την σύλληψή Του.

«Ιδού αναβαίνομεν εις Ιεροσόλυμα», τους είπε, και ότι, εκούσια θα παραδοθεί, θα συλληφθεί, θα τον κοροϊδέψουν, θα τον φτύσουν, θα τον μαστιγώσουν, θα τον σταυρώσουν και θα τον ενταφιάσουν. Τους είπε όμως να έχουν θάρρος με αυτά που θα βλέπουν να εξελίσσονται γιατί την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί.

Αυτοί όμως το ξέχασαν. Έμειναν με την λύπη και τον φόβο, σαν τους πρωτοπλάστους έξω από τον παράδεισο, όταν έχασαν την επικοινωνία με τον Δημιουργό τους.

Το εσωτερικό σκοτάδι στις ψυχές των μαθητών του Ιησού, οι οποίοι έμοιαζαν σαν χαμένα πρόβατα, γεμάτα απογοήτευση και απελπισία από την στέρηση του Ποιμένα τους, συνοδεύτηκε και από το φαινόμενο που σκοτείνιασε την ημέρα.

«Σκότος μέγα εγένετο» εκείνη την μοναδική ημέρα. Όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει. Η φύση συμπαραστέκεται στον άνθρωπο και θρηνεί, συμπάσχοντας για τον Δημιουργό της.

Ο διάβολος ήταν ο μόνος που πανηγύριζε, διότι νόμιζε ότι με την Σταύρωση, εκείνη την ημέρα, νίκησε τον Θεό.

Αυτές οι μοναδικές στιγμές που έζησαν μαζί με τον Χριστό, οι συζητήσεις, οι ομιλίες και τα θαύματα που έκανε, οι περίπατοι μαζί Του, στην αγαπημένη Του λίμνη της Τιβεριάδος, όλα είχαν γίνει μακρινές αναμνήσεις. Τίποτα δεν μπορούσε να τους βοηθήσει στην κατάσταση στην οποία βρίσκονταν.

Ποιος άραγε μπορεί να διαλύσει ένα τέτοιο σκοτάδι; Ποιος μπορεί να διώξει αυτήν την λύπη, την απελπισία, την απόγνωση και τον φόβο; Ποιος μπορεί να διαλύσει τις αμφιβολίες που γεννούν οι λογισμοί τους; Ποιος μπορεί να τους φέρει πάλι την χαρά;

Αδύνατο για την ανθρώπινη λογική να υπάρχει κάποιος που μπορεί. Η Ανάσταση του Χριστού, όμως, είναι η ήττα της λογικής του ανθρώπου και η νίκη της πίστεώς του. Είναι η απάντηση στην ερώτηση: «ποιος μπορεί;».

Μόνο ο Ένας μπορεί, ο Αναστάς Κύριος! Αυτός που αναπλήρωσε την λύπη και τον φόβο με την χαρά. Αυτός που με την Ανάστασή Του γέμισε φως, χαρά, αισιοδοξία, θάρρος όλο τον κόσμο. Αυτός, ο Μόνος που προείπε ότι θα αναστηθεί την τρίτη ημέρα.

Ανάστα Θεέ μου! Σιωπώ και Σέ περιμένω, γιατί Εσύ είσαι ο Μόνος που μπορεί να πάρεις την λύπη και τον φόβο από την ζωή μου. Να γευθώ κι εγώ μαζί με τους μαθητές Σου την χαρά της Αναστάσεώς Σου.

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου

Δομή του Ελληνικού Στρατού αναγνωρίζει τους καταληψίες ως Εσφιγμενίτες - Αγιορείτες

Σαν να μην έφτανε η συνεχής κοροϊδία από τις αρχές της Ελληνική Πολιτείας που είναι αρμόδιες για την προστασία του Αγίου Όρους, έρχεται να προστεθεί ένα στρατιωτικό νοσοκομείο, το 424 Γ.Σ.Ν.Ε στην Θεσσαλονίκη, το οποίο στην επίσημη ιστοσελίδα του αναφέρει ως δικαιούχους νοσηλείας τους καταληψίες της Ι.Μ. Εσφιγμένου!

Αναφέρει χαρακτηριστικά η ιστοσελίδα ως δικαιούχους νοσηλείας στο στρατιωτικό νοσοκομείο μεταξύ άλλων κατηγοριών:

-Μοναχοί του Αγ. Όρους

-Μοναχοί της Ι.Μ Εσφιγμένου του Αγ. Όρους

Όταν αναφέρονται σε "μοναχούς της Ι.Μ Εσφιγμένου του Αγ. Όρους", βεβαίως δεν αναφέρονται στους κανονικούς και νόμιμους μοναχούς της Μονής μας, αλλά στους παράνομους αχειροτόνητους καταδικασμένους καταληψίες της Μονής μας.

Το "ΝΑΙ" της Θεοτόκου

Φωτοδόχο Λαμπάδα, αναφέρει ο ποιητής την Παναγία, η οποία φώτισε τους ανθρώπους που ζούσαν στο σκοτάδι, απόμακροι του Θεού.

Σε μεγάλο σκοτάδι βρέθηκε ο  άνθρωπος μετά την έξοδο από τον παράδεισο, γιατί ζούσε μακρυά από το Φως, από την καθημερινή επικοινωνία με τον Θεό.

Το προαιώνιο σχέδιο του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου αποκαλύφθηκε στο πρόσωπο της Παναγίας. Η μικρή και άσημη Κόρη από την Ναζαρέτ θα γινόταν το μέσο της σωτηρίας του ανθρώπου. Θα δάνειζε την παρθενική της μήτρα για να φιλοξενήσει τον Υιό και Λόγο του Θεού. 

Το «ευαγγέλιο» του διαβόλου για την τραγωδία στα Τέμπη

Η πρόσφατη τραγωδία στα Τέμπη συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία! Να χάνονται τόσοι άνθρωποι, οι περισσότεροι νέοι, με τόσο άδικο τρόπο για απαράδεκτους και εξοργιστικούς λόγους είναι κάτι που δεν χωράει ο νους!

Πολλοί συγκλονίστηκαν και "έχασαν την γη κάτω από τα πόδια τους". Έχασαν τις σταθερές και τις βεβαιότητες της ζωής τους. Γέμισαν με ανασφάλεια και αναρωτιούνται αν αυτό το κράτος μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλειά τους. Πως είναι δυνατόν να συνέβη αυτό το δυστύχημα στο υποτιθέμενα "πιο ασφαλές μέσο μεταφοράς"; Πως εμπιστευθήκαμε τις ζωές των παιδιών μας σε άτομα που τους διακατέχει η ανικανότητα και η ανευθυνότητα; Ποιες νοοτροπίες και παθογένειες μας έφτασαν σε αυτό το σημείο; Διερράγη η όποια εμπιστοσύνη της κοινωνίας είχε απομείνει προς τους θεσμούς της Πολιτείας. Ο "βασιλιάς αποδείχθηκε γυμνός".

Μπροστά στο τραγικό γεγονός αρμόζει η σιωπή και η ενδοσκόπηση. Να σκεφθούμε τι κάναμε λάθος ως κοινωνία και ως παλαιότερες γενεές, ώστε να αφήσουμε την τύχη της ζωής των παιδιών μας σε ανεπαρκείς ανθρώπους. Να συλλογιστούμε πως θα αποφευχθούν νέες χειρότερες τραγωδίες.

Ορθοδοξία και ορθόδοξος χριστιανός

Βρισκόμαστε στην Α΄ Κυριακή των Νηστειών και η Εκκλησία μας εορτάζει τον θρίαμβο της ορθοδοξίας, με την αναστήλωση των ιερών εικόνων. 120 σκοτεινά έτη πέρασε η Εκκλησία με διωγμούς, θανατώσεις, φυλακίσεις, απάνθρωπες τιμωρίες, όσων αντιστέκονταν στην προσβολή των ιερών εικόνων. Μέσα σ' αυτά τα δύσκολα χρόνια, η Ορθοδοξία άντεξε και τελικά επικράτησε. Το Ορθόδοξο πνεύμα ήταν αυτό που έδωσε νόημα στον δύσκολο αγώνα τόσων ανθρώπων, οι οποίοι έδωσαν ακόμη και την ζωή τους για την πίστη τους.

Αυτό το πνεύμα καλούνται και  οι χριστιανοί να ακολουθήσουν,
ιδίως αυτήν την περίοδο της μεγάλης τεσσαρακοστής. Είναι το κατ’ εξοχήν στάδιο, στο οποίο ο χριστιανός εντείνει τον πνευματικό του αγώνα με την σαρανταήμερη νηστεία. Νηστεία, όμως, όχι μόνο με την αποφυγή συγκεκριμένων τροφών, αλλά και με την αποφυγή των παθών που ταλαιπωρούν εσωτερικά τον άνθρωπο  και του αλλοιώνουν τον χαρακτήρα, βγάζοντάς τον από την πορεία του.

Όπως ο κάθε αγώνας αποκτά νόημα όταν γίνεται και με τους σωστούς όρους, έτσι και ο πνευματικός αγώνας του χριστιανού, με την νηστεία, αποκτά νόημα αν γίνεται σωστά, σύμφωνα με το Ορθόδοξο πνεύμα που θέσπισαν οι πατέρες της Εκκλησίας μας.

Νηστεία για τον ορθόδοξο χριστιανό σημαίνει αγώνας, προσφορά, θυσία. Πάλη με τον εαυτό του. Μίμηση του Χριστού, ο Οποίος νήστεψε στην έρημο σαράντα ημέρες πριν ξεκινήσει επίσημα το έργο Του. Νηστεία για τους ορθοδόξους είναι η έμπρακτη απόδειξη της πίστης τους, μακρυά από φαρισαϊσμούς και κοινωνικές τυπικότητες. Ο χριστιανός δεν νηστεύει για το καλό ή για να δείξει εικόνα καλού χριστιανού. Νηστεύει γιατί πιστεύει στον Θεό, γιατί θέλει να αγωνιστεί, το νιώθει ως πνευματική ανάγκη για τον εαυτό του, παλεύει με τα πάθη του, θυσιάζεται, γιατί θέλει να έχει στην ζωή του τον Χριστό. Η έννοια της θυσίας είναι η προσφορά στον Χριστό. Προσφέρει κάτι από τον εαυτό του. Του προσφέρει τον αγώνα του, ελπίζοντας στο έλεος και την αγάπη Του, ώστε να
καταφέρει να επιτύχει στον εσωτερικό του κόσμο την “καλήν αλλοίωση”, αυτή που μεταμορφώνει τον άνθρωπο και του δίνει πνοή ζωής.

Σε έναν κόσμο,
- που δείχνει ανήμπορος να διδαχθεί από τα λάθη του και
συνεχώς τα επαναλαμβάνει, ψάχνοντας θύματα για να ρίξει τις ευθύνες και να τα σταυρώσει,
- που ο άνθρωπος αδίκησε τον εαυτό του όταν σταύρωσε τον Θεό του,
- που δεν έμαθε από την αδικία της σταύρωσης και
γιαυτό εξακολουθεί να σταυρώνει,
-που τα λόγια τελικά ακούγονται σαν ευχολόγια, χωρίς ουσία, γιατί όλοι μιλούν χωρίς την καρδιά τους, μόνο για να μιλούν,
- που δεν άφησε θέση στον Χριστό και γιαυτό αγρίεψε,
σε έναν τέτοιο κόσμο, η ζωή του χριστιανού πρέπει να είναι το φωτεινό παράδειγμα και η μαρτυρία Χριστού. Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που πρέπει να στολίζουν τον χριστιανό, χωρίς προσπάθεια και καλλιέργεια χάνονται. Η Εκκλησία μας δίνει ευκαιρίες για αναθέρμανση της πίστης μας. Η αγάπη, η χαρά και η
ειρήνη χωρίς προσπάθεια μετατρέπονται σε οργή, ταραχή και μίσος.

Εύχομαι το φως του Χριστού, που έλαμψε στις καρδιές και δυνάμωσε την πίστη, όλων των μαρτύρων και ομολογητών της Ορθοδοξίας μας, να λάμψει στην ζωή του κάθε ορθόδοξου χριστιανού και να διώξει κάθε σκοτάδι, που απειλεί και τον βγάζει από την πορεία του.

Καλή δύναμη για το υπόλοιπο της μεγάλης τεσσαρακοστής.

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου