19.3.17

Η διάκριση και τα χαρίσματα στη ζωή μας - εμπιστοσύνη στο Θεό

Ομιλία αρχιμ. Βαρθολομαίου, καθηγουμένου Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κομοτηνής, στις 19 Μαρτίου 2017, Γ' Κυριακή των Νηστειών, με θέμα «Η διάκριση και τα χαρίσματα στη ζωή μας˙ἐμπιστοσύνη στο Θεό»

Ο πόνος του σταυρού

Διανύσαντες ήδη το μέσον της αγίας Τεσσαρακοστής, το στάδιον της προσπαθείας και του αγώνα, η Αγία μας Εκκλησία θέτει εν τω μέσω του Ναού, προς προσκύνηση και ενίσχυση στον αγώνα, τον Τίμιον Σταυρόν. Όπλον ακαταμάχητον κατά των δαιμόνων, σκήπτρο των Βασιλέων, όπλον ειρήνης αήττητον τρόπαιον είναι ο Σταυρός.

Χαρακτηριστικό του Σταυρού είναι ο πόνος! Μέσα από τον πόνο του σταυρού εξαλείφεται οποιοσδήποτε άλλος πόνος. Ο πόνος του σταυρού είναι εκούσιος, γιατί εμπεριέχει την αγάπη, είναι ο πόνος του Χριστού. Πόνεσε εκούσια ο Χριστός, από αγάπη για τον άνθρωπο, για να του εξαλείψει τον δικό του πόνο, αυτόν που προκάλεσε η αμαρτία.

Ο πόνος της αμαρτίας θανατώνει, ενώ ο πόνος του Σταυρού λυτρώνει! Πόσο ακόμη ο εγωισμός μας θα μας κρατά μακριά από την αλήθεια και το φώς; Ιδού, ο Τίμιος Σταυρός μας δείχνει τον δρόμο! Ας γονατίσουμε με πίστη μπροστά Του αναφωνώντας: «Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα και την αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν»!

Καλή Ανάσταση!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

18.3.17

Πανήγυρις αγίου Γρηγορίου Παλαμά

Μέ τήν χάρη καί τήν εὐλογία τοῦ καλοῦ Θεοῦ ἡ ἱερά Μονή Ἐσφιγμένου πανηγύρισε τόν Ἅγιο προστάτη της Γρηγόριο τόν Παλαμᾶ, ὁ ὁποῖος ἐχρημάτισε Καθηγούμενος αὐτῆς ἐπί μίαν τριετία.

Μέ τήν παρουσία τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Ἐρυθρῶν κ. Κυρίλλου, προσκληθέντος ὑπό τῆς ἱερᾶς Μονῆς καί προθύμως μεταβάντος κατόπιν εὐχῆς καί εὐλογίας τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τελέστηκαν ὅλες οἱ ἱερές ἀκολουθίες κατά τήν ἁγιορειτική τάξη, μέ τήν παρουσία πλήθους ἀγιορειτῶν πατέρων, ἐκπροσώπων τῶν Ἱερῶν Μονῶν τῆς Ἱερᾶς Ἐπιστασίας Ἁγίου Ὄρους καί φιλοεσφιγμενιτῶν προσκυνητῶν ἐκ τοῦ κόσμου.

10.3.17

Η προσευχή

Μέσα στο διάβα του χρόνου, μέσα από ευκολίες και δυσκολίες στην ζωή μας, η ανάγκη του ανθρώπου για προσευχή, για ένωση με τον Θεό, είναι επιτακτική. Όλη η ζωή μας είναι ένας διαρκής αγώνας επιβίωσης από τις παγίδες που στήνει συνεχώς ο διάβολος.

Την μεγαλύτερη δυσκολία σ’ αυτόν τον αγώνα, την φέρνουν τα προσωπικά πάθη καθενός, ο χαρακτήρας που έχει διαμορφωθεί από τον εγωισμό μας• ένας χαρακτήρας που κάνει τυφλό και κουφό τον άνθρωπο, για να μην βλέπει και ακούει, ώστε να παραμένει παιχνίδι στα χέρια του πειρασμού!

Τότε αρχίζουν οι σκέψεις να χτυπούν ανελέητα… Συννεφιά έχει απλωθεί  γύρω μου, όλα μου βγαίνουν αντίθετα, οι άνθρωποί μου δεν με καταλαβαίνουν ή αδυνατώ να τους καταλάβω, η απελπισία προσπαθεί να με κυριεύσει, έχει αρχίσει ήδη η δυσπιστία μου στον ίδιο τον Θεό... Πώς θα λυτρωθώ; Ποιος μπορεί να με βγάλει από αυτό το αδιέξοδο; Οι σκέψεις, σε συνεργασία με τον εγωισμό μου, με έχουν αλυσοδέσει, ώστε να μην αντιδρώ, με αποτέλεσμα να πνίγομαι…