Διαβάτες ταπεινοί στα βήματα του Χριστού, που γεννήθηκε, έζησε, περπάτησε, κήρυξε, θαυματούργησε, έπαθε, σταυρώθηκε, ετάφη και ανέστη.
Διαβάτες ταπεινοί στα βήματα των Αγίων ασκητών και μαρτύρων, που έζησαν και αγίασαν σ' αυτήν την αφιλόξενη, μορφολογικά, έρημο της Ιουδαίας.
Κάθε προσκύνημα, κάθε μέρος που περάσαμε, κάθε πέτρα, ο αέρας, όλα μύριζαν λιβάνι, όλα είναι ποτισμένα με αίμα και δάκρυ, προσευχές τόσων ασκητών και μαρτύρων που ασκήτεψαν στην έρημο της Ιουδαίας.
Αυτή η απαράκλητη έρημος, που μόνη παρηγοριά είχε τον Θεό, έγινε τόπος παρακλήσεως για κάθε ψυχή που ποθεί την ανάπαυση και την σωτηρία της.
Όλα τα προσκυνήματα ζωντανεύουν μπροστά μας το ευαγγέλιο. Το κορυφαίο όλων, όμως, εκεί που σταματά ο νους του ανθρώπου και μιλά μόνο ο Θεός, είναι ο φρικτός Γολγοθάς και ο ζωοδόχος Τάφος του Χριστού. Εκπέμπουν μια σιγουριά και βεβαιότητα, κάτι το ουράνιο και μυστικό, μια γαλήνη υπερκόσμια, εκπέμπουν Χριστό!
Ακολουθήσαμε τα βήματα του Χριστού στον Ιορδάνη ποταμό, όπου έγινε ο αγιασμός, ανεβήκαμε στο Σαραντάριο όρος, το όρος που νήστεψε ο Χριστός, εκεί που δέχθηκε και αποστόμωσε τον πειρασμό. Βρεθήκαμε στον κήπο της Γεσθημανής, όπου το Θεομητορικό μνήμα, ο τόπος της αγωνίας και της προσευχής. Ανεβήκαμε στην Σιών, όπου το υπερώον, που ήταν κλεισμένοι οι μαθητές διά τον φόβο των Ιουδαίων, εκεί που δέχθηκαν την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κατά την ημέρα της Πεντηκοστής.
Κάθε ημέρα και μια νέα εμπειρία, κάθε τόπος και ευλογία, με το προσκύνημά μας να καταλήγει στην γη της Γαλιλαίας, την αγαπημένη περιοχή του Ιησού, όπου έζησε τα περισσότερα χρόνια και έκανε τα περισσότερα θαύματα.
Ανεβήκαμε στο όρος της Μεταμορφώσεως, το όρος Θαβώρ, κατεβήκαμε στην Ναζαρέτ, όπου έγινε ο Ευαγγελισμός της Παναγίας, περάσαμε στην Κανά, απ' όπου ο Χριστός μας έκανε το πρώτο Του θαύμα, ξεκινώντας τον δημόσιο βίο Του, καταλήγοντας στην λίμνη της Γενησαρέτ, την μοναδική λίμνη που η αύρα και το κύμα που χτυπά στις ακτές της μιλάει μόνο για τον Χριστό.
Όλα είναι γαλήνια, ειρηνικά. Εδώ ακούγεται η φωνή του Χριστού προς τον Πέτρο να ρίξει πάλι τα δίκτυα, παρά την διαβεβαίωση ότι όλη νύχτα δεν έπιασαν τίποτα. Εδώ αντηχεί το «ευθέως» του Πέτρου στον λόγο του Διδασκάλου, η εμπιστοσύνη του, η οποία ανταμείφθηκε με πλήθος ιχθύων, ικανών να βουλιάξουν το πλοίο από το βάρος. Ήρθε η βεβαιότητα του Πέτρου με το «ευθέως», να συμπληρώσει και να επιβεβαιώσει αυτά που είδαμε και αυτά που ακούσαμε όλες τις μέρες.
Άγρυπνοι φύλακες οι Αγιοταφίτες πατέρες, αν και λίγοι, στέκουν αγέρωχα, κρατώντας άσβηστο το καντήλι και υψωμένη την ελληνική σημαία, όντες οι ίδιοι ζωντανή μαρτυρία Χριστού και Ελλάδος.
Τελευταία μέρα ήταν το προσκύνημα και η Θεία λειτουργία στο Σπήλαιο της Βηθλεεέμ. Αφού ζήσαμε και περπατήσαμε όλα τα μέρη, η τελευταία ημέρα ήταν η επαναφορά μας στο κλίμα των ημερών, την προετοιμασία για τα Χριστούγενα.
Οι προεόρτιοι ύμνοι στο σημείο της Γεννήσεως του Χριστού έπαιρναν άλλη μορφή. Ζούσαμε το γεγονός της Γεννήσεως βιωματικά, ακριβώς στον τόπο που συνέβη. Προσευχηθήκαμε μαζεμένοι γύρω από το σπήλαιο της Βηθλεέμ, σαν τους ταπεινούς βοσκούς, που έγιναν πρώτοι μάρτυρες της Γεννήσεως.
Ευχηθήκαμε για όλο τον κόσμο να ανοίξουν τα πνευματικά μάτια και να δουν ό,τι ζήσαμε αυτές τις ημέρες. Ευχηθήκαμε να μαλακώσουν όλων οι καρδιές, να ανοίξουν διάπλατα και να δεχθούν να γεννηθεί ο Χριστός μέσα τους!
Ας αξιωθεί κάθε χριστιανός να γευθεί την χαρά και την ευλογία αυτού του προσκυνήματος.
Καλά Χριστούγεννα.
+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
