Όταν έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο, του «ενεφύσησε πνοή ζωής», οπότε ο άνθρωπος προσέλαβε την χάρη του Αγίου Πνεύματος.
Ο άνθρωπος γίνεται μέτοχος της θείας χάριτος. Αποκτά τα γνωρίσματα του Θεού, την αγάπη, την απλότητα και την ελευθερία.
Τα γνωρίσματα του Θεού γίνονται γνωρίσματα και του ανθρώπου. Αυτός είναι ο τρόπος λειτουργίας του ανθρώπου. Είναι πλασμένος να αγαπά, να ζεί και να σκέφτεται απλά, να είναι ελεύθερος.
Με την παρακοή οι πρωτόπλαστοι αγνόησαν αυτά τα γνωρίσματα, ξέχασαν την αγάπη του Θεού, που γευόντουσαν κάθε μέρα μαζί Του, δεσμεύθηκαν από την αμαρτία, έπαψαν να ζουν ελεύθερα.