Μαθητές Χριστού ή οπαδοί συλλογικής ταυτότητας;

Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται έξαρση της εντατικής ενασχόλησης ορισμένων χριστιανών με απόψεις ατόμων που εκφράζουν την διαφωνία τους είτε με την πίστη είτε με συγκεκριμένες πράξεις και λόγους των χριστιανών. Στην εποχή των social media οι αντιδράσεις φτάνουν σε σημείο στοχοποίησης και διαδικτυακού «λιντσαρίσματος» κατά συγκεκριμένων προσώπων. Το πλήθος φανατίζεται εναντίον ενός επιλεγμένου προσώπου κάθε φορά. 

Πρόσφατα, για παράδειγμα, κάποιος εξέφρασε την άποψή του, πως πιστεύει ότι μια συγκεκριμένη τηλεοπτική σειρά που δείχνει την βιοτή ενός αγίου δεν προάγει τις διανοητικές ικανότητες των τηλεθεατών, ούτε μπορεί να εμφανίζεται ως ιστορικό αφήγημα.

Το συγκεκριμένο άτομο δημοσίευσε την άποψή του μεν δημοσίως, αλλά σε συγκεκριμένο και περιορισμένο κοινό, που παρακολουθεί τα λεγόμενά του. Ορισμένοι χριστιανοί «ανέλαβαν» να διαδώσουν σε πολλαπλάσιο βαθμό τις απόψεις του. Αυτό συμβαίνει είτε διότι κάποιοι ωφελούνται προβάλλοντας αντιπαραθέσεις, ώστε να αναδειχθούν στο κοινό ως «υπερασπιστές της πίστης», είτε διότι κάποιοι άλλοι δήθεν «πιέζονται από τον πιστό λαό να δώσουν την απάντηση που αξίζει» για να διατηρήσουν την λαοφιλία τους. Ταραχή και καταιγισμός άρθρων και λόγων ακολούθησε για το εν λόγω πρόσωπο και προβλέπεται να συνεχιστεί για κάποιο διάστημα έτσι, όπως δυστυχώς έχει ξανασυμβεί σε ανάλογες περιπτώσεις. 

Ταπείνωση και εγωισμός - αιώνιοι αντίπαλοι

Λίγες ημέρες πριν ανοίξει τις πύλες της η Μεγάλη Τεσσαρακοστή, διερχόμαστε τις πρώτες Κυριακές του Τριωδίου, οι οποίες είναι μια προπαρασκευή για το στάδιο της νηστείας.

Στην πρώτη Κυριακή του Τριωδίου προβάλλουν μπροστά μας δύο τύποι ανθρώπων, ο Τελώνης και ο Φαρισαίος.

Οι δύο αυτοί άνθρωποι της παραβολής αποτελούν για εμάς τους χριστιανούς την προσωποποίηση της ταπείνωσης και της υπερηφάνειας, αντιστοίχως. Η ταπείνωση λειτουργεί ως αντίδοτο στο δηλητήριο του εγωισμού, που προσβάλλει τον άνθρωπο.

Ταπείνωση και εγωισμός, αιώνιοι αντίπαλοι μέσα στην ψυχοσύνθεση του ανθρώπου.

Δύο αιώνιοι αντίπαλοι που παλεύουν να κερδίσουν την θέση τους στην καρδιά του ανθρώπου.

Δύο αντίπαλοι που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα του ανθρώπου.

Ο χριστιανός, ως αγωνιστής, μάχεται διαρκώς τον κακό του εαυτό, προσπαθώντας να τον κάνει καλύτερο. Σκοπός του πνευματικού του αγώνα είναι η Ανάσταση. Η πορεία όμως αυτή είναι δύσκολη και επίπονη. Είναι ένας Γολγοθάς, του οποίου η γεύση οδηγεί στην Ανάσταση.

Αυτός ο αγώνας αρχίζει με την έναρξη της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κατά την οποία καλείται ο χριστιανός να «μπει» στο στάδιο και να αγωνιστεί.

Σ’ αυτόν τον αγώνα ο αθλητής χρειάζεται κάποια εφόδια για να αντέξει την δοκιμασία και να κερδίσει.

Η αγία μας Εκκλησία καλεί όλους μας να καλλιεργήσουμε την ταπείνωση, ώστε να καταφέρουμε να διώξουμε τον εγωισμό, ο οποίος μας εμποδίζει και μας αποθαρρύνει από τον αγώνα.

Η ταπείνωση του Τελώνη είναι για τον χριστιανό φάρος και οδηγός για την πορεία του προς την Ανάσταση.

Χωρίς ταπείνωση ο χριστιανός, δεν έχει αυτογνωσία, ούτε αυτοέλεγχο, δεν αναγνωρίζει τα λάθη του, του λείπει η μετάνοια. Χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχει μετάνοια, άρα κυριαρχεί ο εγωισμός. Χωρίς ταπείνωση ο χριστιανός στέκεται υπερήφανα σαν τον Φαρισαίο, γυμνός από πνευματικά εφόδια, δέχεται τα κύματα των πειρασμών, τα οποία τελικά τον πνίγουν.

Όταν δεν σκύβεις στο κύμα, αυτό σε πνίγει...

Η ταπείνωση αποτελεί πρόκληση για τον άνθρωπο που θέλει να λέγεται χριστιανός.

Στην σημερινή εποχή ο άνθρωπος κυριαρχείται από αυτοδικαίωση και έλλειψη αγάπης προς τον πλησίον. Κλεισμένος ερμητικά στον μικρόκοσμό του, δεν κάνει διάλογο, δεν θέλει να ακούει, παρά μόνο να μιλάει. Μόνη συντροφιά ο εγωισμός, ο οποίος τελικά, του κάνει την ζωή κόλαση. Μόνο αν καλλιεργήσει την αρετή της ταπείνωσης η ζωή του θα μυρίζει συνεχώς Ανάσταση.

+αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου

ΘΕΟΦΑΝΙΑ

«Ἐπεφάνης σήμερον τὴ οἰκουμένη, καὶ τὸ φῶς σου Κύριε, ἐσημειώθη ἐφ' ἡμᾶς, ἓν ἐπιγνώσει ὑμνούντάς σε. Ἦλθες ἐφάνης τὸ Φῶς τὸ ἀπρόσιτον.»  (κοντάκιον εορτής)

Εορτή της φανέρωσης και του φωτός τα Θεοφάνια. Φανερώθηκε ο Θεός στους ανθρώπους, δείχνοντας το μεγαλείο της ταπείνωσης. Κατέβηκε ο Θεός στην γη και φανέρωσε την βασιλεία Του. Μια βασιλεία που δεν έχει σχέση με καμιά ανθρώπινη βασιλεία. Δεν στηρίζεται στην δύναμη της επιβολής και της δυνάστευσης. Στηρίζεται στην αγάπη, την ταπείνωση, την θυσία για τον πλησίον.

Φανέρωσε  ο Θεός τον τρόπο που θέλει να ζήσει ο άνθρωπος, για να εισέλθει στην Βασιλεία Του. Φανερώθηκε ο Θεός στον κόσμο και γέμισε φως η οικουμένη. Διαλύθηκε το σκοτάδι. Τίποτα πλέον δεν μπορεί να γίνει χωρίς φως. Όλα στο Φως!

Μόνο αυτοί που δεν μπορούν το φως, γιατί τους ελέγχει, θέλουν να εργάζονται στο σκοτάδι. Μένουν άγευστοι όμως του φωτός, της χαράς και της αγάπης που βιώνει αυτός που ζει μέσα στο φως. Άγευστοι της Βασιλείας του Θεού.

Η Βασιλεία του Θεού αφορά την αιωνιότητα, γι' αυτό όλα είναι φωτεινά και χαρούμενα.

Η βασιλεία που περιμένουν και επιδιώκουν οι εργάτες του σκότους  είναι εφήμερη, γεμάτη πόνο, αίμα, απελπισία, περιμένοντας μόνο το τέλος.

«Τριάδος ἡ φανέρωσις, ἐν Ἰορδάνῃ γέγονεν.»

Τι μεγαλείο έζησε ο Ιορδάνης, που έγινε το σημείο στην Γη, της φανέρωσης της Αγίας Τριάδας!

Τι χαρά ένιωσε ο Πρόδρομος, που αξιώθηκε να δει και να αγγίξει Αυτόν που προφήτευε!

Αυτής της χαράς γίναμε όλοι μέτοχοι, όσοι βαπτισθήκαμε στο όνομα της Αγίας Τριάδας. Αυτό το φως φέρουμε όλοι οι χριστιανοί με το άγιο Βάπτισμα.

Αυτήν την χαρά και το φως πρέπει εμείς ως χριστιανοί να μεταφέρουμε παντού. Να γινόμαστε δοχεία που ρέει η χαρά και να  εκπέμπουμε φως, φωτίζοντας με την ζωή και την παρουσία μας τον κόσμο!

Χρόνια πολλά, φωτισμένα και χαρούμενα!

+Αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μονής του Εσφιγμένου

Νέο Έτος 2022

Το τέλος ενός έτους αποτελεί την αφετηρία του νέου, που αρχίζει. Ο απολογισμός της χρονιάς που πέρασε αποτελεί την παρακαταθήκη της νέας, που ξεκινά.

 

Τα δύο προηγούμενα έτη, με την πανδημία του κορωνοϊού να έχει κυριαρχήσει στην ζωή μας, βιώσαμε όλοι οι άνθρωποι πρωτόγνωρες καταστάσεις.

 

Αμέτρητοι συνάνθρωποί μας νόσησαν, με την αποθεραπεία τους να δείχνει αβέβαιη για το υπόλοιπο της ζωής τους. Δυστυχώς, το πιο τραγικό, πάρα πολλοί έχασαν την ζωή τους, αφήνοντας πίσω τους πόνο και πίκρα στις οικογένειές τους, και αμέτρητα ορφανά παιδιά. Αρνητές της πανδημίας, παρά το σοβαρό της κατάστασης, κέρδιζαν έδαφος παρασύροντας πολλούς με τις θεωρίες τους, με σκοπό να διχάσουν την κοινωνία μας. Η κοινή λογική παραχώρησε την θέση της στον παραλογισμό και την παραπληροφόρηση. Υπήρξε πεισματική άρνηση της υπαρκτής πραγματικότητας, με τις θεωρίες συνομωσίας να χτυπούν ανελέητα την εμπιστοσύνη στην επιστήμη.

 

Αυτές οι πρωτόγνωρες καταστάσεις μας κούρασαν και μας ταλαιπώρησαν, κλόνισαν τις σχέσεις μας, τις έφτασαν στα όριά τους.

 

Εύχομαι από καρδιάς, το νέο έτος 2022 που ανατέλλει, να είναι έτος αναγέννησης και ανακαίνισης κάθε πτυχής της ζωής μας. Να διδαχθούμε από τα λάθη μας και να δώσουμε πάλι την ευκαιρία στην ταλαιπωρημένη κοινωνία μας να ανασυνταχθεί και να ορθοποδήσει μέσα από τα συντρίμμια του παρελθόντος.

 

Το νέο έτος 2022 ας γίνει αφετηρία μιας νέας προσπάθειας, να κερδίσουμε πάλι την χαρά και το χαμόγελό μας, το οποίο μας έλειψε και σκοτείνιασε η ζωή μας. Να καταφέρουμε να αγκαλιάσουμε πάλι τον συνάνθρωπό μας, με την αγάπη να γίνεται το κλειδί που ανοίγει τις καρδιές όλων.

 

Καλή χρονιά, χαρούμενη και ευλογημένη, γεμάτη υγεία και χαμόγελα.

 

Ο καθηγούμενος της Ι. Μ. Εσφιγμένου

+αρχ. Βαρθολομαίος