Χριστούγεννα 2020

Χριστούγεννα, ημέρα χαράς για την ανθρωπότητα. Σήμερα πανηγυρίζει ο ουρανός και οι άγγελοι δοξολογούν, μένοντας εκστατικοί από την άκρα συγκατάβαση του Θεού. Σήμερα αποκαλύπτεται η αγάπη Του για τον άνθρωπο. Ο Άναρχος Θεός ταπεινώνεται και γεννιέται ως άνθρωπος για τον άνθρωπο. Σήμερα η υπόσχεσή Του πραγματώνεται. Σήμερα η υπέραγνη μητέρα Του φθάνει στο σπήλαιο της Βηθλεέμ, όπου «έτεκεν τον Υιόν αυτής τον πρωτότοκον και εσπαργάνωσεν Αυτόν και ανέκλινεν Αυτόν εν τη φάτνη διότι ουκ ην αυτοίς τόπος εν τω καταλύματι» (Κατά Λουκάν 2:7).

Δεν βρέθηκε τόπος στην Βηθλεέμ για να καταλύσουν και κατέφυγαν σε ένα φτωχό σπήλαιο για να γεννηθεί ο Θεάνθρωπος. Σήμερα Τον υποδέχεται η ανθρωπότητα, αγνοώντας Τον, μη προσφέροντάς Του τόπο να καταλύσει. Αυτή ήταν η υποδοχή των ανθρώπων. Η αγάπη Του, όμως, για τον άνθρωπο ήταν μεγαλύτερη, γι’ αυτό δεν ανέβαλε αλλά ήρθε, ταπεινά και άσημα, ένας Άγνωστος, για να γίνει ο Γνωστός της καρδιάς μας!

Φοβάται άραγε ο διάβολος το λιβάνι;

 ― Γέροντα, φοβάται ο διάβολος το λιβάνι, όπως λένε;

― Το αν φοβάται ο διάβολος το λιβάνι, τον Σταυρό, τα μυστήρια της Εκκλησίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το περιεχόμενο της καρδιάς του ανθρώπου και την καλή του προαίρεση.

Για παράδειγμα, ο διάβολος δεν φοβάται τον Σταυρό, όταν κάποιος, στο όνομά Του, επιτίθεται σε κάποιον άνθρωπο ή ομάδα ανθρώπων. Τότε το σύμβολο της θυσίας και της ταπεινοφροσύνης μετατρέπεται σε σύμβολο μίσους και αλλοφροσύνης με αρνητικό αντίκτυπο στην πορεία σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους.

Άγιος Σπυρίδων

Μέσα στην ταραγμένη και ομιχλώδη εποχή, που ζούμε, όπου όλα και όλοι αμφισβητούνται, μοιάζει ο άνθρωπος να θαλασσοπνίγεται, μεσοπέλαγα, χωρίς πυξίδα και προορισμό.

Έναν φάρο χρειάζεται για να του φωτίσει το σκοτάδι, να διαπεράσει με το φως του την ομίχλη, να αποκτήσει προορισμό και κατεύθυνση.

Φάροι στην ζωή μας είναι οι Άγιοι της Εκκλησίας μας. Με την ζωή τους μας έδειξαν τον τρόπο να ζούμε, να αγωνιζόμαστε, να υπομένουμε, να αγαπούμε.

Προεόρτια Χριστουγέννων

Σπήλαιο ετοιμάσου, γιατί έρχεται η Παρθένος Μαρία, κυοφορώντας τον Χριστό.

Ευπρέπισε την φάτνη, για να υποδεχθεί το Θείο Βρέφος.

Προετοίμασε τα ζώα, να ζεστάνουν τον χώρο.

Κάλεσε τους ποιμένες, να είναι έτοιμοι, για να ακούσουν την αγγελική δοξολογία.

Να και ο Αστέρας, έρχεται από την Ανατολή, οδηγώντας με το φως του τους τρεις Μάγους.

Ο Ουρανός ετοιμάζεται!

Όλα γύρω είναι έτοιμα να υποδεχθούν τον Βασιλέα της Δόξης.

Ένας διάλογος για την νηστεία

― Γέροντα, σ' αυτήν την νηστεία δεν ξέρω αν θέλω να νηστέψω.

― Δεν καταλαβαίνω τι εννοείς: «δεν ξέρω αν θέλω...»

Δεν μπορεί να μη ξέρεις. Απλά εσύ αποφασίζεις, ναι ή όχι.

― Γιατί όμως νιώθω σαν να μη ξέρω;

― Η διάθεσή σου είναι αρνητική και κρύβεις το «όχι» πίσω από το «δεν ξέρω». Δειλιάζεις να πεις ευθέως: «δεν θέλω να νηστέψω, γιατί δεν θέλω να στερηθώ κάποια φαγητά, που δεν επιτρέπονται την περίοδο της νηστείας». Προφανώς νιώθεις κάποιες ενοχές επειδή δεν θες, αλλά κάπως πρέπει να δικαιολογήσεις την άρνησή σου.

Συμβολή στην συζήτηση για την Θεία Κοινωνία

To τελευταίο διάστημα, εν μέσω πανδημίας, ως μη ώφειλε, γίνεται πολλή συζήτηση για την Θεία Κοινωνία, για το αν μπορεί κάποιος να κολλήσει κορωνοϊό ή όχι μεταλαμβάνοντας. Το θέμα τέθηκε στο ξεκίνημα της πανδημίας από εξωεκκλησιαστικούς κύκλους. Η συζήτηση συντηρείται για μήνες με πλήθος άρθρων και δηλώσεων και από τις δύο πλευρές. Η μια πλευρά κατηγορεί την άλλη πως είναι αναρμόδια να ομιλεί για το θέμα. Η μεν για ιατρικά θέματα και η δε για θέματα πίστεως.

Σύμφωνα με την ορθόδοξη διδασκαλία και πίστη μας, η Θεία Κοινωνία είναι η μετάληψη του Σώματος και του Αίματος του Ιησού Χριστού, του ζωντανού Θεού, δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος, που από άκρα ταπείνωση προσέλαβε την ανθρώπινη φύση, υπέφερε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε από αγάπη για τον άνθρωπο! Η Θεία Κοινωνία είναι η «εν αγάπη» ένωση του Ανθρώπου με τον Θεό!

Αυτά και πολύ περισσότερα για το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, όπως και για τα υπόλοιπα δόγματα της πίστης μας, οι χριστιανοί μαθαίνουμε από τα πρώτα μας βήματα στην Εκκλησία! Πολύ καλώς αυτές οι συζητήσεις γίνονται συνεχώς εντός της Εκκλησίας, ώστε να γνωρίζει ο πιστός λαός τα της πίστεώς του! Στην δημόσια, όμως, σφαίρα, δηλαδή στις συζητήσεις που διεξάγονται δημοσίως με όλη την κοινωνία, τα ίδια ακριβώς ζητήματα χρήζουν εντελώς διαφορετικής αντιμετώπισης και τρόπου συζήτησης. Στην κοινωνία δεν υπάρχουν μόνο Χριστιανοί, αλλά και πιστοί σε άλλες θρησκείες, άθρησκοι, αγνωστικιστές, άθεοι κτλ.