Κυριακή του Τυφλού

«Ποιος άραγε φταίει, που γεννήθηκε αυτός ο άνθρωπος τυφλός;», ρώτησαν οι μαθητές τον Ιησού. Αυτός ή οι γονείς αυτού;

Κανείς δεν φταίει, απαντά ο Ιησούς, αλλά έγινε για να φανερωθεί η δόξα του Θεού, και έφτιαξε πηλό με το σάλιο Του και γέμισε τις κόγχες των ματιών του τυφλού. «Πήγαινε», του λέει, «να πλυθείς στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ». Αυτός αμέσως, αφού πλύθηκε είδε το φως του.

Φανερώθηκε η δόξα του Θεού με μια απλή κίνηση. Έφτιαξε πηλό με το σάλιο και γέμισε τις κενές κόγχες των ματιών.

Η εμπιστοσύνη στον πνευματικό

Ο διάβολος, στην προσπάθειά του να σε αποτρέψει από την προσπάθεια και τον αγώνα, χρησιμοποιεί τεχνάσματα, για να σε πείσει να παραιτηθείς. Σου σπέρνει διάφορους λογισμούς, σου ζαλίζει το μυαλό και την σκέψη, σου δυσκολεύει την ζωή.

Ένας λογισμός που σπέρνει συχνά, αλλά είναι πνευματικά θανάσιμος, αν υποκύψεις και τον δεχθείς, είναι εναντίον του πνευματικού σου. Προσπαθεί να σου μολύνει αυτήν την σχέση, με ύπουλο τρόπο, για να μείνεις απροστάτευτος και εύκολη λεία στις ορέξεις του.

Έρχεται συχνά ο λογισμός, για παράδειγμα, «κάνει λάθη ο πνευματικός»; Ένας λογισμός που με την πρώτη ματιά δείχνει αθώος, απλός και λογικός. Ο πνευματικός, σαν άνθρωπος, ασφαλώς και κάνει λάθη, είναι ανθρώπινο. Στην πνευματική καθοδήγηση, όμως, αυτές οι ερωτήσεις κρύβουν παγίδες, με τις οποίες αρχίζεις σιγά-σιγά και με ύπουλο τρόπο να λογοκρίνεις και να φθάνεις στην αμφισβήτηση του λόγου, που σου είπε ο πνευματικός, με απρόβλεπτα αποτελέσματα.

Άνθρωπον ουκ έχω

Ο παράλυτος του Ευαγγελίου παραδειγματίζει και μπορεί να διδάξει τον σύγχρονο άνθρωπο.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φώναζε ο παράλυτος, δείχνοντας την μοναξιά του, αντιμετωπίζοντας υπομονετικά την ασθένειά του.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φωνάζει και ο σημερινός άνθρωπος, φανερώνοντας την μοναξιά του και την αδυναμία του να θεραπευθεί.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φώναζε ο παράλυτος, για να τον βοηθήσει κάποιος να σηκωθεί και να μπει μέσα στην κολυμβήθρα για να λάβει την θεραπεία του.

«Άνθρωπον ουκ έχω», φωνάζει ο σημερινός άνθρωπος, χωρίς να έχει διάθεση θεραπείας.

Υπομονή ο παράλυτος, απελπισία ο σημερινός άνθρωπος.

Ο πνευματικός στην ζωή μας

Μέσα στην πορεία της ζωής του ο άνθρωπος έρχεται αντιμέτωπος με προβλήματα, μικρά ή μεγάλα. Η ανθρώπινη φύση του, η οποία μετά την πτώση έγινε από αθάνατη θνητή, ρέπει πολύ εύκολα προς την αμαρτία.

Αυτό έχει αποτέλεσμα να αυξάνει ο βαθμός δυσκολίας ως προς την διαβίωσή του γενικά, ειδικά δε προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων του.

▪︎ Tι σχέση έχει η αντιμετώπιση των προβλημάτων του ανθρώπου με την αμαρτία;

Η αμαρτία άλλαξε την φύση του ανθρώπου, την αρρώστησε. Πώς είναι δυνατόν ένας άρρωστος, μέσα από την ασθένειά του και τους πόνους που προκαλούνται, να μένει ανεπηρέαστος και με καθαρό μυαλό να διαχειρίζεται την ζωή και την ασθένειά του; Όλα μέσα του είναι θολωμένα και επηρεασμένα από την ασθένειά του. Χρειάζεται την βοήθεια του γιατρού, ο οποίος με τις γνώσεις, την εμπειρία του και την αγάπη προς τον πάσχοντα άνθρωπο, προσφέρει την ιατρική του βοήθεια, το κατάλληλο φάρμακο και φροντίδα με σκοπό την ίαση.