Η Κοίμηση της Θεοτόκου

Το γεγονός της κοίμησης της Παναγίας δεν στάθηκε εμπόδιο για την Ίδια να εκδηλώσει την αγάπη της για τον άνθρωπο. Αντιθέτως, με την μετάστασή της και την σωματική της άνοδο στον ουρανό, ελευθερώθηκε. Τώρα πλέον ελεύθερη, δεν παύει να αγαπά, δεν παύει να πονά, δεν παύει να τρέχει για τον άνθρωπο, ακατάπαυστα, χωρίς περιορισμούς και δεσμεύσεις.

Αυτή η αγάπη της είναι και η αιτία που μετέτρεψε την κοίμησή της σε πανηγύρι.

Αδύναμος ο θάνατος να κρατήσει την αγάπη στον τάφο, η οποία αναστήθηκε. Δεν μπόρεσε να χωρέσει ούτε την μητέρα της αγάπης.

Κενός ο τάφος της Παναγιάς! Μετέστη στον ουρανό! Πανηγυρίζει ο ουρανός, γιατί δέχθηκε την μητέρα του Θεού. Πανηγυρίζουν οι άνθρωποι, γιατί απέκτησαν ουράνια μητέρα.

Αμέτρητοι ύμνοι συνθέτουν και υμνούν το μεγαλείο της, είναι όμως λίγοι για να το περιγράψουν, φτωχή η ανθρώπινη γλώσσα. Πλούσια, όμως, η καρδιά. Καρδιακή δοξολογία ας αναπέμψουμε προς την Παναγία Μητέρα μας! Μαζί με τον πόνο μας, ας της μιλήσουμε και για την χαρά μας! Ας την κάνουμε μέτοχο στην ζωή μας! Ας την ευχαριστήσουμε για την αγάπη της!

Μας καλεί όλους, όπως τότε τους Αποστόλους, «Απόστολοι εκ περάτων», να μαζευτούμε γύρω από την νεκρική κλίνη της, όλα τα παιδιά της. Να μετέχουμε της εορτής της, να νιώσουμε την χάρη της, να γευθούμε την χαρά της, να εμπιστευθούμε την μεσιτεία της.

Χρόνια πολλά!

+αρχ Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Η «συνταγογράφηση» της προσευχής

- Γέροντα, τι είναι η προσευχή;

- Η προσευχή είναι η επικοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό.

- Γιατί χρειάζεται η προσευχή;

- Η προσευχή και επίκληση στον Θεό είναι αναγκαία. Η επικοινωνία μαζί Του είναι επιτακτική.
Ο άνθρωπος είναι πλασμένος για να ζει στον παράδεισο. Ο παράδεισος είναι η αέναη - χωρίς τέλος - επικοινωνία με τον Θεό. Με την έξοδο από τον παράδεισο διεκόπη και η επικοινωνία μαζί Του. Εκτός παραδείσου ο άνθρωπος, χτυπιέται ανελέητα από τον διάβολο, τον εγωισμό του, τους λογισμούς του, την αμαρτία, με αποτέλεσμα να χάνει την πορεία και τον σκοπό στην ζωή του, που είναι η επιστροφή στην πρώτη του κατάσταση, την παραδείσια.
Με την προσευχή ζει τον παράδεισό του εδώ, στην γη. Η επικοινωνία με τον Θεό, μέσω της προσευχής, του χαρίζει την γαλήνη και την ηρεμία του παραδείσου. Σ' αυτήν την κατάσταση πλέον ο άνθρωπος μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες, τα προβλήματα και τους πειρασμούς, που προκύπτουν στην ζωή του.

Η Παναγιά

Έφτασε ο Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς. Άρχισαν και οι παρακλήσεις στο όνομά Της.

Καθημερινά μέσα από τους ύμνους της ακολουθίας του Παρακλητικού κανόνα, η Παναγιά δέχεται την αγωνία, τον πόνο, την ικεσία του απελπισμένου ανθρώπου.

«Πολλοῖς συνεχόμενοις πειρασμοῖς, πρὸς Σὲ καταφεύγω, σωτηρίαν ἐπιζητῶν», της φωνάζουμε, γιατί το πλήθος των πειρασμών μας πνίγει και Αυτή είναι η μόνη ελπίδα και η εγγυήτρια της σωτηρίας μας.

«Προστασίαν και σκέπην, ζωής έμής τίθημι»... Με απόλυτη εμπιστοσύνη την βάζουμε Κυβερνήτη στην ζωή μας, για να μας οδηγήσει στο λιμάνι Της, που είναι η μητρική, γεμάτη αγάπη, αγκαλιά της, η οποία προστατεύει και σκεπάζει.

Εσφιγμενίτες στην εορτή της Αγίας Παρασκευής στον Λαγκαδά

Ο καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους γέροντας Βαρθολομαίος και ο ιερομόναχος π. Γαβριήλ Εσφιγμενίτης, κατόπιν προσκλήσεως του σεβ. Μητροπολίτου Λαγκαδα, έλαβαν μέρος στην εορτή της Αγίας Παρασκευής, πολιούχου του Λαγκαδά Θεσσαλονίκης.

Την εσπέραν της 25ης Ιουλίου 2019, στον ομώνυμο Ιερό Μητροπολιτικό Ναό έλαβε χώρα πανηγυρικός εσπερινός, στον οποίο χοροστάτησε ο σεβ. Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος, συγχοροστατούντων των θεοφ. επισκόπων Θερμών κ. Δημητρίου, Αμορίου κ. Νικηφόρου, καθώς και του επιχωρίου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ. Ιωάννου.

Εν συνεχεία  πραγματοποιήθηκε ιερά λιτάνευσις της εικόνος και των σεπτών ιερών λειψάνων της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Γρηγορίου του Καλλίδη, του από Τραπεζούντος Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης, στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως του Λαγκαδά. Στην κεντρική πλατεία εψάλη η καθιερωμένη αρτοκλασία. Το Θείο Λόγο κήρυξε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Άρτης κ. Καλλίνικος

Αγιορείτες στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας

Όταν ένας άνθρωπος βαπτίζεται χαιρόμαστε πολύ, πόσω μάλλον όταν εκατομμύρια χριστιανών εισέρχονται στην Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Δεκάδες εκατομμυρίων χριστιανών στην Ουκρανία στερούνταν κανονικής εκκλησιαστικής κοινωνίας και ανεξαρτησίας για λόγους εξυπηρέτησης των εθνικιστικών-επεκτατικών αφηγημάτων ξένων προς αυτούς κρατικών δομών.

Το μεγαλύτερο μέρος του λαού της Ουκρανίας για πολλές δεκαετίες ζητούσε την εκκλησιαστική του ανεξαρτησία μακριά από επιρροές ξένων δυνάμεων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο επί πολλά έτη έκανε προσπάθειες διαλόγου για την επίλυση του ζητήματος με όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Οι προσπάθειες αυτές απέβησαν άκαρπες, καθώς οι υπεύθυνοι της δημιουργίας αυτής της κατάστασης δεν κινήθηκαν με εκκλησιαστικά κριτήρια, δηλαδή την ειρήνη και την ενότητα μεταξύ των χριστιανών, αλλά με κριτήρια εξυπηρέτησης της εξωτερικής πολιτικής του κράτους όπου έχουν την έδρα τους, κρατώντας το μεγαλύτερο μέρος του ουκρανικού λαού σε ένα είδος πνευματικής ομηρείας.

Η αδυναμία του ανθρώπου

Κάθε φορά που θα συμβεί ένα φαινόμενο, φυσικό ή γεωλογικό, επικρατεί πανικός. Οι υπεύθυνοι συνιστούν ψυχραιμία, χωρίς βέβαια να υπάρχει αναμενόμενη ανταπόκριση.

Χωρίς ψυχραιμία όμως δεν μπορεί κανείς να σκεφτεί και να αντιδράσει λογικά, η ταραχή και ο πανικός τον κυριεύουν ολοκληρωτικά.

Μέσα από κάθε φαινόμενο αποδεικνύεται η αδυναμία του ανθρώπου να το αντιμετωπίσει αυτό καθαυτό. Με ψυχραιμία όμως, μπορεί να αντιδράσει σωστά, για να αποφύγει όσο το δυνατόν επικίνδυνες καταστάσεις.

Κάθε φαινόμενο του δίνει την ευκαιρία να νιώσει την ανθρώπινη αδυναμία του και μέσα από την αδυναμία να επικαλεστεί την δύναμη του Θεού. Γιαυτό φωνάζει «Θεέ μου» και όχι κάτι άλλο σε τέτοιες περιπτώσεις.