13.4.17

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...

Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο Σωτήρ και Λυτρωτής του κόσμου!

Η κορύφωση του Θείου Πάθους!

Άνοιξε τα χέρια Του στον Σταυρό για να μας δείξει την ουράνια, θεϊκή, πατρική αγκαλιά Του! Είναι μόνιμα ανοιχτή και μας περιμένει όλους να μας κλείσει μέσα της! Το αίμα που ρέει από τις πληγές Του είναι το φάρμακο, το αντίδοτο για το δηλητήριο της αμαρτίας,  που μας προκάλεσε τον θάνατο.

Αιτία της Σταυρώσεως του Χριστού ήταν η αγάπη Του! «Αγαπάτε αλλήλους» μας φώναζε κι εμείς Τον σταυρώσαμε!

Είμαστε άξιοι αυτής της αγάπης;


Δεν κατανοήσαμε, ως άνθρωποι, το μεγαλείο αυτής της αγάπης, η οποία θυσιάζεται και σταυρώνεται για να σώσει ακόμη και τους σταυρωτές της! Αλίμονο σε μας που στην αγάπη Του απαντήσαμε με τον Σταυρό!

Η αγάπη Του όμως δεν έσβησε στον Σταυρό, αλλά μετέτρεψε την χρήση του Σταυρού, από ξύλο τιμωρίας σε μέσο για την σωτηρία του ανθρώπου!

Τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει αυτήν την αγάπη, ούτε ο Σταυρός αλλά ούτε και ο τάφος!

Αν και την έκλεισαν μέσα στον τάφο, αυτή ανεστήθη!

Κορυφαίες στιγμές στην ζωή μας!

Η Σταύρωση και η Ταφή του Χριστού δεν ήταν μόνο ένα γεγονός μέσα στην Ιστορία. Καθημερινά είμαστε μάρτυρες οι ίδιοι με την  βιοτή μας, των γεγονότων αυτών.

Απόλυτη ελευθερία επιλογής υπάρχει ποιόν ρόλο θέλει ο καθένας από εμάς να ενσαρκώσει. Υπάρχουν πολλοί ρόλοι που ενσαρκώνουμε σύμφωνα με τις πράξεις μας.

Υπάρχουν οι σταυρωτές, οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι φαρισαίοι, οι μαθητές, ο όχλος που άγεται και φέρεται, ώστε το «ωσαννά» να το μετατρέψει άμεσα σε «σταυρωθήτω», υπάρχουν και οι δύο ληστές. Ο ένας εξ αυτών φώναξε στον Χριστό «μνήσθητί μου Κύριε εν τη βασιλεία Σου», ακούγοντας αμέσως την γλυκιά, πονεμένη από τον Σταυρό, αλλά γεμάτη αγάπη φωνή Του: «σήμερον μετ' Εμού έση εν τω παραδείσω!»

Τόσο απλά κερδίζεται ο παράδεισος!

 Ένα «μνήσθητι» μέσα από την καρδιά μας, έστω και την τελευταία στιγμή, είναι αρκετό!

Καλή Ανάσταση!

+Αρχιμ. Βαρθολομαίος

Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους