Ο Ιησούς περιπατών επί της θαλάσσης
Οι μαθητές βρίσκονταν στο πλοίο, όταν έπιασε σφοδρή θαλασσοταραχή. Μέσα στα
αγριεμένα κύματα διέκριναν μια φιγούρα και, νομίζοντας ότι ήταν φάντασμα,
φώναξαν δυνατά, οπότε τους μίλησε και κατάλαβαν ότι ήταν ο Ιησούς! Ο Πέτρος Του
λέει «αν είσαι Εσύ, πρόσταξε να έρθω κοντά Σου περπατώντας στα κύματα» και ο
Ιησούς πολύ απλά του είπε: «έλα!»
Ω, του θαύματος!!! Ο Πέτρος, έχοντας το βλέμμα στον Χριστό, περπάτησε πάνω στα μανιασμένα κύματα... Μόλις απέστρεψε το βλέμμα του όμως από τον Χριστό, συνειδητοποίησε πού περπατάει και αμέσως άρχισε να πνίγεται. Φώναξε μέσα στον πανικό του αμέσως τον Χριστό να τον βοηθήσει και Αυτός αμέσως του άπλωσε το χέρι Του και τον έφερε κοντά Του. Μαζί μπήκαν τότε στο πλοιάριο και αμέσως κόπασε η τρικυμία.
Αυτός δεν διστάζει να μας φωνάξει κοντά Του και εμείς με την πίστη μας, αγνοώντας τα κύματα του βίου, Τον πλησιάζουμε έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σ’ Αυτόν! Μόλις λίγο αποστρέψουμε το βλέμμα μας, τότε ο πειρασμός προσπαθεί να μας βουλιάξει μέσα στις μέριμνες του βίου, ώστε να χαθούμε. Παρά τον πανικό που επικρατεί όμως, μόλις στρέψουμε πάλι το βλέμμα μας στον Χριστό και του φωνάξουμε, τότε πολύ απλά Αυτός θα απλώσει το χέρι Του και θα μας τραβήξει. Τότε θα μπει μέσα στην καρδιά μας, όπως -στην περικοπή- στο πλοίο, και αμέσως θα κοπάσει η τρικυμία και η ταραχή!
Όταν έρχεται ο Χριστός στην ζωή μας μόνο γαλήνη και ηρεμία επικρατεί! Ας μείνουμε όλοι με το βλέμμα μας καρφωμένο στον Χριστό! Η πίστη μας σ’ Αυτόν θα μας δυναμώνει, ώστε να μη φοβάται κανείς καμμιά τρικυμία και κανέναν πειρασμό και, κάνοντας θρόνο δικό Του την καρδιά μας, να μπει μέσα και να ενθρονιστεί, χαρίζοντάς μας την γαλήνη και την γεύση του παραδείσου. Αμήν!
+ αρχιμ. Βαρθολομαίος
Από τις πιο ωραίες
ευαγγελικές περικοπές ήταν αυτή που διαβάστηκε σήμερα στην λειτουργία της
Κυριακής.
Ω, του θαύματος!!! Ο Πέτρος, έχοντας το βλέμμα στον Χριστό, περπάτησε πάνω στα μανιασμένα κύματα... Μόλις απέστρεψε το βλέμμα του όμως από τον Χριστό, συνειδητοποίησε πού περπατάει και αμέσως άρχισε να πνίγεται. Φώναξε μέσα στον πανικό του αμέσως τον Χριστό να τον βοηθήσει και Αυτός αμέσως του άπλωσε το χέρι Του και τον έφερε κοντά Του. Μαζί μπήκαν τότε στο πλοιάριο και αμέσως κόπασε η τρικυμία.
Πόσο επίκαιρη η περικοπή
αυτή του Ευαγγελίου, διαχρονική! Κλεισμένοι στον εαυτό μας, χωρίς τον Χριστό στην ζωή μας, πλέουμε σαν σε πλοίο
σε φουρτουνιασμένη θάλασσα. Ο Χριστός είναι παρών μέσα σ αυτήν την τρικυμία του
βίου μας και περιμένει. Εμείς όμως κλεισμένοι στον εγωισμό μας δεν Τον
διακρίνουμε και περιμένουμε αποδείξεις...
Αυτός δεν διστάζει να μας φωνάξει κοντά Του και εμείς με την πίστη μας, αγνοώντας τα κύματα του βίου, Τον πλησιάζουμε έχοντας το βλέμμα καρφωμένο σ’ Αυτόν! Μόλις λίγο αποστρέψουμε το βλέμμα μας, τότε ο πειρασμός προσπαθεί να μας βουλιάξει μέσα στις μέριμνες του βίου, ώστε να χαθούμε. Παρά τον πανικό που επικρατεί όμως, μόλις στρέψουμε πάλι το βλέμμα μας στον Χριστό και του φωνάξουμε, τότε πολύ απλά Αυτός θα απλώσει το χέρι Του και θα μας τραβήξει. Τότε θα μπει μέσα στην καρδιά μας, όπως -στην περικοπή- στο πλοίο, και αμέσως θα κοπάσει η τρικυμία και η ταραχή!
Όταν έρχεται ο Χριστός στην ζωή μας μόνο γαλήνη και ηρεμία επικρατεί! Ας μείνουμε όλοι με το βλέμμα μας καρφωμένο στον Χριστό! Η πίστη μας σ’ Αυτόν θα μας δυναμώνει, ώστε να μη φοβάται κανείς καμμιά τρικυμία και κανέναν πειρασμό και, κάνοντας θρόνο δικό Του την καρδιά μας, να μπει μέσα και να ενθρονιστεί, χαρίζοντάς μας την γαλήνη και την γεύση του παραδείσου. Αμήν!
+ αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου
Αγίου Όρους
Η
ευαγγελική περικοπή:
Ματθ. ιδ’
22
Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν
αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. 23 καὶ ἀπολύσας τοὺς ὄχλους ἀνέβη
εἰς τὸ ὄρος κατ' ἰδίαν προσεύξασθαι. ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ. 24 τὸ δὲ
πλοῖον ἤδη μέσον τῆς θαλάσσης ἦν, βασανιζόμενον ὑπὸ τῶν κυμάτων· ἦν γὰρ ἐναντίος
ὁ ἄνεμος. 25 τετάρτῃ δὲ φυλακῇ τῆς νυκτὸς ἀπῆλθε πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς περιπατῶν
ἐπὶ τῆς θαλάσσης. 26 καὶ ἰδόντες αὐτὸν οἱ δὲ μαθηταὶ ἐπὶ τὴν θάλασσαν περιπατοῦντα
ἐταράχθησαν λέγοντες ὅτι φάντασμά ἐστι, καὶ ἀπὸ τοῦ φόβου ἔκραξαν. 27 εὐθέως δὲ
ἐλάλησεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε. 28 ἀποκριθεὶς
δὲ αὐτῷ ὁ Πέτρος εἶπε· Κύριε, εἰ σὺ εἶ, κέλευσόν με πρὸς σὲ ἐλθεῖν ἐπὶ τὰ ὕδατα·
29 ὁ δὲ εἶπεν, Ἐλθέ. καὶ καταβὰς ἀπὸ τοῦ πλοίου ὁ Πέτρος περιεπάτησεν ἐπὶ τὰ ὕδατα
ἐλθεῖν πρὸς τὸν Ἰησοῦν. 30 βλέπων δὲ τὸν ἄνεμον ἰσχυρὸν ἐφοβήθη, καὶ ἀρξάμενος
καταποντίζεσθαι ἔκραξε λέγων· Κύριε, σῶσόν με. 31 εὐθέως δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐκτείνας τὴν
χεῖρα ἐπελάβετο αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας; 32 καὶ ἐμβάντων
αὐτῶν εἰς τὸ πλοῖον ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος. 33 οἱ δὲ ἐν τῷ πλοίῳ ἐλθόντες προσεκύνησαν
αὐτῷ λέγοντες· Ἀληθῶς Θεοῦ υἱὸς εἶ. 34 Καὶ διαπεράσαντες ἦλθον εἰς τὴν γῆν
Γεννησαρέτ.
