2.10.19

Αντίδωρο μνήμης

Έξι χρόνια πέρασαν από την προς Κύριον εκδημία σου, Γέροντα, αλλά η παρουσία σου παραμένει έντονη στην ζωή μας. Έκανες τόσα,για όλους, εμάς, τα οποία είναι αδύνατον ο χρόνος να τα σβήσει. Αν και πολλές φορές, ανθρωπίνως, δεν σε καταλαβαίναμε, εσύ συνέχιζες να μας αγκαλιάζεις με την αγάπη σου.

Είναι δύσκολο για ένα παιδί να κατανοήσει ακριβώς τον πατέρα του. Δείχνει μόνο εμπιστοσύνη, γιατί είναι πατέρας και ό,τι κάνει είναι από αγάπη.

Η αγάπη σου, η μεγάλη, η πατρική στοργή σου, μας σκέπαζε, χωρίς πολλές φορές να το καταλαβαίνουμε. Αυτή, όμως, μας σκέπαζε!

Αντιδρούσαμε συχνά στα λόγια σου. Η αντίδραση, όμως, αυτή πήγαζε από την δική μας, εσωτερική σιγουριά της αγάπης σου για όλους εμάς. Αν δεν μας αγαπούσες, θα νιώθαμε σαν το έρημο πουλί, το τρομαγμένο, το οποίο αναζητά λίγο στοργή.

21.9.19

Επί δε τω ρήματί Σου χαλάσω το δίκτυον

«Γύρισε πίσω και ρίξε πάλι τα δίχτυα σου για να ψαρέψεις», ακούστηκε με σιγουριά και βεβαιότητα η φωνή του Ιησού προς τον Πέτρο.

Ξαφνιάστηκε ο Πέτρος από την βεβαιότητα, στον λόγο του Ιησού. Δεν έμεινε, όμως, στο ξάφνιασμα, αλλά συνέχισε ο ίδιος να μιλά και να λέει αληθινά γεγονότα, τα οποία ήρθαν να αντικρούσουν τον λόγο του Ιησού.
«Επιστάτα, όλη την νύχτα ψαρεύαμε και δεν πιάσαμε τίποτα...»
Αυτή είναι η αλήθεια, που έλεγε ο Πέτρος, δικαιολογώντας το ξάφνιασμα στην βεβαιότητα του Ιησού.

Είχε εμπειρία ο Πέτρος, γιατί όλη την νύχτα ψάρευε, ενώ ο Ιησούς δεν γνώριζε, γιατί δεν ήταν μαζί.
Έρχεται σ' αυτήν την κρίσιμη στιγμή, η αλήθεια, η γνώση και η εμπειρία του Πέτρου, να συγκρουστεί με την βεβαιότητα του Ιησού.

13.9.19

Ο Σταυρός

Η σταυρική καταδίκη ήταν η πλέον ατιμωτική τιμωρία, με την οποία καταδίκασαν τον Χριστό.
Ήταν τέτοιο το μίσος του ανθρώπου για τον Δημιουργό του, που επέλεξε τον πιο ατιμωτικό θάνατο, την σταύρωση, για να τον τιμωρήσει.
Είχε κυριευθεί από τέτοιο μίσος που δεν άντεχε την αγάπη, που του πρόσφερε ο Χριστός.

Κάρφωσε την Αγάπη στον σταυρό, νομίζοντας ότι θα την θανατώσει.

10.9.19

Πάλι για την αγάπη

Η αγάπη δεν σταυρώνει, σταυρώνεται.
Η αγάπη δεν πληγώνει, επουλώνει.
Η αγάπη δεν πνίγει, δίνει πνοή.
Η αγάπη δεν περιμένει το λάθος, το ξεπερνά.
Η αγάπη δεν θυμάται το λάθος, «ξεχνά».
Η αγάπη δεν προκαλεί πόνο, δίνει χαρά.
Δεν μπορείς να λες στον άλλο «σ' αγαπώ» και με την συμπεριφορά σου να τον σταυρώνεις συνεχώς.

Ποιος θα γευθεί αγάπη και θα την κρατήσει μόνο για τον εαυτό του! Θα θέλει να την μοιραστεί.

Η αγάπη δεν απομονώνει, μοιράζεται.
Η αγάπη δεν στερεί, μοιράζει.
Η αγάπη δεν κάνει «μούτρα», χαμογελά.