Ο παραλογισμός στο μεγαλείο του!

Ο άνθρωπος όταν αποκόπτεται από το παρελθόν και την ιστορία του, χάνει τον οδηγό στην ζωή του. Το παρελθόν είναι η βάση, στην οποία χτίζεται όλη η ζωή μας. Είναι η γνώση και η εμπειρία που αποκτήσαμε μέσα από τις χαρές και τις λύπες, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες, τον πόνο και την αγαλλίαση.

Μέσα στην ιστορική πορεία και στους αγώνες που ο άνθρωπος έδωσε, οι αξίες και τα ιδανικά πάντοτε έδιναν νόημα στον καθημερινό αγώνα του και του γεννούσαν την διάθεση για θυσία -ακόμη και της ζωής του- προς υπεράσπιση αυτών των αξιών και των ιδανικών, ώστε αυτά να παραδοθούν ανόθευτα από γενιά σε γενιά.

Γέροντας Χρυσόστομος - Τέσσερα χρόνια από την κοίμηση του

Τέσσερα χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από την κοίμηση τού Γέροντα Χρυσοστόμου.

Τέσσερα χρόνια και δεν είναι ακόμη εύκολο να ερμηνεύσει κανείς πώς μνημονεύουμε στους κεκοιμημένους, κάποιον ο οποίος ζει! Τέσσερα χρόνια μας χωρίζουν από την στιγμή που ο Γέροντας μάς είπε: «Προχωρήστε τώρα εσείς και εγώ θα ακολουθώ. Ό,τι σας έμαθα εφαρμόστε το σε κάθε σας βήμα».
Ο Γέροντας Χρυσόστομος ήταν ο δάσκαλός μας. Μας δίδαξε την αγάπη, την χαρά, το χαμόγελο, την υπομονή, την συγχώρεση, την αντοχή στον πόνο, την πίστη, την αρχοντιά, την απλότητα, την αγκαλιά! Ήταν δάσκαλος με σχολείο την καρδιά του, χωρίς τετράδια και μολύβια, αλλά με την ίδια του την ζωή, την οποία χρησιμοποιούσε για να μας παραδώσει τα μαθήματά του, γράφοντας κατ' ευθείαν στις καρδιές μας.

Η καρδιά!

Όταν θες να επικοινωνήσεις με τον άλλο, η γλώσσα είναι φτωχή! Το σώμα προσπαθεί με την υπέρβαση να πει όσα δεν μπορεί η γλώσσα, για να την συμπληρώσει.
Με την καρδιά, όμως, γίνεται η απόλυτη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Όταν μιλάς με την καρδιά σου, τότε αυτή ανοίγει διάπλατα για να «χωρέσει» τον άλλο.

Το χέρι του Ιερέα

Γιατί άραγε φιλάμε το χέρι του Ιερέα;

Αυτό το χέρι ευλόγησε τους γονείς μας.Αυτό το χέρι μάς ευλόγησε την ογδόη και την τεσσαρακοστή ημέρα από την γέννησή μας.