Χριστός ανέστη!

Σιγή και αμηχανία έχουν κυριεύσει όλη τη φύση. Ο τάφος του Χριστού παραμένει ακόμη σφραγισμένος. Όλοι περιμένουν με αγωνία, γιατί τους το είπε ο Ίδιος: «ὅμως θαρσεῖτε· τριήμερος γὰρ ἐγείρομαι».

Ξαφνικά η αγωνία μετατρέπεται σε δέος και η σιγή σε κραυγή χαράς:

Ανέστη Χριστός! Είναι γεγονός! Πρώτες οι Μυροφόρες το φώναξαν.

Ο Άγγελος απεκύλισε τον λίθο για να φανεί το κενό μνημείο.

Ανέστη Χριστός και καταπάτησε τον θάνατο!

Ανέστη Χριστός και νίκησε τον διάβολο!

Ανέστη Χριστός και μας απάλλαξε από την αμαρτία!

Ανέστη Χριστός και μας χάρισε πάλι την ζωή!

Ανέστη Χριστός και γέμισε φως όλη η κτίση!

Εσύ είσαι, Χριστέ μου;

 Γυρνώ το βλέμμα με πόνο στον Σταυρό και Σε αντικρίζω καρφωμένο επάνω του, βουτηγμένο μέσα στα άχραντα αίματά Σου, παραμορφωμένο από τις αμέτρητες πληγές Σου.

Το θέαμα προκαλεί πόνο και δάκρυα καυτά και μια βουβή φωνή δειλά Σου φωνάζει:

Εσύ είσαι, Χριστέ μου;

Ο πόνος του Σταυρού δεν σβήνει την αγάπη. Τα χέρια Του απλωμένα, έτοιμα να αγκαλιάσουν. Το κεφάλι Του σκυμμένο, έτοιμο να ακούσει. Ο πόνος Του δεν σβήνει την φωνή Του.

Με κοιτάς από κει ψηλά και μου φωνάζεις:

«Εγώ είμαι παιδί μου! Για σένα ανέβηκα εδώ πάνω στον Σταυρό, για σένα πληγώθηκα, για σένα σταυρώθηκα, για σένα θα αναστηθώ και πάλι!»

Η Αθάνατη Τροφή

Ένα τραπέζι μυστικό γίνεται σήμερα, ένα τραπέζι μοναδικό. Καθισμένοι γύρω του οι δώδεκα μαζί με τον Έναν, οι δώδεκα μαθητές μαζί με τον Διδάσκαλό τους.

Γεύονται τα εδέσματα που είχαν ετοιμασθεί. Μα ο Διδάσκαλος δεν αφήνει τους μαθητές Του μόνο με αυτήν την τροφή. Τους αφήνει παρακαταθήκη την Αθάνατη Τροφή. Τους προσφέρει το Σώμα και το Αίμα Του.

«Λάβετε φάγετε• τοῦτό ἐστι τὸ σῶμά μου…» και «…πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες• τοῦτο γάρ ἐστι τὸ αἷμά μου…»

Ιδού αναβαίνομεν...

Μεγάλη Εβδομάδα, η εβδομάδα των παθών του Κυρίου μας.

Ήρθε ο Χριστός στην γη με σκοπό να μας ανεβάσει στον ουρανό.

Προηγείται, όμως, της ανόδου αυτής, η άνοδος του Κυρίου εις τα Ιεροσόλυμα και τον Γολγοθά.

«Ιδού αναβαίνομεν» μας φωνάζει. Μας καλεί να ανεβούμε μαζί Του σ' αυτήν την πορεία. Η αγάπη Του για τον άνθρωπο μεγάλη. Δεν θέλει να μας αποχωριστεί. Γι' αυτό μας καλεί μαζί Του, «ιδού αναβαίνομεν»...

Ας Τον ακολουθήσουμε σ' αυτήν την πορεία. Μαζί Του ο Σταυρός μυρίζει πάντα Ανάσταση!

Καλή Ανάσταση!

+αρχ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι. Μ. Εσφιγμένου 

Μετά βαΐων και κλάδων

Ο Ιησούς ανεβασμένος «επί πώλου όνου» εισέρχεται στα Ιεροσόλυμα. Πορεύεται γαλήνια προς το πάθος. Πορεύεται προς τον θάνατο εκούσια, για να νικήσει τον θάνατο και να ελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της αμαρτίας.

Ο κόσμος Τον υποδέχεται με τιμές Βασιλέα, μετά βαΐων και κλάδων. Όλοι μαζί, ακόμη και τα μικρά παιδιά, φωνάζουν «ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου, ο βασιλεύς του Ισραήλ!».

Ο Χριστός έρχεται έτοιμος να πάθει, οι άνθρωποι πάλι δεν κατανοούν. Αυτοί που σήμερα του φωνάζουν «ωσαννά», οι ίδιοι σε λίγες μέρες θα φωνάζουν «σταύρωσον Αυτόν».

Ο Χριστός έρχεται να πάθει για τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος τον υποδέχεται μετά βαΐων και κλάδων, μη γνωρίζοντας το μέγεθος της πίκρας, που θα πότιζε αργότερα Αυτόν, που τώρα υποδέχεται.

Χαρείτε!

Χαρείτε με τις ημέρες που έρχονται!

Ζυγίστε μέσα σας την χαρά και το μεγαλείο των ημερών.

Δεν συγκρίνεται και δεν καλύπτεται με καμιά λύπη, αδικία, κακό.

Έρχεται ο Χριστός να πάθει για εμάς. Ας κρατήσουμε τον νου μας προσηλωμένο σ' Αυτόν.

Η αγάπη Του για εμάς είναι ακατανίκητη.

Το λέει και ο Απόστολος των εθνών: τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;...