Στις 30/7/2017 τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο της μακαριστής γερ. Χριστονύμφης και της αδελφής Ευπραξίας στην Ι.Μ. Προφήτη Ηλία Αγίου Πνεύματος Σερρών, από τον σεβ. μητροπολίτη Σερρών και Νιγρίτης κκ. Θεολόγο και από τον καθηγούμενο της Ι.Μ. Εσφιγμένου αρχιμ. Βαρθολομαίο, που είναι ο πνευματικός της Ι.Μ. Προφ. Ηλία, παρόντος του Πολιτικού Διοικητή Αγίου Όρους κ. Αρίστου Κασμίρογλου και πλήθους κόσμου.
14.8.17
Η Κοίμηση της Θεοτόκου
Όλες οι γενιές των ανθρώπων μακαρίζουν την Παναγία, γιατί έγινε η αιτία της σωτηρίας. Έφερε στα σπλάγχνα Της τον Υιό και Λόγο του Θεού. Έγινε η Μητέρα του Χριστού και η μητέρα όλων των ανθρώπων. Έγινε το Δώρο του Θεού στην ανθρωπότητα.
«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν Σοι Παρθένε άχραντε»
Όντως ανετράπησαν οι όροι της φύσεως στο πρόσωπο τής Παναγιάς μας. Η παρθενία της έμεινε αδιάφθορος κατά την κυοφορία και μετά την γέννηση του Χριστού! Η Κοίμησή Της δεν είναι θρήνος, αλλά πανηγύρι! Η Κοίμησή Της είναι η χαρά Της, γιατί θα μεταβεί διά του θανάτου εις την ζωή, κοντά στον Υιό και Θεό Της.
4.8.17
Καλή Παναγιά!
Αμέτρητοι οι πειρασμοί, έχουν φορτωθεί στον σημερινό άνθρωπο. Χτυπά ανελέητα ο διάβολος, γιατί βρήκε έδαφος έτοιμο από τον ίδιο τον άνθρωπο και δεν χάνει την ευκαιρία.
Μέσα σ' αυτόν, τον ανελέητο πόλεμο, όμως, υπάρχει βέβαιη ελπίδα ακόμη! Η Παναγία! Η μόνη προστασία, σκέπη και καταφυγή, σαν γλυκιά και φιλόστοργη μάνα που είναι, περιμένει τον άνθρωπο υπομονετικά, να καταφύγει σ' Αυτήν!
-Αυτή ξέρει να τον σκεπάζει, να του επουλώνει τις πληγές, να τον παρηγορεί! -Αυτή ξέρει να τον γαληνεύει, να του χαμογελά και να πρεσβεύει γι' αυτόν! -Αυτή είναι η γλυκιά αναψυχή του στον καύσωνα της αμαρτίας που του καίει την ψυχή!
Ας της φωνάξουμε όλοι μαζί, εμείς οι άνθρωποι, τώρα και πάντα, χωρίς αναβολή! Δεν υπάρχει χρόνος! -Μάνα γλυκιά Παναγιά, σε Σένα καταφεύγουμε, τα παιδιά Σου, ζητώντας την λύτρωση από την κόλαση που ζούμε! -Εσύ είσαι η μόνη ακαταίσχυντη προστασία μας! -Εσύ γλυκαίνεις τον πόνο μας, γιατί ξέρεις από πόνο! -Εσύ ματώνεις συνεχώς τα γόνατά Σου μπροστά στον θρόνο του Υιού και Θεού σου για 'μας, τα παιδιά Σου! -Εσύ είσαι ο γλυκασμός των αγγέλων, των θλιβομένων η χαρά! -Εσύ είσαι η μεγάλη Μάνα μας και γονυπετείς σε παρακαλούμε, εμείς τα παιδιά σου, στάξε στις καρδιές μας λίγες σταγόνες ειρήνης από την ειρήνη Σου, λίγες σταγόνες αγάπης από την αγάπη Σου και κλείσε μας μέσα στην στοργική αγκαλιά Σου, να ειρηνεύσουμε και να νιώσουμε την ασφάλεια που χαρίζει η αγάπη Σου!
Καλή Παναγιά!
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
29.7.17
Εξομολόγηση-επανεκκίνηση!
Υπάρχει, άραγε, η δυνατότητα να αλλάξουμε πορεία, να ξεφύγουμε από την κατάσταση και το αδιέξοδο στα οποία έχουμε βρεθεί; Η πίστη μας στον Χριστό αυτό ακριβώς μας βεβαιώνει! Υπάρχει πάντα ελπίδα! Δεν ταιριάζει η απελπισία στον χριστιανό!
23.7.17
Τα παιδιά μας!
Έρχομαι με απλότητα και καλοπροαίρετα να κάνω μία ερώτηση: έχει ακούσει κανείς άραγε, κάποιον, αντί της κρίσης και της δυσκολίας που τυχόν περνά ο ίδιος να αναφέρει την δυσκολία και τα προβλήματα που περνούν τα παιδιά μας;
Έχουμε εγκλωβιστεί στα δικά μας προβλήματα, μας έγινε συνήθεια πια, όλος ο χρόνος μας να είναι γεμάτος με το άγχος της επιβίωσης, το οποίο κυριαρχεί. Μέσα στον χρόνο μας υπάρχει άραγε κάποια στιγμή που να ανήκει αποκλειστικά στα παιδιά μας;
Επισκέφθηκα προ ημερών μια κατασκήνωση, κατόπιν προσκλήσεως, για να μιλήσω στα παιδιά. Πίσω από την παιδική «τρέλα», τις φωνές και τα γέλια των παιδιών, διέκρινα ζωγραφισμένη μέσα στα μάτια τους θλίψη και στεναχώρια. Το αθώο παιδικό βλέμμα είχε αντικατασταθεί από το ανήσυχο και τρομαγμένο βλέμμα, το οποίο διακρίνουμε συνήθως σε ενήλικες και όχι σε παιδιά.
Τα πιο παλιά χρόνια τα παιδιά έφευγαν από το σπίτι για το δημοτικό σχολείο. Η εξέλιξη μέχρι σήμερα είναι τα νηπιαγωγεία, οι παιδικοί και, επί των ημερών μας, οι βρεφονηπιακοί σταθμοί. Αυτό μαρτυρά ότι, όσο εξελίσσεται ο άνθρωπος, τόσο απομακρύνονται τα παιδιά από τους γονείς. Αυξάνονται οι ανάγκες, οι υποχρεώσεις, τα προβλήματα και στους δύο γονείς, συνεπώς όλοι αυτοί οι σταθμοί έχουν γίνει πρακτικά υποχρεωτικοί, και δόξα τω Θεώ που υπάρχουν και αυτοί!
Αγκαλιάζουμε άραγε τα παιδιά μας; Τους δίνουμε αγάπη; Η αγκαλιά της μητέρας και του πατέρα δεν αντικαθίσταται! Αυτό όμως που έχει αντικατασταθεί είναι οι προτεραιότητες! Με την δικαιολογία της βελτίωσης των συνθηκών ζωής, και για ένα καλύτερο μέλλον των παιδιών μας, δώσαμε προτεραιότητα στην δουλειά, αφήνοντας πίσω τα παιδιά.
Τα παιδιά είναι η «απόδειξη» για τους γονείς. Οι «μεγάλοι» φτιάχνουν τον κόσμο που θα κληροδοτήσουν στα παιδιά. Ταυτόχρονα οι γονείς χτίζουν τον χαρακτήρα των παιδιών τους, δίνοντάς τους τα κατάλληλα εφόδια για να καταφέρουν να επιβιώσουν στον κόσμο που τους παραδίδουν.
Δυστυχώς ο κόσμος που φτιάξαμε είναι γεμάτος άγχος, απελπισία και κατάθλιψη. Μέσα σ' αυτόν τον κόσμο, όμως, καλούνται να ζήσουν τα παιδιά μας, τα οποία έχουν στερηθεί την αγκαλιά και την αγάπη, και γεύονται την θλίψη, ενίοτε και την απόγνωση.
Μέσα από αυτές τις σκέψεις προσπαθώ να κοιτάξω την αλήθεια κατάματα, όσο πικρή και να φαίνεται. Η αλήθεια όμως δεν είναι πικρή, εμείς έχουμε πικράνει την ζωή μας, οπότε όλα μας φαίνονται πικρά και σκληρά!
Ας δώσουμε την αγάπη και την αγκαλιά μας στα παιδιά μας για να νιώσουν την στοργή και την ασφάλεια τώρα, από την παιδική τους ηλικία!
Τα παιδιά -Δεν ευθύνονται για τίποτα! -Δεν ευθύνονται για το άγχος μας! -Δεν ευθύνονται για τα προβλήματά μας!
Εμείς ευθυνόμαστε που τους στερούμε την παιδικότητά τους, αποδίδοντάς τους, με την στάση μας, ευθύνες, τις οποίες δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν, γεμίζοντας τις αγνές ψυχές τους με άγχος και κατάθλιψη.
(διευκρίνηση: το άρθρο δεν καταφέρεται εναντίον της υπάρξεως παιδικών κ.ά. σταθμών. Αντιθέτως, όπως προειπώθηκε, δόξα τω Θεώ που υπάρχουν παιδικοί σταθμοί για να συμπληρώνουν το κενό.)
Αρχιμανδρίτης Βαρθολομαίος Καθηγούμενος Ιεράς Μονής Εσφιγμένου
16.7.17
Ιησούς!
Στο άκουσμα τού ονόματος γλυκαίνεται η καρδιά, αλλάζει η διάθεση, ένα χαμόγελο σχηματίζουν τα χείλη, ξαφνικά νιώθεις δυνατός και μια σιγουριά κατακλύζει την ζωή σου!
Ιησούς! Ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας! Η απόδειξη τής αγάπης και της θυσίας. Οδηγός ζωής του ανθρώπου.