Ξεχνούμε ότι είμαστε χριστιανοί.
Ξεχνούμε τι σημαίνει χριστιανός.
Ξεχνούμε πώς κινείται ο χριστιανός.
Ξεχνιόμαστε και ξεχάσαμε!
Τι είναι χριστιανός;
Αυτός που έχει βάλει στην ζωή του τον Χριστό, Τον ακολουθεί, προσπαθεί να εφαρμόσει τις εντολές Του. Ζει εν Χριστώ. Είναι μαρτυρία Χριστού.
5.10.18
4.10.18
Χαιρετισμός καθηγ. Ι.Μ. Εσφιγμένου στην εκδήλωση «Ραβάσια Μεγίστης Λαύρας»
Αγαπητοί μας,
το Άγιο Όρος αποτελεί τόπο ιερό, τόπο προσευχής και ησυχασμού, τόπο αγίων ασκητών και μαρτύρων, τόπο άξιο θαυμασμού του φυσικού του κάλλους. Είναι ο τόπος που αγάπησε ιδιαίτερα η Παναγία και τον ἐκανε το περιβόλι Της.
Η πορεία του, μέσα στο πέρασμα των αιώνων, ήταν ένα διαρκές μήνυμα ενότητος, σταθερότητος, πίστης και αφοσιώσεως, προσευχής και αέναης λατρείας στον τριαδικό Θεό. Σαν φάρος μέσα στο πέλαγος της ιστορίας έφεγγε και φέγγει μέχρι σήμερα, φωτίζοντας τα σκοτάδια στην ζωή των ανθρώπων, οι οποίοι αναζητούν καταφύγιο και λιμάνι σωτήριο.
Αυτή η πορεία του Αγίου Όρους είναι και η ιστορία του, η οποία, μέσα από διάφορες προσπάθειες καταγραφής των πράξεων του παρελθόντος, έδινε το κλειδί για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων από τις επόμενες γενιές για τα μέλλοντα να συμβούν. Η ιστορία είναι η εμπειρική γνώση που αποκτούμε, στρέφοντας τον νου μας στο παρελθόν, αγωνιζόμενοι στο παρόν, δημιουργώντας το μέλλον.
3.10.18
Ομιλία κ. Καραγιαννακίδη για βιβλίο «Ραβάσια Μεγίστης Λαύρας 1912 -13, Η περίοδος της απελευθέρωσης του Αγίου Όρους και των ρωσικών διεκδικήσεων»
Ομιλία του νομικού κ. Διογένη Καραγιαννακίδη για το βιβλίου του
«Ραβάσια Μεγίστης Λαύρας 1912-13, Η περίοδος της απελευθέρωσης του Αγίου Όρους και των ρωσικών διεκδικήσεων»
H εργασία μου με τα ραβάσια ξεκίνησε από μια απλή περιέργεια να δω πώς αποτυπώνεται σ’ αυτά η φάση της απελευθέρωσης του Αγίου Όρους το 1912 και κατέληξε σε ένα βιβλίο, που δεν μπορούσα να φανταστώ στην αρχή. Η απελευθέρωση καθαυτή, αφ’ ης στιγμής ξεκίνησε ο πρώτος βαλκανικός πόλεμος τον Σεπτέμβριο του 1912, υπήρξε, τρόπον τινά, αναμενόμενη. Αναμενόμενα δεν ήταν άλλα, τα οποία με αδρό τρόπο εμφανίζονται στα ραβάσια και απασχολούν ζωηρότατα τους αγιορείτες, προξενούν μεγάλο άγχος και μια πραγματική υπερδραστηριότητα.
Η λέξη «ραβάσια», που θυμίζει βέβαια τα «ραβασάκια» των ερωτευμένων, δεν γνωρίζω πώς ετυμολογείται. Πιθανώς προέρχεται από το τουρκικό «ρεβάς», που σήμαινε ξύλινη πλάκα στην οποία σημειώνονταν αριθμητικοί υπολογισμοί ή κάτι τέτοιο. Στο χώρο του Αγίου Όρους πρόκειται για τα γράμματα που αντάλλασσαν οι μονές με τους Αντιπροσώπους τους στις Καρυές, στην Ιερά Κοινότητα. Γράμματα - κανονικές εκθέσεις πεπραγμένων για να μην πω ανταποκρίσεις - γραμμένα σε δίφυλλες κόλλες μεσαίου μεγέθους, τα οποία, φαντάζει ασύλληπτο σήμερα, αλλά έτσι ήταν, έφευγαν μία ή και δύο φορές τη μέρα ανάλογα με τις απαιτήσεις της επικαιρότητας. Τόσο ο Αντιπρόσωπός της στις Καρυές όσο και οι ιθύνοντες της Μονής εντός των τειχών όφειλαν να καταγράψουν ό,τι συνέβαινε ώστε η κάθε πλευρά να γνωρίζει τι έχει συμβεί στο χώρο της άλλης. Το αποτέλεσμα είναι, θα έλεγα, θεαματικό. Έχουμε στη διάθεσή μας ανεπανάληπτες μαρτυρίες της ζωής στο Άγιον Όρος μόνο από τα ραβάσια, φυσικά για τις περιόδους που αυτά καλύπτουν. Στην περίπτωση της Μεγίστης Λαύρας τηρούνται, αν θυμάμαι καλά, από τα μέσα του 19ου μέχρι μετά τα μέσα του 20ου αιώνα, μέχρι τότε δηλαδή που σταμάτησε η αλληλογραφία, αφού απλουστεύτηκε η μετακίνηση του Αντιπροσώπου.
«Ραβάσια Μεγίστης Λαύρας 1912-13, Η περίοδος της απελευθέρωσης του Αγίου Όρους και των ρωσικών διεκδικήσεων»
Η λέξη «ραβάσια», που θυμίζει βέβαια τα «ραβασάκια» των ερωτευμένων, δεν γνωρίζω πώς ετυμολογείται. Πιθανώς προέρχεται από το τουρκικό «ρεβάς», που σήμαινε ξύλινη πλάκα στην οποία σημειώνονταν αριθμητικοί υπολογισμοί ή κάτι τέτοιο. Στο χώρο του Αγίου Όρους πρόκειται για τα γράμματα που αντάλλασσαν οι μονές με τους Αντιπροσώπους τους στις Καρυές, στην Ιερά Κοινότητα. Γράμματα - κανονικές εκθέσεις πεπραγμένων για να μην πω ανταποκρίσεις - γραμμένα σε δίφυλλες κόλλες μεσαίου μεγέθους, τα οποία, φαντάζει ασύλληπτο σήμερα, αλλά έτσι ήταν, έφευγαν μία ή και δύο φορές τη μέρα ανάλογα με τις απαιτήσεις της επικαιρότητας. Τόσο ο Αντιπρόσωπός της στις Καρυές όσο και οι ιθύνοντες της Μονής εντός των τειχών όφειλαν να καταγράψουν ό,τι συνέβαινε ώστε η κάθε πλευρά να γνωρίζει τι έχει συμβεί στο χώρο της άλλης. Το αποτέλεσμα είναι, θα έλεγα, θεαματικό. Έχουμε στη διάθεσή μας ανεπανάληπτες μαρτυρίες της ζωής στο Άγιον Όρος μόνο από τα ραβάσια, φυσικά για τις περιόδους που αυτά καλύπτουν. Στην περίπτωση της Μεγίστης Λαύρας τηρούνται, αν θυμάμαι καλά, από τα μέσα του 19ου μέχρι μετά τα μέσα του 20ου αιώνα, μέχρι τότε δηλαδή που σταμάτησε η αλληλογραφία, αφού απλουστεύτηκε η μετακίνηση του Αντιπροσώπου.
2.10.18
Ο γέροντας Χρυσόστομος
Άνθρωπος του Θεού, άνθρωπος της αγάπης. Ο βίος του όλος μια εφαρμογή του ευαγγελίου.
Μιλούσε και γαλήνευε με τον λόγο του, αλλά προτιμούσε την πράξη από τα λόγια. Αυτά που έλεγε και αυτά στα οποία μας προέτρεπε, τα εφήρμοζε πρώτος στην ζωή του. Μας κατεύθυνε με την πράξη, με την ίδια του την κίνηση και ζωή.
Αδικήθηκε, συκοφαντήθηκε, διώχθηκε, πολεμήθηκε ανελέητα καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του. Λόγος πικρός δεν έβγαινε από το στόμα του, παρά τον πόνο, που μπορεί να γευόταν.
Το μόνο που έλεγε ήταν: «άσ' τους, παιδί μου, υπάρχει και ο πνευματικός νόμος!». Αυτή ήταν η πιο σκληρή κουβέντα που έλεγε. Πάντα είχε έναν καλό λόγο να πει για τον καθένα. Η ειρήνη και η πραότητα, που τον στόλιζαν, πήγαζαν από την εμπιστοσύνη του στον Θεό και στο σχέδιό Του.
Μιλούσε και γαλήνευε με τον λόγο του, αλλά προτιμούσε την πράξη από τα λόγια. Αυτά που έλεγε και αυτά στα οποία μας προέτρεπε, τα εφήρμοζε πρώτος στην ζωή του. Μας κατεύθυνε με την πράξη, με την ίδια του την κίνηση και ζωή.
Αδικήθηκε, συκοφαντήθηκε, διώχθηκε, πολεμήθηκε ανελέητα καθ' όλη την διάρκεια της ζωής του. Λόγος πικρός δεν έβγαινε από το στόμα του, παρά τον πόνο, που μπορεί να γευόταν.
Το μόνο που έλεγε ήταν: «άσ' τους, παιδί μου, υπάρχει και ο πνευματικός νόμος!». Αυτή ήταν η πιο σκληρή κουβέντα που έλεγε. Πάντα είχε έναν καλό λόγο να πει για τον καθένα. Η ειρήνη και η πραότητα, που τον στόλιζαν, πήγαζαν από την εμπιστοσύνη του στον Θεό και στο σχέδιό Του.
29.9.18
Οι λογισμοί
Το πλοίο, όταν ξεκινά από το λιμάνι, έχει χαράξει την πορεία, που θα ακολουθήσει, ώστε να φθάσει με ασφάλεια στον προορισμό του. Η πορεία, που έχει χαράξει, χρησιμεύει, ώστε να γνωρίζει ποια κατεύθυνση στον ορίζοντα να ακολουθήσει, όταν βρεθεί μεσοπέλαγα, για να μην χαθεί.
27.9.18
Η ευωδία του Σταυρού
Σήμερα στο Άγιο Όρος εορτάζεται η Ύψωση του Τιμίου Σταυρού.
«Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας», αναφωνούμε, προσκυνώντας το Τίμιο Ξύλο.
Ο Σταυρός του Χριστού, ο οποίος είναι γεμάτος χάρη και ευλογία, σκορπίζει παντού το ουράνιο άρωμα, που ευωδίασε επάνω Του από τον Ίδιο τον Χριστό. Η ευωδία του Σταυρού, άρωμα ουράνιο, θεϊκό, μείγμα πόνου, αδικίας και θρήνου, αίματος και δακρύων, που τα καλύπτει και τα ανατρέπει η αγάπη. Τα μετατρέπει σε ζωή και χαρά, σε παράδεισο.
«Σταυρός η ωραιότης της Εκκλησίας», αναφωνούμε, προσκυνώντας το Τίμιο Ξύλο.
Ο Σταυρός του Χριστού, ο οποίος είναι γεμάτος χάρη και ευλογία, σκορπίζει παντού το ουράνιο άρωμα, που ευωδίασε επάνω Του από τον Ίδιο τον Χριστό. Η ευωδία του Σταυρού, άρωμα ουράνιο, θεϊκό, μείγμα πόνου, αδικίας και θρήνου, αίματος και δακρύων, που τα καλύπτει και τα ανατρέπει η αγάπη. Τα μετατρέπει σε ζωή και χαρά, σε παράδεισο.