14.7.17

Διαπροσωπικές σχέσεις

Οι κοινωνίες σήμερα είναι πολυπολιτισμικές. Διαφορετικοί άνθρωποι, σκέψεις, νοοτροπίες, ήθη, έθιμα και -πάνω από όλα- ο εγωισμός εκάστου, που κανει τον άνθρωπο να μην ταιριάζει με κανέναν...
Για να προχωρήσουν, όμως, μπροστά οι κοινωνίες χρειάζεται κάτι κοινό, μια κοινή αναφορά. Στο παρελθόν ήταν η κοινή πίστη, σήμερα όμως δεν υπάρχει αυτό. Συνεπώς, μένει ο νόμος, που είναι κοινός για όλους.

12.7.17

Υπομονή!

Η ψυχική κόπωση, στην οποία έχει περιέλθει ο σημερινός άνθρωπος, είναι αποτέλεσμα δικών του ενεργειών και πράξεων. Αίτια είναι ο τρόπος ζωής, ο τρόπος σκέψης, η αδιαφορία για την πνευματική του κατάσταση, σε συνδυασμό με την προσκόλληση στα υλικά αγαθά και την έλλειψη διαθέσεως για αγώνα.
Ακούγονται κατά κόρον οι εκφράσεις:-«Κουράστηκα, δεν αντέχω άλλο!»-«Πόση υπομονή να κάνω, έχω εξαντλήσει κάθε όριο!»-«Όλα σ' εμένα τυχαίνουν!»Όλες αυτές οι εκφράσεις (και ακόμη περισσότερες) μαρτυρούν την κόπωση που προαναφέραμε. Ο αγώνας και η υπομονή είναι πλέον άγνωστες έννοιες, το αδιέξοδο και η απελπισία έχουν κυριαρχήσει.

9.7.17

Λόγια καρδιάς!

Η γλώσσα της καρδιάς είναι η κοινή γλώσσα των ανθρώπων, η γλώσσα που δεν καταργεί την λογική, αλλά την υπερβαίνει! Η λογική εγκλωβίζεται στον διαφορετικό τρόπο σκέψης κάθε ανθρώπου, οπότε είναι δύσκολο να υπάρχει κοινή λογική μεταξύ των ανθρώπων, πράγμα που καταργεί ταυτόχρονα και την επικοινωνία.
Η γλώσσα της καρδιάς δεν ερμηνεύεται με την λογική, γι' αυτό μιλάει κατευθείαν στην καρδιά του άλλου. Η γλώσσα της καρδιάς εμπεριέχει την αγάπη, η οποία αγάπη μεταφράζεται σε θυσία, πράγμα αδύνατον να γίνει κατανοητό μόνο με την λογική.

6.7.17

Η Εκκλησία και ο πνευματικός στη ζωή μας

Η κοινωνία μας σήμερα χαρακτηρίζεται από την ταχύτητα, το άγχος, την απελπισία, το οξύθυμο, την μοναξιά.
Μοιάζουν οι άνθρωποι σαν τους τυφλούς, που ψάχνουν κάπου στέρεα να ακουμπήσουν. Μοιάζουν σαν τα πρόβατα, που έχουν ξεφύγει από το κοπάδι και πλανώνται σε άγνωστα μονοπάτια. Και οι δύο περιπτώσεις βρίσκονται σε κίνδυνο. Οι μεν τυφλοί κινδυνεύουν να πέσουν και να χτυπήσουν, τα δε πρόβατα να βρεθούν στο στόμα του λύκου.