Η Ανάληψη του Χριστού

Την έξοδο των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο ακολούθησε και η διακοπή της επικοινωνίας που είχαν με τον Θεό. Η έλλειψη επικοινωνίας με τον Θεό δημιούργησε την απομόνωση, τον πνευματικό θάνατο, ώστε η επιστροφή και η αποκατάσταση να θεωρείται αδύνατη.

Η αγάπη του Θεού, όμως, είναι τέτοια που δεν περίμενε τον άνθρωπο να αποκαταστήσει αυτήν την επικοινωνία. Ήρθε ο Χριστός στην γη, κηρύσσοντας την αγάπη με λόγο και με πράξη, φθάνοντας μέχρι την έσχατη απόδειξη της αγάπης Του, την Σταυρική θυσία!

Δεν αντέχω άλλο! Αλήθεια ή ψέμα;

-Προβλήματα από παντού, το ένα διαδέχεται το άλλο. -Η κατάσταση είναι ανυπόφορη! -Δεν με καταλαβαίνει κανείς! -Κάθε προσπάθεια που κάνω πέφτει στο κενό! -Παντού αδιέξοδα! -Φως δεν φαίνεται στον ορίζοντα! -Το πρόβλημά μου όχι μόνο δεν λύνεται, αλλά διογκώνεται και αυξάνει! -Η κατάσταση είναι απελπιστική! -Μαύρα σύννεφα έχουν καλύψει την ζωή μου και δεν μ' αφήνουν να χαρώ ποτέ! -Πόσο υπομονή να κάνω; -Δεν αντέχω άλλο!

... Αυτές είναι εκφράσεις που χρησιμοποιούμε όλοι στην καθημερινότητά μας, φανερώνοντας τις αντικειμενικές δυσκολίες που περνάμε, αλλά και τον τρόπο που τις αντιμετωπίζουμε.

Κανείς δεν αντιλέγει ότι υπάρχουν δυσκολίες και ότι η εποχή μας είναι πολύ δύσκολη. Όμως, η δυσκολία έχει αυξηθεί, γιατί βρεθήκαμε απροετοίμαστοι να αντιμετωπίσουμε τέτοιες καταστάσεις.

Οφείλουμε όλοι κάποια στιγμή να παραδεχθούμε την αλήθεια, χωρίς να κρύβουμε τα μάτια μας σαν παιδάκια, πιστεύοντας ότι δεν μας βλέπουν: -Μεγαλώνουμε πιστεύοντας ότι ποτέ δεν κάνουμε λάθος, αλλά ότι πάντα κάνει λάθος ο άλλος. -Μεγαλώνουμε με ατομισμό, χωρίς να νιώθουμε ότι είμαστε μέρος του συνόλου. -Μεγαλώνουμε αποφεύγοντας τον κόπο και δειλιάζοντας μπροστά στον πόνο. -Μεγαλώνουμε χωρίς να μαθαίνουμε τι σημαίνει αγάπη και τι θυσία, αξίες που μένουν άγνωστες στην ζωή μας.

Η πραγματικότητα είναι πως μεγαλώνουμε με λάθος τρόπο, με έναν ψεύτικο τρόπο. Φτιάχνουμε, επομένως, την ζωή μας και τον κόσμο μας με έναν λαθεμένο τρόπο, δίχως εμπειρίες, με όλα να περιστρέφονται γύρω από τον εγωισμό μας, τελείως αποξενωμένοι από τον πλησίον.

Μονίμως διαμαρτύρομαι, χωρίς να κάνω υπομονή, μονίμως λέω «πόση ακόμη υπομονή να κάνω;». Η μόνιμη διαμαρτυρία μετατρέπεται σε γκρίνια, πράγμα που συντηρεί το πρόβλημά μου, έτσι δεν μπορώ να δώσω λύση!

Αν δεν πονέσω, αν δεν κοπιάσω, αν δεν κάνω λάθος, πώς θα μπορέσω να μάθω τι είναι ο πόνος, ο κόπος και το λάθος;! Τα βιβλία ερμηνεύουν απλά και «στεγνά» αυτά τα πράγματα, ενώ η αληθινή ζωή μάς τα διδάσκει βιωματικά, μας χαρίζει εμπειρία. Η εμπειρία δεν διδάσκεται, μόνο αποκτιέται, ενώ καθένας μας διδάσκει με την εμπειρία του!

Χωρίς εμπειρίες πώς μπορεί ο σημερινός άνθρωπος να αντέξει τα καθημερινά του προβλήματα; Η εμπειρία της δυσκολίας σημαίνει ότι ήρθε μια δυσκολία και την ξεπεράσαμε, δηλαδή η ίδια η εμπειρία σηματοδοτεί και το τέλος της δυσκολίας ή του προβλήματος. Επομένως, η εμπειρία πρέπει να μας γεμίζει με υπομονή και να διώχνει την απελπισία, αφού γνωρίζουμε από την εμπειρία μας ότι κάποια στιγμή θα υπάρξει και τέλος στην δυσκολία μας.

Όταν μπορώ να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να νιώσω ότι είμαι μέρος του συνόλου, τότε η εμπειρία που έχω αποκτήσει θα με βοηθήσει να συμπαρασταθώ και στην δυσκολία του αδελφού μου, αλλά και θα αφήσω και τον αδελφό μου να συμπαρασταθεί στην δική μου δυσκολία.

Όταν πονέσω μπορώ να νιώσω τον πόνο του άλλου. Όταν μοιράζομαι τον πόνο, αυτός μειώνεται! Αντιθέτως, όταν μοιράζομαι την χαρά, αυτή αυξάνεται!

Η λύση στα προβλήματά μου, συνεπώς, είναι να καταφέρω να μετατρέψω το «εγώ» σε «εμείς»! Αν νικήσω τον εγωισμό μου, ο οποίος με εγκλωβίζει σε αδιέξοδα και με αποξενώνει από τους αδελφούς μου, τότε δεν θα ξαναπώ «δεν αντέχω άλλο»! Έτσι δημιουργείται κοινωνία αγάπης, που αλληλοσυμπληρώνει τα κενά και αλληλοδιορθώνει τα λάθη των μελών της, γιατί σκοπός της ζωής μας είναι να προχωρούμε όλοι μαζί, «αλλήλων τα βάρη βαστάζοντες»!

Η υπόσχεση του Χριστού κατά την Ανάληψή Του «θα είμαι μαζί σας» μαρτυρεί την ενότητα και την αγάπη όλων των ανθρώπων στην κοινή πορεία τους μαζί Του! Πόση ασφάλεια μπορεί να νιώθει κανείς και πόση δύναμη αποκτά όταν ξέρει ότι στην πορεία της ζωής του δεν είναι μόνος του, και πόση βεβαιότητα νιώθει, όταν γνωρίζει από το αδιάψευστο στόμα του Χριστού, που λέει «όπου είναι δύο ή τρεις μαζεμένοι στο δικό μου όνομα εκεί θα είμαι κι Εγώ»!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Το μυστήριο της αγάπης!

Η αγάπη έχει πολλές ερμηνείες, όπως την νιώθει και την βιώνει ο καθένας. Οι διάφορες ερμηνείες, όμως, δεν μπορούν να αποδώσουν την ακριβή έννοια της αγάπης.

Μιλώντας για εγωισμό, δεν περιορίζομαι μόνο σε εγωιστικές κινήσεις και αντιδράσεις του ανθρώπου, αλλά σε όλη την ύπαρξή του, με τα πάθη του, τα λάθη και τις σκέψεις του.

Αυτός, λοιπόν, ο άνθρωπος αδυνατεί να συλλάβει στον νου του την έννοια της αγάπης. Αδυνατεί να καταλάβει ο ανθρώπινος νους την θυσία ως αγάπη. Δυσκολεύεται να αποδεχθεί το «μπορώ να πεθάνω για να ζήσεις εσύ».

Η γλώσσα της καρδιάς!

Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας των ανθρώπων είναι με την γλώσσα της καρδιάς!

Η γλώσσα της καρδιάς είναι κοινή για όλους τους ανθρώπους. Είναι υπεράνω εθνών και φυλών. Δεν περιορίζεται σε γεωγραφικά σύνορα. Είναι η γλώσσα του παραδείσου, αυτή που επικοινωνούσαν οι πρωτόπλαστοι και άκουγε ο Θεός.

Αν δεν μιλούμε με την καρδιά μας, ο Θεός δεν μπορεί να μας ακούσει, γιατί η φωνή μας είναι μπερδεμένη με τα βιοτικά, γίνεται ίσως από συμφέρον. Η καρδιακή επικοινωνία διακρίνεται από την καθαρότητά της, την αμεσότητα, την υπέρβαση, την αγάπη!

Η ομορφιά του παραδείσου!

Η ταραγμένη ψυχή του ανθρώπου αναζητά απεγνωσμένα, παρά την ταραχή της, το φάρμακο που θα την ηρεμήσει. Το φάρμακο αυτό είναι ένα: η αγάπη!

Η αγάπη εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Ένας βασικός τρόπος είναι η αγκαλιά!

Η αγκαλιά είναι προνόμιο και δικαίωμα τού πατέρα και της μητέρας, ως απόδειξη τής αγάπης, της έγνοιας, της στοργής προς τα παιδιά τους. Μέσα σ' αυτήν την αγκαλιά σβήνουν τα πάντα! Η πρώτη κίνηση που γίνεται, όταν αγκαλιάζεις, είναι το κλείσιμο των ματιών, αυτόματα! Αυτό δηλώνει αγάπη, εμπιστοσύνη και ασφάλεια!

Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο παράδεισος!

Διακρίνουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο σημερινός άνθρωπος, τις δυσκολίες του, τις ανάγκες του, αλλά και κάποιες από τις αιτίες. Αυτό που προβάλλεται παντού ως βασική αιτία είναι ο οικονομικός παράγοντας. Δυστυχώς, όμως, η βιοτική μέριμνα έχει κυριαρχήσει σε όλη την ζωή μας και δεν μας αφήνει να δούμε την πραγματική αιτία, που είναι η απομάκρυνσή μας από τον Θεό Πατέρα, από την ζεστή, γεμάτη αγάπη και στοργή αγκαλιά Του.

Ενότητα και φανατισμός

Η χερσόνησος του Άθω είναι ένας ξεχωριστός τόπος, που συνδυάζει με απόλυτη αρμονία την μοναδικότητα του φυσικού περιβάλλοντος, την πνευματική παρουσία, την προσκόλληση στην παράδοση και την συνέχισή της, μαζί με την ιδιομορφία και ιδιαιτερότητα του διοικητικού συστήματος της μοναστικής πολιτείας, γνωστή σε όλη την οικουμένη. Αυτό είναι το Άγιο Όρος!

Οι καθημερινές ακολουθίες και οι αμέτρητες λειτουργίες που τελούνται καθημερινά στις Μονές, τα κελλιά και τις Σκήτες, οι ατελείωτες προσευχές και οι μετάνοιες, οι αμέτρητοι κόμποι από τα κομποσκοίνια των Μοναχών που, περνώντας ένας-ένας από τα δάχτυλα του χεριού τους, συνοδεύουν την ευχή του Ιησού... «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με τον αμαρτωλό», δημιουργούν μια πνευματική ενότητα, που αγκαλιάζει όλη την χερσόνησο του Άθω, το Άγιο Όρος.

Το λάθος

Το λάθος είναι ανθρώπινο, γι' αυτό δεν είναι προς καταδίκη και θάνατο όταν κάποιος κάνει λάθος, «πέφτει». Το λάθος είναι απόκτηση  εμπειρίας, ώστε η εμπειρία αυτή να προστατεύει τον άνθρωπο από την επανάληψή του, την πτώση, αλλά και να τον σηκώνει αμέσως, αν ξαναπέσει.

Ας μην μένουμε, λοιπόν, στο λάθος, ας το ξεπερνάμε, κρατώντας μόνο την γεύση την πικρή που αφήνει, σαν εμπειρία. Σκοπός είναι να προχωρούμε μπροστά και όχι να κολλάμε στα λάθη μας.

Αγάπη είναι ο Θεός!

Αγάπη είναι παρουσία του Θεού στην ζωή μας.
Αγάπη είναι το δώρο του Θεού στον άνθρωπο.
Αγάπη είναι η χαρά στην ζωή μας.
Αγάπη είναι το φάρμακο που επουλώνει όλες τις πληγές μας.
Αγάπη είναι ο Θεός!

Εμείς οι άνθρωποι δεν έχουμε νιώσει την αγάπη στην ζωή μας.

Λέω «την αγάπη», γιατί αν έλεγα απλά «αγάπη», θα εννοούσα ότι δεν μας έδωσε ποτέ κανείς αγάπη. Ενώ λέγοντας «την αγάπη», εννοώ ότι μας έχει δοθεί πολλές φορές αγάπη, αλλά δεν την έχουμε νιώσει, εξαιτίας του τρόπου ζωής και σκέψης μας.

Δεν γνωρίζουμε να αγαπούμε! Δεν γνωρίζουμε να προστατεύουμε την αγάπη! Δεν γνωρίζουμε να κερδίζουμε από την αγάπη!

Η καρδιά

Η καρδιά είναι το πολύτιμο δώρο του Θεού στον άνθρωπο!

Η καρδιά κατευθύνει, συλλαμβάνει ιδέες, σχεδιάζει, οργανώνει την ζωή του ανθρώπου. «Εργάτης» - «εκτελεστής» της καρδιάς είναι ο νους. Η καρδιά δίνει εντολές και ο νους τις πραγματοποιεί!

Η καρδιά καταγράφει όλες τις λεπτομέρειες, τις διαθέσεις και επιθυμίες στην ζωή του ανθρώπου, όπως το μαύρο κουτί στα αεροπλάνα καταγράφει τα πάντα σε όλες τις πτήσεις.

Αυτήν την καρδιά θα μας ζητήσει στο τέλος ο Θεός και θα δει εκεί αν ζήσαμε και προσπαθήσαμε «κατά την καρδίαν» μας!

Θέλει προσοχή! Δεν παίζουμε με την καρδιά, γιατί αν πονέσει δεν υπάρχει παυσίπονο να εξαλείψει τον πόνο της!

Την καρδιά την ξεκουράζουμε, την απαλλάσσουμε από περιττά βάρη με την εξομολόγηση, και την αφήνουμε να χτυπά ελεύθερα .....«τικ - τακ»..... στον ρυθμό της, δίνοντας και τον ρυθμό στην ζωή μας, ώστε να βαδίζουμε ρυθμικά και αρμονικά - καρδιακά!

Κρίση και κατάκριση

Η κρίση ανήκει στον δίκαιο κριτή!

Η κατάκριση είναι πάθος του ανθρώπου!

Ο δίκαιος κριτής κρίνει με πραγματικά δεδομένα, την αλήθεια, και αποδίδει δικαιοσύνη. Ο άνθρωπος κατακρίνει με υποθετικά δεδομένα, πιθανολογεί σύμφωνα με την προσωπική του κρίση, η οποία απέχει τις περισσότερες φορές από την αλήθεια. Τότε καταδικάζει ανθρώπους, φθείρει και καταστρέφει συνειδήσεις και ο ίδιος χάνει την ειρήνη του.

Η κρίση έχει σκοπό να αποκαλύψει την αλήθεια και να αποδώσει δικαιοσύνη, ενώ η κατάκριση αγνοώντας την αλήθεια, έχει σκοπό να καταδικάσει αδικώντας και καταστρέφοντας ψυχές.

Ο Κύριος μου και ο Θεός μου

Ο απόστολος Θωμάς δεν ήταν παρών στον τόπο που ήταν μαζεμένοι οι υπόλοιποι μαθητές, κρυμμένοι από τον φόβο των Ιουδαίων.

Δεν είδε ούτε άκουσε τον Ιησού όταν εμφανίστηκε στο μέσον,  βλέποντας τους μαθητές Του φοβισμένους και ταραγμένους, λέγοντάς τους: «Ειρήνη υμίν»!

Δεν πίστεψε ούτε στην θέα της χαράς που είχε κυριεύσει τους συμμαθητές του, η οποία διέλυσε τον φόβο τους μόλις αντίκρυσαν τον Διδάσκαλό τους!

Ορθολογιστικά και ανθρώπινα ζητούσε αποδείξεις χειροπιαστές για να πιστέψει!

Ο Ιησούς ικανοποίησε το αίτημα του μαθητού Του, εμφανιζόμενος οκτώ ημέρες μετά, εις το μέσον των μαθητών Του, ειρηνεύοντάς τους πάλι, καλώντας τον Θωμά να τον ψηλαφίσει για να πιστέψει!

Η ζωή μέσα στο ψέμα με μόνη συντροφιά τον εγωισμό

Όταν διαπιστώνεις τα λάθη σου και βρίσκεις τις αιτίες, τότε υπάρχει ελπίδα μετανοίας! Το να επισημαίνεις τα λάθη, χωρίς την ύπαρξη της αγάπης, δεν ωφελεί αλλά γίνεται μεγαλύτερο το πρόβλημα.

Η αγάπη θα καλύψει το λάθος και θα δώσει την δύναμη να σηκωθείς από την πτώση.Με αγαθή προαίρεση, λοιπόν, κινούμενοι, διαπιστώνουμε την τραγικότητα της ζωής μας, αναζητώντας τρόπο επιστροφής.
Ζούμε σε έναν κόσμο γεμάτο υποκρισία και ψέμα· μόνη συντροφιά μας ο εγωισμός.

Μιλάς σε κάποιον περί αγάπης, περί φιλανθρωπίας, περί θυσίας, γενικά..., σε θαυμάζει γι' αυτά που λές και συμφωνεί απόλυτα!

Μιλάς πάλι στον ίδιο, αναφερόμενος για κάποιον άλλο άνθρωπο, ότι πρέπει να προσπαθήσει να αγαπήσει τους συνανθρώπους του, να έχει θυσιαστικό πνεύμα, να αγωνίζεται γενικώς..., πάλι συμφωνεί μαζί σου και θαυμάζει τον τρόπο που σκέφτεσαι!

Μιλάς πάλι στον ίδιο άνθρωπο και αναφέρεσαι αυτήν την φορά στον ίδιο, του λές τα ίδια πράγματα, να αγωνίζεται, να προσπαθεί συνεχώς, να εξασκεί την αγάπη προς τον πλησίον, να κάνει θυσίες..., ξαφνικά χαλάει η διάθεσή του, συννεφιάζει το πρόσωπό του, δεν εκφράζει θαυμασμό για τα λεγόμενά σου, βρίσκει συνεχώς δικαιολογίες για να αποδείξει την δυσκολία της εφαρμογής των όσων λές...

Η υποκρισία και το ψέμα στο μεγαλείο της!

Όλα είναι άξια θαυμασμού και απαραίτητα στην ζωή των ανθρώπων, γενικά και αόριστα. Όταν όμως το γενικό ειδικεύεται στον εαυτό μας, τότε ξαφνικά αλλάζουν όλα!
Τι εγωισμός μας έχει κυριεύσει; Δεν μας αφήνει να κατανοήσουμε την κατάστασή μας.Δεν θέλουμε να προσπαθήσουμε, να κουραστούμε ούτε καν για τον εαυτό μας.Μή τυχόν και ταράξουμε την «ησυχία» μας και ξυπνήσουμε από τον λήθαργο που βρισκόμαστε, αυτά είναι για τους άλλους όχι για μένα!

Η αλήθεια μπορεί να «πονάει», γιατρεύει όμως από το ψέμα!

Η πίστη και η εμπιστοσύνη στον Θεό θα μας δώσει την δύναμη να ξεφύγουμε από την ψεύτικη κατάσταση που βρισκόμαστε.

Όπου υπάρχει αλήθεια δεν χωρά το ψέμα!Όπου υπάρχει ο Θεός υπάρχει η αλήθεια και το φως! Με τον Θεό η ζωή μας αποκτά νόημα, γίνεται αληθινή, φωτίζεται η ύπαρξή μας και κατ' επέκταση όλος ο κόσμος μας!

+Αρχιμ. ΒαρθολομαίοςΚαθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Ο Χριστός ως λύτρο της ελευθερίας μας

Η ελευθερία είναι βασικό χαρακτηριστικό στην ζωή του ανθρώπου και η στέρησή της είναι κορυφαίο πρόβλημά της.

Ο απαγωγέας στερεί την ελευθερία από τον άνθρωπο και ζητά από τους συγγενείς του θύματός του λύτρα για να τον ελευθερώσει.

Ο απαγωγέας της ψυχής του ανθρώπου, ο διάβολος, δεν ζητά λύτρα από κανέναν, γιατί δεν θέλει την ελευθερία αλλά την φυλακή του θύματός του.

Ο Χριστός μας σαν Σωτήρας και λυτρωτής του ανθρώπου, έδωσε τον ίδιο τον εαυτό Του ως λύτρο για να ελευθερώσει τον άνθρωπο.

Νόμιζε ο ταλαίπωρος διάβολος ότι κατάφερε να νικήσει αυτόν που, αιώνες τώρα, είχε μισήσει, τον Δημιουργό του.

Ανάσταση σημαίνει Φως, Χαρά, Ελπίδα, Αλήθεια, Ζωή!

Ανάσταση είναι η πραγματική ζωή του ανθρώπου. Γεμάτη από το φως, την χαρά και την ελπίδα, μακριά από την ψεύτικη και σκοτεινή ζωή της αμαρτίας.

Ανάσταση είναι η επαναφορά του ανθρώπου στην παραδείσια κατάστασή του, όπως τον έπλασε ο Θεός!

Ανάσταση είναι δώρο Θεού στον άνθρωπο!

Ανάσταση είναι ο στόχος του ανθρώπου στην ζωή του. Η αγάπη του Θεού δεν περίμενε, ώστε, μόνος του ο άνθρωπος να πετύχει τον στόχο του αλλά του τον προσέφερε ως δώρο, φθάνει μόνο να το αποδεχθεί ο ίδιος!

Να είστε φωτεινοί και χαρούμενοι

Εύχομαι, οι ευχές που στέλνουμε όλοι αυτές τις άγιες ημέρες να μην είναι τυπικές, αλλά πραγματικές!

Είναι οι προσωπικές, οι δικές μας ευχές που βγαίνουν από την καρδιά μας και όχι από το μυαλό μας!

Είναι ευχές βγαλμένες μέσα από την καρδιά αυτή που γέμισε με το φως και την χαρά της Αναστάσεως!

Δεν υπάρχει ωραιότερη ευχή να στέλνεις παντού, με την καρδιά σου: να είστε φωτεινοί και χαρούμενοι!

Η χαρά και το φως στην ζωή μας είναι το Αναστάσιμο Δώρο του Χριστού στον καθένα προσωπικά!
Χριστός Ανέστη!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Πασχαλινό μήνυμα καθηγουμένου Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους, αρχιμ. Βαρθολομαίου

Χριστός Ανέστη!
Η μόνη αλήθεια επί της γης!
+Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους

Χριστός Ανέστη!

«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός,
οὐρανός τέ καί γῆ καί τά καταχθόνια»
(Τροπάριο Γ’ Ὠδῆς Κανόνος της Ἀναστάσεως)

Σκότος μέγα εκάλυψε τις ψυχές των ανθρώπων και, εξ’ αιτίας αυτού, επικράτησε σε όλη την φύση!

Εξαιτίας του ανθρώπου ταλαιπωρείται και η υπόλοιπη κτίση, συμπάσχει μαζί του.

Κατάφερε ο άνθρωπος, με οδηγό τον εγωισμό του, να κυριαρχήσει το σκοτάδι, πάλι, σε όλη την δημιουργία του Θεού.

Η άπειρος αγάπη του Θεού όμως για όλη την δημιουργία Του, ιδιαιτέρως δε για τον άνθρωπο, δεν μπορούσε να ανεχθεί το σκοτάδι.

Ανάστα ο Θεός!

Μέσα στην σιγή που επικράτησε μετά την Σταύρωση και την Ταφή του Ιησού, η αγωνία και ο φόβος κυρίευσε τους μαθητές και όλη την φύση!

Η πνιγμένη ανάσα των μαθητών από τον πόνο του «χαμού» του Διδασκάλου τους δεν μπορεί να διασπάσει αυτήν την σιγή που έχει επικρατήσει σε όλη την γη.

Σιγή επικρατούσε και την στιγμή της δημιουργίας, για να ακούγεται μόνο η φωνή του Δημιουργου: «γεννηθήτω....», «ποιήσωμεν άνθρωπον!»

Σιγή επικρατεί και τώρα! Περιμένει ο άνθρωπος να ακούσει πάλι την φωνή του Δημιουργού του· «χαίρετε» θα φωνάξει, γεμίζοντας την κτίση όλη με το φως της Αναστάσεως, διαλύοντας ταυτόχρονα την λύπη!

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο Σωτήρ και Λυτρωτής του κόσμου!

Η κορύφωση του Θείου Πάθους!

Άνοιξε τα χέρια Του στον Σταυρό για να μας δείξει την ουράνια, θεϊκή, πατρική αγκαλιά Του! Είναι μόνιμα ανοιχτή και μας περιμένει όλους να μας κλείσει μέσα της! Το αίμα που ρέει από τις πληγές Του είναι το φάρμακο, το αντίδοτο για το δηλητήριο της αμαρτίας,  που μας προκάλεσε τον θάνατο.

Αιτία της Σταυρώσεως του Χριστού ήταν η αγάπη Του! «Αγαπάτε αλλήλους» μας φώναζε κι εμείς Τον σταυρώσαμε!

Είμαστε άξιοι αυτής της αγάπης;

Του δείπνου Σου του μυστικού

Λίγες στιγμές προ του Πάθους,  παρέδωσε ο Κύριος στους μαθητές και αποστόλους Του το μυστήριο των μυστηρίων, την θεία ευχαριστία, που είναι η μετάληψη του Σώματος και του Αίματος.

Η παράδοση του μυστηρίου της Θ. Ευχαριστίας είναι και η επαλήθευση του λόγου Του λίγο πριν την Ανάληψή Του στους Ουρανούς: «ιδού Εγώ ειμί μεθ' υμων πάσας τας ημέρας της ζωής υμών»!

Η αγάπη Του δεν μας εγκαταλείπει, είναι μαζί μας, μας το υποσχέθηκε!

Δεινόν η ραθυμία, μεγάλη η μετάνοια!

Όταν η πόρνη αγόραζε το πολύτιμο μύρο, τότε ο μαθητής συμφωνούσε με τους παρανόμους όπως πωλήσει τον Ατίμητο!

Η μεν πόρνη έχαιρε που σπαταλούσε το πολύτιμο μύρο, αλείφοντας τα πόδια του Δεσπότου, ο δε μαθητής εταράζετο, μελετώντας την προδοσία του Διδασκάλου του!

Η βυθισμένη στην αμαρτία κέρδιζε την σωτηρία, ενώ ο μαθητής γινόταν δούλος του εχθρού!

Αντί του μύρου, τις αμαρτίες μας

Έρχεται ο Κύριος επί το εκούσιον πάθος, προς την εκούσια θυσία Του, που πηγάζει από την αγάπη Του για τον άνθρωπο.

Αυτή η θυσία είναι η λύτρωση του ανθρώπου από τα δεσμά της αμαρτίας.

Ανέλαβε επάνω Του όλης της ανθρωπότητος το φορτίο της αμαρτίας για να ελαφρύνει τον ίδιο τον άνθρωπο, ώστε να καταφέρει να σηκώσει ανάλαφρα τα μάτια του προς Αυτόν ζητώντας την σωτηρία του!

Ιδού λοιπόν η σωτηρία μας!