20.10.22

Τα κειμήλια του Αγίου Όρους υπό κίνδυνο!

Σε βίντεο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο διαπιστώνουμε με λύπη τον συνεχή κίνδυνο στον οποίο βρίσκονται τα κειμήλια στο κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου, το οποίο είναι κατειλημμένο από Γ.Ο.Χ., δηλαδή άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με την Αν. Ορθόδοξη Εκκλησία.


Στο βίντεο ο αρχηγός της κατάληψης Παπαλαμπρακόπουλος Ματθαίος ("Μεθόδιος") δείχνει με θράσος σε παρουσιαστή εκπομπής του ραδιοφωνικού σταθμού FOCUS FM, Δαμιανίδη Στέφανο και τους συνοδούς του τα παρανόμως κατεχόμενα ιστορικά κειμήλια και αρχαίες εικόνες ανεκτίμητης αξίας. 


Ο Παπαλαμπρακόπουλος παρουσιάζει το ένα από τα δύο τμήματα της περίτεχνης σκηνής εκστρατείας του Ναπολέοντα, που είναι γνωστό από παλαιά πως υπάρχουν στο κεντρικό κτήριο της Μονής Εσφιγμένου, και το οποίο ανοίγει ένας άλλος ρασοφόρος καταληψίας ("Ματθαίος") με αδέξιο τρόπο. 

 

Έπειτα, παρουσιάζεται η πολύ σημαντικής αξίας ψηφιδωτή εικόνα του Χριστού του 13ου αιώνα, που αντί να βρίσκεται σε ειδική προθήκη, την παίρνει στα χέρια του για να φωτογραφηθεί μαζί της ο συνοδός-φίλος του Δαμιανίδη, με κίνδυνο είτε να του πέσει είτε να σπάσει είτε να καταστραφεί από τυχόν αδέξιο χειρισμό!

 

9.10.22

Μήνυμα του ηγούμενου της Μονής Εσφιγμένου γέροντος Βαρθολομαίου προς τον Ουκρανικό λαό

Μήνυμα προς τον Ουκρανικό λαό απηύθυνε μέσω διαδικτύου ο ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου γέροντας Βαρθολομαίος κατά την επίσκεψη ομάδας ιερέων και λαϊκών από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Περεγιάσλαβ και Βισνέβσκι Αλέξανδρο στο κονάκι της Μονής Εσφιγμένου στο Άγιο Όρος στις 9 Οκτωβρίου 2022.


Ο ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου απέστειλε ευχές για την πνευματική και σωματική υγεία προς τον Ουκρανικό λαό και διαβεβαίωσε για τις προσευχές των Αγιορειτών πατέρων να του δίνει ο Θεός δύναμη και κουράγιο για την ευόδωση του δίκαιου αγώνα του και για την μνημόνευση όσων αδίκως έχασαν την ζωή τους.

17.9.22

Φταίει ο διάβολος;

Πόσες φορές βρεθήκαμε στην θέση να απολογηθούμε για ένα, μικρό ή μεγάλο, λάθος μας, αναζητώντας κάποιον για να του ρίξουμε την ευθύνη;
Μια συνηθισμένη δικαιολογία που ακούγεται: "ο διάβολος φταίει".

Φταίει άραγε ο διάβολος; Αμαρτάνει ο άνθρωπος και φταίει ο διάβολος; 
Όχι βέβαια, ο διάβολος δεν φταίει.
Ο διάβολος φταίει μόνο για την κακία του και την αμετανοησία του. Φταίει για την πονηριά του και τους πονηρούς λογισμούς που σπέρνει στον νου του ανθρώπου.

Ο άνθρωπος όμως είναι προικισμένος  από τον Θεό με το αυτεξούσιο, την ελεύθερη επιλογή.
Αυτό σημαίνει ότι η ελευθερία του ανθρώπου "εμποδίζει"  τον διάβολο να μπει στην ζωή του καθενός, αν δεν υπάρχει η ανθρώπινη αποδοχή και επιλογή. 

Αν όντως έφταιγε ο διάβολος για την αμαρτία και όχι ο ίδιος ο άνθρωπος, τι νόημα θα είχε η μετάνοια και η συγχώρεση; Μετανοώ για κάτι που φταίω εγώ και όχι για  το φταίξιμο του άλλου.
Αν όντως έφταιγε ο διάβολος για την αμαρτία και όχι ο ίδιος ο άνθρωπος, αυτό θα σήμαινε ότι ο άνθρωπος είναι ένα άβουλο όν, χωρίς θέληση και επιθυμίες, αδύναμος, έρμαιος στην δύναμη του διαβόλου.

Οι πρωτόπλαστοι αμάρτησαν και έχασαν τον παράδεισο με δική τους ευθύνη. Ο διάβολος δεν φταίει που αμάρτησαν. Αυτός είναι υπαίτιος γιατί προσπάθησε και πέτυχε να τους παραπλανήσει, κατηγορώντας τους τον Θεό. Οι ίδιοι όμως είχαν εμπειρία και γνώση του Θεού. Είχαν επικοινωνία και γνώριζαν την αγάπη Του για τους ίδιους. Όταν όμως ο διάβολος  κατηγόρησε Αυτόν που ήξεραν, δεν αντέδρασαν, αλλά, αντιθέτως, ξέχασαν και πίστεψαν στην συκοφαντία. Η πτώση τους όμως είναι αποκλειστική ευθύνη δική τους. Αν έφταιγε ο διάβολος, η συγχώρεση του Θεού θα ήταν αυτονόητη και θα παρέμεναν στον παράδεισο. Ο διάβολος απλά "έκανε την δουλειά του".

Ρίχνοντας, αδελφοί μου, την ευθύνη των πράξεών μας στον διάβολο, του δίνουμε μεγαλύτερη δύναμη και ικανότητα από αυτή που πραγματικά έχει. Προστατεύουμε έτσι τον εγωισμό μας, συνηθίζοντας να ρίχνουμε στους άλλους την ευθύνη, ενώ εμείς πιστεύουμε πως δεν κάνουμε ποτέ λάθος.
Αυτό είναι η μεγαλύτερη πλάνη στην οποία πέφτει ο χριστιανός, γιατί σταματάει τον πνευματικό του αγώνα, που είναι η μετάνοια, η συγχώρεση, η αγάπη, η αλλαγή του κακού χαρακτήρα, η βελτίωση του τρόπου σκέψης. Όλα αυτά αποτελούν τα στοιχεία για τον αγώνα του χριστιανού,  τα οποία αγωνίζεται να κατακτήσει. Τίποτα δεν μας δίνεται χωρίς αγώνα και προσπάθεια. Η πίστη μας δεν είναι μαγική, ούτε υπάρχουν συνταγές θαυμάτων. Όλα είναι θέμα προσωπικής επιλογής, προσπάθειας και πίστης στον Θεό. Προϋπόθεση του θαύματος είναι η πίστη.

Ας ρίξουμε μια αληθινή ματιά μέσα μας, στον εαυτό μας. Ας θυμηθούμε ότι είμαστε χριστιανοί και ως χριστιανοί θα πρέπει να "εκπέμπουμε" φως από το πρόσωπό μας και την ζωή μας, γιατί έχουμε μέσα μας το ίδιο το Φως, τον Χριστό. Το σκοτεινό πρόσωπο στον χριστιανό αποκαλύπτει την έλλειψη φωτός μέσα του.

Η καλλιέργεια του εγωισμού απομονώνει τον χριστιανό, κλειδώνει την καρδιά του ώστε να μη χωρά κανείς, γιατί όλοι του φταίνε. Αυτή, όμως, μένει ακαλλιέργητη και σκοτεινή, γεμάτη αγκάθια, που μόνο πόνο προκαλούν.

Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Μη ρίχνουμε τις ευθύνες στους άλλους και στον διάβολο. Πολλές φορές εμείς του "βάζουμε" ιδέες και μας πειράζει. Μη δίνουμε δύναμη στον διάβολο που δεν έχει.
Αντιθέτως, ας αναπαυθούμε στην δύναμη του Θεού,  συνεχίζοντας τον πνευματικό μας αγώνα, αναγνωρίζοντας τα λάθη μας, μετανοώντας αληθινά γι' αυτά, ζητώντας συγχώρεση, καλλιεργώντας την καρδιά μας, ώστε να έρθει ο ίδιος ο Χριστός και να αναπαυθεί μέσα μας, γεμίζοντας την ζωή μας με γαλήνη, χαρά, αγάπη και φως. Άπλετο φως που θα φωτίζει όχι μόνο εμάς αλλά και όλο τον κόσμο γύρω μας. 

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου

14.9.22

Του Σταυρού

"Σταυρός, ο φύλαξ πάσης της οικουμένης.
Σταυρός, η ωραιότης της Εκκλησίας.
Σταυρός, Βασιλέων το κραταίωμα.
Σταυρός, πιστών το στήριγμα.
Σταυρός, αγγέλων η δόξα και των δαιμόνων το τραύμα." (εξαποστειλάριο της Εορτής)

Νόμιζε ο διάβολος ότι, καρφώνοντας τον Χριστό στον Σταυρό, Τον νίκησε.
Έβαλε τους ακολούθους του ο διάβολος να σταυρώσουν τον Χριστό για να σταματήσει να μιλά στους ανθρώπους για την αγάπη.
Θανάτωσαν τον Χριστό γιατί δεν ήθελαν να αναστηθούν με τον λόγο Του.

Όπως το ξύλο έγινε αιτία να πλανηθούν και να χάσουν τον παράδεισο οι πρωτόπλαστοι, το Ξύλο του Σταυρού έγινε το κλειδί του παραδείσου για να μπούν πάλι μέσα σ' αυτόν όσοι πιστέψουν στον Σταυρωμένο Χριστό.

Με την Σταύρωση του Χριστού, το ξύλο της καταδίκης και της φρικτής τιμωρίας έγινε φύλακας και προστάτης όλης της οικουμένης. Έγινε σύμβολο νίκης. Έγινε στήριγμα στον καθημερινό αγώνα του χριστιανού. Έγινε το καύχημα και η δόξα του παραδείσου, γιατί με την Σταυρική θυσία ο Χριστός άνοιξε διάπλατα τις πύλες του παραδείσου. 

Το ξύλο του Σταυρού έγινε το μόνιμο τραύμα του διαβόλου. Νόμιζε ότι ο Γολγοθάς ήταν η νίκη του, αλλά ηττήθηκε με την Ανάσταση του Χριστού.

Η Ύψωση του Σταυρού μας δείχνει την πορεία. Είναι ο φάρος που διαλύει τα σκοτάδια των λογισμών, που μας αποθαρρύνουν από τον αγώνα μας. Υψώνεται ο Σταυρός και φαίνεται. Τον βλέπουμε και παίρνουμε θάρρος. Μας θυμίζει συνεχώς την πονεμένη Αγάπη που καρφώθηκε επάνω του για όλη την ανθρωπότητα. Μας δείχνει την ανοιχτή αγκαλιά Του η οποία μας περιμένει.

Δριμύς ο χειμών, αλλά γλυκύς ο Παράδεισος, αδελφοί μου.
Δύσκολος και ανηφορικός ο δρόμος του Γολγοθά. Όλοι σηκώνουμε τον Σταυρό μας. Όσο και βαρύς να μας φαίνεται, τον έχει ζυγίσει ο Ίδιος ακριβώς για τις δυνάμεις του καθενός. Μη δειλιάζουμε στους πειρασμούς. Είναι ο Σταυρός μας. Μη ξεχνάμε ότι πριν από εμάς τον σήκωσε Πρώτος Αυτός για εμάς. Βάδισε τον δρόμο κουβαλώντας στους ώμους Του τις αμαρτίες όλης της ανθρωπότητας. 

Αυτόν τον δρόμο βαδίζουμε κι εμείς ως χριστιανοί, με τον πνευματικό μας αγώνα. Παρά τον πόνο και την δυσκολία που αντιμετωπίζουμε, στον προσωπικό μας Γολγοθά, λάμπει στην κορυφή υψωμένος ο Σταυρός του Χριστού.
Μη ξεχνάμε ότι η θέα του Σταυρού μυρίζει Ανάσταση!
Χρόνια πολλά!

+αρχ. Βαρθολομαίος 
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

15.8.22

Κοίμηση της Θεοτόκου


Κοίμηση της Θεοτόκου σήμερα, το Πάσχα του καλοκαιριού.
Πάσχα, μετάβαση προς την αιώνιο ζωή.

 "Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν", ακούστηκε το βράδυ της Αναστάσεως και ήδη είχε αρχίσει η γιορτή. Αυτή η γιορτή συνεχίζει με την Κοίμηση της Παναγίας και δεν τελειώνει. Ο θάνατος δεν είναι το τέλος αλλά η αρχή. Η Κοίμηση δεν είναι θάνατος αλλά ζωή. Δεν είναι λύπη αλλά πανηγύρι. Η Μητέρα της Ζωής μεταβαίνει στον Υιό και Θεό Της. Γίνεται Οδηγός για όλους μας να Την ακολουθήσουμε.

Την προπέμπουμε σήμερα με εξόδιους ύμνους. Αυτοί οι εξόδιοι ύμνοι, όμως,  κρύβουν μέσα τους την χαρά της Αναστάσεως. Αυτή η χαρά  που πήγασε από το Κενό Μνημείο πηγάζει και από το μνήμα της Γεσθημανής.

Τι παράδοξο για τα αυτιά του σύγχρονου ανθρώπου να μιλάμε για θάνατο και να γιορτάζουμε. Να μιλάμε για θάνατο και να εννοούμε χαρά. 

Η Παναγία μας καλεί κοντά Της. Σαν τους αποστόλους τότε, έτσι και σήμερα και συνεχώς. Μας θέλει δίπλα Της. Να μας σκεπάζει για να ειρηνεύουμε, να νιώθουμε ασφαλείς, να αγαπάμε και να αγαπιώμαστε. Το μόνο που μας ζητά είναι να πιστεύουμε και να εμπιστευόμαστε στην ζωή μας τον Υιό και Θεό Της.

Η Παναγία είναι η Εγγύηση της σωτηρίας μας. Είναι η Μεσίτριά μας προς τον Θεό. Είναι η Μεγάλη Μάνα μας η οποία μας αγαπά, μας νοιάζεται, μας σκεπάζει, μας προστατεύει, μας χαμογελά.

Ας γίνει η σημερινή ημέρα αφετηρία χαράς. Ας κρατήσουμε μέσα μας ως πολύτιμο θησαυρό την αγάπη Της. Ας γονατίσουμε με δέος εμπρός στο Άγιο εικόνισμά Της, σιωπηλά, χωρίς λόγια.... Αυτή ξέρει!

Χρόνια πολλά!

+αρχ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου

1.8.22

Καλή Παναγιά!

"Απόστολοι εκ περάτων συναθροισθέντες ενθάδε...."
Η γλυκιά πρόσκληση της Παναγιάς, ακούγεται πάλι, που μας καλεί κοντά Της, να μαζευτούμε δίπλα Της, τώρα που ετοιμάζεται να αναχωρίσει για τον ουρανό.

Η παρουσία της Παναγίας έντονη στην ζωή μας. Η προστασία Της συνεχής. Η αγάπη Της δεδομένη. Η Μεγάλη Μάνα μας αναχωρεί για τον ουρανό αλλά δεν μας εγκαταλείπει.

Όλη αυτή η περίοδος που ξεκινά σήμερα είναι ένας διαρκής ύμνος προς το γλυκό Της πρόσωπο. Αμέτρητες παρακλήσεις ακούγονται ζητώντας Της βοήθεια, παρηγοριά, προστασία, σκέπη. Οι ευχαριστίες  μας αδύναμες εμπρός στο μεγαλείο της αγάπης Της, η οποία αγάπη φαίνεται με τις επεμβάσεις Της στην ζωή μας.

Ας γίνει αυτή η περίοδος των παρακλήσεων  ένα ταπεινό δώρο προς την Παναγιά. Ένα δώρο υμνολογίας προς το ευώδες άνθος του παραδείσου, την Παναγία μας.

Καλή Παναγιά!

+αρχ. Βαρθολομαίος 
Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου