Γιατί δεν μπορούμε να βρούμε λύση σε κανένα πρόβλημα που παρουσιάζεται στην ζωή μας;
Γιατί έχει κυριαρχήσει στην ζωή μας η εσωτερική ταραχή, με συνέπεια να μην υπάρχει η δυνατότητα να κάνουμε υπομονή. Χωρίς υπομονή μπορεί να λυθεί κάποιο πρόβλημα, μικρό ή μεγάλο; Αδύνατον!
Σε τι οφείλεται αυτή η εσωτερική ταραχή;
Οφείλεται καθαρά στην έλλειψη εξομολογήσεως των ανθρώπων.
Υπάρχουν τρεις περιπτώσεις ανθρώπων:
1) αυτοί που έχουν καθαρή εξομολόγηση, «εν μετανοία».
2) αυτοί που εξομολογούνται με σκοπό μοναδικό να δικαιολογήσουν τον εαυτό τους, εννοείται: χωρίς μετάνοια!
3) αυτοί που δεν εξομολογούνται καθόλου, γιατί δεν το θεωρούν απαραίτητο και αναγκαίο για την ζωή τους.
Ποια είναι τα ποσοστά περίπου στις τρεις αυτές περιπτώσεις;
Η ταραχή που υπάρχει στην ζωή μας και είναι κοινή αποδοχή όλων, απαντά από μόνη της στο ερώτημα.
Το μικρότερο ποσοστό ανήκει στους «εν μετανοία» εξομολογουμένους, οι οποίοι έχοντας επίγνωση της αδυναμίας του εαυτού τους, προσπαθούν να διατηρούν καθαρή την ψυχή τους, ώστε ελεύθεροι από κάθε ρύπο, να πορεύονται την παρούσα ζωή, ξεπερνώντας τις δυσκολίες τους και να χαίρονται με τις χαρές τους.
Δυστυχώς, οι άλλες δύο περιπτώσεις είναι το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων, γιατί στην ουσία δεν διαφέρουν μεταξύ τους. Οι μεν είναι οι κατ' όνομα μόνο Χριστιανοί, παγερά αδιάφοροι για το αν ζουν ή όχι σύμφωνα με την διδασκαλία της πίστης τους, και οι δε, οι μη αποδεχόμενοι τον Χριστιανισμό ως τρόπο ζωής.
Πώς επιδρά η εξομολόγηση στην ζωή του ανθρώπου;
Όταν κουβαλάμε ένα βάρος με τα χέρια μας, κάποια στιγμή, φυσιολογικά, κουραζόμαστε σωματικά. Το αφήνουμε κάτω για να ξεκουραστούμε και να μπορέσουμε να συνεχίσουμε την πορεία μας.
Με τον ίδιο τρόπο όταν κουβαλάμε ένα βάρος στην ψυχή μας, αν δεν απελευθερωθούμε απ’ αυτό, επέρχεται και συνεχώς αυξάνεται η σωματική κούραση.
Μόνο η εξομολόγηση μάς απελευθερώνει από τα ψυχικά βάρη και μας ξεκουράζει. Όταν δεν τα βγάζουμε αυτά τα φορτία, τότε η ψυχή βαραίνει, ταράζεται, σταδιακά αυξάνει το βάρος και η ταραχή με αποτέλεσμα την αλλοίωση της συμπεριφοράς του ανθρώπου.
Η επίδραση λοιπόν, της εξομολογήσεως είναι η επαναφορά του ανθρώπου στην σωστή κατάσταση για την οποία έχει πλασθεί από τον Θεό.
Την στιγμή της εξομολογήσεως συντελείται πάλι η Δημιουργία. «Ποιήσωμεν άνθρωπον» ακούγεται πάλι από τον Θεό, μέσω του πνευματικού, καθώς έχει πλησιάσει ο άνθρωπος ταλαιπωρημένος, εξαντλημένος, σε απόγνωση, στην κυριολεξία « χώμα «, μετά από κάθε πτώση του!
Συνεπώς η μετάνοια είναι και η αναδημιουργία του ανθρώπου.
Χωρίς εξομολόγηση πώς μπορεί να διώξει ο άνθρωπος την εσωτερική ταραχή;
Παραμένοντας με αυτήν την ταραχή πως μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, τον συνάνθρωπό του, ακόμη περισσότερο τα ίδια του τα παιδιά;
Όταν τα διάφορα βάρη που κουβαλάει μέσα του και του προκαλούν ταραχή, του θολώνουν το μυαλό και την σκέψη, τι είδους αποφάσεις μπορεί να πάρει;
Κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν την ζωή όλων, η απάντηση όμως πρέπει να δοθεί από τον καθένα προσωπικά!
Είναι η κατάστασή μας, σύμφωνα με τα παραπάνω, για απόγνωση ή υπάρχει ελπίδα;
Ασφαλώς και υπάρχει ελπίδα!
Αν δεν εντοπίσουμε την αιτία που δημιουργεί το πρόβλημα πως θα το αντιμετωπίσουμε;
Όλα τα προαναφερθέντα είναι προσπάθεια εντοπισμού και αναγνώρισης του προβλήματος με σκοπό την διόρθωση και όχι την απόγνωση!
Ο Χριστός είναι η ελπίδα μας και οδηγός ζωής.
Μακριά Του μόνο ταραχή και απόγνωση κυριαρχεί.
Η εξομολόγηση είναι δώρο του Θεού στον άνθρωπο, προς εσωτερικό καθαρισμό της ψυχής.
Ας τρέξουμε κοντά Του, καθαροί στην ψυχή, για να νιώσουμε την γαλήνη και την ηρεμία του παραδείσου που είναι η επικοινωνία μαζί Του!
Αρχιμ. Βαρθολομαίος
Καθηγούμενος Ι.Μ. Εσφιγμένου Αγίου Όρους
