Λίγα λόγια για την αγάπη

Από τους μοναδικούς που βίωσαν την Αγάπη, που ακούμπησαν στο στήθος της Αγάπης, που κήρυξαν παντού την Αγάπη, είναι ο Μαθητής της Αγάπης, ο Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος. Το κήρυγμά του αρχίζει με την αγάπη και τελειώνει στην αγάπη! Σε μια επιστολή του γράφει για την Αγάπη και μεταφέρει τα λόγια του Χριστού: «ἐντολὴν καινὴν δίδωμι ὑμῖν ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους». Σ' αυτήν την εντολή κρέμονται όλοι οι νόμοι.

Ειρηνεύετε!

Η σύλληψη, τα πάθη και η Σταύρωση του Χριστού προκάλεσαν ταραχή και αβεβαιότητα στους μαθητές Του. Ο φόβος τους κυρίευσε και τους οδήγησε να κρυφθούν έντρομοι. Τα πάντα έδειχναν να έχουν καταρρεύσει στην ζωή τους. Απελπισία και σκοτάδι. Ξέχασαν αμέσως τα λόγια του Διδασκάλου τους, τις νουθεσίες και τα θαύματα.

Άνθρωπον ουκ έχω!

Ο παράλυτος του ευαγγελίου επί 38 έτη πάλευε με την ασθένειά του και ίαση δεν μπορούσε να βρει.
«Άνθρωπο δεν έχω», λέει στον Ιησού,  «να με βοηθήσει να μπω στην κολυμβήθρα του Σιλωάμ, ώστε να λάβω την ίαση».
Διπλός ο πόνος του παραλύτου: Η ασθένεια και η μοναξιά.
Η υπομονή του, όμως, ανταμείφθηκε από τον ίδιο τον Χριστό, ο οποίος του χάρισε την υγεία του.
Μέγα παράδειγμα υπομονής ο παράλυτος.

Ουκ έστιν ώδε

Τον είδαν κρεμασμένο στον Σταυρό, πληγωμένο, ματωμένο, νεκρό.
Τον κατέβασαν από τον Σταυρό, Τον ακούμπησαν με τα χέρια τους, Τον έβαλαν μέσα στο μνημείο.

Ο πόνος με την λύπη αναμίχθηκε, γιατί ήταν σίγουροι ότι έπιασαν στα χέρια τους και έθαψαν έναν Νεκρό.
Αυτόν τον Νεκρό αναζήτησαν, αλλά ήρθε η επιβεβαίωση από τον Άγγελο: «ουκ έστιν ώδε».