Την τρέχουσα περίοδο, λόγω της πανδημίας και του περιορισμού των μετακινήσεων, έχει αυξηθεί η θλίψη, το άγχος και, κατά συνέπεια, τα ψυχολογικά προβλήματα πολλών ανθρώπων.
Πολλοί δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στις αλλαγές του καθημερινού τρόπου ζωής· δυσκολεύονται να κάνουν υπομονή, απελπίζονται, επιδεινώνονται τα νεύρα τους. Αρνούνται την πραγματικότητα, για να αποφύγουν το άγχος καταστάσεων, που δεν μπορούν να ελέγξουν, καθώς και τον φόβο της αρρώστιας και του θανάτου.
Όπως είναι γνωστό σε όλους τους χριστιανούς, μετά την πτώση των πρωτοπλάστων από τον Παράδεισο η φθορά και ο θάνατος έχει εισέλθει στην Δημιουργία. Ο άνθρωπος καλείται να μοχθήσει για την επιβίωσή του, για να τραφεί και να αντιμετωπίσει τις διάφορες προκλήσεις για την υγεία του. Ανακαίνιση και αποκατάσταση του κόσμου αναμένουμε μετά την Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου. Οι λοιμοί είναι κάτι γνωστό για τον πιστό λαό, καθώς σε κάθε Θεία Λειτουργία παρακαλεί τον Θεό «υπέρ του διαφυλαχθήναι από λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός...».
Λοιμοί υπήρχαν πάντοτε κατά περιόδους, από την εποχή ακόμα της αρχαίας Αθήνας του Περικλή· ο τελευταίος δε λοιμός συνέβη πριν από έναν αιώνα περίπου («ισπανική γρίπη»). Οι λοιμοί τις περισσότερες φορές συνοδεύονταν από αρκετούς νεκρούς και προβλήματα στις κοινωνίες. Ο κόσμος ήταν εξοικειωμένος με το θάνατο· το προσδόκιμο της ζωής ήταν τα 40 έτη· πόλεμοι, πείνα και αρρώστιες θέριζαν. Όμως, οι άνθρωποι έλεγαν «Δόξα τω Θεώ» και «πρώτα ο Θεός».