Ο άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Μέσα στην σημερινή ξηρασία και το τραγικό αδιέξοδο, που έχει βρεθεί ο άνθρωπος, ο μόνος ουσιαστικά λόγος αισιοδοξίας και ελπίδας που ακούγεται, είναι ο λόγος του Θεού. Ανθρωπίνως υπάρχουν παντού αδιέξοδα, λίγα προβλήματα λύνονται, ενώ πολλά - όσο περνά ο χρόνος - μπερδεύονται περισσότερο.

Όλοι έχουμε γνώμη για όλα, χωρίς να έχουμε γνώση, όμως. Όποιος έχει την άνεση και «φωνάζει» περισσότερο, αυτός ακούγεται και περισσότερο, καταπνίγοντας συνεχώς την λογική και την νοημοσύνη, κάνοντας την αδικία να υπερισχύει του δικαίου. Εύκολα «γκρεμίζουμε» σχέσεις και θεσμούς, ενώ, λόγω απερισκεψίας, δύσκολα πια «οικοδομούμε» ή «συντηρούμε»...

Η γνωριμία μας με τον Θεό

Στον Θεό πρέπει να μιλάς με θάρρος και παρρησία, όχι συμφεροντολογικά και με υποκρισία. Η πίστη σου στον Θεό γεννά αυτό το θάρρος. Του μιλάς ευθέως, ξεκάθαρα, χωρίς υπεκφυγές, άνετα, απλά και κατανοητά.

Ο Θεός περιμένει να τον φωνάξεις. Σέβεται την ελευθερία, που σου έχει δώσει, δεν επεμβαίνει, αν δεν Τον φωνάξεις. Απλά σε περιμένει, περιμένει να επικοινωνήσεις μαζί Του, να Τον γνωρίσεις. Η επικοινωνία αυτή γίνεται μέσω της προσευχής.

Μη ζητάς... δείξε!

Μη ζητάς να σ' αγαπούν, αγάπησε!
Μη ζητάς να υπερβούν, κάνε εσύ την υπέρβαση!
Μη ζητάς να χαμογελούν, χαμογέλασε!
Μη ζητάς να ειρηνεύουν, ειρήνευε!
Μη ζητάς να θυσιαστούν, θυσιάσου!
Μη ζητάς να γίνουν καλοί Χριστιανοί, γίνε εσύ καλός Χριστιανός!

Παναγιά μου!

Παναγιά μου Δέσποινα, είσαι αυτή που για την χάρη Σου άνοιξαν οι πύλες του Ναού και σε δέχθηκε στα Άγια των Αγίων!

Είσαι αυτή, που έγινες μητέρα του Θεού και των ανθρώπων!