● Όταν μετανοείς, σκύβεις το κεφάλι από ταπείνωση, δηλαδή σηκώνεσαι από την αμαρτία που βρέθηκες.
● Όταν σε πιάνει η έπαρση, σηκώνεις ψηλά το κεφάλι εγωιστικά, δηλαδή πέφτεις σε αμάρτημα.
● Με την μετάνοια σκύβεις μέσα σου και βγάζεις κάθε «αγκάθι» που πληγώνει την καρδιά σου, τότε σηκώνεσαι πραγματικά!
● Χωρίς μετάνοια σε πνίγουν τα «αγκάθια», δεν μπορείς να αναπνεύσεις, ο εγωισμός σε κυριεύει με την έπαρση, γι' αυτό σηκώνεις το κεφάλι σαν να ψάχνεις εναγωνίως λίγο οξυγόνο.