Οι λογισμοί, η εμπιστοσύνη στον πνευματικό και ο όσιος Παΐσιος
Κάτι από τον Άγιο Παΐσιο, αφιερωμένο σε όλους, ιδιαίτερα σ’ εμάς τους Χριστιανούς για τον αγώνα που κάνουμε κατά των λογισμών:
«Τι είναι, παλληκάρι;», του λέω. «Αυτό είναι το Καλύβι του πατρός Παϊσίου;» με ρωτάει. «Θέλω τον πατέρα Παΐσιο». «Αυτό είναι, αλλά αυτός δεν είναι εδώ πήγε να αγοράσει τσιγάρα», του λέω. «Φαίνεται κάποιον πήγε να εξυπηρετήσει», μου λέει με καλό λογισμό. «Για τον εαυτό του πήγε να τα αγοράσει», του λέω. «Του είχαν τελειώσει και έκανε σαν τρελλός για τα τσιγάρα. Έμενα με άφησε εδώ μόνον μου και ούτε ξέρω πότε θα γυρίσει». «Αν δω ότι αργεί, θα σηκωθώ να φύγω». Βούρκωσαν τα μάτια του και με καλό πάλι λογισμό είπε: «Τον κουράζουμε, τον Γέροντα». «Τι τον θέλεις;», τον ρωτάω. «Την ευχή του θέλω να πάρω», μου λέει. «Τι ευχή να πάρεις, μωρέ! Αυτός είναι πλανεμένος, δεν έχει χαΐρι, εγώ τον ξέρω καλά. Μην περιμένεις άδικα, γιατί, κι όταν γυρίσει, θα είναι νευριασμένος, ίσως είναι και μεθυσμένος, επειδή πίνει κιόλας». Άλλα εκείνο έβαζε συνέχεια καλό λογισμό. Τέλος πάντων, του λέω, «εγώ θα περιμένω λίγο ακόμη, τι θέλεις να του πω;» «Έχω ένα γράμμα να του δώσω, μου λέει, αλλά θα περιμένω να πάρω και την ευχή του». Είδατε; Ό,τι του έλεγα, το έπαιρνε με καλό λογισμό. Του είπα: «σαν τρελλός έκανε για τα τσιγάρα» και το καημένο αναστέναξε, βούρκωσαν τα μάτια του. «Ποιος ξέρει», είπε, «κάποιον θα ήθελε να εξυπηρέτησει». Άλλοι τόσα διαβάζουν, κι εκείνο, παιδάκι δευτέρας γυμνασίου, και να έχει τόσο καλούς λογισμούς! Να του χαλάς τον λογισμό και αυτό να φτιάχνει καλύτερο λογισμό και να βγάζει πιο καλό συμπέρασμα. Το θαύμασα! Πρώτη φορά είδα τέτοιο πράγμα!"
(ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ)
Ο ίδιος ο Άγιος Παΐσιος δοκίμαζε τον νεαρό, στραβώνοντας τον λογισμό του, αλλά ο νεαρός πεισματικά να φτιάχνει καλό λογισμό!
Αυτό συμβαίνει γιατί ο «κακομοίρης» ο εγωισμός μας δεν γνωρίζει τον δρόμο της Σωτηρίας, και μας οδηγεί λάθος!
Χρειάζεται αγώνας και προσπάθεια να απαλλαγούμε από τα δίχτυα του εγωισμού εμπιστευόμενοι κάποιον ο οποίος γνωρίζει τον δρόμο της Σωτηρίας, τον Πνευματικό μας, ο οποίος υπάρχει ζει, αναπνέει, προσεύχεται, μεριμνά, κατευθύνει και θυσιάζεται για το πνευματικό του παιδί.
Εμπιστοσύνη λοιπόν στον λογισμό μας ή στον Πνευματικό μας;
Είναι ξεκάθαρο το δίλημμα, εμείς ελεύθερα αποφασίζουμε!
+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου
Καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου
Σχετική ανάρτηση:
Ο όσιος Παΐσιος και η μονή Εσφιγμένου
Ο όσιος Παΐσιος και η μονή Εσφιγμένου