Επιείκεια και συγχώρεση

Ο ερχομός του Χριστού στην γη έγινε την στιγμή που ο άνθρωπος είχε εξαντλήσει κάθε όριο πτώσης. Ήρθε όχι γιατί τον φώναξαν οι άνθρωποι, αλλά γιατί το ήθελε ο Ίδιος. Κανείς δεν Τον φώναξε, ήρθε. Ήρθε ταπεινά, άσημα για να κερδίσει πάλι τον άνθρωπο με το κήρυγμα της αγάπης και όχι να του επιβληθεί με την δόξα της θεότητας.

Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να επιβιώσει;

- Τι χρειάζεται ο άνθρωπος για να επιβιώσει στην καθημερινότητά του;
- Εύκολη απάντηση και αδιαμφισβήτητη για όλους: Χρήματα, δουλειά, φαγητό, υγεία...

Αν προσθέσουμε, όμως, την ηρεμία, την χαρά, την αγάπη; Εύκολη πάλι η απάντηση... Βεβαίως χρειάζονται κι αυτά, αλλά χωρίς χρήματα, χωρίς δουλειά ποιος ηρεμεί και χαίρεται, ποιος μπορεί να ασχοληθεί με την αγάπη, όταν δεν έχει την ασφάλεια, που του παρέχει η οικονομική άνεση; Πολύ λογικοφανείς σκέψεις, οι οποίες δεν αφήνουν περιθώριο λάθους ή αλλαγής. Υπάρχει βεβαιότητα και σιγουριά.

Αγάπη

Αγάπη...
Σαν έννοια άφθαστη, σαν πράξη ακατόρθωτη, σαν λέξη «μαγική»... Και μόνο σαν λέξη να την προφέρεις στα χείλη σου, κάτι νιώθεις, σαν κάτι να σκιρτά μέσα σου... Φαντάσου τι θα γίνει όταν την κάνεις τρόπο ζωής!

Περί αγάπης

Πολλοί μιλούν για την αγάπη.
Πολλοί ερμηνεύουν την αγάπη.
Πολλοί κρύφθηκαν πίσω από την αγάπη.
Πολλοί ζητούν να καταλάβουν την αγάπη.
Πολλοί σταύρωσαν την αγάπη.
Πολλοί δεν κατάλαβαν την αγάπη, γιατί δεν ήθελαν να την καταλάβουν.