Εξομολόγηση-επανεκκίνηση!

Ακούγονται συχνά φράσεις όπως «δεν πάμε καλά», «έχει παραστρατήσει ο κόσμος σήμερα», «βρεθήκαμε σε αδιέξοδο», «δεν μπορούμε να αλλάξουμε πλέον την κατάσταση»...

Υπάρχει, άραγε, η δυνατότητα να αλλάξουμε πορεία, να ξεφύγουμε από την κατάσταση και το αδιέξοδο στα οποία έχουμε βρεθεί; Η πίστη μας στον Χριστό αυτό ακριβώς μας βεβαιώνει! Υπάρχει πάντα ελπίδα! Δεν ταιριάζει η απελπισία στον χριστιανό!

Τα παιδιά μας!

Μιλούμε όλοι συνεχώς για προβλήματα, δυσκολίες, ασθένειες, κρίση οικονομική, προβλήματα, προβλήματα, προβλήματα... Πράγματι, πόσα προβλήματα! Μεγάλα και μικρά!

Έρχομαι με απλότητα και καλοπροαίρετα να κάνω μία ερώτηση: έχει ακούσει κανείς άραγε, κάποιον, αντί της κρίσης και της δυσκολίας που τυχόν περνά ο ίδιος να αναφέρει την δυσκολία και τα προβλήματα που περνούν τα παιδιά μας;

Έχουμε εγκλωβιστεί στα δικά μας προβλήματα, μας έγινε συνήθεια πια, όλος ο χρόνος μας να είναι γεμάτος με το άγχος της επιβίωσης, το οποίο κυριαρχεί. Μέσα στον χρόνο μας υπάρχει άραγε κάποια στιγμή που να ανήκει αποκλειστικά στα παιδιά μας;

Επισκέφθηκα προ ημερών μια κατασκήνωση, κατόπιν προσκλήσεως, για να μιλήσω στα παιδιά. Πίσω από την παιδική «τρέλα», τις φωνές και τα γέλια των παιδιών, διέκρινα ζωγραφισμένη μέσα στα μάτια τους θλίψη και στεναχώρια. Το αθώο παιδικό βλέμμα είχε αντικατασταθεί από το ανήσυχο και τρομαγμένο βλέμμα, το οποίο διακρίνουμε συνήθως σε ενήλικες και όχι σε παιδιά.

Τα πιο παλιά χρόνια τα παιδιά έφευγαν από το σπίτι για το δημοτικό σχολείο. Η εξέλιξη μέχρι σήμερα είναι τα νηπιαγωγεία, οι παιδικοί και, επί των ημερών μας, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί. Αυτό μαρτυρά ότι, όσο εξελίσσεται ο άνθρωπος, τόσο απομακρύνονται τα παιδιά από τους γονείς. Αυξάνονται οι ανάγκες, οι υποχρεώσεις, τα προβλήματα και στους δύο γονείς, συνεπώς όλοι αυτοί οι σταθμοί έχουν γίνει πρακτικά υποχρεωτικοί, και δόξα τω Θεώ που υπάρχουν και αυτοί!

Αγκαλιάζουμε άραγε τα παιδιά μας; Τους δίνουμε αγάπη; Η αγκαλιά της μητέρας και του πατέρα δεν αντικαθίσταται! Αυτό όμως που έχει αντικατασταθεί είναι οι προτεραιότητες! Με την δικαιολογία της βελτίωσης των συνθηκών ζωής, και για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας, δώσαμε προτεραιότητα στην δουλειά, αφήνοντας πίσω τα παιδιά.

Τα παιδιά είναι η «απόδειξη» για τους γονείς. Οι «μεγάλοι» φτιάχνουν τον κόσμο που θα κληροδοτήσουν στα παιδιά. Ταυτόχρονα οι γονείς χτίζουν τον χαρακτήρα των παιδιών τους, δίνοντάς τους τα κατάλληλα εφόδια για να καταφέρουν να επιβιώσουν στον κόσμο που τους παραδίδουν.

Δυστυχώς ο κόσμος που φτιάξαμε είναι γεμάτος άγχος, απελπισία και κατάθλιψη. Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, όμως, καλούνται να ζήσουν τα παιδιά μας, τα οποία έχουν στερηθεί την αγκαλιά και την αγάπη, και γεύονται την θλίψη, ενίοτε και την απόγνωση.

Μέσα από αυτές τις σκέψεις προσπαθώ να κοιτάξω την αλήθεια κατάματα, όσο πικρή και να φαίνεται. Η αλήθεια όμως δεν είναι πικρή, εμείς έχουμε πικράνει την ζωή μας, οπότε όλα μας φαίνονται πικρά και σκληρά!

Ας δώσουμε την αγάπη και την αγκαλιά μας στα παιδιά μας για να νιώσουν την στοργή και την ασφάλεια τώρα, από την παιδική τους ηλικία!

Τα παιδιά -Δεν ευθύνονται για τίποτα! -Δεν ευθύνονται για το άγχος μας! -Δεν ευθύνονται για τα προβλήματά μας!

Εμείς ευθυνόμαστε που τους στερούμε την παιδικότητά τους, αποδίδοντάς τους, με την στάση μας, ευθύνες, τις οποίες δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν, γεμίζοντας τις αγνές ψυχές τους με άγχος και κατάθλιψη.

(διευκρίνηση: το άρθρο δεν καταφέρεται εναντίον της υπάρξεως παιδικών κ.ά. σταθμών. Αντιθέτως, όπως προειπώθηκε, δόξα τω Θεώ που υπάρχουν παιδικοί σταθμοί για να συμπληρώνουν το κενό.)

Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Ιησούς!

Ιησούς!Στο άκουσμα τού ονόματος γλυκαίνεται η καρδιά, αλλάζει η διάθεση, ένα χαμόγελο σχηματίζουν τα χείλη, ξαφνικά νιώθεις δυνατός και μια σιγουριά κατακλύζει την ζωή σου!

Ιησούς! Ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας! Η απόδειξη τής αγάπης και της θυσίας. Οδηγός ζωής του ανθρώπου.

Διαπροσωπικές σχέσεις

Οι κοινωνίες σήμερα είναι πολυπολιτισμικές. Διαφορετικοί άνθρωποι, σκέψεις, νοοτροπίες, ήθη, έθιμα και -πάνω από όλα- ο εγωισμός εκάστου, που κανει τον άνθρωπο να μην ταιριάζει με κανέναν...

Για να προχωρήσουν, όμως, μπροστά οι κοινωνίες χρειάζεται κάτι κοινό, μια κοινή αναφορά. Στο παρελθόν ήταν η κοινή πίστη, σήμερα όμως δεν υπάρχει αυτό. Συνεπώς, μένει ο νόμος, που είναι κοινός για όλους.

Υπομονή!

Η ψυχική κόπωση, στην οποία έχει περιέλθει ο σημερινός άνθρωπος, είναι αποτέλεσμα δικών του ενεργειών και πράξεων. Αίτια είναι ο τρόπος ζωής, ο τρόπος σκέψης, η αδιαφορία για την πνευματική του κατάσταση, σε συνδυασμό με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά και την έλλειψη διαθέσεως για αγώνα.

Ακούγονται κατά κόρον οι εκφράσεις:-«Κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο!»-«Πόση υπομονή να κάνω, έχω εξαντλήσει κάθε όριο!»-«Όλα σ' εμένα τυχαίνουν!»Όλες αυτές οι εκφράσεις (και ακόμη περισσότερες) μαρτυρούν την κόπωση που προαναφέραμε. Ο αγώνας και η υπομονή είναι πλέον άγνωστες έννοιες, το αδιέξοδο και η απελπισία έχουν κυριαρχήσει.

Λόγια καρδιάς!

Η γλώσσα της καρδιάς είναι η κοινή γλώσσα των ανθρώπων, η γλώσσα που δεν καταργεί την λογική, αλλά την υπερβαίνει! Η λογική εγκλωβίζεται στον διαφορετικό τρόπο σκέψης κάθε ανθρώπου, οπότε είναι δύσκολο να υπάρχει κοινή λογική μεταξύ των ανθρώπων, πράγμα που καταργεί ταυτόχρονα και την επικοινωνία.

Η γλώσσα της καρδιάς δεν ερμηνεύεται με την λογική, γι' αυτό μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του άλλου. Η γλώσσα της καρδιάς εμπεριέχει την αγάπη, η οποία αγάπη μεταφράζεται σε θυσία, πράγμα αδύνατον να γίνει κατανοητό μόνο με την λογική.

Η Εκκλησία και ο πνευματικός στη ζωή μας

Η κοινωνία μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, το άγχος, την απελπισία, το οξύθυμο, την μοναξιά.

Μοιάζουν οι άνθρωποι σαν τους τυφλούς, που ψάχνουν κάπου στέρεα να ακουμπήσουν. Μοιάζουν σαν τα πρόβατα, που έχουν ξεφύγει από το κοπάδι και πλανώνται σε άγνωστα μονοπάτια. Και οι δύο περιπτώσεις βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι μεν τυφλοί κινδυνεύουν να πέσουν και να χτυπήσουν, τα δε πρόβατα να βρεθούν στο στόμα του λύκου.

Ανακοίνωση Έκτακτης Διπλής Ιεράς Σύναξης

Ανακοίνωσις της Εκτάκτου Διπλής Ιεράς Συνάξεως Αγίου Όρους από 17/30-6-2017, προς ενημέρωσιν παντός ενδιαφερομένου. Άπαντες οι εκπρόσωποι και προϊστάμενοι των είκοσι (20) Ιερών και Ευαγών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

*

ΚΑΡΥΑΙ ΤΗι 17ῃ/30ῇ Ἰουνίου 2017 
ΑΡ. ΠΡΩΤ. Φ.2/32/1400 2/7

Μήνυµα τοῦ Ἁγίου Ὄρους περὶ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης ἐν Κρήτῃ Συνόδου 

Ἡ κατὰ τὴν σήµερον 17ην / 30ὴν Ἰουνίου 2017 ἐν Καρυαῖς συγκληθεῖσα ΣϚ΄ (206η) Ἔκτακτος Διπλῆ Ἱερὰ Σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀποτελουµένη ἐξ εἴκοσιν Ἐκτάκτων καὶ τῶν εἴκοσι Τακτικῶν Ἀντιπροσώπων παρὰ τῇ Ἱερᾷ Κοινότητι, ἐν συνεχείᾳ τῶν ἤδη γνωστοποιηθέντων κατὰ τὸ τελευταῖον διάστηµα ἐπισήµων κειµένων τοῦ Ἁγίου Ὄρους – τόσον τῶν θέσεων αὐτοῦ πρὸ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου, ὅσον καὶ τῆς ἀποτιµήσεως τῶν τελικῶν κειµένων τῆς Συνόδου – ἐξ αἰσθήµατος εὐθύνης καὶ σεβασµοῦ πρὸς τὴν Ἁγίαν ἡµῶν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ πλήρωµα Αὐτῆς κινουµένη, γνωρίζει τὰ ἀκόλουθα.

Διαρκῶς παρατηρεῖται µιὰ ὑποβόσκουσα ταραχὴ προκαλουµένη ἀπὸ ἀντιδράσεις κατὰ ἀποφάσεων τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου (Κρήτη, 2016). Προτείνονται ἀποτειχίσεις καὶ διακοπαὶ τοῦ µνηµοσύνου τῶν οἰκείων ἐπισκόπων.

Ἐπειδὴ εἴµεθα ἀποδέκται αὐτῶν τῶν ἀνησυχιῶν, καὶ εὑρισκόµενοι ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἀπευθύνοµεν πρὸς ὅλους τὸν χαιρετισµὸν τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ: Εἰρήνη ὑµῖν.

Δὲν ὑπάρχει λόγος ταραχῆς, ἐφ᾿ ὅσον εὑρίσκεται µεθ᾿ ἡµῶν ὁ Ἀναστὰς Κύριος.

Ἡ Σύνοδος ἔγινε µετὰ ἀπὸ πολυχρόνιον προετοιµασίαν. Πρὸ τῆς Συνόδου τὰ προετοιµασθέντα κείµενα ἐκοινοποιήθησαν πρὸς γνῶσιν τῶν πιστῶν καὶ µὲ τὴν δυνατότητα ἐκφράσεως κάποιας γνώµης.

Η επιφανειακή κρίση!

Ο εγωισμός, η ταραχή και η πολύπλοκη σκέψη στην ζωή του ανθρώπου τον έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα! Η έλλειψη αγάπης δεν αφήνει τον άνθρωπο να κάνει την υπέρβαση σε σχέση με τον συνάνθρωπο. Η επιφανειακή κρίση χαρακτηρίζει και διαμορφώνει την διαπροσωπική σχέση μεταξύ των ανθρώπων.

Επιφανειακή κρίση είναι η άποψη που σχηματίζουμε για κάθε τι μόνο με αυτό που βλέπουμε. Πόσο απέχουμε όμως από την αλήθεια, γιατί αυτό που δεν βλέπουμε είναι και υπαρκτό και μεγαλύτερο από αυτό που βλέπουμε!

Αγάπη είναι...

Αγάπη είναι να εμπιστεύεσαι!Αγάπη είναι να συγχωρείς το λάθος και όχι να περιμένεις να γίνει λάθος!Αγάπη είναι να υπομένεις τον χαρακτήρα του άλλου!Αγάπη είναι να προσπαθείς!Αγάπη είναι να ακούς!Αγάπη είναι να σκεπάζεις!Αγάπη είναι να αγκαλιάζεις!Αγάπη είναι να σηκώνεις!Αγάπη είναι να κατανοείς!Αγάπη είναι να παρηγορείς!Αγάπη είναι να υποχωρείς!Αγάπη είναι να θυσιάζεσαι!Αγάπη είναι να δίνεις χωρίς αντάλλαγμα!Αγάπη είναι να χαίρεσαι με την χαρά του άλλου!Αγάπη είναι να σιωπάς!Αγάπη είναι να προσεύχεσαι!Αγάπη είναι να πιστεύεις!Αγάπη είναι να αγαπάς!Αγάπη είναι ο Θεός!

+Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

Η επικοινωνία με τον Θεό, το πολύτιμο αγαθό μας!

Η σημερινή κοινωνία, στην οποία ζούμε, χαρακτηρίζεται από την έλλειψη επικοινωνίας των ανθρώπων που την αποτελούν. Η επικοινωνία έχει στόχο την συναναστροφή των ανθρώπων μεταξύ τους, την ανταλλαγή απόψεων, την επίτευξη κοινών στόχων, την αντιμετώπιση κοινών προβλημάτων. Κύριο χαρακτηριστικό της επικοινωνίας είναι η εμπιστοσύνη, η έλλειψη τής οποίας καταργεί αυτόματα την επικοινωνία.

Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας

Ο Καθηγούμενος της Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους αρχιμ. Βαρθολομαίος, επίσημος προσκεκλημένος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών και Λεβαδείας, κήρυξε την λήξη της Σχολής Γονέων του Προσκυνήματος του Αγίου Ρηγίνου και εκφώνησε ομιλία με θέμα «Η παρουσία του Θεού στη ζωή μας».

Λειβαδειά, 31/5/2017
Ιερός Ναός Αγίου Ρηγίνου

Ακούστε την ομιλία:


Δείτε φωτογραφίες:


Διαβάστε το κείμενο της ομιλίας:

Πεντηκοστήν εορτάζομεν!

Η νέα ζωή που επαγγέλλεται με την ενανθρώπησή Του ο Σωτήρας και Λυτρωτής μας Ιησούς Χριστός, η απηλλαγμένη από τα πάθη και τον θάνατο, είναι η αληθινή ζωή, για την οποία έχει πλάσει τον άνθρωπο. Είναι η παραδεισένια ζωή, η πλημμυρισμένη από αγάπη και χαρά. Την πρόγευση αυτής, της παραδεισένιας ζωής, βιώνει κανείς μέσα στον χώρο της Εκκλησίας!

Μέσα στην Εκκλησία συντελείται η αναδημιουργία του ανθρώπου μέσα από κάθε φάση της ζωής του. Η παρηγοριά και η ξεκούραση από την δύσκολη πραγματικότητα, η προσπάθεια υπέρβασης τού «εγώ» μέσω της αγάπης, η χαρά και η ευφορία που δημιουργεί στους πιστούς ο Εκκλησιαστικός κύκλος με την μία εορτή να διαδέχεται την άλλη, είναι καταστάσεις που προσφέρει με πολλή στοργή και αγάπη, σαν μάνα, η Εκκλησία στα παιδιά της.

Η αγάπη του Θεού!

Αν προσπαθήσει να ερμηνεύσει κάποιος την αγάπη, μπορεί να δώσει πολλές ερμηνείες, που θα προσεγγίζουν μεν, αλλά δεν θα φθάνουν ακριβώς στην ουσία της. Για να καταφέρει να ερμηνεύσει ακριβώς κάποιος την αγάπη θα πρέπει να εστιάσει και να καταλάβει την ουσία του Θεού γιατί «ο Θεός αγάπη εστί»!

Ο Θεός όμως δεν έχει αποκαλύψει την ουσία Του στον άνθρωπο, όχι γιατί κρύβεται, αλλά γιατί δεν μπορεί ο ανθρώπινος νους να την καταλάβει και θα κινδυνεύει να πέσει στην «ακαταληψία», οδηγούμενος μετά στην απιστία!

Μη ταρασσέσθω υμών η καρδία!

Η σημερινή εποχή χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, το άγχος, την ταραχή. Ο συνδυασμός των τριών αυτών καταστάσεων δικαιολογεί το ευέξαπτο τού ανθρώπου. Δεν αντέχει να ακούσει κανείς μία παρατήρηση, ούτε και συμβουλή. Η απάντηση θα διακατέχεται από οργή και θυμό! «Ποιος είσαι εσύ που θα μου κάνεις παρατήρηση;» θα απαντήσει ο εγωισμός μας!

Ποιος να είναι άραγε; Μα ποιος άλλος από τον πατέρα, την μητέρα, τον αδελφό ή την αδελφή, τον φίλο ή τον συνεργάτη, έναν συνάνθρωπο!