Απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα για την υπόθεση της Μονής Εσφιγμένου

Απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα που αφορούν διάφορες πτυχές της υπόθεσης της Μονής Εσφιγμένου δίνει ο πανοσιολογιότατος αρχιμ. Βαρθολομαίος, καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου Αγίου Όρους.

1. Στις 8 Ιουλίου συζητούνται στον Άρειο Πάγο οι τρεις αιτήσεις αναστολής που κατέθεσαν οι «ζηλωτές» της Μονής Εσφιγμένου κατά ισάριθμων αποφάσεων του Εφετείου Θεσσαλονίκης, το οποίο αποφάσισε να σας αποδοθεί η κινητή και η ακίνητη περιουσία τής υπό κατάληψης Μονής. Πόσα χρόνια κρατάει αυτή η αντιπαράθεση και πώς φτάσαμε έως εδώ;

Αντιπαράθεση των κατεχόντων την Μονή Εσφιγμένου με την Ιερά Κοινότητα, δηλαδή το σύνολο του Αγίου Όρους, υπήρχε έως τις αρχές της δεκαετίας του 2000 για λόγους παραβίασης του Καταστατικού Χάρτη του Αγίου Όρους, καθώς συνέστησαν απαγορευμένη ομάδα και διεξήγαγαν προσηλυτισμό και προπαγάνδα κατά τής Ορθόδοξης Εκκλησίας εντός Αγίου Όρους, προωθώντας παράλληλα μη ορθόδοξες θέσεις. Αφού οι προσπάθειες για συνεννόηση δεν απέδωσαν, λόγω αδιαλλαξίας των καταληψιών, η Ιερά Κοινότητα αποφάσισε την απέλασή τους, ως ώφειλε βάσει του Καταστατικού Χάρτη. Από εκεί και πέρα εκκρεμεί απλώς η εφαρμογή των αποφάσεων από τα αρμόδια όργανα της πολιτείας. Η Μονή Εσφιγμένου ήταν κενή από νομικής άποψης και υπήρξε ανάγκη ορισμού αδελφότητας, που θα την αναλάμβανε.

Αναλυτικότερα, από τα έτη 1972-1974 εισήλθε στο Άγιο Όρος μια ομάδα ανθρώπων, που δεν ανήκε στον Ορθόδοξη Εκκλησία. Σε αυτή ανήκε και ο σημερινός αρχηγός της κατάληψης. Αυτή η ομάδα, εκμεταλλευόμενη την τότε κατάσταση λειψανδρίας νέων μοναχών και ελλιπούς πληροφόρησης, κατέλαβε διά της βίας την τότε διοίκηση της Μονής Εσφιγμένου και τα κτήρια της, εκδιώκοντας Εσφιγμενίτες μοναχούς και βιαιοπραγώντας εναντίον όσων διαφωνούσαν με τις ενέργειές τους.

Ανακοίνωση Ιεράς Μονής Εσφιγμένου για την υπόθεση με τον ψευδογιατρό

Καρυές Αγίου Όρους

19.6/2.7.2020

Η Ιερά Μονή Εσφιγμένου, κατόπιν εσφαλμένων αναφορών σε διάφορα δημοσιεύματα, δηλώνει πως ουδέποτε έχει έρθει σε επικοινωνία ή συναλλαγή με τον φερόμενο ως ψευδογιατρό, Νικόλαο Κοντοστάθη, και ουδέποτε μοναχός της τον σύστησε σε οιονδήποτε, αλλά, αντιθέτως, έγινε παράνομη χρήση του ονόματός της από τους καταληψίες του κεντρικού της κτηριακού συγκροτήματος. Επιπλέον, ποτέ εκπρόσωπος της Μονής δεν έκανε δηλώσεις επί του θέματος, ανώνυμα και με αλλοιωμένη φωνή, όπως παρουσιάστηκε σε δελτίο ειδήσεων τηλεοπτικού σταθμού!

Tο φυτό της αγάπης

Η αγάπη είναι «αυτοφυές φυτό», το οποίο φυτρώνει μόνο στις καρδιές των ανθρώπων.

Το άρωμά της ξεχειλίζει από την καρδιά και αρωματίζει όλον τον άνθρωπο.

Είναι τόσο έντονο το άρωμά της, που αρωματίζει ό,τι ακουμπά, ό,τι βλέπει, όπου περνά ο άνθρωπος.

Ένα μικρό «φυτό», η αγάπη, είναι τελικά τόσο μεγάλο, που αγκαλιάζει με το άρωμά του όλον τον κόσμο. Αυτό το άρωμα  μυρίζει ουρανό, γιατί η αγάπη είναι ο Θεός, ο Οποίος καταδέχεται να χωρέσει σε κάθε ανθρώπινη καρδιά, καθώς ανθίζει η αγάπη Του και ευωδιάζει την ζωή του ανθρώπου.

Το μόνο που χρειάζεται το «φυτό» της αγάπης είναι λίγη περιποίηση. Σκάλισμα και καθάρισμα στο χώμα του, για να αναπνέει η ρίζα, συχνό πότισμα για να αναπτυχθεί.

Το σκάλισμα και το καθάρισμα του χώματος είναι η εξομολόγηση, που καθαρίζει και αναζωογονεί την καρδιά. Το πότισμα είναι τα δάκρυα της μετανοίας, που τρέφουν την ρίζα της αγάπης.

Ο χτύπος της καρδιάς

Ο χτύπος της καρδιάς αποκαλύπτει την κατάσταση, στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος. Ο χτύπος της καρδιάς δίνει τον ρυθμό στην ζωή μας.

Ο χτύπος της καρδιάς μας, ας γίνει μελωδία, να ηχεί σαν τον ύμνο του Αρχαγγέλου προς την Παναγιά μας.

Κάθε χτύπος και αφορμή για μετάνοια.

Κάθε χτύπος και αφορμή για χαρά.

Το Πνεύμα της αληθείας

«Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας …»

Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο ήταν η εκπλήρωση της υποσχέσεως του Χριστού προς τους μαθητές Του.

«Άλλον» Παράκλητο, υποσχέθηκε, θα στείλει να παρηγορεί και να ενισχύει τους ανθρώπους, όταν ο Ίδιος θα αναληφθεί στους ουρανούς.

«Άλλον» Παράκλητο, δηλαδή, το Άγιο Πνεύμα, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό.

Δεν θα άφηνε απαρηγόρητο τον άνθρωπο ο Χριστός, όταν θα ολοκλήρωνε το σωτήριο έργο Του στην γη.

Κατανοούσε την ορφάνια, που θα ένιωθαν οι μαθητές Του, βλέποντάς Τον να απομακρύνεται σωματικώς από κοντά τους.

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν την Ανάληψή Του, γι' αυτό Του φώναζαν:  «μη μας αφήνεις ορφανούς, Κύριε!»

Δεν Τον κατανοούσαν, παρά την διδασκαλία Του και τα θαύματα, που πραγματοποιούσε μπροστά τους.

Ποιος Τον ακούει;

Στην μάχη ο στρατηγός καταστρώνει το σχέδιο, δίνει εντολές, κάνει τον απολογισμό στο τέλος και αποδίδει τον έπαινο στους πιο γενναίους μαχητές του. Το μόνο που ζητά από τους στρατιώτες του είναι υπακοή στις εντολές του, για να επιτευχθεί η νίκη.

Ο χριστιανός, ως στρατιώτης Χριστού, αγωνίζεται σύμφωνα με τις εντολές Του, περιμένοντας στο τέλος τον «απολογισμό», την μέλλουσα κρίση, για να του αποδοθεί ο έπαινος, που είναι ο παράδεισος. Το μόνο που ζητά ο Χριστός είναι η υπακοή στις εντολές Του.

Ο Χριστός, ως αρχηγός της ζωής, έδωσε εντολές ζωής στους ανθρώπους. Εντολές γεμάτες αγάπη, εντολές που οδηγούν στην αληθινή ζωή, εντολές που δεν επιβάλλονται, αλλά ελεύθερα ακολουθούνται. Έδωσε τις εντολές Του με απλό τρόπο, κατανοητό, για να μπορέσουν οι ακόλουθοί Του να τις έχουν ως οδηγό ζωής.