Αύγουστος, ο μήνας της Παναγιάς!
Μέσα σ' αυτόν τον καταιγισμό των ειδήσεων, μέσα σ' αυτό το δαιδαλώδες «παιχνίδι» που μπλέξαμε όλοι και ξαφνικά έχουμε γίνει «ειδικοί» για όλα τα θέματα, με την απαισιοδοξία να κυριαρχεί παντού, μέσα σ' αυτό το «τρελό ταξίδι μας» χωρίς προορισμό, σαν να έχουν σπάσει τελείως τα φρένα, η κατάληξη είναι το αδιέξοδο του δρόμου...
Όλα μαύρα, όλοι στενοχωρημένοι, όλοι χωρίς χαμόγελο, με την αγωνία και την αβεβαιότητα ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων... Αυτό είναι το τέλειο αδιέξοδο!
Εδώ λοιπόν έρχεται η εμπιστοσύνη στον Θεό!
Αυτή η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις θύρες, διαλύοντας όλα τα αδιέδοξα!
Χωρίς την εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να ξεφύγουμε με τίποτα από την μιζέρια μας και την στενοχώρια, που σαν τον ιστό της αράχνης μάς έχει τυλίξει, μην αφήνοντάς μας να πάρουμε αναπνοή!
Αυτή η εμπιστοσύνη γεννά την ελπίδα...
Κάτι περιμένεις, σε ηρεμεί και πλέον μπορείς να αγωνιστείς.
Δεν είμαστε μόνοι σ' αυτήν την προσπάθεια, δεν μπορούσε και ο καλός Θεός να μας αφήσει μόνους, μας χάρισε την Παναγιά!
Όλα μαύρα, όλοι στενοχωρημένοι, όλοι χωρίς χαμόγελο, με την αγωνία και την αβεβαιότητα ζωγραφισμένη στα πρόσωπα όλων... Αυτό είναι το τέλειο αδιέξοδο!
Εδώ λοιπόν έρχεται η εμπιστοσύνη στον Θεό!
Αυτή η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί που ανοίγει όλες τις θύρες, διαλύοντας όλα τα αδιέδοξα!
Χωρίς την εμπιστοσύνη δεν μπορούμε να ξεφύγουμε με τίποτα από την μιζέρια μας και την στενοχώρια, που σαν τον ιστό της αράχνης μάς έχει τυλίξει, μην αφήνοντάς μας να πάρουμε αναπνοή!
Αυτή η εμπιστοσύνη γεννά την ελπίδα...
Κάτι περιμένεις, σε ηρεμεί και πλέον μπορείς να αγωνιστείς.
Δεν είμαστε μόνοι σ' αυτήν την προσπάθεια, δεν μπορούσε και ο καλός Θεός να μας αφήσει μόνους, μας χάρισε την Παναγιά!
Αύγουστος, τελευταίος μήνας του καλοκαιριού, ο μήνας της Παναγιάς! Της τον έχουμε αφιερώσει όλον, για να τιμήσουμε την Μάνα μας, την μεσίτρια και ελπίδα μας, Αυτή που μας δροσίζει μέσα στον καύσωνα της ζωής μας.
Σε πόσους, αυτή η μεγάλη Μάνα δεν έχει τρέξει να βοηθήσει, να συμπαρασταθεί, να μεσιτεύσει. Αυτό είναι το δώρο του Θεού στους ανθρώπους! Της εμπιστευόμαστε τα πάντα, για να μεσιτεύσει στον Χριστό για την σωτηρία μας!
Αυτή η στοργική αγκαλιά, η οποία κράτησε το βρέφος Χριστό, ξεκουράζει, γαληνεύει, ηρεμεί, ασφαλίζει, παρηγορεί, σκεπάζει, χαμογελά, σώζει! Βλέπουμε λοιπόν πως η σωτηρία εξαρτάται από την εμπιστοσύνη. Δίχως εμπιστοσύνη δεν πρόκειται να βρει χαρά κανείς, ούτε στην άλλη ζωή!
Ας βάλουμε την Παναγιά μεσίτρια, και να της εμπιστευθούμε την ζωή μας! Το θέλει και μας το ζητά για να μας μεταφέρει μέσα στην αγκαλιά Της με σιγουριά και να μας εμπιστευθεί στον ίδιο τον Υιό και Θεό Της. Μην αφήνουμε τον καιρό να περνά άσκοπα και μάταια!
«Την πάσα ελπίδα μου εις Σε ανατίθημι,
Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την Σκέπην Σου»
Μήτερ του Θεού, φύλαξόν με υπό την Σκέπην Σου»
