11.8.20

Ο εσωτερικός κόσμος

Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες δύσκολων καταστάσεων που συμβαίνουν στους γύρω μας, αλλά και στον εαυτό μας.

Ακούγονται πολύ συχνά κραυγές αγωνίας, απελπισίας, που αποκαλύπτουν την αδυναμία μας  να δώσουμε λύσεις στα προβλήματά μας.

Σαν τείχη ψηλά έχουν υψωθεί μπροστά μας όλα τα προβλήματα, φαντάζοντας πλέον ως αδιέξοδο και το πιο μικρό.


Ένα βάρος ανεξήγητο μας πλακώνει, μη μπορώντας να σηκώσουμε κεφάλι, ούτε να πάρουμε ανάσα, πνιγόμαστε...


Όλα μαύρα γύρω μας, ψάχνουμε απαντήσεις, μα στο σκοτάδι δεν φαίνεται τίποτα. Στο μυαλό υπάρχει ταραχή, σκέψη καθαρή δεν μπορεί να υπάρξει.


Μοιάζουμε σαν κάστρο ανυπεράσπιστο, σαν στρατό σε μάχη, χωρίς συνοχή και οργάνωση.

Ο εχθρός θα χτυπήσει, αλλά δεν θα βρει καμιά αντίσταση, και θα το κυριεύσει.


Από μέσα πέφτουν τα κάστρα! Όταν δεν υπάρχει ετοιμότητα, οργάνωση, πίστη και ελπίδα, πέφτουν οι άμυνες και ανοίγει ο δρόμος για τον εχθρό.


Έτσι κι εμείς, όταν δεν έχουμε προσέξει τον εσωτερικό μας κόσμο, δεν έχουμε εσωτερική συνοχή, απελπιζόμαστε, χάνουμε το θάρρος, την πίστη μας και γινόμαστε εύκολη λεία στον εχθρό που παραμονεύει.


Η αδιαφορία για τον εσωτερικό κόσμο φαίνεται από την ταραχή που μας διακατέχει, την οργή, τον εύκολο και συνεχή θυμό.


Η προσευχή είναι το μέσον με το οποίο διαμορφώνεται ο εσωτερικός κόσμος. Ανάβει ένα μικρό φως το οποίο δημιουργεί προσανατολισμό, σπάει το σκοτάδι.

Όταν υπάρχει προσανατολισμός, υπάρχει αγώνας, προσπάθεια, πορεία. Γεννιέται η διάθεση για αγώνα. Η διάθεση γεννά την ελπίδα, η ελπίδα διώχνει τα αδιέξοδα.

9.8.20

Περί πίστης

Πίστη και απιστία. Δύο έννοιες, που κυριαρχούν στην ζωή μας, την διαμορφώνουν και την χαρακτηρίζουν.


Η πίστη είναι η δύναμη, που μας δίνει το δικαίωμα να ζήσουμε, μας δίνει το έναυσμα να προχωρήσουμε, μας ενθαρρύνει να σηκωθούμε από τις πτώσεις μας.


Προϋπόθεση της πίστης είναι η αγάπη.

Χωρίς αγάπη η πίστη είναι κενή, δεν έχει νόημα.

Πίστη έχει και ο διάβολος, γιατί γνωρίζει τον Θεό, αλλά είναι πίστη γεμάτη μίσος και εγωισμό.


Η απιστία οδηγεί σε αδιέξοδα. Είναι έλλειψη διαθέσεως για ζωή, έλλειψη διαθέσεως για προσπάθεια.


Ο άνθρωπος χωρίς στόχους στην ζωή του είναι κενός. Ζει...για να ζει, χωρίς νόημα και ουσία.


Η αδιαφορία τον κυριεύει, γεμίζει οργή για όλους και για όλα, όλοι του φταίνε. Δεν εμπιστεύεται κανέναν, όλοι τον επιβουλεύονται, «θέλουν» το κακό του.

Εμπιστοσύνη δείχνει μόνο στον λογισμό του.


Η πίστη στον λογισμό, όμως, είναι μια εικονική αλήθεια, στην οποία μπορεί να υπάρχουν δόσεις αλήθειας, αλλά τις περισσότερες φορές ο εγωισμός κρύβεται πίσω από αυτές τις δόσεις για να δημιουργήσει την δική του «αλήθεια», η οποία διχάζει, αναστατώνει, ταράζει, δηλαδή το ψέμα.


Η πίστη στον Θεό είναι τρόπος ζωής, είναι η βάση του πνευματικού αγώνα κάθε χριστιανού. Είναι η επιμελής καλλιέργεια της ψυχής, με αποτέλεσμα την συλλογή των καρπών του Αγίου Πνεύματος, την αγάπη, την χαρά, την ειρήνη, την μακροθυμία, την αγαθοσύνη, την πραότητα, την εγκράτεια.


+αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος της Ι. Μ. του Εσφιγμένου

25.7.20

Προσευχή ή μαγική πίστη;

Παντού στην ζωή μας προβλήματα κι εμείς αναζητούμε λύσεις, σε λάθος κατεύθυνση, όμως.
Το πρόβλημα δεν είναι οι άλλοι, αλλά εμείς.

Η έλλειψη προσευχής, ως χριστιανικό καθήκον και ανάγκη, είναι το πρώτο και μεγαλύτερο πρόβλημα, που αντιμετωπίζουμε.

Η έλλειψη προσευχής φαίνεται καθαρά από την ταραχή και το ευέξαπτο του χαρακτήρα μας, την οργή και τον θυμό.
Ζητούμε λύσεις, βουτηγμένοι, όμως, μέσα στην ταραχή. Όλα θολά και ταραγμένα γύρω μας. Πώς θα διακρίνουμε την σωστή λύση ή το τυχόν λάθος, ώστε να το διορθώσουμε;

Δυστυχώς, δεν προσευχόμαστε, αλλά μονίμως απαιτούμε.

Πιστεύουμε, τελικά, ότι στην Εκκλησία μας όλα επιλύονται με μαγικό τρόπο, αναζητώντας διορατικούς-μελλοντολόγους πνευματικούς, οι οποίοι λένε αυτό που είναι δήθεν θεόσταλτο.

Τίποτα στην εκκλησία μας δεν είναι μαγικό. Τα πάντα είναι καρπός της πίστης στον Θεό. 

23.7.20

Ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση της Μονής Εσφιγμένου

Σήμερα 10/23.7.2020 παρελήφθησαν το αγρόκτημα της Μονής μεταξύ Ιερισσού και Στρατωνίου και το κονάκι της στα Νέα Ρόδα στις παρυφές του Αγίου Όρους.

Τα εν λόγω ακίνητα της Ιεράς Μονής τελούσαν υπό κατάληψη από άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με το Άγιο Όρος και την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία, χρησιμοποιώντας παράνομα την ιδιότητα του Εσφιγμενίτη μοναχού.

Κατά τη διαδικασία παραλαβής από τις αρμόδιες αρχές οι καταληψίες δεν προέβαλαν καμία αντίσταση. Όμως, είχαν ήδη προ ημερών λεηλατήσει τις εγκαταστάσεις, αφήνοντας πίσω τους εικόνα καμένης γης.

Η διοίκηση της Ιεράς Μονής έχοντας χρέος στην ιστορία, την Εκκλησία, το έθνος, αλλά και τις διατάξεις περί χρηστής διοικήσεως ενός Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, όπως είναι όλες οι μονές του Αγίου Όρους, προέβη σε όλες τις απαραίτητες νομικές ενέργειες για την ανάκτηση των μετοχίων και ακινήτων της.

Ευχή όλων των Αγιορειτών είναι η περαιτέρω διευθέτηση από τις αρμόδιες αρχές όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ιερά Μονή, καθώς αποτελούν ανοικτή πληγή για το Άγιο Όρος και την Εκκλησία.

Εκ της Ιεράς Μονής

11.7.20

Αγια-Σοφιά- σύμβολο ενότητας

Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι ο αρρωστημένος εθνικισμός μόνο πληγές ανοίγει, καταστρέφει συνειδήσεις, φανατίζει ανθρώπους, γεννά εχθρούς, χωρίζει λαούς.

Η Ιερά Μονή μας αντιμετωπίζει τόσα χρόνια τα αποτελέσματα του φανατισμού, με την κατάληψη του κεντρικού κτηρίου της από άτομα που κυρήσσουν φανατισμό.

Ποιανού καρδιά δεν πόνεσε στο άκουσμα του νέου!

Μα η Αγια-Σοφιά, αγέρωχα υπομένει. Καρτερικά στέκεται, στην άκρη του Βοσπόρου.

Είναι, αιώνες τώρα, της πίστης μας το στολίδι. Είναι παγκόσμιος προορισμός, πάνω από θρησκείες και λαούς, πανανθρώπινη πολιτιστική κληρονομιά, παγκόσμιο σύμβολο ενότητας.

Αυτή η ενότητα είναι η απάντηση όλων μας, σε κάθε κίνηση εθνικισμού και φανατισμού.

Τελικά, ό,τι και να γίνει, Αγια-Σοφιά θα λέγεται, η φήμη της θα λάμπει, η θύμησή της θα μας ενώνει.

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος της Ι. Μ. του Εσφιγμένου

8.7.20

Ενημέρωση για τις τελευταίες εξελίξεις στην υπόθεση της Μονής Εσφιγμένου

Σήμερα 8.7.2020 απορρίφθηκαν από τον Άρειο Πάγο οι αιτήσεις αναίρεσης, που κατέθεσαν οι καταληψίες ακινήτων της Μονής μας κατά της απόφασης του Εφετείου Θεσσαλονίκης 122/17.6.2020 με την οποία υποχρεούνται να παραδώσουν τελεσιδίκως τα κατειλημμένα ακίνητα εντός και εκτός Αγίου Όρους στην Μονή Εσφιγμένου (κεντρικό κτηριακό συγκρότημα, τμήμα αντιπροσωπείου Καρυών, κονάκι Ν. Ρόδων, αγρόκτημα Ιερισσού).

Το θέμα εκκλησιαστικά και διοικητικά έχει τακτοποιηθεί και λήξει από τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Από δικαστικής απόψεως, ενώ προ πολλού έχουν ληφθεί και επικυρωθεί οι αποφάσεις και θα έπρεπε να έχουν εξαρχής εφαρμοστεί, ύστερα από πλήθος εφέσεων, αιτήσεων αναστολής και λοιπών καθυστερήσεων, σήμερα το θέμα τελεσιδίκησε.
Πλέον, το θέμα εκκρεμεί μόνο σε επίπεδο εφαρμογής των δικαστικών αποφάσεων από τα αρμόδια για την προστασία του Αγίου Όρους όργανα της πολιτείας.

Για περαιτέρω ενημέρωση σε καίρια ερωτήματα για διάφορες πτυχές της υπόθεσης και σχετικούς κοινούς μύθους, διαβάστε τις απαντήσεις του καθηγουμένου της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αρχιμ. Βαρθολομαίου.

Εκ της Ιεράς Μονής